"Itigil niyo 'yan!" sigaw ng isang lalaki sa hindi kalayuan.
Sabay-sabay na napalingon ang mga tao sa pinanggalingan ng boses. Nakatingin ito sa direksyon nina Luke habang magkasalubong ang kilay. Matangkad ito na marahil ay nasa singkwenta pataas na ang edad dahil sa medyo mauban nitong buhok. Ang maayos na kulay-abo na suot nitong suit at makintab na itim na sapatos kasama ang kanyang postura ng katawan, nagbibigay iyon ng impresyon ng isang makapangyarihang negosyante. Siya si Bernard Bautisa, ang presidente ng ENDX Corporation. Ang isa sa tanyag at pinaka-iginagalang na negosyante sa buong mundo. "Is that really Mr. Bautista?" tanong ng isa sa mga nakikiusisang empleyado. "Omg! Ang gwapo niya pa rin kahit may edad na!" mahina at kinikilig na bulalas naman ng isa pang babaeng empleyado. "Totoo ba ito o baka nananaginip lang ako? Siya ba talaga si Mr. Bautista?" hindi makapaniwalang saad naman ng isa pa habang kinusot-kusot pa ang mata. Lahat sila ay hindi makapaniwala sa kanilang nakikita. May iilang sumubok kumuha ng litrato pero pinigilan ang mga ito ng dalawa sa apat na kasamang bodyguard ni Bernard. Bahagya ring nakaramdam ng pagkagalak si Luke matapos makita si Bernard. Minsan niya na itong inidolo. Pero matapos malaman mula sa kanyang lolo na tauhan lang din pala nila ito at kanila lang din naman ang ENDX Corp, aminado siyang nakaramdam siya ng kaunting pagkadismaya. Ang dalawang guwardya ay agad na sumaludo nang makalapit si Bernard sa kinaroroonan nila. "Sir, good morning Sir!" sabay na bati ng dalawa. Kinabahan sila nang makita ang nakasimangot na mukha ni Bernard. Galit kaya ito dahil hinayaan lang nilang may pulubing palaboy-laboy sa tapat ng kanilang building? Hindi sila pinansin ni Bernard sa halip ay dumiretso lang ito sa kinatatayuan ni Luke. Nasa likod nito ang isang matanggad din na babae. Natural lang ang make-up nito at hindi gaano kakapal. Napakaganda nito kung pagmasdan. Ang makinis at maputi nitong balat ay bumabagay sa damit nitong kulay pula na naka tucked-in sa kulay itim nitong pencil skirt. Para itong model kung titingnan. Siya si Pauline Lee, ang Executive Manager ng ENDX Corporation, Quezon branch. "Young Master! It's my pleasure to finally meet you!" bati ni Bernard habang bahagya pang napayuko ang ulo. Mababatid sa tono ng boses nito ang matinding pagkadismaya dahil sa pagtrato kay Luke ng dalawang security guards kanina. Nagulat ang lahat sa kanilang nasaksihan. Napanganga ang mga empleyadong nasa paligid. Hindi nila akalain na si Bernard Bautista, ang negosyanteng may napakataas na reputasyon, ay magalang na binati ang isang binatang mukhang pulubi! Maging ang dalawang guwardya ay gulat na gulat din sa kanilang nakikita. 'Hindi ito maari!' naisip ng mga ito. "Salamat Mr. Bernard. Pero kung maaari ay Luke nalang ang itawag mo sa sa'kin." natatawang wika ni Luke habang napapakamot sa ulo. Hindi siya komportable sa pagtawag sa kanya ni Bernard ng young master. Hindi na siya sanay sa ganoong tawag lalo na't matagal-tagal na rin siyang hindi nakakauwi sa kanyang pamilya. Agad namang naunawaan ni Bernard ang ibig sahihin ni Luke. Pero mababatid sa mukha nito ang hindi pagsang-ayon. "Ipagpaumanhin niyo at nauunawaan ko kayo. Pero hindi ako papayag na tatawagin ko lamang kayo sa pangalan ninyo dahil malaking insulto iyon para sa inyong pamilya. Kung maaari, tatawagin ko nalang kayong Mr. Cruise. Sana maintindihan niyo ako." saad na paliwanag ni Bernard habang bahagya pa ring nakayuko ang ulo nito. "Sige, okay lang." pagsang-ayon ni Luke habang tipid na nakangiti. Namangha ang lahat sa pagiging magalang ni Bernard kay Luke na inakala nila kaninang pulubi. "Totoo ba 'to?" tanong ng isang empleyado, hindi makapaniwala ang ekspresyon ng mukha nito. "This can't be happening! Sino ang binatang 