"Mahigit dalawang dekada na akong nagtatrabaho para sa inyong pamilya," panimula ni Bernard.
Napataas naman agad ang kilay ni Luke dahil sa sinabi nito. Ang ibig sabihin lamang niyon ay hindi pa siya sinisilang sa mundo, naninilbihan na si Bernard sa kanilang pamilya? "Nagsimula ako bilang tagapamahala ng isang hotel. Noong mga panahong iyon ay hindi pa naitatayo ang ENDX Corp. Naitayo lamang ito noong 2013." Dahil nga sa may kaunting kaalaman na si Luke patungkol sa ENDX Corp, hindi na siya nagulat nang sabihin ni Bernard na itininayo lamang ito sampung taon palang ang nakakalipas. Ang bagay na kanyang ikinamangha ay ang mabilis na pag-unlad nito at mabilis na pamamayagpag sa larangan ng negosyo sa kabila ng marami nitong kakompetensya. Ito ay dahil sa pagmamay-ari pala nila ang kumpanya at malamang dahil na rin sa impluwensya ng kanyang lolo ay mabilis itong lumago. Napansin ni Luke ang bahagyang pagngiti ni Bernard habang naiiling-iling na para bang may naalala ito. Agad namang nawala iyon nang mapansin nitong nakatingin si Luke sa kanya. "I-I'm sorry, Mr. Cruise. Natutuwa lang ako dahil sa napakatalino ng iyong lolo sa pagpili ng pangalan para sa'yong kumpanya. Kahit ako ay nagulat nang malaman ko mula mismo sa kanya kung saan niya nakuha ang ideyang ENDX." "Talaga? Paano mo naman nasabi?" interesadong tanong ni Luke habang sinusubukan niyang isipin kung saan maaaring nagmula ang pangalang ENDX. "Naikwento sa'kin ni Lord Duncan na noong tatlong taong gulang ka pa lang, gustong-gusto mo magkaroon ng alagang aso. Nang umuwi ang Papa mo galing Germany, he brought a three months old great dane puppy para iregalo sa'yo and you named him Ceasar." Napakunot ang noo ni Luke nang ikwento ni Bernard ang tungkol kay Caesar. Sinundan iyon ng pagngiti nang maalala niya ang alaga niyang aso noon. Dahil sa isa siya sa nakatakdang tagapagmana ng pamilya Cruise, tanging sa kanilang Manor lang siya nag-aaral noon. Ang manirahan sa Manor na kasama lang ang kanyang lolo't lola, butler at mga katulong ay sobrang nakakabagot. Hindi niya ma-enjoy ang kanyang sarili na sila lang ang kalaro. Pero nang dumating si Ceasar sa buhay niya ay halos araw-araw maingay ang kanilang Manor na minsan pa nga ay nakakabasag sila ng mamahaling pasong naka display dahil sa kanilang paghahabulan. Pero imbis na magalit ang kanyang lola ay balewala lang iyon. Ang importante ay masaya ang kanyang apo. Noong sampung taong gulang na si Luke ay namatay si Caesar sa edad na pitong taong gulang. Noong panahong iyon, labis na dalamhati ang naramdaman ni Luke. Parang naging kapatid na niya si Caesar, hindi lamang isang alagang aso. Sinubukan siyang alukin ng kanyang lolo ng panibagong alaga pero ayaw niya iyong tanggapin. Gusto niya lang ibalik ang masasayang araw na kung saan ay tuta pa lang si Caesar upang makapaglaro muli silang dalawa. "Pero anong kinalaman ni Caesar sa pangalan ng kumpanya?" tanong niya. Makahulugang ngumiti si Bernard. Kumuha ito ng papel at ballpen pagkatapos ay nagsulat ito ng english alphabet mula a hanggang z. Nagtatakang pinagmasdan lamang ito ni Luke. "I'll explain it clearly, Mr. Cruise." Pero bago pa man ito magsimulang magpaliwanag ay napasampal sa noo si Luke. "Ah! Oo, nakuha ko na!" bulalas niya. Bakit nga ba hindi niya naisip ang tungkol doon? Hindi niya mapigilang mamangha sa naging ideya ng kanyang lolo. Gumamit ang kanyang lolo ng Caesar cipher at ginamit nito ang kanyang pangalan para makapag-encrypt ng salita. Dahil namatay si Caesar sa edad na pitong taong gulang, at ninais niyang maibalik ang kanilang nakaraan, ginamit ng kanyang lolo ang shift 7 code pabalik. Kung saan ang letrang L ay napalitan ng letrang E, ang letrang U ng letrang N, K ng D at E ng X. Sa taon ding mismo kung kailan namatay si Caesar ay doon din nagsimulang itayo ang ENDX Corp. Dahil din sa mahilig sa sasakyan si Luke simula noong bata pa siya ay Automotive Company ang itinayong negosyo ni Duncan para sa kanya. Napasandal sa kanyang kinauupuan si Luke. Malinaw sa kanya