"Mahigit dalawang dekada na akong nagtatrabaho para sa inyong pamilya," panimula ni Bernard.
Napataas naman agad ang kilay ni Luke dahil sa sinabi nito. Ang ibig sabihin lamang niyon ay hindi pa siya sinisilang sa mundo, naninilbihan na si Bernard sa kanilang pamilya? "Nagsimula ako bilang tagapamahala ng isang hotel. Noong mga panahong iyon ay hindi pa naitatayo ang ENDX Corp. Naitayo lamang ito noong 2013." Dahil nga sa may kaunting kaalaman na si Luke patungkol sa ENDX Corp, hindi na siya nagulat nang sabihin ni Bernard na itininayo lamang ito sampung taon palang ang nakakalipas. Ang bagay na kanyang ikinamangha ay ang mabilis na pag-unlad nito at mabilis na pamamayagpag sa larangan ng negosyo sa kabila ng marami nitong kakompetensya. Ito ay dahil sa pagmamay-ari pala nila ang kumpanya at malamang dahil na rin sa impluwensya ng kanyang lolo ay mabilis itong lumago. Napansin ni Luke ang bahagyang pagngiti ni Bernard habang naiiling-iling na para bang may naalala ito. Agad namang nawala iyon nang mapansin nitong nakatingin si Luke sa kanya. "I-I'm sorry, Mr. Cruise. Natutuwa lang ako dahil sa napakatalino ng iyong lolo sa pagpili ng pangalan para sa'yong kumpanya. Kahit ako ay nagulat nang malaman ko mula mismo sa kanya kung saan niya nakuha ang ideyang ENDX." "Talaga? Paano mo naman nasabi?" interesadong tanong ni Luke habang sinusubukan niyang isipin kung saan maaaring nagmula ang pangalang ENDX. "Naikwento sa'kin ni Lord Duncan na noong tatlong taong gulang ka pa lang, gustong-gusto mo magkaroon ng alagang aso. Nang umuwi ang Papa mo galing Germany, he brought a three months old great dane puppy para iregalo sa'yo and you named him Ceasar." Napakunot ang noo ni Luke nang ikwento ni Bernard ang tungkol kay Caesar. Sinundan iyon ng pagngiti nang maalala niya ang alaga niyang aso noon. Dahil sa isa siya sa nakatakdang tagapagmana ng pamilya Cruise, tanging sa kanilang Manor lang siya nag-aaral noon. Ang manirahan sa Manor na kasama lang ang kanyang lolo't lola, butler at mga katulong ay sobrang nakakabagot. Hindi niya ma-enjoy ang kanyang sarili na sila lang ang kalaro. Pero nang dumating si Ceasar sa buhay niya ay halos araw-araw maingay ang kanilang Manor na minsan pa nga ay nakakabasag sila ng mamahaling pasong naka display dahil sa kanilang paghahabulan. Pero imbis na magalit ang kanyang lola ay balewala lang iyon. Ang importante ay masaya ang kanyang apo. Noong sampung taong gulang na si Luke ay namatay si Caesar sa edad na pitong taong gulang. Noong panahong iyon, labis na dalamhati ang naramdaman ni Luke. Parang naging kapatid na niya si Caesar, hindi lamang isang alagang aso. Sinubukan siyang alukin ng kanyang lolo ng panibagong alaga pero ayaw niya iyong tanggapin. Gusto niya lang ibalik ang masasayang araw na kung saan ay tuta pa lang si Caesar upang makapaglaro muli silang dalawa. "Pero anong kinalaman ni Caesar sa pangalan ng kumpanya?" tanong niya. Makahulugang ngumiti si Bernard. Kumuha ito ng papel at ballpen pagkatapos ay nagsulat ito ng english alphabet mula a hanggang z. Nagtatakang pinagmasdan lamang ito ni Luke. "I'll explain it clearly, Mr. Cruise." Pero bago pa man ito magsimulang magpaliwanag ay napasampal sa noo si Luke. "Ah! Oo, nakuha ko na!" bulalas niya. Bakit nga ba hindi niya naisip ang tungkol doon? Hindi niya mapigilang mamangha sa naging ideya ng kanyang lolo. Gumamit ang kanyang lolo ng Caesar cipher at ginamit nito ang kanyang pangalan para makapag-encrypt ng salita. Dahil namatay si Caesar sa edad na pitong taong gulang, at ninais