'to? Bakit napakagalang ni Mr. Bautista sa kanya?" sambit naman ng isa sa hindi rin makapaniwalang tono. Halos pare-pareho sila ng tanong sa kanilang mga isip. Iyong iba ay hindi maiwasang makaramdam ng pagka-awkward sa kanilang sarili matapos isiping baliw lamang si Luke kanina. Hindi nila lubusan akalaing isa palang importanteng tao si Luke. Ang dalawang guwardya naman ay nanigas na sa kanilang kinatatayuan. "Y-Young Master? Mr. Cruise?" nauutal na pag-uulit ng isang guwardya sa sinabi ni Bernard. Ang kaninang hinarang nila na sinabihang pulubi at inakalang mamamalimos lang ay mas mataas pa pala ang estado kaysa kay Bernard! Higit pa roon ay binalak pa nilang lumpuhin ito! Halos manginig ang dalawa sa isiping baka kamatayan ang kaparusahan nila sakaling sinaktan nila ito. Sa puntong iyon, matalim na nakatitig na sa kanila ang mga mata ni Bernard. Punong-puno iyon ng pagkadismaya. Binalingan nito ng tingin si Pauline. "Ms. Lee, I'm very disappointed of your incompetence of managing this branch! Bakit may mga ganitong empleyado rito?" galit na singhal ni Bernard kay Pauline. Napayuko si Pauline. "I-I'm so sorry Mr. Bautista. I didn't expected—" Sinubukan ni Pauline na magpaliwanag pero pinahinto siya ni Bernard nang mag-angat ito ng kamay, hudyat na hindi nito gustong marinig ang paliwanag niya. Ibinaling nito ang kanyang tingin sa dalawang guwardya na ngayon ay nangangatog na ang mga tuhod. Hindi nila alam ang kanilang gagawin. "May mga magulang ba kayo?" Kalmado ang boses ni Bernard pero hindi maintindihan ng dalawang guwardya kung bakit nakakahilakbot iyon pakinggan. Ang kabog ng kanilang dibdib ay mas bumilis pa. Mabilis na tumango-tango ang mga ito. "Kung gano'n, hindi ba kayo tinuruan ng mga magulang ninyo kung paano ang tamang pagtrato sa mga tao, mahirap man o mayaman?" tanong ulit ni Bernard sa kalmado pa ring boses. Pero ang totoo ay galit na galit ito. Saan nahugot ng dalawang guwardyang ito ang lakas ng loob para subukang saktan ang tagapagmana ng pamilya Cruise? Pagod na ba silang huminga? Hindi sumagot ang dalawang guwardya sa halip ay nagkatinginan lamang sila sa isa't-isa. Hindi nila alam kung anong isasagot. Kahit na hindi sila tinuruan ng kanilang magulang, alam naman nila sa kanilang sarili na mali ang kanilang ginawa. Isa sa mga ito ang nagsimulang lumuhod. "Patawarin niyo po kami Mr. Bautista, hindi po namin sinasadya. Pinapangako namin na hindi na po ito mauulit." maluha-luha nitong sambit. Inis na napangisi si Bernard. 'Talagang hindi na ito mauulit.' sambit niya sa kanyang isip. Napagplanuhan niya nang tanggalin sa kumpanya ang mga matapobreng empleyado at sisimulan niya ito sa dalawang ito. Napaluhod din ang isa pang guwardya. "Mr. Bautista, patawad po! Kung alam po namin na isang importanteng tao pala ang binatang—" *Smack!* Isang malakas na sampal ang dumapo sa pisngi ng pangalawang guwardya dahilan para mapahinto ito sa kanyang sasabihin. Napahawak lang ito sa namumula nitong pisngi at napatahimik. "Mga hangal! Hindi mahalaga kung isang importanteng tao man si Mr. Cruise o hindi. Ang mali ninyo ay hinusgahan niyo kaagad siya dahil sa kung paano siya manamit. Binase niyo sa panlabas niyang anyo ang katauhan niya at hindi niyo man lang siya kinalala muna. That's the problem here!" galit na sigaw ni Bernard. Para itong isang galit na leon na anumang segundo ay kakainin nito nang buhay ang dalawang guwardya. Maging ang ibang mga nakikiusisa ay natahimik sa sinabi ni Bernard. Hindi sila nakailag doon, halos lahat sila tinamaan. Aminin man nila o sa hindi ay maging sila hinusgahan din nila kaagad si Luke. Napahanga naman si Luke sa sinabi ni Bernard at marahang napatango-tango. Mukha atang hindi na niya kailangan pang kausapin ito patungkol doon. "Pumunta kayo ngayon sa finance department at kunin