na hindi lang basta kumpanya ang ENDX Corporation kung hindi ay bahagi ng kanyang buhay. Ang intensyon ng kanyang lolo sa ideyang iyon ay para bigyan ng buhay ang namayapa niyang alagang aso, na para bang tinupad ng kanyang lolo na sana maibalik ang mga panahong nabubuhay pa si Caesar. "'Yon ang rason kung bakit sa'yo talaga itong kumpanyang ito at rason kung bakit nakatakda ka nang maging Presidente ng ENDX Corporation, Mr. Cruise. And since you are now the President of the company, ako naman ay bababa na bilang Vice President." paliwanag ni Bernard. "Anong mangyayari sa kasalukuyang Vice President?" tanong niya. "As for Ms. Reyes, naka-assign na siya ngayon sa ibang kumpanya." magalang at nakangiting tugon ni Bernard. Nagpatuloy ito. "Sa ngayon ay ako pa rin muna ang mamamahala ng ENDX Corp habang nag-i-ensayo ka pa rito. You don't have to worry about anything else aside sa'yong training. Kung may problema man dito, please just call me and I will handle it immediately." Tama, ang kailangan lang muna ngayon pagtuunan ng atensyon ni Luke ay kung paano papamahalaan ang kanyang kumpanya. Parang biro man ang nangyaring pagiging presidente niya bigla ng isang multi-billion-dollar na kumpanya, hindi naman biro ang gagampanan niyang tungkulin. Hindi niya gugustuhing bumagsak ang buong kumpanya at biguin ang kanyang lolo. Tumayo si Bernard at lumabas saglit, pagkatapos ay muli itong pumasok kasunod si Pauline. Ilang minutong sermon ang natanggap ni Pauline dahil sa nangyari kanina. Para silang magtatay kung pagmamasdan. Pagkatapos ipakilala ni Bernard si Pauline kay Luke ay ipaliwanag ni Bernard sa kanya na ito muna ang tutulong sa kanya sa kanyang pag-i-ensayo. Nagpaalam na rin si Bernard na babalik na ito sa main branch dahil may mga importante pa itong aasikasuhin doon. "Ayos ka lang ba Ms. Lee?" tanong ni Luke. Pagkatapos umalis ni Bernard ay nanatiling tahimik lang si Pauline na para bang ikamamatay nito oras na magsalita ito. Ni hindi nga ito nag-abalang tumingin sa kanya. "Y-yes, Mr. Cruise. I-I'm really sorry about what happened earlier. I'll promise it will never, ever, happen again." nauutal at nahihiyang tugon ni Pauline. Hindi mapakali si Pauline kanina sa labas ng opisina. Paroon at parito ang lakad nito sa hallway, habang iniisip kung paano hihingi ng tawad kay Luke. Kung nakakatakot na si Bernard para sa kanya, dapat lang ay mas matakot pa siya kay Luke. Kahit na wala siyang ideya kung ano nga ba talaga ang eksaktong pagkakakilanlan ni Luke, dahil sa nagawa ni Bernard na yumuko sa harapan nito at tawagin itong young master, marahil ay isa itong tagapagmana ng napakamakapangyarihang pamilya na kahit na mismo si Bernard na siyang tinitingala na ng marami ay lubos na igininagalang ito. "Ayos lang, 'wag mo nang isipin pa ang tungkol doon." kaswal na sambit ni Luke. 'Eh?' Ilang beses na napakurap ang mata ni Pauline habang nakatitig kay Luke. 'Hindi siya galit sakin?' tanong nito sa isip. "Bakit, may problema ba Ms. Lee?" tanong ni Luke nang mapansing nakatingin lamang sa kanya si Pauline. Mabilis na umiling-iling si Pauline. "N-no, Mr. Cruise. I'm just surprised and happy that you're not mad at me. Thank you." sambit nito pagkatapos ay nagpakawala ng malalim na buntong hininga na para bang nabunutan ito ng tinik sa dibdib. "Nauunawaan ko ang sitwasyon mo at alam ko namang hindi mo ginusto ang nangyari kanina." wika ni Luke. Alam niya ring naging overprotective lang si Bernard kanina kaya ganoon nalang ang naging reaksyon nito sa nangyari. Wala talagang kasalanan si Pauline. "Thank you again, Mr. Cruise." muling pasasalamat ni Pauline. Hindi nito lubos maisip na ang bago nilang presidente ay napakabait at napakamapagkumbaba pala. Bahagya lamang na tumango si Luke. "Maaari na ba tayong magpatuloy sa pag-iensayo ko?" tanong niya. Naku-curious siya sa kung paanong paraan siya tuturuan ni Pauline sa pamamahala ng kumpanya. Napakabata pa nito para sa posisyong executive manager. Sa tantiya niya ay mas matanda lang sa kanya ito ng lima