Kabanata 01

Sa loob ng malaking mansyon ng mga Ortiz ay nagkakasiyahan ang lahat. Ito ay palagi nilang ginagawa kapag ang mataas na lider ng pamilyang Ortiz ay may nakamit na dapat lamang ipagdaraos at itinaon rin ito sa kaarawan ng ilaw ng tahanan ng mga Ortiz na si Lady Esmeralda.

Ang kaniyang mga anak at mga apo ay masayang nakikipag-usap sa matanda habang binabati rin ito ng mga bisita at binibigyan ng mga regalo.

Sa isang banda naman ay nag-aalangan pa na lumapit ang asawa ni Adrian sa kaniyang Lola sapagkat alam niya na pagagalitan lamang siya dahil sa desisyon niya sa buhay at isa na roon ang pagpapakasal sa isang lalaking wala man lang narating sa buhay. Walang maipagmamalaki si Adrian kung hindi ang kaniyang mapang-akit lamang na mukha.

"Halika na. Magpatuloy na tayo sa paglalakad at ibigay itong munting regalo na binili ko sa tiange para kay Lady Esmeralda. Ito lamang ang kaya kong bilhin para sa kaniya," aniya kaya nagbuntong hininga na lamang ang asawa saka nagpatuloy sa paglalakad.

"Maligayang kaarawan po," pagbati na wika ng asawa ni Adrian sa kaniyang lola at nagmano pa ito. Magmamano na sana si Adrian, subalit kaagad na inilayo ng matanda ang kaniyang kamay.

"Basura ba iyang dala ng asawa mo, Clarissa?"

Napadako naman ang tingin ni Adrian sa supot na dala niya dahil sa sinabi ng ina nang kaniyang asawa.

"Ma, please. Huwag ngayon. Maraming bisita na nakapaligid sa atin,"

Pagmamakaawa ng asawa niya sa ina ngunit napailing na lamang ang ina sa kaniyang ulo dahil sa sinabi ng asawa. Sa kabilang dako ay pinilit ni Adrian na ngumiti at inabot ang regalo para kay Lady Esmeralda. Mas lalo pa na lumaki ang ngiti sa labi niya nang masilayang ngumiti ang matanda habang tinatanggap ang regalo niya.

Subalit makalipas ang ilang sigundo ay pinagpupunit ng matanda ang damit na kaniyang binili kaya naman ay pakiramdam ni Adrian piniga ang puso niya dahil sa ginawa ng matanda lalo na kung paano siya pagtawanan ng ibang miyembro ng pamilya.

"Hindi ko kailangan itong cheap na regalo mo sa akin. How disgusting you are to give me this kind of cheap gift!" galit na usal ni Lady Esmeralda kaya napayuko na lamang siya sa kaniyang ulo.

"Palibhasa kasi ay palamunin sa bahay na ito. I don't even understand why Clarissa is so in love with you? Bueno, hayaan niyo na siya Lady Esmeralda. Tanggapin niyo po itong regalo ko na nagmula pa sa California,"

Napaangat naman ang ulo ni Adrian nang marinig niya ang mga salitang iyon sa lalaking dating manliligaw ng asawa. Ganoon na lang ang pagkirot ng kaniyang dibdib lalo na kung paano ito itabi ni Lady Esmeralda kasama pa ng ibang mga regalo sabay sabing, "Maraming salamat sa napakagandang regalo na iyong binigay sa akin. Palibhasa kasi ang iba riyan ay sobrang napakahirap at hindi ako kayang bigyan nang katulad sa iyo. Sana ikaw na lang ang napangasawa ng apo ko," ani ni Lady Esmeralda at nanatiling walang imik si Adrian at tinanggap na lang ang mga masasakit na salita mula rito.

"Hayaan mo, Mama. Balang araw at maghihiwalay rin ang dalawang iyan lalo na kapag mapag-isip-isip ni Clarissa na hindi siya bagay sa hampas-lupang ito," wika ng ina ni Clarissa.

