Kabanata 3

Kabanata 3

Ang araw sa gabi ay bumuhos sa bintana ng kotse, na nagdulot ng mga anino sa malalim at three-dimensional na mukha ng lalaki. Siya ay kasing gwapo ng isang treasured work of art, hindi nagkakamali.

Siya ang karapat-dapat na kahalili ng Dela Torre Group. Sa limang taon mula noong kinuha niya ang negosyo ng pamilya, ilang beses niyang pinarami ang market value ng Dela Torre Group, na agad na naging nangungunang kumpanya sa mundo.

Ang gabing iyon limang taon na ang nakakaraan ay ang tanging pagkakataon sa kanyang buhay na siya ay tumaob. Gumamit ng droga ang kanyang kalaban para kontrolin siya at gustong sirain ang kanyang reputasyon. Tumakas siya sa kwarto. Nang ang gamot ay nasa pinakamalakas na, isang babae ang lumitaw at nalutas ang kanyang dilemma. Noon pa man ay nagi-guilty siya sa pagsira sa kainosentehan ng isang babae. Kaya naman matagal na niya ito pinapahanap. Sa isip niya kailangan niyang panagutan ang nangyari sa kanilang dalawa noong gabing iyon.

Ang dahilan kung bakit sigurado siyang inosenteng babae iyon ay dahil sa paggising niya ay may bakas ng dugo sa sofa sa ilalim ng ilaw. Inaalala ang magulo na kahon sa kanyang isipan, hindi na nag-alala si Sebastian tungkol sa epekto kay Trixie. Siya ay may pananagutan na maging responsable para sa kanya.

Sa isang apartment sa Paris. Sinagot ni Althea ang telepono, "Okay, babalik ako sa Pilipinas pagkalipas ng tatlong araw sa pinakahuli upang maghanda para sa laro."

 "Mommy, babalik na ba tayo ng Pilipinas?" Lumabas ang isang maliit na bata mula sa kanyang likuran, nakasuot ng asul na plaid shirt at maong na kaswal na shorts. Bakas sa maselang at magagandang katangian ng mukha niya ang pagiging bata. Mukha siyang apat na taong gulang pa lamang, ngunit naglabas na siya ng isang walang kapantay na maharlikang ugali. Ngumiti si Althea at tumango.

"Gusto mo bang bumalik sa Pilipinas kasama si Mommy?"

"Oo! Kahit saan pumunta si Mommy, pupunta ako!" Ikinukot ng maliit na lalaki ang kanyang malalaking mata, at kasingganda ng isang itim na batong pang-alahas na nabasa sa tubig.

Hindi maiwasan ni Althea na titigan siya nang may pagkaproud. Sa bawat pagtitig niya sa mukha ng anak, mula sa kaibuturan ng kanyang puso ay masaya siya. Nanganak talaga siya ng isang cute na batang lalaki.

"Okay, mag-ayos na tayo ng gamit at mamayang hapon tayo aalis." Malumanay niyang sabi sa kanyang anak.

"Opo." Masiglang tumango ang maliit na lalaki at pumunta sa kwarto para mag-impake ng mga damit.

Napabuntong-hininga si Althea. Mula nang siya ay pinalayas ng kanyang ama limang taon na ang nakalilipas, siya ay naninirahan sa ibang bansa. Hindi naman sa ayaw na niyang bumalik, pero matagal na siyang hindi kayang tanggapin ng pamilyang iyon. Kahit nanganak siya sa ibang bansa, hindi niya sinabi sa kanya ama. Ngayon, dahil sa trabaho, kailangan niyang bumalik sa Pilipinas para mag-develop, at babalik pa rin siya para makita siya. Pagkatapos ng lahat, siya ang kanyang ama.

Makalipas ang mga araw, sa gabi sa NAIA Terminal 3 na paliparan, si Althea ay nagtutulak ng kariton. Ang maliit na lalaki ay kalmado na nakaupo sa kahon sa cart, na may isang pares ng malalaking puno ng tubig na mga mata na tumitingin sa paligid, puno ng pag-usisa tungkol sa lahat ng mga gawain. Kalalabas lang ni Althea nang magalang na lumapit ang dalawang lalaking naka suit at leather na sapatos.