niyo na ang mga sahod ninyo. Ayoko nang makita ang pagmumukha ninyo magmula ngayong araw. Wala sa bansang ito ang tatanggap pa sa inyo sa trabaho. Nauunawaan niyo ba ako?" muling pasigaw na sambit ni Bernard sa dalawang guwardya na naghatid sa mga ito ng matinding takot. Maging ang mga empleyadong nakikiusisa lang ay nakaramdam din ng takot. Ganoon ba talaga kamakapangyarihan si Bernard? Kahit na ganoon ang kinahinatnan ng dalawang guwardiya, pasalamat pa rin ang mga ito dahil iyon lang ang inabot nila. Base sa kakayahan ni Bernard, kayang-kaya nitong burahin sila sa mundong ito na wala man lang naiiwan na bakas. Hindi na nagpaligoy-ligoy pa ang mga ito at agad na umalis sa harapan ni Bernard. Bahagya namang nakaramdam ng pagkaawa si Luke para sa dalawang guwardya. Pero karma na rin siguro nila iyon. Iyon na rin ang magsisilbing leksyon nila sa buhay. Nagsimula na ring magsialisan ang mga empleyado sa takot na baka pati sila ay madamay. "Mr. Cruise, paumanhin kung nangyari man ang bagay na ito. Pinapangako kong bawat empleyado ng ENDX Corporation na katulad nila ay tatanggalin ko sa trabaho anuman ang kanilang posisyon." paghingi ni Bernard ng paumanhin. "Ayos lang," tugon ni Luke. "Sa tingin ko ay sa opisina nalang nalang tayo magpatuloy ng pag-uusap natin." "Of course, Mr. Cruise." pagsang-ayon ni Bernard na may banayad na ngiti. Kahit papaano ay gumaan-gaan ang pakiramdam nito. Nakaramdam din ito ng kaunting galak dahil napagsilbihan rin nito sa wakas ang young master ng pamilya Cruise. Nauna nang naglakad si Bernard habang nasa likudan naman nila si Pauline. Hindi maiwasan ni Pauline na makaramdam ng hiya sa kanyang sarili dahil sa nangyari. 'Mr. Bautista was right. I'm too incompetent for this position.' naisip nito habang pinagmamasda si Luke. Nakarating sila sa President's office. Pagkapasok nila sa loob ay inalok agad ni Bernard si Luke na maupo sa upuan ng presidente. Napakunot ang noo ni Luke. Naparito lamang siya para pag-usapan nila ang kanyang training. Hindi ata angkop na siya ang uupo sa upuan ng presidente dahil sa si Bernard ang presidente ng kumpanya. Hindi ibig sabihin na apo siya ni Duncan ay kailangan na ni Bernard na maging sobrang galang sa kanya. Pwede naman siyang umupo kahit sa sopa lang. Napangiti si Bernard at mababatid sa mukha nito na may gusto itong ipaliwanag. Binalingan nito ng tingin si Pauline. "Ms. Lee, could you please wait outside for a moment? May importante lang kaming pag-uusapan ni Mr. Cruise." "S-sure," Bahagya pang yumuko si Pauline bago lumabas. "You see Mr. Cruise, Lord Duncan instructed me na kapag umapak ka na sa kumpanyang ito ay ililipat ko na sa'yo ang pagmamay-ari ng kumpanya. After all, ikaw naman talaga ang may-ari ng kumpanyang ito. This company is one of your own assets." paliwanag ni Bernard. Natigilan si Luke. Hindi agad nag sink-in sa kanyang isipan ang sinabi ni Bernard. Pagmamay-ari niya rin ang ENDX Corp? Bakit walang nabanggit ang lolo niya kanina patungkol dito? Hindi ba family business ito? Kailan pa naging isa sa kanyang ari-arian ang kumpanyang ito? Napansin ni Bernard ang malaking pagtataka sa mukha ni Luke kaya mahina itong natawa. "Please Mr. Cruise, have a seat first." Dahil sa pagkabigla ay kumusa na lamang gumalaw ang katawan ni Luke papunta sa upuan ng presidente at doon naupo. "I'll explain everything to you, Mr. Cruise." ubod ang ngiting wika ni Bernard."Mahigit dalawang dekada na akong nagtatrabaho para sa inyong pamilya," panimula ni Bernard. Napataas naman agad ang kilay ni Luke dahil sa sinabi nito. Ang ibig sabihin lamang niyon ay hindi pa siya sinisilang sa mundo, naninilbihan na si Bernard sa kanilang pamilya? "Nagsimula ako bilang tagapamahala ng isang hotel. Noong mga panahong iyon ay hindi pa naitatayo ang ENDX Corp. Naitayo lamang ito