"Huwag niyo naman pagsalitaan nang ganiyan ang asawa ko. Kahit ano pa ang gawin ninyo, hinding-hindi kami maghihiwalay," sambit ng asawa.

Napangiti na lamang si Adrian dahil na rin sa pagtatanggol nito sa kaniya at pinagpapasalamat niya na rin dahil mabait ang kaniyang asawa't hindi siya pinahiya kailan man.

May bigla namang naalala si Adrian kaya naman ay kaagad rin siyang nagsalita para ipaalam kay Lady Esmeralda ang tungkol rito.

"Kung inyong mamarapatin, Lady Esmeralda. Ako at ang aking asawa ay nagbukas ng kauna-unahan naming negosyo mula sa naipon naming pera. Nais ko lamang po sana humingi sa inyo ng kahit kaonting tulong para sa—"

Boogsh!

Hindi na niya natapos pa ang kaniyang sasabihin subalit isang malakas na suntok ang kaniyang natanggap mula sa biyenan niyang lalaki na ama ni Clarissa. Matapos pa siyang suntukin ay kwinelyuhan pa siya kaya naman ay napatulo ang kaniyang luha.

"Ang kapal rin ng pagmumukha po para pa humingi nang tulong sa mama, Adrian! Saan mo ba kinuha iyang kakapalan ng pagmumukha mo!" Paasik na sabi ni Ginoong Ortiz sa kaniya.

"Para rin naman po ito kay Clarissa, Papa. Ginagawa ko ang lahat para sa anak ninyo," sagot niya at kahit pa sa galit ni Ginoong Ortiz ay nanatili lamang si Adrian na kalmado at tiniis ang hapdi ng kaniyang mukha.

"Talagang sumasagot ka pa, huh!"

"Tama na iyan, Papa! Huwag niyo na saktan ang asawa ko. Maawa kayo sa akin!" sigaw ng asawa niya kaya naman ay napalingon si Adrian sa asawa niya na ngayon ay mangiyak-ngiyak na. Nais sana siya lapitan ng asawa ngunit pinipigilan siya ng kaniyang ina at isang babaeng kapatid. 

"Kailangan turuan ng leksyon ang lalaking ito. Hindi na nadala pa. Hinayaan na nga namin makitira sa bahay tapos ngayon ay hihingi pa ng tulong sa mama. Wala nang nagawa ang lalaking ito kung hindi sakit sa ulo. Tapos na ang pagpapasensiya ko sa kaniya!"

Malakas na suntok ulit ang natanggap ni Adrian sa kamay ng kaniyang biyenan na lalaki. Nakahiga na siya sa sahig habang ang mga tao na nandirito ay walang ginawa kung hindi ang manood na lamang na tila ba ay nasisiyahan sila sa ginagawa sa kaniya. Pinili na rin ni Adrian na hindi na lumaban at hayaan ito sa ginagawa kahit na masakit na ang kaniyang buong katawan.

Buong buhay niya ay inalay niya sa pamilyang ito para sa kaniyang asawa. Ginawa siyang katawa-tawa, inalipin at inalipusta pa ang buong pagkatao niya subalit lahat ng iyon ay tiniis niya. Pinili niya ang buhay na ito kaya nakahanda si Adrian na habaan pa ang kaniyang pagpapasensiya.

"Tama na please... Huwag niyo na saktan ang asawa ko..."

Nasasaktan siya habang nakikita ang asawang luhaan habang pinipilit na makawala sa kamay ng ina at kapatid para puntahan lamang siya. Subalit wala silang balak na pakawalan ang asawa. Wala ring magagawa ang asawa niya dahil wala itong kalaban-laban sa kaniyang makapangyarihang pamilya.

Pakiramdam naman ni Adrian ay biglang tumigil ang pagtibok ng kaniyang puso nang makitang humandusay si Clarissa sa sahig kaya't napasigaw na lamang siya habang tumutulo ang luha sa kaniyang mga mata.

"Clarissa!"