"Miss Fuentes, ipinadala kami ng matandang babae ng pamilya Dela Toree para sunduin ka. Nakaayos ang sasakyan sa pintuan. Please... " Gumalaw ang malinaw na mga mata ni Althea at napakagalang niyang sinabi, "Hindi ko kailangan ang kabaitan ng pamilya Dela Torre, salamat."

"Miss Fuentes, gusto kang makita ng matandang babae." Magalang na anyaya sa kanya ng medyo may edad na. Alam din ni Althea na may mabuting hangarin ang matandang babae na si Sonia Dela Torre, ngunit ayaw niyang tanggapin ang kabaitang ito.

"Sabihin mo kay Doña Dela Torre na ang pagliligtas ng aking ina ay kanyang tungkulin, at hindi niya ako kailangang bayaran." Pagkatapos magsalita ni Althea, itinulak niya ang cart patungo sa gate.

Inilabas ng lalaking nasa likuran niya ang kanyang cell phone at sinabi sa kabilang dulo.

"Master, tinanggihan ni Miss Fuentes ang aming paanyaya."

Tatlong itim na Rolls-Royce ang naka-park sa gate ng airport, at ang mahiwaga at masikip na mga bintana ay tumanggi sa anumang prying eyes. Ibinaba ng lalaking nasa gitnang likurang upuan ang kanyang cell phone at tumitig sa pinto, at nakita ang isang batang babae na nagtutulak ng cart palabas. Nakasuot siya ng puting sando at simpleng maong, na nakatali ang mahabang buhok sa likod ng kanyang ulo, na nagpapakita ng dalisay at matambok na maselang mukha, puting balat na parang niyebe, at isang maaliwalas na postura.

Siya ay tiyak na isang maliwanag na presensya sa karamihan. Biglang may naakit ang mga mata ni Sebastiam. Ang maliit na batang lalaki ang tumalon mula sa kariton. Mga apat o limang taong gulang siya, nakasuot ng kulay abong sweatshirt at ball pants. Ang makapal at malambot na buhok ay nakatakip sa kanyang maliit na noo. Ang kanyang maliliit na facial features ay three-dimensional, cute at malambot.

Si Althea ay tumingkayad at inayos ang mga damit para sa maliit na lalaki, na may hindi maipaliwanag na kahinahunan at pagmamahal sa kanyang mga mata.

Sino ang batang ito? May asawa na ba si Althea?

Kung gayon, hindi na niya kailangang tuparin ang hiling ng kanyang lola at pakasalan ito. Pinanood ni Sebastian ang pag-alis ng taxi, at umalis na rin ang kanyang motorcade. Sa pagkakataong ito, tumunog ang kanyang cellphone. Sinulyapan niya ito at inabot ito para kunin, 

"Hello! Trixs." 

"Seb, kailan mo ako pupuntahan? Gustong-gusto na kitang makita." Ang boses ni Trixie ay naguguluhan.

"Busy ako kamakailan, pupuntahan kita kapag tapos na ako." sagot ni Sebastian sa mahinang boses.

"Kung gayon kailangan mong puntahan ako!" masungit na sabi ni Annie.

 "Oo!" Matiyagang sinagot siya ni Sebastian. "Pupuntahan kita agad."

Bahay ng mga Dela Torre.

Umiinom ng tsaa ang kulay pilak na matandang babae sa sofa, nakikinig sa ulat mula sa kanyang mga nasasakupan. Nagtataka siyang tumingala, "Ano? May anak na si Althea? May asawa na ba siya?" 

"According to our investigation, hindi pa sumipot ang biological father ng batang ito. Malamang ipinanganak ito sa labas ng kasal."

"Kawawa naman ang bata, naging single mother siya sa murang edad."

Napabuntong-hininga ang matandang Mrs. Dela Torre, iniisip ang babaeng pulis na sinaksak ng 18 beses ng gangster at namatay sa trahedya, na nakadama ng hindi maipaliwanag na pagkakasala sa kanyang puso. Sa oras na ito, isang gwapo at matangkad na pigura ang pumasok mula sa labas ng bulwagan. Bumalik si Sebastian.