o anim na taon. Hindi sa kini-question niya ang kakayahan nito, sa katunayan ay humahanga siya rito dahil nagagampanan na nito ang ganitong klaseng tungkulin. Karaniwan, ang mga executive manager ng isang kumpanya ay nasa tatlumpung taong gulang na pataas. "I think, kailangan muna natin magpatawag ng meeting para sa lahat ng company staff members. Since some of the employees don't know you yet, I guess it is the most important thing to do right now, right?" Ayaw na ni Pauline na masermonan pa ni Bernard kapag nagkataong harangin na naman si Luke sa labas dahil sa hindi nila ito kilala at mapagkamalan na naman itong pulubi. Maalala lang ni Pauline ang galit na mukha ni Bernard ay tumatayo na ang balahibo niya sa kanyang batok. Napaisip si Luke. Kapag nalaman ng kanyang mga empleyado ang tunay niyang pagkakakilanlan, malamang sa malamang ay makakarating din ito sa labas. Bagay na ayaw niyang mangyari. Kaya nag-extend si Luke sa kanyang poverty training ay upang mapatagal niya pa ang kanyang pagpapanggap na mahirap. Ito ay para din mahanap niya ang babaeng nararapat para sa kanya. Ang babaeng mamahalin siya at tatanggapin siya sa kung anong pagkatao niya, hindi dahil sa kanyang yaman. Oras na malaman nilang siya ang nagmamay-ari ng ENDX Corporation, siguradong maraming babaeng sakim sa yaman ang magkandarapa sa kanya. Biglang pumasok sa kanyang isipan si Veronica. Ano kaya kung sabihin niya rito na isa talaga siyang mayaman? Babalik ba ito sa kanya? Hihiwalayan din ba nito si Richard para sa kanya? Umiling-iling si Luke. Hindi niya gugustuhing magkabalikan pa sila dahil lang sa nalaman nitong isa na siyang mayaman ngayon. Tinalikuran siya ni Veronica nang dahil lang sa pera. Mabuti nalang ay nakipaghiwalay na ito sa kanya bago niya pa man ibunyag ang tunay niyang pagkakakilanlan dito. "Sa tingin ko ay hindi na kailangan. Ipaalam mo lamang sa kanila na may bago nang Presidente ang ENDX Corp." Napakunot ang noo ni Pauline. Hindi nito lubos maunawaan ang ibig-sabihin ni Luke. "What do you mean, Mr. Cruise? Do you intend to keep your real identity hidden from everyone?" tanong nito, gumuhit sa mukha nito ang pag-aalala. Nababahala itong baka mangyari ulit ang tulad ng nangyari kaninang pagharang kay Luke ng dalawang guwardya. Napansin iyon ni Luke. "Huwag kang mag-alala, sasabihin ko nalang kay Bernard ang tungkol dito at wala kang kinalaman sa desisyon ko. Alam kong mauuunawaan niya naman." sambit niya habang bahagyang nakangiti. "O-okay, Mr. Cruise." Hindi man maintindihan ni Pauline kung bakit gusto ni Luke na itago ang kanyang pagkakakilanlan, ay hindi na ito nag-abala pang mag-usisa. Baka isa lang talagang low-key type si Luke. Kung ibang tao ang nasa kanyang posisyon ay marahil ipinangalandakan na nila na sila ang presidente ng sikat na ENDX Corporation. 'He is really a humble guy!' naisip ni Pauline, tila kinikilig pa ito sa sarili. Wala pang isang oras simula nang magkakilala sila ay nagsimula na itong magkagusto kay Luke. 'May girlfriend na kaya siya?'Pero kahit naman wala pang nobya ang kanilang bagong presidente ay napakaimposibleng magkagusto ito sa katulad niyang Executive Manager lang. Kahit na marami namang lalaki ang nanliligaw sa kanya na nagmula sa mayayamang pamilya, ay wala pa ring makakatalo sa karisma at estado sa buhay ni Luke. Bukod sa gwapo at mabait, ay siya ang presidente ng ENDX Corporation! Kung sino man ang babaeng papakasalan nito sa hinaharap ay talagang napakaswerte!"May problema ba Ms. Lee?" nagtatakang tanong ni Luke nang mapansing nakatitig lang sa kanya si Pauline. Napansin niya ang paghanga sa mga mata nito.Nanlaki ang mga mata ni Pauline at agad itong tumalikod sa kahihiyan. Hindi niya napansing nakatitig na pala siya ng husto sa mukha ni Luke dahil sa kanyang sobrang paghanga rito. Namula ang kanyang magkabilang pisngi at hiniling na sana magkaroon ng butas sa sahig na kinatatayuan niya at higupin siya nito."No Mr. Cruise. There's nothing wrong." agad na sagot nito habang nakatalikod siya kay Luke.
