"Itigil n'yo 'yan!" sigaw ng isang lalaki sa hindi kalayuan.
Sabay-sabay na napalingon ang mga tao sa pinanggalingan ng boses. Nakatingin ito sa direksyon nina Luke habang may magkasalubong na kilay. Matangkad ito na marahil ay nasa singkwenta pataas na ang edad dahil sa medyo mauban nitong buhok. Ang maayos na kulay-abo na suot nitong suit at makintab na itim na mga sapatos, kasama ang postura ng katawan nito, ay nagbibigay ng impresyon ng isang makapangyarihang negosyante. Ito si Bernard Bautisa, ang presidente ng ENDX Corporation. Ang isa sa tanyag at pinaka-iginagalang na negosyante sa buong mundo. "Is that... Mr. Bautista?" tanong ng isa sa mga nakikiusisang empleyado. "Omg! Ang gwapo niya pa rin kahit may edad na!" mahina at kinikilig na bulalas naman ng isa pang babaeng empleyado. "Totoo ba ito o baka nananaginip lang ako? Siya ba talaga si Mr. Bautista?" hindi makapaniwalang saad naman ng isa habang kinusot-kusot pa ang mga mata. Lahat sila ay hindi makapaniwala sa kanilang nakikita. May iilang sumubok na kumuha ng litrato pero pinigilan ang mga ito ng dalawa sa apat na kasamang bodyguard ni Bernard. Bahagya ring nakaramdam ng pagkagalak si Luke matapos makita si Bernard. "Oooh..." reaksyon niya habang nakabilog ang nguso. Minsan niya na itong inidolo. Pero matapos malaman mula sa kanyang lolo na tauhan lang din pala nila ito at kanila lang din naman ang ENDX Corporation, aminado siyang kahit papaano ay nakaramdam siya ng kaunting pagkadismaya. Agad na sumaludo ang dalawang guwardya nang makalapit si Bernard. "Sir, good morning Sir!" sabay na bati ng dalawa. Parehas na kinakabahan ang mga ito habang sinusundan ng tingin ang nakasimangot na mukha ni Bernard. Galit kaya ito dahil hinayaan lang nilang may pulubing palaboy-laboy sa tapat ng gusali? Hindi sila pinansin ni Bernard sa halip ay dumiretso ito sa kinatatayuan ni Luke. Nasa likod nito at nakasunod ang isang matangkad na babae. Natural lang ang make-up nito at hindi gaanong makapal. Napakaganda nito kung pagmasdan lalo na sa malapitan. Ang makinis at maputi nitong balat ay bumabagay sa damit nitong kulay pula na naka tucked-in sa kulay itim nitong pencil skirt. Para itong model kung titingnan. Ito si Pauline Lee, ang Executive Manager ng ENDX Corporation, Quezon branch. "Young Master Luke, It's my pleasure to finally meet you," bati ni Bernard habang bahagya pang nakayuko ang ulo. Mababatid sa tono ng boses nito ang matinding pagkadismaya dahil sa paraan ng pagsalubong ng dalawang guwardya kay Luke. Nagsilaglagan ang panga ng lahat dahil sa kanilang nasasaksihan. Wala ni isa man sa mga ito ang kumurap nang puntong iyon. Hindi nila akalain na si Bernard Bautista, ang negosyanteng may napakataas na reputasyon at iginagalang ng marami, ay magalang na binati ang isang binatang mukhang pulubi! 'Hindi ito maari!' gulat na sambit ng isang guwardya sa isip nito, habang ang isa naman ay kumpletong nanigas ang panga dahil sa pagkagitla. "Salamat, Mr. Bernard. Pero kung maaari ay Luke nalang ang itawag mo sa sa'kin," natatawang wika ni Luke sabay kamot sa kanyang ulo. Hindi siya komportable sa pagtawag sa kanya ni Bernard ng young master. Hindi na siya sanay sa ganoong tawag lalo na't matagal-tagal na rin siyang hindi nakakauwi sa kanyang pamilya. Agad namang naunawaan ni Bernard ang ibig sahihin ni Luke. Pero mababatid sa mukha nito ang hindi pagsang-ayon. "Nauunawaan ko kayo, pero ipagpaumanhin n'yo. Hindi ako papayag na tatawagin ko lamang kayo sa pangalan ninyo dahil malaking insulto iyon para sa inyong pamilya. Kung maaari, tatawagin ko