noong 2013." Dahil nga sa may kaunting kaalaman na si Luke patungkol sa ENDX Corp, hindi na siya nagulat nang sabihin ni Bernard na itininayo lamang ito sampung taon palang ang nakakalipas. Ang bagay na kanyang ikinamangha ay ang mabilis na pag-unlad nito at mabilis na pamamayagpag sa larangan ng negosyo sa kabila ng marami nitong kakompetensya. Ito ay dahil sa pagmamay-ari pala nila ang kumpanya at malamang dahil na rin sa impluwensya ng kanyang lolo ay mabilis itong lumago. Napansin ni Luke ang bahagyang pagngiti ni Bernard habang naiiling-iling na para bang may naalala ito. Agad namang
Pero kahit naman wala pang nobya ang kanilang bagong presidente ay napakaimposibleng magkagusto ito sa katulad niyang Executive Manager lang. Kahit na marami namang lalaki ang nanliligaw sa kanya na nagmula sa mayayamang pamilya, ay wala pa ring makakatalo sa karisma at estado sa buhay ni Luke. Bukod sa gwapo at mabait, ay siya ang presidente ng ENDX Corporation! Kung sino man ang babaeng papakasalan nito sa hinaharap ay talagang napakaswerte!"May problema ba Ms. Lee?" nagtatakang tanong ni Luke nang mapansing nakatitig lang sa kanya si Pauline. Napansin niya ang paghanga sa mga mata nito.Nanlaki ang mga mata ni Pauline at agad itong tumalikod sa kahihiyan. Hindi niya napansing nakatitig na pala siya ng husto sa mukha ni Luke dahil sa kanyang sobrang paghanga rito. Namula ang kanyang magkabilang pisngi at hiniling na sana magkaroon ng butas sa sahig na kinatatayuan niya at higupin siya nito."No Mr. Cruise. There's nothing wrong." agad na sagot nito habang nakatalikod siya kay Luke.
Nagsimula na ring magkawatak-watak ang mga taong nakapalibot. Nagsibalik sila sa pag-iikot-ikot sa showroom na animo'y walang naganap na komosyon.Tiningnan ni Pauline si Luke na may halong pagtataka sa kanyang mukha. Tinanong niya si Luke kung dapat lang ba nilang hayaan na makaalis ang mag-asawang iyon. Pasimple lang na tumango si Luke at sinabing, "Hayaan mo sila."Hindi komportable si Luke kapag nasa harapan niya ang mga magulang ni Veronica. Ayaw niya silang makita. Sa loob ng mahigit dalawang taon ay hindi naging maganda ang pagtrato sa kanya ng mag-asawa. Baka hindi niya makontrol ang kanyang sarili kapag nagtagal pa ang mag-asawang iyon sa kanyang harapan.Narinig niya ang mahinang pagbuntong hininga ni Pauline. Alam niyang gustong-gusto nito na maturuan sila ng leksyon. Gusto niya rin naman sana, kung hindi lang sila magulang ni Veronica. Baka isipin pa ni Veronica na dahil sa hiniwalayan niya si Luke kaya nito nagawang saktan ang mga magulang niya.Nakaramdam naman ng simpaty
"Mr. Baltazar!" bulalas ni Monique nang makita ang lalaki. Siya si Noel Baltazar, ang Manager ng Light Metrobank."I'm so sorry Mr. Baltazar. Ginawa ko na po ang lahat para mapigilan ang lalaking 'to na makapasok, pero nagpumilit pa rin po ito." paliwanang ni Monique habang nanginginig ng kaunti ang kanyang boses.Saglit na tiningnan ni Noel si Luke saka sinenyasan si Monique na lumapit ito sa kanya. Agad namang sumunod si Monique."Listen to me. Do you know who's this young man beside me?" bulong na tanong ni Noel kay Monique.Saglit namang tiningnan ni Monique ang lalaking katabi ni Noel. Hindi niya ito kilala at hindi pamilyar sa kanya ang mukha nito. Ngayon lang marahil ito pumunta sa kanilang bangko. Pero masasabi niyang isa itong mayamang kliyente."That's right! He's the son of one of the top clients of Light Metrobank!" sambit ni Noel na para bang nabasa nito ang iniisip ni Monique. "Ganitong uri lang ng tao ang tinatanggap natin sa bangkong ito. Bakit may ganitong tao sa loob