Nagsimula na ring magkawatak-watak ang mga taong nakapalibot. Nagsibalik sila sa pag-iikot-ikot sa showroom na animo'y walang naganap na komosyon.Tiningnan ni Pauline si Luke na may halong pagtataka sa kanyang mukha. Tinanong niya si Luke kung dapat lang ba nilang hayaan na makaalis ang mag-asawang iyon. Pasimple lang na tumango si Luke at sinabing, "Hayaan mo sila."Hindi komportable si Luke kapag nasa harapan niya ang mga magulang ni Veronica. Ayaw niya silang makita. Sa loob ng mahigit dalawang taon ay hindi naging maganda ang pagtrato sa kanya ng mag-asawa. Baka hindi niya makontrol ang kanyang sarili kapag nagtagal pa ang mag-asawang iyon sa kanyang harapan.Narinig niya ang mahinang pagbuntong hininga ni Pauline. Alam niyang gustong-gusto nito na maturuan sila ng leksyon. Gusto niya rin naman sana, kung hindi lang sila magulang ni Veronica. Baka isipin pa ni Veronica na dahil sa hiniwalayan niya si Luke kaya nito nagawang saktan ang mga magulang niya.Nakaramdam naman ng simpaty
"Mr. Baltazar!" bulalas ni Monique nang makita ang lalaki. Siya si Noel Baltazar, ang Manager ng Light Metrobank."I'm so sorry Mr. Baltazar. Ginawa ko na po ang lahat para mapigilan ang lalaking 'to na makapasok, pero nagpumilit pa rin po ito." paliwanang ni Monique habang nanginginig ng kaunti ang kanyang boses.Saglit na tiningnan ni Noel si Luke saka sinenyasan si Monique na lumapit ito sa kanya. Agad namang sumunod si Monique."Listen to me. Do you know who's this young man beside me?" bulong na tanong ni Noel kay Monique.Saglit namang tiningnan ni Monique ang lalaking katabi ni Noel. Hindi niya ito kilala at hindi pamilyar sa kanya ang mukha nito. Ngayon lang marahil ito pumunta sa kanilang bangko. Pero masasabi niyang isa itong mayamang kliyente."That's right! He's the son of one of the top clients of Light Metrobank!" sambit ni Noel na para bang nabasa nito ang iniisip ni Monique. "Ganitong uri lang ng tao ang tinatanggap natin sa bangkong ito. Bakit may ganitong tao sa loob
"You see Mr. Rivera, this young man right here is trying to sneak in, at sinasabi niya na makikipagkita siya sa'yo. I guess he's only using your name para makagala sa loob ng bangko." paliwanag ni Noel.Napatango lamang si Louis. Bilang lamang ang salita sa sinabi ni Noel ang makatotohanan. Totoong hinahanap nga ni Luke si Louis, pero hindi totoong ginagamit lamang ni Luke ang pangalan ni Louis para makapasok sa bangko. Lahat ng iyon ay akusasyon lamang ni Noel.Kanina habang tahimik na naghihintay sa loob ng kanyang opisina at nag-iisip ng maaari niyang sasabihin kapag dumating na si Luke, ay biglang tumunog ang telepono ng kanyang opisina. Tawag iyon mula front desk ng bangko. Pagkatapos niyang malaman mula dito ang nagaganap na komosyon sa ibaba ng gusali ay agad niyang binuksan ang kanyang computer upang tingnan ang live cctv footage sa reception area.Sa una, magkahalong pagkagulat at pagkagalak ang kanyang naramadaman nang makita niya si Luke. Pero agad na napasimangot ito nang m
Matapos marinig ni Reynold ang mga sinabi ng kanyang Ama, ay agad na namutla ang kanyang mukha. Sa unang pagkakataon sa kanyang buhay ay nakaramdam siya ng matinding takot na mas matindi pa kaysa sa sarili niyang kamatayan.Ano itong nagawa niya? Ginalit niya lang naman ang isa sa tagapagmana ng pamilya Cruise! Kung alam niya lang na ang lalaking ito ay isa palang tagapagmana ng ubod na yamang pamilya ay sana hindi niya na ginawa pang insultuhin ito. Hindi lang sarili niya ang apektado. Paniguradong madadamay ang buong pamilya niya dahil sa kagagawan niya.Tumingin ito kay Luke pagkatapos ay napaluhod at buong pagmamakaawang sinabing, "Please Young Master, patawarin mo ako sa nagawa ko. I'm really sorry, hindi ko sinasadya." naiiyak na paghingi ni Reynold ng patawad. Bahagya pa itong humahakbang nang nakaluhod patungo sa kinatatayuan ni Luke.Napasimangot lang si Luke habang malamig na tinitigan ang nakaluhod na si Reynold. Anong ibig niya sabihin na hindi niya sinadya? "Ibig mo bang s