nalang kayong Mr. Cruise. Sana maintindihan n'yo ako." saad na paliwanag ni Bernard habang bahagya pa ring nakayuko ang ulo nito. Ni hindi nga ito naglakas-loob na mag-angat man lang ng tingin kay Luke habang sinasabi iyon! Anong nangyayari? "Totoo ba 'to?" anas na tanong ng isang empleyado, hindi makapaniwala ang ekspresyon ng mukha nito. "T-this can't be happening! Sino ang binatang 'to? Bakit napakagalang ni Mr. Bautista sa kanya?" tanong naman ng isa sa hindi rin makapaniwalang tono. Halos pare-pareho sila ng tanong sa kanilang mga isip nang oras na iyon. Iyong iba ay hindi maiwasang makaramdam ng pagka-awkward sa kanilang mga sarili matapos isiping baliw lamang si Luke kanina. Hindi nila lubusang akalaing isa palang importanteng tao si Luke. Ang dalawang guwardya naman ay nanigas na sa kanilang kinatatayuan. Kahit asinan ang mga ito ay hindi lilikot ang mga ito. Daig pa ng mga ito ang nakatayong bangkay. "Y-Young Master? Mmm... Mr. Cruise?" nauutal na pag-uulit ng isang guwardya sa sinabi ni Bernard. Ang kaninang hinarang nilang sinabihan nilang pulubi at inakalang mamamalimos lang ay mas mataas pa pala ang estado kaysa kay Bernard! Higit pa roon ay binalak pa nilang lumpuhin ito! Halos manginig ang dalawa sa isiping baka kamatayan ang kaparusahan nila sakaling sinaktan nila ito. O baka nga kahit hindi! Mas lalo nilang itinuwid ang kanilang pagkakatayo nang tapunan sila ni Bernard ng matalim na tingin. Punong-puno iyon ng pagkadismaya. Binalingan nito ng tingin si Pauline. "Ms. Lee, I'm very disappointed of your incompetence of managing this branch! Bakit may mga ganitong empleyado rito?" galit na singhal nito. Tumikhim at napayuko si Pauline. "I-I'm so sorry Mr. Bautista. I didn't ex—" Sinubukan ni Pauline na magpaliwanag pero pinahinto ito ni Bernard nang mag-angat ito ng kamay, hudyat na hindi nito gustong marinig ang kanyang paliwanag. Muli nitong ibinalik ang galit nitong tingin sa dalawang guwardya na ngayon ay nangangatog na ang mga tuhod. "May mga magulang ba kayo?" Kalmado ang boses na iyon ni Bernard pero hindi maintindihan ng dalawang guwardya kung bakit nakakahilakbot iyon pakinggan. Ang kabog ng kanilang dibdib ay mas bumilis pa. Mabilis na tumango-tango ang mga ito. "Kung gano'n, hindi ba kayo tinuruan ng mga magulang ninyo kung paano ang tamang pagtrato sa mga tao, mahirap man o mayaman? Hindi ba't miyembro din kayo ng lower class na pamilya?" tanong ulit ni Bernard sa tila mahinahong boses. Pero halata namang galit na galit ito base sa magkadikit nitong mga ngipin habang nagsasalita ito. Saan nahugot ng dalawang guwardyang ito ang lakas ng loob para subukang saktan ang isa sa tagapagmana ng pamilya Cruise? Pagod na bang huminga ang mga ito? Hindi sumagot ang dalawang guwardya sa halip ay nagkatinginan lamang ang mga ito sa isa't-isa. Hindi nila alam kung anong isasagot. Kahit na hindi sila tinuruan ng kanilang magulang, alam naman nila sa kanilang sarili na mali ang kanilang ginawa. Sadyang nasisiyahan lang sila sa posisyong mayroon sila. Nagagawa nilang pagmalakihan ang mga mas nakakababa sa kanila. Isa sa mga ito ang nagsimulang lumuhod. "Patawarin n'yo po kami Mr. Bautista, hindi po namin sinasadya. Pinapangako namin na hindi na po ito mauulit." maluha-luha nitong sambit. Inis na napangisi si Bernard. 'Talagang hindi na ito mauulit.' sambit niya sa kanyang isip. Napagplanuhan niya nang tanggalin sa kumpanya ang mga matapobreng empleyado at sisimulan niya ito sa dalawang ito. Napaluhod din ang isa pang guwardya. "Mr. Bautista, patawad po! Kung alam po namin na isang importanteng tao pala ang binatang—" *Smack!