niyang maibalik ang kanilang nakaraan, ginamit ng kanyang lolo ang shift 7 code pabalik. Kung saan ang letrang L ay napalitan ng letrang E, ang letrang U ng letrang N, K ng D at E ng X. Sa taon ding mismo kung kailan namatay si Caesar ay doon din nagsimulang itayo ang ENDX Corp. Dahil din sa mahilig sa sasakyan si Luke simula noong bata pa siya ay Automotive Company ang itinayong negosyo ni Duncan para sa kanya. Napasandal sa kanyang kinauupuan si Luke. Malinaw sa kanya na hindi lang basta kumpanya ang ENDX Corporation kung hindi ay bahagi ng kanyang buhay. Ang intensyon ng kanyang lolo sa ideyang iyon ay para bigyan ng buhay ang namayapa niyang alagang aso, na para bang tinupad ng kanyang lolo na sana maibalik ang mga panahong nabubuhay pa si Caesar. "'Yon ang rason kung bakit sa'yo talaga itong kumpanyang ito at rason kung bakit nakatakda ka nang maging Presidente ng ENDX Corporation, Mr. Cruise. And since you are now the President of the company, ako naman ay bababa na bilang Vice President." paliwanag ni Bernard. "Anong mangyayari sa kasalukuyang Vice President?" tanong niya. "As for Ms. Reyes, naka-assign na siya ngayon sa ibang kumpanya." magalang at nakangiting tugon ni Bernard. Nagpatuloy ito. "Sa ngayon ay ako pa rin muna ang mamamahala ng ENDX Corp habang nag-i-ensayo ka pa rito. You don't have to worry about anything else aside sa'yong training. Kung may problema man dito, please just call me and I will handle it immediately." Tama, ang kailangan lang muna ngayon pagtuunan ng atensyon ni Luke ay kung paano papamahalaan ang kanyang kumpanya. Parang biro man ang nangyaring pagiging presidente niya bigla ng isang multi-billion-dollar na kumpanya, hindi naman biro ang gagampanan niyang tungkulin. Hindi niya gugustuhing bumagsak ang buong kumpanya at biguin ang kanyang lolo. Tumayo si Bernard at lumabas saglit, pagkatapos ay muli itong pumasok kasunod si Pauline. Ilang minutong sermon ang natanggap ni Pauline dahil sa nangyari kanina. Para silang magtatay kung pagmamasdan. Pagkatapos ipakilala ni Bernard si Pauline kay Luke ay ipaliwanag ni Bernard sa kanya na ito muna ang tutulong sa kanya sa kanyang pag-i-ensayo. Nagpaalam na rin si Bernard na babalik na ito sa main branch dahil may mga importante pa itong aasikasuhin doon. "Ayos ka lang ba Ms. Lee?" tanong ni Luke. Pagkatapos umalis ni Bernard ay nanatiling tahimik lang si Pauline na para bang ikamamatay nito oras na magsalita ito. Ni hindi nga ito nag-abalang tumingin sa kanya. "Y-yes, Mr. Cruise. I-I'm really sorry about what happened earlier. I'll promise it will never, ever, happen again." nauutal at nahihiyang tugon ni Pauline. Hindi mapakali si Pauline kanina sa labas ng opisina. Paroon at parito ang lakad nito sa hallway, habang iniisip kung paano hihingi ng tawad kay Luke. Kung nakakatakot na si Bernard para sa kanya, dapat lang ay mas matakot pa siya kay Luke. Kahit na wala siyang ideya kung ano nga ba talaga ang eksaktong pagkakakilanlan ni Luke, dahil sa nagawa ni Bernard na yumuko sa harapan nito at tawagin itong young master, marahil ay isa itong tagapagmana ng napakamakapangyarihang pamilya na kahit na mismo si Bernard na siyang tinitingala na ng marami ay lubos na igininagalang ito. "Ayos lang, 'wag mo nang isipin pa ang tungkol doon." kaswal na sambit ni Luke. 'Eh?' Ilang beses na napakurap ang mata ni Pauline habang nakatitig kay Luke. 