Pagkatapos ng naganap na komosyon sa Light Metrobank, at pagkatapos ng ilang proseso para muling ma-access ni Luke ang kanyang mga ari-arian at pera, ay heto siya ngayon, pangiti-ngiti habang bitbit ang take-out na pagkain at binabaybay niya ang corridor patungo sa kanilang dormitoryo.Pagkapasok niya sa kanilang kwarto ay nadatnan niyang nakahiga sa sarili nitong kama si Tony habang nakatalikod ito sa kanya at nanonood ng videos sa cellphone nito. Agad na napakunot ang noo ni Luke nang makita ito. Hindi ba oras ng klase at alas dos pa dapat ang balik nito?Inilapag niya ang bitbit niyang mga supot ng pagkain na para talaga sa kanya at kanyang mga kasamahan sa dormitoryo. Gusto niyang ipagdiwang ang kanyang pagbabalik bilang isang anak mayaman kasama ang kanyang mga roommates. Pero ayaw niyang maghinala sila kung yayayain niya sila sa isang magarbong pagsasalo kaya napag-isipan niya lang na bumili ng hindi kamahalang pagkain para sa kanila."Tony tara kain tayo. May dala akong take-out
Habang abala sa pag-order ang tatlo ay iginala naman ni Luke ang kanyang paningin. Ito ang unang pagkakataon na pumasok si Luke sa bar.Kahit na anak ng mayaman, simula pagkabata hanggang edad labing lima ay walang ibang ginawa si Luke kung hindi ang manatili sa Manor upang mag-aral at matuto ng iba't-ibang kaalaman mula sa iba't-ibang kilala at sikat na guro at eksperto, na nagmula sa iba't-ibang panig ng mundo.Pagdating ng ikalabing anim na taong gulang ay isinabak siya sa gyera, na siyang kanyang ikatlong training. Dito ay naranasan ni Luke ang matinding hirap. Kung hindi dahil sa una't ikalawang training ay marahil nabigo siya sa ikatlo niyang training. Sa tulong din nito ay mas napabuti pa nang lubos ang kanyang pakikipaglaban, mapa long range combat man o hand-to-hand combat.Sa loob ng isang taong 'war training', ay agad na sumabak siya sa kanyang ikaapat na training, ang tatlong taong 'poverty training'. Magmula sa gyera ay diretso agad siya sa pagiging pulubi na kung saan ay
Tinulungan ng isang tauhan ni Douglas si Arman habang ang tatlo naman ay galit na pinagmasdan si Luke, determinadong gulpihin siya ng mga ito."Ang lakas naman ng loob mo bata! Hindi mo ba kilala kung sino kami?" sambit ng isa sa tatlo at tumalikod pa ito nang bahagya para ipakita ang tattoo sa kanyang batok."Hah! Marahil ay naghahanap ng kapahamakan ang isang 'yan. Sisiguraduhin kong makakamit mo ang hinahangad mo bata." ani naman ng isa pa habang pinapalagutok ang kanyang mga buto sa daliri."Tama. Pero siguraduhin niyong 'wag niyo 'yang tutuluyan. Dadalhin ko 'yan mamaya sa dog farm upang tadtarin nang buhay at ipakain kay Bruno." sambit naman ng isa pa na ang tinutukoy ay ang alaga nilang malaking Pitbull na sinundan ng malademonyong halakhak.Hindi umimik si Luke sa halip ay siya mismo ang unang sumugod sa tatlo. Dahil sa hindi napaghandaan ng tatlo ang pag-atake ni Luke ay saglit lang nakahandusay na ang mga ito at mga wala na ring malay tulad ni Arman. Ang liksi at presisyon na