* Isang malakas na sampal ang dumapo sa pisngi ng pangalawang guwardya dahilan para mapahinto ito sa pagsasalita. Napahawak ito sa namumula nitong pisngi at natahimik. "Mga hangal! Hindi mahalaga kung isang importanteng tao man si Mr. Cruise o hindi. Ang mali ninyo ay hinusgahan n'yo kaagad siya dahil sa kung paano siya manamit. Binase n'yo sa panlabas niyang anyo ang katauhan niya at hindi n'yo man lang siya kinalala muna. That's the problem here!" galit na sigaw ni Bernard. Para itong isang galit na leon na anumang segundo ay kakainin nito nang buhay ang dalawang guwardya. Maging ang ibang mga nakikiusisa ay natahimik sa sinabi ni Bernard. Hindi sila nakailag doon, halos lahat sila tinamaan. Aminin man nila o sa hindi ay maging sila hinusgahan din nila kaagad si Luke. Napahanga naman si Luke sa sinabi ni Bernard at marahang napatango-tango. Mukha atang hindi na niya kailangan pang kausapin ito patungkol doon. "Pumunta kayo ngayon sa finance department at kunin n'yo na ang mga sahod ninyo. Ayoko nang makita ang pagmumukha ninyo magmula sa araw na 'to. Wala sa bansang ito ang tatanggap pa sa inyo sa trabaho. Nauunawaan n'yo ba ako?" muling pasigaw na sambit ni Bernard sa dalawa na naghatid sa mga ito ng matinding takot. Maging ang mga empleyadong nakikiusisa lang ay hindi rin maiwasang kabahan. Ganoon ba talaga kamakapangyarihan si Bernard? Kahit na ganoon ang kinahinatnan ng dalawang guwardiya, pasalamat pa rin ang mga ito dahil iyon lang ang inabot nila. Base sa kakayahan ni Bernard, kayang-kaya nitong burahin sila sa mundong ito na wala man lang naiiwang bakas. Hindi na nagpaligoy-ligoy pa ang mga ito at agad na umalis sa harapan ni Bernard. Bahagya namang nakaramdam ng pagkaawa si Luke para sa dalawang guwardya. Pero karma na rin siguro nila iyon. Iyon na rin ang magsisilbing leksyon nila sa buhay. Nagsimula na ring magsialisan ang mga empleyado sa takot na baka pati sila ay madamay. "Mr. Cruise, paumanhin kung nangyari man ang bagay na ito. Pinapangako kong bawat empleyado ng ENDX Corporation na katulad nila ay tatanggalin ko sa trabaho anuman ang kanilang posisyon." paghingi ni Bernard ng paumanhin. "Ayos lang," tugon ni Luke. "Sa tingin ko ay sa opisina nalang nalang tayo magpatuloy ng pag-uusap natin." "Of course, Mr. Cruise." pagsang-ayon ni Bernard na may banayad na ngiti. Kahit papaano ay gumaan-gaan ang pakiramdam nito. Nakaramdam din ito ng kaunting galak dahil napagsilbihan rin nito sa wakas ang young master ng pamilya Cruise. Nauna nang naglakad si Bernard habang nasa likudan naman nila si Pauline. Hindi maiwasan ni Pauline na makaramdam ng hiya sa kanyang sarili dahil sa nangyari. 'Mr. Bautista was right. I'm too incompetent for this position.' naisip nito habang pinagmamasdan si Luke. Nakarating sila sa President's office. Pagkapasok nila sa loob ay inalok agad ni Bernard si Luke na maupo sa upuan ng presidente. Napakunot ang noo ni Luke. Naparito lamang siya para pag-usapan nila ang kanyang training. Hindi ata angkop na siya ang uupo sa upuan ng presidente dahil sa si Bernard ang presidente ng kumpanya. Hindi ibig sabihin na apo siya ni Duncan ay kailangan na ni Bernard na maging sobrang galang sa kanya. Pwede naman siyang umupo kahit sa sopa lang. Napangiti si Bernard at mababatid sa mukha nito na may gusto itong ipaliwanag. Binalingan nito ng tingin si Pauline. "Ms. Lee, could you please wait outside for a moment? May importante lang kaming pag-uusapan ni Mr. Cruise." "S-sure," Bahagya pang yumuko si Pauline bago lumabas. "You see