Stavros' POV
"So, kasal ka na pala talaga?" Ismael Braganza asked. He was the heir of Katalina, the biggest wine company in the world. He was one of my friends and business partners.
"Yeah," I answered and showed them my wedding ring.
It was Saturday night. And I called these men for a night out. I was exhausted so I needed this break. And I could already feel the spirit of the alcohol in my body since it was already hours since we started drinking.
"Tapang mo naman, dre. Nagagawa mong makipaglandian kahit suot-suot mo ang ebidensya na hindi ka na binata," komento ni Zachary Montemayor, ang nagmamay-ari ng Montemayor Holdings, ang nangunguna sa larangan ng investment properties gaya ng subdivisions at condo units.
Sumimsim ako sa aking baso at ngumisi. Naramdaman ko ang lalong paglingkis ni Rica sa aking braso. Binalingan ko siya ng tingin. "Do you mind if I'm already married?" langong tanong ko.
Pinaglandas niya ang kaniyang mga daliri sa aking braso saka ako tinitingan. "Of course not. It would be my pleasure to be your mistress, y' know?" malanding sagot niya. Inabot niya ang aking labi.
Mabilis kong naipasok ang aking dila sa kaniyang bibig dahil sa pahintulot niya mismo. Ang kanang braso ko ay nakapalibot sa kaniyang baywang. Inabot ng aking kamay ang kaniyang pigi at marahang pinisil iyon.
"Hmmm…" Napaungol siya sa aking ginawa.
Pinutol ko ang halik saka pangi-ngising tumingin sa kanila.
"Isa ka talagang alamat, Stavros!" Taas-kamay na puri ni Cortez Saavedra, ang tagapagmana ng Saavedra Cruise Corporation.
Wala pang isang segundo ay lumipad na ang palad ni Ismael sa kaniyang ulo. “Kaya nakukunsumi sila Tita Juliet sayo. Pagdating sa kagaguhan d’on ka tuwang-tuwa. Bakit kaya di ka na magseryoso nang mapunta na sayo ang negosyo niyo?” suway niya kay Cortez.
Here comes the ideal boy.
Umismid si Cortez saka sumimsim ng alak. “Para saan pa? I already lost the reason to get serious on everything. At kaya ko namang mabuhay ng walang kayamanan.”
Natahimik kami sa kaniyang sinabi. Hindi pa rin pala siya nakaka-move-on sa nangyari sa kanila ng dati niyang nobya.
“Stavros.” I heard someone called me from my back.
“And here’s the good boy. Anthony! Musta, dre?” Bumalik ang sigla ni Cortez nang makita niya si Anthony.
“What’s this, Bienvenelo?” madilim na tanong niya.
Naramdaman ko ang pagpatong niya ng kaniyang kamay sa aking balikat.
Tiningala ko siya. Sapat na ang liwanag ng disco lights upang makita ko kung gaano kasama ang kaniyang tingin.
Nginisihan ko siya. “What?”
“Gago ka talaga, Stavros!” bulyaw niya. “May asawa ka na. Tarantado ka talaga,” galit na dugtong niya.
Bakit ko ng aba inimbitahan pa siya na pumunta?
“Ano ka ba? We all know that it was just a marriage for convenience. What’s the big deal with this?” asar ko sa kaniya.
The alcohol was really taking over.
“May asawa ka na. At mali na nakikipaglandian ka pa sa ibang babae. Kahit pa sabihin mo na hindi niyo mahal ang isa’t isa. It’s about respect, Bienvenelo,” sermon niya.
“Iyong ibang lalaki ngang nagpakasal dahil sa pagmamahal, nagagawa pa ring magloko at mangabet eh,” katwiran ko.
Rinig kong napasipol si Cortez sa aking sinabi. Si Zachary at Ismael naman ay napailing na lang.
I knew that I was being a jerk already. Blame the alcohol.
“Pagsabihan niyo nga ‘tong kaibigan niyo. Ang tanda-tanda na baluktot pa rin ang utak,” may galit na bilin ni Anthony sa tatlong kumag. “Aalis na ko. May kailangan pa akong asikasuhin. Kayo na ang bahala sa gagong ‘to.”
Hindi na ako nagsalita pa. Hinaplos ko lamang ang hita ng babaeng katabi ko.
“Si Stavros kasi,” putol ni Cortez sa katahimikan.
Muli na namang binatukan ni Ismael si Cortez.
“Aray ko naman, Ismael! Nakakailan ka na ha! Kapag ako napikon sayo!” kunwari’y galit na bulyaw ni Cortez sa kaniya.
Muli na namang inambaan ni Ismael si Cortez na agad naman niyang sinangga. “Joke lang, dre. Masyado ka talagang seryoso sa buhay.”
Napailing na lamang kami sa pagiging isip-bata ni Cortez.
