Kabanata 1
"Althea, pumunta ka dito at sagipin ako, pakiusap. Minomolestya nila ako dito sa club."
Hindi na nga nag-atubili si Althea na puntahan ang kanyang matalik na kaibigan sa club na sinabi nito pagkatapos niyang marinig na nanganganib ang buhay nito.
Room 808.
Tiningala muna ni Althea ang pintuang parisukat at iyon nga ang numerong pinadala sa kanya ng kanyang matalik na kaibigan na si Maria. Nang walang sabi-sabi ay tnulak niya ang pintuan para iligtas ang tao.
Pagbukas niya ng pinto ay nagdilim ang mga mata niya.
Biglaan...
Isang malakas na kamay ang biglang humawak sa kanyang pulso at hinila siya papasok, at padabog na sinara ang pinto.
"Ah... Sino ka at anong ginagawa mo?" sigaw ni Althes dahil sa lumukob na takot.
"Makisama ka na lang, hindi kita tratuhin ng hindi patas." Paos na sambit ng boses lalaki.
Sa sumunod na segundo, si Althea ay inihagis sa malambot na upuam, at pagkatapos ay isang malakas na katawan ang dumagan sa kanya pababa.
"Hindi.." Nagpumiglas lang si Althea at napahiyaw, at naramdaman na lang ni Althea na lumapat sa manipis niyang labi ang labi ng lalaki. Naamoy nya ang nakakapreskong pabango ng mint at iyon ay lumukob sa kanya.
Mainit ang balat ng lalaki at muntik na siyang masunog. Desperado na si Althea dahil nararamdaman niya ang bangis ng lalaking ito.
Makalipas ang isang oras. Si Althea ay lumabas na gulo-gulo at nanginginig. Bagama't nakaranas siya ng bangungot, nag-aalala pa rin siya sa kaligtasan ng kanyang butihing kapatid.
Bilang agad niyang kinuha ang kanyang mobile phone para mag-dial, nakita niya ang isang grupo ng mga tao na lumabas sa pinto sa tabi niya, mga lalaki at babae. Sa ilalim ng liwanag, malinaw niyang nakilala ang dalawa sa mga babae.
Ang isa ay si Trixie, ang kanyang inaakala na mabuting matalik na kaibigan na humingi ng tulong sa kanya, at ang isa pa ay ang kanyang stepsister na si Annie. Magkahawak-kamay sila at may malapit na relasyon na para silang magkapatid. Tumingin si Althea sa dalawang tao, nagulat siya at nakaramdam ng galit.
"Trixie, tumigil ka nga dyan." Naikuyom ni Althea ang kanyang mga kamao at galit na sumigaw. Agad na napatigil sina Trixie at Annie.
Tinitigan sila ni Althea na may maputlang mukha at tinanong si Trixie.
"Bakit kayo nagsinungaling sa akin!" Nginisi ni Trixie ang kanyang mga labi at saka nagsalita, "Althea, sinong ginawa mong tanga at napakadaling linlangin?"
"Kamusta naman ang gigolo na 'yan kanina?" Ngumiti ng masama si Annie.
Biglang napagtanto ni Althea na ang lahat ngayong gabi ay sila ang nagplano.
Iningatan niya ang kanyang pagiging inosente sa loob ng 19 na taon, ngunit ito ay nasira nang ganoon.
Nanlamig ang mga mata ni Trixie, "Althea, sa tingin mo ba ay isang mabuting kapatid ang pakikitungo ko sa iyo? Mula nang tayo'y magkakilala hanggang ngayon, ako ay parang isang berdeng dahon upang ipagtabuyan ka. Naiinis ako sa iyo at nais kong sirain ang mukha mo." Masakit na salita ni Annie at nanunuya.
"Mayroon akong ebidensya na magpapatunay kay Papa na tumatanggap ka ng mga kliyente sa club para kumita ng pera sa panahong ito. Maghintay ka na lang na ma-kick out sa bahay!"
"Ikaw!" Galit na galit si Althea kaya nanginginig ang kanyang katawan. Ang pagtataksil sa pagkakaibigan, ang kalupitan ng kanyang kapatid na babae, at ang kanyang sirang katawan, sa sandaling ito, halos himatayin siya.
"Trix, halika na! Wag mo siyang pansinin, napakadumi niya ngayong gabi." Hinawakan ni Annie ang braso ni Trixie at naglakad patungo sa kanyang sports car na nakaparada sa gilid ng kalsada.
Makalipas ang tatlong araw.
Bahay ng pamilyang Fuentes.