Mr. Cruise, Lord Duncan instructed me na kapag umapak ka na sa kumpanyang ito ay ililipat ko na sa'yo ang pagmamay-ari ng kumpanya. After all, ikaw naman talaga ang may-ari ng kumpanyang ito. This company is one of your own assets." paliwanag ni Bernard. Natigilan si Luke. Hindi agad natunaw sa kanyang isipan ang sinabi ni Bernard. Pagmamay-ari niya rin ang ENDX Corp? Bakit walang nabanggit ang lolo niya kanina patungkol dito? Hindi ba't kabilang ito sa kanilang family business? Kailan pa naging isa sa kanyang ari-arian ang kumpanyang ito? Napansin ni Bernard ang malaking pagtataka sa mukha ni Luke kaya mahina itong natawa. "Please Mr. Cruise, have a seat first." Dahil sa pagkabigla ay kumusa na lamang gumalaw ang katawan ni Luke papunta sa upuan ng presidente at doon naupo. "I'll explain everything to you, Mr. Cruise." ubod ang ngiting wika ni Bernard."Mahigit dalawang dekada na akong naninilbihan sa inyong pamilya," Tumaas ang kilay ni Luke matapos marinig ang sinabi ni Bernard. Ang ibig sabihin lamang niyon ay hindi pa siya isinisilang sa mundo, naninilbihan na si Bernard sa kanilang pamilya? "Nagsimula ako bilang tagapamahala ng isang hotel," patuloy nito. "Noong mga panahong iyon ay hindi pa naitatayo ang ENDX Corp. Naitayo lamang ito taong 2013." Dahil nga sa may kaunting kaalaman na si Luke patungkol sa ENDX Corporation, hindi na siya nagulat na sampung taong nakakalipas palang nang maitayo ang kumpanyang ENDX, higit na mas bago kumpara sa ibang kumpanya. Ang bagay na kanyang ikinamangha ay ang mabilis na pag-unlad nito at mabilis na pamamayagpag sa larangan ng negosyo sa kabila ng marami nitong kakompetensya. Ito ay dahil sa pagmamay-ari pala nila ang kumpanya at malamang dahil na rin sa impluwensya ng kanyang lolo ay mabilis itong lumago. Napansin ni Luke ang bahagyang pagngiti ni Bernard habang naiiling-iling na para b
"May problema ba, Ms. Lee?" nagtatakang tanong ni Luke nang mapansin niyang nakatitig lang sa kanya si Pauline habang bahagyang nakangiti. Mapupuna rin ang paghanga sa mga mata nito. Nanlaki ang mga mata ni Pauline at agad itong tumalikod sa kahihiyan. Hindi nito napansing nakatitig na pala ito nang husto sa mukha ni Luke dahil sa sobrang paghanga. Namula ang magkabila nitong pisngi at hiniling na sana ay magkaroon ng butas sa sahig na kinatatayuan nito at higupin siya niyon. "N-no, Mr. Cruise. There's nothing wrong," agad na sagot nito habang nananatiling nakatalikod. "In fact, naisip kong mas mainam na ilibot muna kita sa buong kumpanya bago mo simulan ang pagsasanay mo sa pamamahala." agad na pagpapalusot nito. Kahit na hiyang-hiya pa ito sa kalooban nito ay mabilis itong nakaisip ng ideya para mailihis nito ang kanilang usapan. Gayunpaman, hindi mapigilang mailing ni Luke. Base sa naging reaksyon ni Pauline at sa kung paano siya titigan nito ay sigurado siyang may gusto ito sa
Nagsimula na ring magkawatak-watak ang mga taong nakapalibot. Nagsibalik sila sa pag-iikot-ikot sa showroom na animo'y walang naganap na komosyon.Tiningnan ni Pauline si Luke na may halong pagtataka sa kanyang mukha. Tinanong niya si Luke kung dapat lang ba nilang hayaan na makaalis ang mag-asawang iyon. Pasimple lang na tumango si Luke at sinabing, "Hayaan mo sila."Hindi komportable si Luke kapag nasa harapan niya ang mga magulang ni Veronica. Ayaw niya silang makita. Sa loob ng mahigit dalawang taon ay hindi naging maganda ang pagtrato sa kanya ng mag-asawa. Baka hindi niya makontrol ang kanyang sarili kapag nagtagal pa ang mag-asawang iyon sa kanyang harapan.Narinig niya ang mahinang pagbuntong hininga ni Pauline. Alam niyang gustong-gusto nito na maturuan sila ng leksyon. Gusto niya rin naman sana, kung hindi lang sila magulang ni Veronica. Baka isipin pa ni Veronica na dahil sa hiniwalayan niya si Luke kaya nito nagawang saktan ang mga magulang niya.Nakaramdam naman ng simpaty
