Chapter 7 - At The Bank

"Mr. Baltazar!" bulalas ni Monique nang makita ang lalaki. Siya si Noel Baltazar, ang Manager ng Light Metrobank.

"I'm so sorry Mr. Baltazar. Ginawa ko na po ang lahat para mapigilan ang lalaking 'to na makapasok, pero nagpumilit pa rin po ito." paliwanang ni Monique habang nanginginig ng kaunti ang kanyang boses.

Saglit na tiningnan ni Noel si Luke saka sinenyasan si Monique na lumapit ito sa kanya. Agad namang sumunod si Monique.

"Listen to me. Do you know who's this young man beside me?" bulong na tanong ni Noel kay Monique.

Saglit namang tiningnan ni Monique ang lalaking katabi ni Noel. Hindi niya ito kilala at hindi pamilyar sa kanya ang mukha nito. Ngayon lang marahil ito pumunta sa kanilang bangko. Pero masasabi niyang isa itong mayamang kliyente.

"That's right! He's the son of one of the top clients of Light Metrobank!" sambit ni Noel na para bang nabasa nito ang iniisip ni Monique. "Ganitong uri lang ng tao ang tinatanggap natin sa bangkong ito. Bakit may ganitong tao sa loob ng building?"

Napatahimik lang si Monique sabay napayuko. Naipaliwanag na niya ang dapat niyang ipaliwanag. Kilala niya si Mr. Baltazar. Mas malilintikan lamang siya kapag inulit niya lang ang kanyang paliwanag.

"You! Take him out!" utos ni Noel sa gwardyang katabi ni Luke. "At Ikaw, mag-uusap tayo mamaya." baling na sabi ni Noel kay Monique.

"Let's go to the office Mr. Gregory. 'Wag mo nalang silang pansinin." sambit ni Noel sa kanyang kasama.

Ayaw na ayaw ni Noel na may makita o nakakapasok na pulubi sa loob ng bangko. Hindi niya maunawaan kung bakit walang pakialam yung dalawang gwardya sa labas sa bawat pumapasok na tao. Anong silbi ng pagbabantay nila kung simpleng pagtaboy lang sa katulad ng lalaking ito ay hindi nila magawa?

Ang Presidente mismo ng Light Metrobank ang nag-hire sa kanila kaya hindi niya ito mapagsabihan o mapakiusapan. Tanging kung anong iniutos lamang ng Presidente ang kanilang sinusunod. Ang tangi niya lang magagawa ay pagsabihan ang mismong mga teller na huwag magpapapasok ng mukhang pulubi sa bangko. Isa pa ay may mga gwardya din naman sa loob mismo ng gusali maliban sa dalawang nasa labas.

"Teka saglit. Nakalimutan ng babaeng ito na sabihin sa'yo na naparito ako para makipagkita kay Mr. Louis Rivera." wika ni Luke kay Noel na kasalukuyan nang naglalakad paalis.

Pagkarinig sa sinabi ni Luke ay napahinto agad ito pati na rin ang kasama nitong lalaki.

"Pakiulit nga ng sinabi mo?" naniningkit ang matang nilingon ni Noel si Luke. Bahagya namang natawa ang lalaking kasama nito dahil sa sinabi ni Luke.

"Ang sabi ko, nandito ako para makipagkita kay Mr. Louis Rivera. Mahina ba ang pagkakasabi ko o bingi ka lang?" medyo naiinis na sambit ni Luke dahil sa hindi man lang siya nito binigyan ng atensyon o tinanong man lang kung anong pakay niya sa kanyang pagpunta.

Kumulo ang dugo ni Noel sa sinabi ni Luke. Tinawag ba siya nitong bingi? Kilala ba nito kung sino ang kausap niya? Sa tingin niya ba ay magkapantay lang sila ng estado sa buhay?

Napanganga naman ang mga taong nakarinig ng sinabi ni Luke. 'Nagawa ba talaga ng pulubing ito na insultuhin si Mr. Baltazar?'

"I see." galit na napangisi si Noel. "You're looking for Mr. Rivera huh?" dahan-dahang humakbang si Noel kay Luke. Si Monique naman ay unti-unti ring napaatras.