Ramdam kong humilig sa balikat ko si Rica. Ang kamay niya ay nakapatong sa aking hita ngayon.
“Pero tama naman kasi si Anthony, Stavros. Dati ay hinahayaan ka namin na magbilang ng mga babae sa mga kamay mo. Pero iba na ngayon, dude. May asawa ka na,” biglang sambit ni Zachary.
Alam ko naman iyon. Pero ilang araw na kasing binabagabag ni Aviona ang isipan ko. At nakakairita iyon.
Nang tignan ko si Zachary ay taimtim lang siyang nakatitig sa kaniyang baso.
Sa loob ng kwartong ito ay kami lang ni Cortez ang may katabing mga babae. Sina Ismael at Zachary ay nag-iinom lamang. Napapaisip tuloy ako kung may mga babae na bang kinababaliwan ang dalawang ito.
“Don’t bother, Zach. Ang taong may saradong tainga ay di kailanman makikinig sa payo ng kahit sino,” sabat ni Ismael na alam kong galit na rin sa ginagawa ko.
“Tss,” ismid ko saka nilagok ang natitirang laman ng aking baso.
“We're gonna go. See you when I see you.” Tumayo na ako at hinila si Rica palabas.
Masyado nang madami ang tumatakbo sa utak ko ngayon para makinig pa sa mga payo nila.
As soon as we left the bar, I drove fast to my mansion. Hindi ako nagkamali sa pagpili kay Rica dahil nasa garahe pa lamang kami ay talagang nanlalaban na siya.
The first time I laid my eyes on her, I already knew that she could satisfy my needs as a man. She was pretty and submissive.
We couldn't stop kissing and touching each other. Kulang na lamang ay hubaran namin ang isa't isa at kagatin na ang mga labi ng isa't isa.
My lips soon travelled down her neck to taste it. I swirled my tongue on her skin that made her moan loudly.
She let her hands wander inside my shirt and touched my chest which made me feel hotter.
"Let's get inside," aya ko sa kaniya.
Hating-gabi na kaya naman ay tahimik na ang mansyon.
Nang makarating kami sa aking kwarto ay hindi na kami nagpaligoy-ligoy pa. Sinalubong namin ang labi ng isa't isa. Binuhat ko siya at ipinalibot niya ang kaniyang mga hita sa aking baywang.
Naghahari na ang init sa aming mga katawan. Marahas ko siyang isinandal sa pinto habang hindi pinuputol ang aming paghahalikan.
Hinubad ko ang suot niyang strapless blouse kasama ang kaniyang bra. Inangat ko ang kaniyang katawan upang maitapat sa aking mukha ang kaniyang h***d na hinaharap.
There's nothing inside my head but to get laid with this woman tonight.
I moved my head forward to suck her crown while rubbing the other one with my thumb.
Napasabunot siya sa aking buhok at lalo akong isinubsob sa kaniyang dibdib.
"Aaahhhh…"
I carried her and laid her down the bed. I then removed my shirt.
She caught my face and kissed me torridly. Her tongue was expertly playing with mine. She got up and pushed me to lay down.
So, I just watched her do the favour.
Her lips travelled from my lips to my chest. Her hand was rubbing my thing down there.
"Ughh…" I moaned.
She started to unbuckle my belt and dragged my pants with my underwear down.
"Y-you're really big," she remarked naughtily.
I couldn't answer because she started to stroke me down there.
"Aaahhh…"
Ilang sandali niyang ginawa iyon. Maya-maya pa ay tumigil siya at unti-unting inilapit ang kaniyang bibig sa aking kahabaan.
"Ahhh shit!"
Napasabunot ako sa kaniyang buhok at lalo pa siyang isinubsob sa akin. Halos ipagdiinan ko ang aking sarili sa kaniya dahil sa sarap na hatid ng kaniyang ginagawa.
She was an expert in this field.
Just when I was about to explode, I heard a crying voice outside my room.
"What the fuck?!"
"Who's that?" Rica asked. She got up because she could also hear the cries.
I got up and went to my closet to grab a robe. "Get dressed," I said while wearing the robe.
"What?!" Napalingon siya sa akin na may nanlalaking mga mata.
Lumapit ako sa pantalon kong nakakalat sa sahig at pinulot iyon. Kinuha ko ang aking wallet at naglabas ng lilibuhing pera.
"Get dressed and get out of my mansion," I commanded as I handed her the money.
Lalong nalukot ang mukha niya. Ang sama ng tingin niya sa akin. "You're a jerk!" she exclaimed before she got the money from my hand.
"I know."
She put her clothes on angrily. Alam kong galit siya dahil binitin ko siya at pinagmukhang bayarang babae.
Well, she wouldn’t accept the money if she’s not, right?
Tss. Ang mga babae talaga.
Nang matapos siyang magdamit ay muli niya akong tiningnan nang masama.