"Mr. Baltazar!" bulalas ni Monique nang makita ang lalaki. Siya si Noel Baltazar, ang Manager ng Light Metrobank."I'm so sorry Mr. Baltazar. Ginawa ko na po ang lahat para mapigilan ang lalaking 'to na makapasok, pero nagpumilit pa rin po ito." paliwanang ni Monique habang nanginginig ng kaunti ang kanyang boses.Saglit na tiningnan ni Noel si Luke saka sinenyasan si Monique na lumapit ito sa kanya. Agad namang sumunod si Monique."Listen to me. Do you know who's this young man beside me?" bulong na tanong ni Noel kay Monique.Saglit namang tiningnan ni Monique ang lalaking katabi ni Noel. Hindi niya ito kilala at hindi pamilyar sa kanya ang mukha nito. Ngayon lang marahil ito pumunta sa kanilang bangko. Pero masasabi niyang isa itong mayamang kliyente."That's right! He's the son of one of the top clients of Light Metrobank!" sambit ni Noel na para bang nabasa nito ang iniisip ni Monique. "Ganitong uri lang ng tao ang tinatanggap natin sa bangkong ito. Bakit may ganitong tao sa loob
"You see Mr. Rivera, this young man right here is trying to sneak in, at sinasabi niya na makikipagkita siya sa'yo. I guess he's only using your name para makagala sa loob ng bangko." paliwanag ni Noel.Napatango lamang si Louis. Bilang lamang ang salita sa sinabi ni Noel ang makatotohanan. Totoong hinahanap nga ni Luke si Louis, pero hindi totoong ginagamit lamang ni Luke ang pangalan ni Louis para makapasok sa bangko. Lahat ng iyon ay akusasyon lamang ni Noel.Kanina habang tahimik na naghihintay sa loob ng kanyang opisina at nag-iisip ng maaari niyang sasabihin kapag dumating na si Luke, ay biglang tumunog ang telepono ng kanyang opisina. Tawag iyon mula front desk ng bangko. Pagkatapos niyang malaman mula dito ang nagaganap na komosyon sa ibaba ng gusali ay agad niyang binuksan ang kanyang computer upang tingnan ang live cctv footage sa reception area.Sa una, magkahalong pagkagulat at pagkagalak ang kanyang naramadaman nang makita niya si Luke. Pero agad na napasimangot ito nang m
Matapos marinig ni Reynold ang mga sinabi ng kanyang Ama, ay agad na namutla ang kanyang mukha. Sa unang pagkakataon sa kanyang buhay ay nakaramdam siya ng matinding takot na mas matindi pa kaysa sa sarili niyang kamatayan.Ano itong nagawa niya? Ginalit niya lang naman ang isa sa tagapagmana ng pamilya Cruise! Kung alam niya lang na ang lalaking ito ay isa palang tagapagmana ng ubod na yamang pamilya ay sana hindi niya na ginawa pang insultuhin ito. Hindi lang sarili niya ang apektado. Paniguradong madadamay ang buong pamilya niya dahil sa kagagawan niya.Tumingin ito kay Luke pagkatapos ay napaluhod at buong pagmamakaawang sinabing, "Please Young Master, patawarin mo ako sa nagawa ko. I'm really sorry, hindi ko sinasadya." naiiyak na paghingi ni Reynold ng patawad. Bahagya pa itong humahakbang nang nakaluhod patungo sa kinatatayuan ni Luke.Napasimangot lang si Luke habang malamig na tinitigan ang nakaluhod na si Reynold. Anong ibig niya sabihin na hindi niya sinadya? "Ibig mo bang s