Base sa ekspresyon sa mukha ni Noel at base na rin sa pagkakakilala niya sa ugali nito, sigurado siyang pagsisisihan ng pulubing kaharap nila ngayon ang pagtawag nito ng bingi kay Noel.

Pagkalapit ni Noel kay Luke ay malamig nitong tinitigan sa mata si Luke. Hindi naman nagpatinag si Luke at sinabayan niya lang ng titig si Noel. Bagay na mas ikinagalit ni Noel.

"Senior Manager Rivera is now currently in his office, and waiting for someone that is very, very far more important than you, and that's a Super VIP Client! Do you really think na makakagala ka sa buong building dahil lang sa kilala mo si Mr. Rivera? Managinip ka! Kahit isilang ka pa ng sampung beses sa mundong ito, there's no chance na makikita mo siya sa personal. Do you understand me?" nanggagalaiiting sabi ni Noel kay Luke.

Iniisip ni Noel na ginagamit lang ni Luke ang pangalan ng Senior Manager sa kagustuhang makapasok sa Bangko.

Nalaman ni Noel mula mismo kay Louis na may importanteng kliyente na pupunta ngayon sa kanilang bangko. Nabanggit din ni Louis na nagmula ito sa makapangyarihang pamilya. Kaya kapag may dumating at hanapin siya ay siguraduhing ipaalam kaagad ito sa kanya. Syempre, excited din na makita ni Noel kung sino man ang importanteng kliyenteng iyon. Hinding-hindi niya papalagpasin ang pagkakataon na makausap ito at maging malapit dito.

Mahigit isang oras lang ang nakalipas ay may dumating ngang naghahanap kay Mr. Rivera, pero kabaliktaran naman ito ng tinutukoy niya. Kahit pakainin man ngayon si Noel ng dumi ng aso ay siguradong-sigurado siya na hindi ito ang taong tinutukoy ni Mr. Rivera.

"Calm down Mr. Baltazar. Maybe hindi lang pulubi ang isang 'to kun'di ay kakalabas lang ng mental hospital. Oh! Maybe tumakas nga lang ito. Haha! What a joke!" nakatawang sambit ng lalaking kasama ni Noel.

"Yeah you're probably right. Hindi na dapat pinag-aaksayahan pa ng oras ang mga taong katulad ng isang ito." pagsang-ayon ni Noel. "Call the other security guards and drag this poor little bastard outside. Give him a good beating bago niyo paalisin nang hindi na 'yan bumalik pa rito." utos ni Noel.

Kailangang mapaalis niya kaagad ang pulubing ito sa loob ng bangko. Ayaw niyang magkaroon ng hindi magandang impresyon sa bangko ang kliyenteng hinihintay ni Louis. Anumang oras ay maaaring dumating na ito.

Napakuyom ang kamao ni Luke. Gustong-gusto niyang maturuan sila ng leksyon at sabihin sa kanila na ang bangkong ito ay pagmamay-ari ng kanyang pamilya. Hindi makatwiran ang ipinapakita nilang pag-uugali. Pero mas pinili niya pa rin ang kumalma. Paniguradong hindi nila gugustuhing makita kung paano siya magalit.

"Hindi na kailangan." pagsuko ni Luke pagkatapos ay nagpakawala ng malalim na buntong hininga at tumalikod upang tumungo ng exit.

Mayroon pa namang mamaya para sa kanila. Sa ngayon ay tatawagan niya nalang muna si Philip para hingin ang numero ni Louis.

Kampante kasi siya kanina na pagpunta niya rito ay makikita niya kaagad ang Senior Manager kaya hindi na siya nag-abalang hingin pa ang numero nito kay Philip. Marahil ganun na rin si Philip kaya wala na sa isip nito na ibigay pa ang numero ni Louis sa kanya. Pero hindi niya inaasahang ganito pala ang sasalubong sa kanya.

Hahakbang na sana palabas si Luke nang magsalita si Noel. "Do you think you can escape that easily?" pasigaw na sambit nito. "Grab him! Don't let him leave yet!"