"Hindi kita pinayagang mag-aral sa ibang bansa upang palihim kang magpunta para gumawa ng ganitong uri ng negosyong kumikita ng pera? Paano ako, Federico Fuentes, nagkaroon ng isang walanghiyang anak na katulad mo?" Puno ng galit ang matatag na boses ng lalaki.
"Dad, hindi ko ginawa iyon."
"Hindi mo ginawa Althea? Paano mo mapapaliwanag iyon? Kailangan ka ba ng pamilya natin upang magsuot o makakain? Nagpunta ka talaga sa ganoong klaseng lugar para ibenta ang katawan mo para kumita ng pera? Huwag kang magbigay ng maruruming sakit sa bahay na ito! Kahihiyan ka sa pamilya!" Naiinis na sabi ng babaeng may hiyas sa sofa.
"Pa hindi ko talaga ginawa maniwala ka..." Pilit na nagpaliwanag si Althea ngunit ayaw nang makinig ng kanyang ama. Galit niyang sinabi, "Naglakas-loob kang magsinungaling sa akin? Umalis ka sa bahay na ito. Ako, si Federico Fuentes, hindi kaya ang kahihiyang ito. Magpapanggap akong wala akong walanghiyang anak na katulad mo!" Bulyaw niya kay Althea na panay pa din ang luha ngayon.
Sa rehas sa ikalawang palapag, itinukod ni Annie ang kanyang siko at pinanood ang magandang palabas na ito. Ang lahat ay umayon tulad ng kanyang pinlano. Si Althea ay itataboy sa bahay na ito at magiging isang kawawang ligaw na aso.
Hindi pa nakita ni Althea ang kanyang ama nang ganoon kagalit at pagkadismaya. Tahimik siyang tumayo at umakyat sa itaas para mag-impake nang walang sinasabi.
Sa sandaling siya ay tumuntong si Althea sa pasukan sa ikalawang palapag, pinigilan siya ni Trixie habang nakahalukipkip.
"Umalis ka na! Huwag kang magsisira sa pamilyang ito. Hindi ka magkakaroon ng lugar sa pamilyang ito." Naikuyom ni Althea ang kanyang mga kamao at tinitigan ang mukha na may galit.
"Gusto mo akong suntukin? Tara na!" Nilingon ni Annie ang kanyang mukha at naghamon. Walang pag-aalinlangang itinaas niya ang palad niya at sinampal ito.
"Ah! Sinaktan mo ako... Papa! Mama! sinaktan ako ni Althea." Napasigaw si Annie sa sakit at nagmamadaling tumakbo pababa. Sa ibaba, niyakap ni Susan ang kanyang anak at galit na itinuro ang itaas,
"Althea ang lakas ng loob mong saktan ang anak ko, wala kang na sa katinuan tama!" Tiningnan ni Federico ang marka ng sampal sa mukha ng kanyang pangalawang anak na babae at labis na nadismaya.
Kailan naging napakainggit ng kanyang panganay na anak na babae?
"Pa sobrang sakit..." Muling tumakbo si Annie sa mga bisig ng kanyang ama, sadyang hinihingal sa sakit.
"Althea, lumayas ka na!" Sigaw muli ng kanilang ama sa itaas. Wala na nga nagawa si Althea
Pagkatapos mag-impake ng kanyang mga gamit ay kinuha ni Althea ang kanyang pasaporte at bumaba. Nang makita ang kanyang ama sa ibaba na hawak si Annie sa kanyang mga bisig na parang sanggol, namatay ang kanyang puso. Hindi man lang niya ito tinanong kung ano ang naranasan niya kagabi, ngunit nakinig lamang siya sa isang panig na salita ni Annie. Sa puso ng kanyang ama, ang kanyang posisyon ay hindi maaaring maging mas halata. Simula nang pumanaw ang kanyang ina, naging outsider na siya sa pamilyang ito. Kinuha ng kanyang ama ang maybahay at ang kanyang anak na babae na pinalaki kahit hindi siya ang ama nito.
Kaawa-awa ang kanyang ina, siya ay namatay sa trahedya sa kanyang misyon sa trabaho at walang ideya sa pagtataksil ng kanyang ama sa kasal. Hindi na niya gustong bumalik sa bahay na ito.
Pinanood siya ni Annie na kinakaladkad ang kanyang mga maleta palabas ng pinto, at ngumiti siya ng masama. Sa wakas, itinaboy niya ang nakakainis na basurang ito.