Pagkatapos ng naganap na komosyon sa Light Metrobank, at pagkatapos ng ilang proseso para muling ma-access ni Luke ang kanyang mga ari-arian at pera, ay heto siya ngayon, pangiti-ngiti habang bitbit ang take-out na pagkain at binabaybay niya ang corridor patungo sa kanilang dormitoryo.Pagkapasok niya sa kanilang kwarto ay nadatnan niyang nakahiga sa sarili nitong kama si Tony habang nakatalikod ito sa kanya at nanonood ng videos sa cellphone nito. Agad na napakunot ang noo ni Luke nang makita ito. Hindi ba oras ng klase at alas dos pa dapat ang balik nito?Inilapag niya ang bitbit niyang mga supot ng pagkain na para talaga sa kanya at kanyang mga kasamahan sa dormitoryo. Gusto niyang ipagdiwang ang kanyang pagbabalik bilang isang anak mayaman kasama ang kanyang mga roommates. Pero ayaw niyang maghinala sila kung yayayain niya sila sa isang magarbong pagsasalo kaya napag-isipan niya lang na bumili ng hindi kamahalang pagkain para sa kanila."Tony tara kain tayo. May dala akong take-out
Habang abala sa pag-order ang tatlo ay iginala naman ni Luke ang kanyang paningin. Ito ang unang pagkakataon na pumasok si Luke sa bar.Kahit na anak ng mayaman, simula pagkabata hanggang edad labing lima ay walang ibang ginawa si Luke kung hindi ang manatili sa Manor upang mag-aral at matuto ng iba't-ibang kaalaman mula sa iba't-ibang kilala at sikat na guro at eksperto, na nagmula sa iba't-ibang panig ng mundo.Pagdating ng ikalabing anim na taong gulang ay isinabak siya sa gyera, na siyang kanyang ikatlong training. Dito ay naranasan ni Luke ang matinding hirap. Kung hindi dahil sa una't ikalawang training ay marahil nabigo siya sa ikatlo niyang training. Sa tulong din nito ay mas napabuti pa nang lubos ang kanyang pakikipaglaban, mapa long range combat man o hand-to-hand combat.Sa loob ng isang taong 'war training', ay agad na sumabak siya sa kanyang ikaapat na training, ang tatlong taong 'poverty training'. Magmula sa gyera ay diretso agad siya sa pagiging pulubi na kung saan ay
Umihip ang malamig na hangin at tangay niyon ang pinaghalong amoy ng tuyong dahon at pabango ni Kina. Nilingon niya si Kina na nakatitig lang sa kanya, tila pinag-aaralan ang kanyang mukha. "Silence means yes," sambit ni Kina pagkalipas ng ilang saglit na pananahimik ni Luke. Nabasa na nito sa mata ni Luke ang kasagutan sa kanyang tanong. "That night after you saved me from the members of the Blazing Phoenix Gang, nakita ko kung gaano ka kakampante na kaya mo silang talunin sa kabila ng kapangyarihang meron sila sa underground society. Gusto kitang pigilan nang oras na iyon dahil ayokong may mangyaring masama sa lalaking nagligtas sa'kin noong gabing iyon." Ngumiti ito, muling pinagmasdan ang napakakalmadong lawa. "Pero may parte sa isip ko noong nagsasabing magtiwala lang ako sa'yo." Saglit na huminto ito at nagpakawala ng mababaw na buntong-hininga. "Ang mas ikinabigla ko pa ay nang makita ko kayong malapit ni Mr. Malcov sa isa't-isa. Batid kong pagpapanggap lang ang mga sinabi niya
Dali-daling pinulot ni Luke ang chess board at ipinatong iyon sa mini table. Nagtaka si Bernard sa inasta ni Luke."Pakilagay nalang niyan dito at pakiayos na rin." pautos na sambit ni Luke kay Bernard na nauna nang pulutin ang mga piyesa.Mas lalong nagulumihanan si Bernard. 'Does Mr. Cruise wants to play chess right now?'Inayos ni Luke at Bernard ang pagkakalagay ng bawat piyesa ayon sa tamang parisukat na lagayan nito sa chess board. Nasa tapat niya ang itim at nasa tapat naman ni Bernard ang puti."T-Titira na ba ako Mr. Cruise?" nakakunot ang noong tanong ni Bernard."Hindi." tugon lang ni Luke pagkatapos ay may bahagyang ngiti sa labing pinagmasdan ang chess board. Partikular niyang pinagmasdan ang walong pawns na nakahilera sa kabilang dako ng board. 'Ang walong puting kalbo...' sambit niya sa isip. Pinagsalikop niya ang kanyang palad sa ilalim ng kanyang baba at ginamit iyon upang panukod sa kanyang ulo.Naunawaan na rin ni Luke sa wakas na ang kahulugan ng walong puting kalb