"You see Mr. Rivera, this young man right here is trying to sneak in, at sinasabi niya na makikipagkita siya sa'yo. I guess he's only using your name para makagala sa loob ng bangko." paliwanag ni Noel.Napatango lamang si Louis. Bilang lamang ang salita sa sinabi ni Noel ang makatotohanan. Totoong hinahanap nga ni Luke si Louis, pero hindi totoong ginagamit lamang ni Luke ang pangalan ni Louis para makapasok sa bangko. Lahat ng iyon ay akusasyon lamang ni Noel.Kanina habang tahimik na naghihintay sa loob ng kanyang opisina at nag-iisip ng maaari niyang sasabihin kapag dumating na si Luke, ay biglang tumunog ang telepono ng kanyang opisina. Tawag iyon mula front desk ng bangko. Pagkatapos niyang malaman mula dito ang nagaganap na komosyon sa ibaba ng gusali ay agad niyang binuksan ang kanyang computer upang tingnan ang live cctv footage sa reception area.Sa una, magkahalong pagkagulat at pagkagalak ang kanyang naramadaman nang makita niya si Luke. Pero agad na napasimangot ito nang m
Matapos marinig ni Reynold ang mga sinabi ng kanyang Ama, ay agad na namutla ang kanyang mukha. Sa unang pagkakataon sa kanyang buhay ay nakaramdam siya ng matinding takot na mas matindi pa kaysa sa sarili niyang kamatayan.Ano itong nagawa niya? Ginalit niya lang naman ang isa sa tagapagmana ng pamilya Cruise! Kung alam niya lang na ang lalaking ito ay isa palang tagapagmana ng ubod na yamang pamilya ay sana hindi niya na ginawa pang insultuhin ito. Hindi lang sarili niya ang apektado. Paniguradong madadamay ang buong pamilya niya dahil sa kagagawan niya.Tumingin ito kay Luke pagkatapos ay napaluhod at buong pagmamakaawang sinabing, "Please Young Master, patawarin mo ako sa nagawa ko. I'm really sorry, hindi ko sinasadya." naiiyak na paghingi ni Reynold ng patawad. Bahagya pa itong humahakbang nang nakaluhod patungo sa kinatatayuan ni Luke.Napasimangot lang si Luke habang malamig na tinitigan ang nakaluhod na si Reynold. Anong ibig niya sabihin na hindi niya sinadya? "Ibig mo bang s
Pagkatapos ng naganap na komosyon sa Light Metrobank, at pagkatapos ng ilang proseso para muling ma-access ni Luke ang kanyang mga ari-arian at pera, ay heto siya ngayon, pangiti-ngiti habang bitbit ang take-out na pagkain at binabaybay niya ang corridor patungo sa kanilang dormitoryo.Pagkapasok niya sa kanilang kwarto ay nadatnan niyang nakahiga sa sarili nitong kama si Tony habang nakatalikod ito sa kanya at nanonood ng videos sa cellphone nito. Agad na napakunot ang noo ni Luke nang makita ito. Hindi ba oras ng klase at alas dos pa dapat ang balik nito?Inilapag niya ang bitbit niyang mga supot ng pagkain na para talaga sa kanya at kanyang mga kasamahan sa dormitoryo. Gusto niyang ipagdiwang ang kanyang pagbabalik bilang isang anak mayaman kasama ang kanyang mga roommates. Pero ayaw niyang maghinala sila kung yayayain niya sila sa isang magarbong pagsasalo kaya napag-isipan niya lang na bumili ng hindi kamahalang pagkain para sa kanila."Tony tara kain tayo. May dala akong take-out
Habang abala sa pag-order ang tatlo ay iginala naman ni Luke ang kanyang paningin. Ito ang unang pagkakataon na pumasok si Luke sa bar.Kahit na anak ng mayaman, simula pagkabata hanggang edad labing lima ay walang ibang ginawa si Luke kung hindi ang manatili sa Manor upang mag-aral at matuto ng iba't-ibang kaalaman mula sa iba't-ibang kilala at sikat na guro at eksperto, na nagmula sa iba't-ibang panig ng mundo.Pagdating ng ikalabing anim na taong gulang ay isinabak siya sa gyera, na siyang kanyang ikatlong training. Dito ay naranasan ni Luke ang matinding hirap. Kung hindi dahil sa una't ikalawang training ay marahil nabigo siya sa ikatlo niyang training. Sa tulong din nito ay mas napabuti pa nang lubos ang kanyang pakikipaglaban, mapa long range combat man o hand-to-hand combat.Sa loob ng isang taong 'war training', ay agad na sumabak siya sa kanyang ikaapat na training, ang tatlong taong 'poverty training'. Magmula sa gyera ay diretso agad siya sa pagiging pulubi na kung saan ay