"Get out."
Padabog siyang lumabas ng aking kwarto.
Sumunod ako sa paglabas.
Nang makalabas ako ay nakita ko si Aviona na nakaupo sa sahig at nakasandal sa kaniyang pinto habang umiiyak. Nakapikit siya at nakakunot ang kaniyang noo. Naging maingay din ang tunog ng kaniyang paghinga.
Naramdaman ko ang sakit ng aking puson kung kaya't naalala ko kung bakit ako narito ngayon at nakatayo sa kaniyang harapan. Ramdam ko na naman ang pag-akyat ng dugo sa aking ulo.
"What's with your drama, Aviona?" madiin kong tanong.
Lalo lamang uminit ang ulo ko dahil hindi siya sumagot. Umiyak lang siya nang umiyak.
Nandilim na ang aking paningin. Hinatak ko siya patayo at hinawakan nang madiin sa magkabilang braso.
"Alam mo ba kung anong ginawa mo?!" umuusok ang ilong na sigaw ko sa kaniya.
Mas lalong lumakas ang kaniyang iyak.
"What are you crying for? Are you jealous because I fuck other woman when I'm already married with you?!"
She still didn't respond.
"Do you wanna get fucked?! You want that, huh?!" Niyugyog ko siya. "Then, come here! I'll fuck you!" Hinila ko na siya papasok sa aking silid.
I would make sure that she would regret disturbing my night.
Nagpumiglas siya ngunit mas malakas ako kung kaya ay tagumpay ko siyang naipasok sa aking silid.
I have a wife anyway. Why would I need to pay for some slut to get laid with?
Aviona's POVMalalim na ang gabi ngunit hindi ko pa rin magawang makatulog dahil paulit-ulit na naglalaro sa isip ko ang nagtulak sa akin upang mapunta sa sitwasyon na kinaroroonan ko ngayon.“Ngayon lang ako hihiling sayo. Madali lang naman ang gagawin mo. Magpapakasal ka lang naman kay Stavros Bienvenelo. Kapag naging asawa mo na siya, magagawa mo na ang lahat ng gusto mo. Napakalaking isda ni Stavros sa industriyang ito. Makikinabang ka rin naman sa mga ito,” may halong inis na pakiusap sa akin ni daddy.Nanatili lang akong nakayuko. Ayaw kong magsalita dahil wala rin namang magiging saysay. Kilala ko siya. Wala siyang pinapakinggan. Kahit si mommy ay walang magawa kundi ang hayaan siya sa mga desisyon niya sa buhay.“Roberto, bakit ba kasi kailangan pang magpakasal para makuha mo ang nais mo para sa negosyo mo? Hindi ba pwedeng idaan na lang sa usapan o kontrata
Stavros’ POV“Tata Pedro… tama na po.”Para akong binuhusan ng malamig ng tubig sa aking narinig. Para akong nagising mula sa isang bangungot.What the fuck just happened to me? When did I ever forced a woman to have sex with me?Lalo akong natauhan nang makita ko ang kaawa-awang itsura ni Aviona. Sira na ang suot niyang t-shirt kaya nakalantad na ang kaniyang dibdib na tanging bra lamang ang nagkukubli. Nakababa na rin hanggang sa kaniyang binti ang kaniyang pajama.Nang dumako ang aking mga mata sa kaniyang mukha ay gusto ko nang suntukin ang aking sarili. Punong-puno ng takot ang kaniyang mga mata. Basang-basa ng luha ang kaniyang mukha. At paulit-ulit niyang sinasamsabit ang mga katagang, “Tama na po.”Kaagad akong tumayo at kumuha ng roba. Bumalik ako at isinuot sa kaniya ito.&ld
Aviona’s POVSa mundong aking ginagalawan ngayon, maaari akong maihalintulad sa isang may sinding kandila. Unti-unting natutunaw at nauubos. Hindi alam kung gaano katagal ngunit siguradong nauubusan na ng oras.Alam kong lahat ng buhay, bagay at pangyayari sa mundo ay may katapusan. Kalabisan na ba kung hihilingin ko sa Maylikha na tapusin na ang aking paglalakbay?Dahil para saan pa ang pagpapatuloy? Gayong bago pa ako magsimula ay may pumigil na sa akin na tuklasin ang kabutihan at kagandahan ng mundo.Pagod kong iminulat ang aking mga mata. Agad na bumungad sa akin ang magarang kisame ng aking kwarto. Narito na naman ako. Sa isang hawla na kung saan ako mismo ang namiling ikulong ang aking sarili.Bakit ba hindi pa ako namamatay? Ano pa ba ang ganap ko sa mundo? Ano pa bang kalupitan ang kailangan kong danasin bago Niya mapagpasyahang ba