Tila bumagal ang takbo ng oras para kay Lance nang puntong matanggap niya ang sipa ni Luke. Unti-unti siyang umangat at tumilapon papalayo sa kinatatayuan ni Luke. Blangko ang kanyang isip habang nakatingin sa madilim na kalangitan na pinupuno ng bituin.Napaka-aliwalas ng kalangitan, hindi kakikitaan ng anumang ulap. Kasing linaw niyon ang isiping totoong higit na mas malakas si Luke kaysa sa kanya. Sa kabila ng natamong kalakasan mula sa drogang itinurok lang sa kanyang katawan ay kulang pa iyon upang mapantayan niya ang husay na mayroon si Luke. Makailang ulit din niyang binigkas sa kanyang isip ang katagang 'I'm still weak' bago siya tuluyang bumagsak nang pitong metrong layo mula kay Luke.Isang kamay ang sumalo kay Lance. "P-P'One," naisambit lang nito nang makita kung kaninong kamay iyon. Ang lalaki iyong kasama nito."Magpahinga ka muna, ako nang bahala sa lalaking 'to." sambit nito sa kampanteng tono habang ubod ang ngiting pinagmamasdan si Luke.Napahawak sa dibdib si Lance
Mabilis na binawi ni Lance ang kanyang paa mula sa pagkahawak ni Luke. Sinundan agad nito iyon ng isa pang sipa at suntok gamit ang kanang kamay.Inilagan ni Luke ang sipa ni Lance at kinontra-atake niya ang suntok nito ng left hook. Dahil sa bilis niyon ay hindi iyon nagawang dipensahan ni Lance o hindi man lang nito nagawang umilag. Tinamaan ito ni Luke sa baba nito kaya napayuko ito sa kanan nito. Pero hindi man lang nito ininda iyon.Sinubukang bawiin ni Lance ang postura nito pero hindi iyon hinayaan ni Luke. Mabilis siyang gumamit ng back kick at tinamaan niyon ang gitnang tadyang ni Lance kaya napaatras ito. Kahit na nasa masamang postura ay hindi natumba si Lance na nagawang maitukod ang kaliwang paa sa likuran. Galit na nag-angat kaagad ito ng tingin. Pero namilog ang mata nito nang makitang wala na sa unahan nito si Luke.'Side-jump technique huh?' gumuhit ang ngisi sa labi ni Lance. Napaghandaan na niya ang pamamaraan na ito ni Luke. Alam niya kung saan susulpot si Luke ka
"Hindi ko gustong labanan ka, Lance. Kung galit ka sa'kin dahil sa pangingialam ko sa relasyon niyo ni Kina, hahayaan lang kitang magalit sa'kin. 'Wag kang aasang hihingi ako ng paumanhin dahil sa naging desisyon ko." seryosong wika ni Luke. Kahit na ramdam niyang nag-uumapaw ang enerhiya ni Lance sa kagustuhan nitong kalabanin siya ay alam niyang kayang-kaya niya itong talunin.Sa unang pagkakataon ay natawa si Lance. "Sino bang may sabing kailangan ko ng paghingi mo ng paumanhin? 'Wag mo sabihing naduduwag ka lang na kalabanin ako?" panunudyo nito. "Nakikita mo na ba ang diperensya ng husay nating dalawa? Nakikita mo bang mas mahusay ako kaysa sa'yo?"Nailing-iling si Luke. Batid niyang sinabi lang iyon ni Lance upang patulan niya ito. O baka sadyang unti-unti na itong nawawala sa katinuan. "Umuwi ka nalang sa inyo. Mas makabubuti sa'yo kung magpapakita ka na sa'yong ama."Sa oras na ito ay marahil alalang-alala na si Theodore. Ipinangako niya ritong hindi niya sasaktan si Lance sak