Saglit lang ay nagsidatingan na din ang iba pang gwardya na tinawagan ng gwardyang naroon gamit ang kanyang radyo.

Nalaglag ang balikat ni Luke. Alam niya na kung saan ito tutungo. Pinili niyang maging mapagkumbaba sa ngayon para lang maiwasan ang gulong magaganap. Pero naghuhukay naman ng sariling libingan ang aroganteng Manager na ito.

"Iniisip siguro ng basurang ito na basta-basta nalang siya makakatakas." tumatawang sambit ng lalaking kasama ni Noel. "Kung ako siguro ang ginalit nito, paniguradong hindi lang bugbog ang aabutin nito kun'di pati langit." dagdag pa nito.

Napataas ang kilay ni Luke dahil sa sinabi ng lalaki. Talaga? Ganun ba ito kamakapangyarihan kaya mas nirerespeto ito ni Noel kaysa sa kanya?

"Tingnan natin ang tungkol sa bagay na 'yan." saad ni Luke habang direktang nakatingin sa lalaki.

"You..." Mabilis na nagbago ang ekspresyon ng mukha ng lalaki nang makitang parang hinahamon siya ni Luke.

Anong karapatan ng basurang ito na magpanggap na matapang sa harapan niya? Siguro ay dahil sa hindi nito alam na isa siya sa anak ng isa sa pinakamayamang pamilya sa syudad ng Quezon. Baka manginig ito sa takot kapag nalaman nito kung sino ang kanyang inaangasan.

"Wala kang karapatan na kausapin ang katulad ko! How dare you to speak like that in front of me? Do you know who I am?" galit na sigaw ng lalaki kay Luke.

"Bakit, hindi mo ba kilala sarili mo? Bakit ako ang tinatanong mo?" pamimilosopo ni Luke habang nagtaas-baba ang kanyang balikat.

Nagulat sila sa naging sagot ni Luke sa mayamang lalaki. Saan nakukuha ng pulubing ito ang lakas ng loob na bumangga ng makapangyarihang tao? Alam ni Noel at ni Monique kung gaano kamakapangyarihan ang pamilya ng lalaking ito. Kahit sila ay hindi maglalakas loob na magsabi ng kahit na anong bagay na makakainsulto sa sino mang miyembro ng kanilang pamilya. Hinihingi ba ng pulubing ito ang sarili niyang kamatayan?

"Talaga nga namang naghahanap ng sariling kapahamakan ang isang 'to." naiinis na nakangising sambit ni Noel. "For your information, brat, the one you're talking to is Reynold Gregory! He's the eldest son of the Gregory family at ang kanilang pamilya ay ang pang-apat sa pinakamayamang pamilya sa buong syudad ng Quezon! Konektado din ang kanilang pamilya sa underground society kaya kung ako sa'yo, mag-ingat ka sa mga sasabihin mo." pagmamalaki ni Noel sa kasama niyang lalaki.

"Oh?" tanging reaksyon lamang ni Luke habang bahagyang tumatango-tango.

Pagkakataon nga naman. Ang lalaki palang ito ay kapatid ni Richard. Kaya pala magkasing-ugali sila. Kinasusuklaman niya nang lubos si Richard dahil sa pag-agaw nito sa kanya kay Veronica. Dahil sa ginusto na rin naman na subukan siya ni Reynold, sa kanya nalang ibubuhos ni Luke ang galit niya kay Richard.

Nang makita nila ang reaksyon sa mukha ni Luke, at saglit nitong pagkatahimik ay sigurado silang takot na takot na ito sa kalooban nito dahil sa kanyang nalaman. Lubos na napangiti si Noel na para bang nagtagumpay siya na matakot si Luke.

"You're afraid now, aren't you?" tanong ni Noel habang may malawak na ngiti sa kanyang labi.

"Oh boy, mali ka ng inangasan. Kung luluhod ka sa harapan ko at hahalikan mo ang sapatos ko, ay baka maawa pa ako sa'yo." sambit ni Reynold.