Aviona’s POV“Kain lang nang kain, iha.” Natapos nang gamutin at balutin ng benda ni Manang Eba ang aking sugat. Kaagad niya akong pinakain nang matapos. Nagpresinta akong kumain nang mag-isa ngunit nagpumilit siyang subuan ako. Ang katwiran niya ay hindi raw ako makakakain nang maayos dahil sa aking sugat. “Lagi kitang hinihintay na bumaba upang mabantayan ka naming kumain. Ang kaso naman ay madalang ka lamang na lumabas sa kwarto mong ito.” Muli siyang sumalok ng pagkain gamit ang kutsara saka isinubo sa akin. Nilunok ko muna ang pagkain sa aking bibig bago nagsalita. “Pasensya na po kayo. Hindi po kasi ako sanay na humarap sa mga tao,” pag-amin ko.“Naiintindihan ko naman. Ang sa akin lang, kung may problema ka, magsabi ka sa amin. At kung wala man kaming maibigay na adbays, kahit papaano naman ay may napagsabihan ka. May nakinig sa iyo. Tulad nga ng napanood ko sa tibi, malaking gaan sa pakiramdam ang paglalabas at pagsas
Stavros’ POV“Mr. Bienvenelo, ready na po ang lahat. Kayo na lamang po ang hinihintay sa board room,” ani Dominic pagkapasok sa aking opisina.Sa narinig ay tumalima na ako at tumayo. Isinuot ko ang aking coat at saka hinigpitan ang aking necktie.Si Dominic naman ay nakatayo lamang sa harapan ng aking mesa, hinihintay akong makapag-ayos.Nang makuntento ako ay lumakad na ako palabas ng aking opisina.Nanatiling nakabuntot si Dominic sa akin.“Do I have any appointment after this?” This was a hell week. Kung hindi ako uma-attend ng mga meetings ay natatambakan naman ako ng mga papel na nangangailangan ng final review at pirma ko. Minsan ay kumikirot na ang ulo ko sa dami nang kailangang gawin. May ipinapatayo na kasing bagong hotel sa katabing syudad. Kaya ganoon na lamang kaabala ang lahat ng em
Stavros’ POVI had my fingers crossed. I was sitting on the bench outside the emergency room. I also stood up from time to time to peak at the door of the ER, expecting that the door would open anytime soon.Masyado akong nag-aalala sa kalagayan ni Aviona. Masyadong madami ang nawalang dugo sa kaniya. I still hoped that she’s going to be fine.Ako lang mag-isa ang sumama sa ospital. Gusto mang sumama ni Manang Eba ay sinabihan ko siyang maiwan na muna upang maghanda ng gagamitin ni Aviona habang naririto pa siya sa ospital. Mamaya rin ay susunod na iyon.Naagaw ng aking atensyon ang pagtunog ng aking cellphone. Hindi ko ito pinansin noong una. Wala na sana akong balak pang sagutin ito. Ngunit muli itong tumunog.Napipilitan kong kinuha sa aking bulsa ang cellphone at saka iyon sinagot. “What?”“H
Stavros’ POV The silence was deafening. I was here, sitting in the corner, away from my wife.It had been an hour since Aviona was transferred in this private room.She was there, lying and sleeping soundly on the hospital bed. Her face was serene. She looked so peaceful. You wouldn’t think that she was going through something hard, something deep.Napalingon ako sa pinto nang marinig kong may kumatok dito. Maya-maya pa ay dahan-dahan itong bumukas. Pumasok mula roon si Manang Eba.“Ser Stabros…” bati niya saka bahagyang yumukod.Tinanguan ko siya at saka itinuro ang bedside table.Hindi siya agad na kumilos. Tumingin ito sa kinahihigaan ni Aviona. Tinitigan niya ito. Ilang sandali lamang ay nasaksihan ko kung paano niya pasimpleng pinunasan ang ilalim ng kaniyang mga mata.&n
Aviona’s POV“Nagpakasal sila. At sa huli ay nagkaroon sila ng mga anak. Namuhay silang magkasama at masayang-masaya.” Isinara ni Sister Janet ang librong hawak niya. “At d’yan nagtatapos ang kwento natin para sa araw na ito.”Ang ganda ng kwento! Kwento iyon ng isang prinsesang naligaw at napahamak sa isang syudad tapos ay iniligtas ng isang ordinaryong lalaki. Nahulog iyong lalaki sa prinsesa kaya’t ginawa niya ang lahat para mapasagot ang prinsesa kahit na pinahirapan siya ng amang hari nito.“Oh, nariyan na pala ang Tata Pedro niyo!” nakangiting sabi ni Sister Janet na nakatingin sa aming likuran.Napukaw ang atensyon ko dahil sa sinabi ni Sister Janet. Agad kaming napalingon at nakita namin si Tata Pedro na may hawak-hawak na mga supot ng tsokolate.“Tata Pedro!” excited namin