Nakita ni Luke ang seryoso habang nakapamulsang si Lance, marahang naglalakad papalapit sa kanya. Napansin niyang may nagbago sa pangangatawan nito kumpara noong huli niyang kita rito. Parang mas naging matipuno ang pangangatawan nito.Tulad ng naging hula ni Theodore ay makikipagkita nga ito sa kanya, gayon din ang kanyang inaasahan. Malamang ay kokomprontahin siya nito tungkol sa nakansela nitong kasal."Anong nangyari sa'yo? Nag-aalala na nang husto si Theodore sa kalagayan mo." wika niya.Kahit papaano ay hindi maiwasan ni Luke na isiping siya ang dahilan kung bakit ito umalis sa bahay nito. Kung may masamang mangyari kay Lance dahil sa sama ng loob nito sa kanya ay parang kasalanan niya na rin."Mahirap bang sagutin ang tanong ko upang sagutin din ng tanong?" seryosong sambit ni Lance.Napakunot ang noo ni Luke dahil sa sinabi nito at tono ng pananalita nito. Hindi agad siya umimik sa halip ay nagtatakang pinagmasdan niya ang kakaibang katauhan nito. Hindi lang pisikal na kaanyua
Mag-aalas diyes na ng gabi nang matapos sina Luke. Si Alona lang ang pinakamatagal matapos kumain na para bang gustong ubusin ang laman ng kanyang card. Kung hindi pa nila ito pinilit na umuwi ay parang gusto na nitong doon tumira sa restaurant na iyon hangga't hindi nito nauubos ang halos sampung bilyong dolyar na laman ng SVIP card ni Luke.Nakapamulsang naglalakad si Luke, habang nasa likuran ng tatlong babae. Panay pang-aalo sina Jackielyn at Kina kay Alona na may bitbit pang bote ng champagne. Pinagtitinginan na sila ng mga nakakasalubong nila."Jusko ang mga kabataan talaga ngayon, ang hihilig nang maglasing." wika ng aleng kanilang nakasalubong sa kasama nito.Nagsalubong ang kilay ni Alona nang marinig iyon. "Hoy manang! Sinong bata ang tinutukoy mo?" sigaw nito na aktong susugurin pa ang ale. Agad namang hinawakan ni Jackielyn at Kina ang magkabila nitong braso upang pigilan ito.Dahil sa takot ng ale at kasama nito ay binilisan ng mga ito ang kanilang paglakad.Natatawang na
Isang maitim na lalaki pa ang bumaba mula roon. Kalbo ito at malaki ang pangangatawan. May ilang peklat din ito sa kaliwang braso na parang nagsisilbing gantimpala nito sa naging karanasan nito sa isang mabangis na labanan. Makikita sa pangangatawan nito kung gaano ito kabatak sa pakikipaglaban."May gusto lang akong itanong sa'yo." wika ni Lance kay Darwin sa malamig na boses. "Come with us."Napakunot ang noo ni Darwin. "Ano 'yon? Pwede mo namang itanong ngayon. Abala ako kaya hindi—""I'm not asking, I'm ordering you." putol ni Lance sa sinasabi ni Darwin.Sumama ang ekspresyon ng mukha ni Darwin. "Anong sinabi mo?" galit at hindi makapaniwalang sambit nito. "Who the fuck are you para utusan ako? Hindi porket nakapasok na ang pamilya niyo sa upper class ay tingin mo magka-level na tayo. Tandaan mong nasa ilalim pa rin kayo at kumpara sa pamilya namin ay langgam lang ang pamilya niyo."Nanatiling kalmado si Lance sa kabila ng ginawang pagsigaw at pangmamaliit ni Darwin sa kanya. Bah
Napansin ni Luke na huminto rin sa paglalakad si Kina. "Marami akong gustong itanong sa'yo, Luke. Meet me tomorrow evening, sa likod ng paaralan." sambit nito bago muling nagpatuloy sa paglakad.Ang malamyos nitong boses ay parang naiwan pa sa kinaroroonan ni Luke kasabay ng nakakaakit nitong amoy ng pabango. Ilang segundo pang hindi nakakilos si Luke, ramdam niya ang bawat kabog ng kanyang dibdib sa tahimik na pasilyong iyon.Sumunod siya sa kwarto kung saan pumasok sina Kina. Saglit pang nahinto ang manager sa kanyang harapan nang makasalubong niya itong papalabas ng kwarto. Hindi ito umimik sa halip ay saglit lang siya nitong tiningnan bago tuluyang lumabas."Here, Luke." pag-aya ni Jackielyn sa kanyang maupo sa sopa, sa tabi nito.Binigyan lang ito ni Luke ng tipid na ngiti bago naupo roon. Nasa katapat na sopa sa harap niya mismo nakaupo si Kina habang si Alona naman ang katabi nito, nakahalukipkip at nakabusangot."Hindi ko alam na iyon pala ang apelyido mo." nakangiting wika ni