Kabanata 2Mainit ang liwanag sa silid, at walang kapintasan ang mukha ng lalaki, parang paborito ng Diyos. Malabong ipinakita ng handmade shirt na may mahusay na kalidad ang masikip at malalakas na linya ng kalamnan ng lalaki. May isang hindi maarok na malamig na liwanag sa mga mata ni Sebastian, at ang partikular na matatag at matigas na boses ng kanyang lola ay umalingawngaw sa kanyang isipan, "Sebastian, dapat mong pakasalan si Althea Fuentes. Sa pamilyang Dela Torre na ito, kinikilala ko lamang siya bilang aking apo."Ngunit sa sandaling ito, ibang pigura ang nasa isip ni Sebastian, ang babaeng kanyang niyang inangkin sa dilim.Nang gabing iyon ay mali ang nainom niya at nawalan ng malay. Naalala lang niya na nasa ilalim niya ito, humihikbi at humihingi ng awa. Pagkatapos, tinanggal niya ang kanyang relo at ibinigay sa kanya, at siya ay nawalan ng malay tao.Ngayon, limang taon na ang lumipas, at hinahanap niya ito. Noong nakaraang linggo lang niya nalaman na ang relo ay ibinebe
Kabanata 3Ang araw sa gabi ay bumuhos sa bintana ng kotse, na nagdulot ng mga anino sa malalim at three-dimensional na mukha ng lalaki. Siya ay kasing gwapo ng isang treasured work of art, hindi nagkakamali.Siya ang karapat-dapat na kahalili ng Dela Torre Group. Sa limang taon mula noong kinuha niya ang negosyo ng pamilya, ilang beses niyang pinarami ang market value ng Dela Torre Group, na agad na naging nangungunang kumpanya sa mundo.Ang gabing iyon limang taon na ang nakakaraan ay ang tanging pagkakataon sa kanyang buhay na siya ay tumaob. Gumamit ng droga ang kanyang kalaban para kontrolin siya at gustong sirain ang kanyang reputasyon. Tumakas siya sa kwarto. Nang ang gamot ay nasa pinakamalakas na, isang babae ang lumitaw at nalutas ang kanyang dilemma. Noon pa man ay nagi-guilty siya sa pagsira sa kainosentehan ng isang babae. Kaya naman matagal na niya ito pinapahanap. Sa isip niya kailangan niyang panagutan ang nangyari sa kanilang dalawa noong gabing iyon.Ang dahilan kung
Kabanata 4"Sebastian, halika rito." Kumaway si Old Lady Soñia sa kanyang apo.Umupo si Sebastian sa tabi niya, "Lola, palagi na tayong tinatanggihan ni Althea. Sa tingin ko..." Naputol ang kanyamg sasabihin."Nalaman ko lang na si Miss Fuentes ay isang single mother na nanganak bago ikasal. Sebastian apo, kailangan mo silang alagaan."Ang akala niya ay sumuko na si lola, ngunit hindi niya inaasahan na mas lalong magpupursige si lola."Lola, Hindi ko siya kailangan pakasalan. Maaari natin siyanh bayaran sa ibang paraan." mahinahong sabi ni Sebastian. Sana maintindihan ito ni lola.Nang marinig ito ng matandang babae, nanlaki ang kanyang mga mata at tinanggihan niya ang kanyang proposal, "Hindi, dapat mong pakasalan si Althea, alagaan siya at protektahan siya sa buhay na ito."Bahagyang nangunot ang mga kilay ni Sebastian. Ang pagpapakasal sa isang babaeng walang nararamdaman ay hindi makabubuti para sa kanilang dalawa. Ngunit masyadong sineseryoso ni lola ang usapin ng pagbabayad ng p
Kabanata 5Si Althea ang unang tumakbo palabas ng silid-pulong. Bumalik siya sa kanyang opisina, na may pakiramdam ng hindi komportable. Sa sandaling ito, may kumatok sa pinto ng kanyang opisina. Lumingon siya at pumasok si Sebastian sa pinto."Miss Fuentes," agad na tumitig sa kanya. Talagang pinahihirapan siya. "Mayroon bang nangyari, Mr. Dela Torre?" Umupo si Althea sa upuan. Hindi siya nakipag-usap sa kanilang boss kahit kailan, at mukhang medyo hindi ito mapakali. Sebastian ay humugot ng upuan sa tapat ng kanyang mesa at umupo nang elegante. Ang kanyang malamig at marangal na aura ay tahimik na nahayag, at ang kanyang kaakit-akit na boses ay malamig at manipis, "Miss Fuentes, mag-usap tayo." "Trabaho ba ang pag-uusapan natin?" Itinaas ni Althea ang kanyang kilay at nagtanong."Dapat mong malaman na noong ako'y limang taong gulang, ako'y kinidnap. Ang iyong ina ang nagbuwis ng kanyang buhay para iligtas ako. Dahil dito, ang pamilyang Dela Torre ay nagpapasalamat at nais k