Pero kahit man na gawin iyon ni Luke ay wala siyang balak na palampasin nalang ito ng basta-basta. Sisiguraduhin niyang pagsisisihan ng pulubing payaso na ito ang pagiging arogante nito sa kanyang harapan.

Si Monique ay tahimik lang sa gilid. Napailing-iling nalang ito dahil sa ginawa ni Luke. Paano niya nakakayang makipag-usap ng ganun kay Reynold? May saltik ba ito sa utak? Kung ayaw niya nang mabuhay bakit dito pa siya pumunta? Pati tuloy siya ay nadamay. Kung nakinig lamang ito sa kanya kanina ay sana hindi na umabot pa sa ganito ang sitwasyon.

Unti-unting lumapit si Luke kay Reynold. Kalmado ang mukha nito at nakatitig lang ito ng diretso sa mukha ni Reynold. Akala ni Reynold ay luluhod nga ito sa kanyang harapan pero hindi nito inaasahan nang bigla siyang sampalin nito.

Lahat ng taong nakakita ay gulat na gulat sa kanilang nasaksihan. Lalong-lalo na ang sinampal, si Reynold. Seryoso? Nagawa talaga ng basurang ito na sampalin siya?

"How dare you to—"

*Smack!*

Isa pang sampal ang muling natanggap ni Reynold mula kay Luke. Kahit na alam niya sa kanyang sarili na pulubi lang ang nasa harapan niya, hindi niya maiwasang makaramdam ng kaba lalo na nang magtagpo ang kanilang mga titig. Nakikita niya sa mata ni Luke ang matinding kagustuhan nito na gulpihin siya. Syempre, dahil sa anak mayaman at lumaking spoiled, ay wala siyang magawa para ipagtanggol ang sarili dahil sa wala naman siyang alam sa pakikipaglaban. Ang kanya lang magagawa ay humingi ng tulong. Pero nang lingunin niya si Noel ay nakatulala lang itong nakatingin kay Luke.

Hindi agad nakapag react si Noel. Lahat sila ay nanigas sa gulat dahil sa nangyari. Paano nagkaroon ng lakas ng loob ang lalaking ito na sampalin si Reynold? Pagod na talaga itong huminga kung ganun.

"Guards! Beat him!" pasigaw na utos ni Noel nang matauhan ito. Wala na siyang pakialam kung magkaroon man ng komosyon sa loob ng bangko. "Bugbugin niyo 'yan nang husto at huwag kayong mag-aalala, sagot ko lahat kung sakaling may mangyari mang masama."

Ang tinitukoy ni Noel ay kung mamatay man si Luke sa bugbog. Dahil sa tingin niyang isa lamang pulubi si Luke na isang palaboy-laboy, marahil ay wala rin itong pamilya. Kaya madali lang na asikasuhin ang pagkamatay nito, kung sakali man.

"What's going on here?"

Lahat napalingon kung saan nanggaling ang boses. Isang lalaki na nakasuot ng kulay blue na double-breasted suit ang nakatayo malapit sa labas ng elevator. Marahil ay nasa sixty pataas na ang edad nito. Walang kaekspre-ekspresyon ang mukha nito. Diretsong napatingin ito sa kinatatayuan ni Luke nang matapos siyang magsalita.

Siya si Louis Rivera.

Naghalong pagkatuwa at pagkadismaya ang kanyang nararamdaman ngayon pero hindi niya iyon ipinahalata. Sa halip ay lumapit ito sa kanila habang nasa likudan ang kanyang mga kamay. "Anong kaguluhan 'to?" kalmadong muling tanong lang nito kay Noel habang inilibot sa grupo ng mga security guards ang kanyang tingin.

Ang galit na nararamdaman ni Noel kay Luke ay napalitan ng bahagyang pagkabahala nang makita si Louis. Hindi ba dapat nasa kanyang opisina lamang ito habang hinihintay ang kanyang VIP client? Hindi niya inaasahan na bababa si Louis dito.

Pero sigurado naman siyang mauunawaan ni Louis ang nangyayari at sa huli ay matuturuan din nila ng leksyon ang aroganteng pulubi na nasa harapan nila ngayon.