'Hindi siya galit sakin?' tanong nito sa isip. "Bakit, may problema ba Ms. Lee?" tanong ni Luke nang mapansing nakatingin lamang sa kanya si Pauline. Mabilis na umiling-iling si Pauline. "N-no, Mr. Cruise. I'm just surprised and happy that you're not mad at me. Thank you." sambit nito pagkatapos ay nagpakawala ng malalim na buntong hininga na para bang nabunutan ito ng tinik sa dibdib. "Nauunawaan ko ang sitwasyon mo at alam ko namang hindi mo ginusto ang nangyari kanina." wika ni Luke. Alam niya ring naging overprotective lang si Bernard kanina kaya ganoon nalang ang naging reaksyon nito sa nangyari. Wala talagang kasalanan si Pauline. "Thank you again, Mr. Cruise." muling pasasalamat ni Pauline. Hindi nito lubos maisip na ang bago nilang presidente ay napakabait at napakamapagkumbaba pala. Bahagya lamang na tumango si Luke. "Maaari na ba tayong magpatuloy sa pag-iensayo ko?" tanong niya. Naku-curious siya sa kung paanong paraan siya tuturuan ni Pauline sa pamamahala ng kumpanya. Napakabata pa nito para sa posisyong executive manager. Sa tantiya niya ay mas matanda lang sa kanya ito ng lima o anim na taon. Hindi sa kini-question niya ang kakayahan nito, sa katunayan ay humahanga siya rito dahil nagagampanan na nito ang ganitong klaseng tungkulin. Karaniwan, ang mga executive manager ng isang kumpanya ay nasa tatlumpung taong gulang na pataas. "I think, kailangan muna natin magpatawag ng meeting para sa lahat ng company staff members. Since some of the employees don't know you yet, I guess it is the most important thing to do right now, right?" Ayaw na ni Pauline na masermonan pa ni Bernard kapag nagkataong harangin na naman si Luke sa labas dahil sa hindi nila ito kilala at mapagkamalan na naman itong pulubi. Maalala lang ni Pauline ang galit na mukha ni Bernard ay tumatayo na ang balahibo niya sa kanyang batok. Napaisip si Luke. Kapag nalaman ng kanyang mga empleyado ang tunay niyang pagkakakilanlan, malamang sa malamang ay makakarating din ito sa labas. Bagay na ayaw niyang mangyari. Kaya nag-extend si Luke sa kanyang poverty training ay upang mapatagal niya pa ang kanyang pagpapanggap na mahirap. Ito ay para din mahanap niya ang babaeng nararapat para sa kanya. Ang babaeng mamahalin siya at tatanggapin siya sa kung anong pagkatao niya, hindi dahil sa kanyang yaman. Oras na malaman nilang siya ang nagmamay-ari ng ENDX Corporation, siguradong maraming babaeng sakim sa yaman ang magkandarapa sa kanya. Biglang pumasok sa kanyang isipan si Veronica. Ano kaya kung sabihin niya rito na isa talaga siyang mayaman? Babalik ba ito sa kanya? Hihiwalayan din ba nito si Richard para sa kanya? Umiling-iling si Luke. Hindi niya gugustuhing magkabalikan pa sila dahil lang sa nalaman nitong isa na siyang mayaman ngayon. Tinalikuran siya ni Veronica nang dahil lang sa pera. Mabuti nalang ay nakipaghiwalay na ito sa kanya bago niya pa man ibunyag ang tunay niyang pagkakakilanlan dito. "Sa tingin ko ay hindi na kailangan. Ipaalam mo lamang sa kanila na may bago nang Presidente ang ENDX Corp." Napakunot ang noo ni Pauline. Hindi nito lubos maunawaan ang ibig-sabihin ni Luke. "What do you mean, Mr. Cruise? Do you intend to keep your real identity hidden from everyone?" tanong nito, gumuhit sa mukha nito ang pag-aalala. Nababahala itong baka mangyari ulit ang tulad ng nangyari kaninang pagharang kay Luke ng dalawang guwardya. Napansin iyon ni Luke. "Huwag kang mag-alala, sasabihin ko nalang kay Bernard ang tungkol dito at wala kang kinalaman sa desisyon ko. Alam kong mauuunawaan niya naman." sambit niya habang bahagyang nakangiti. "O-okay, Mr. Cruise." Hindi man maintindihan ni Pauline kung bakit gusto ni Luke na itago ang kanyang pagkakakilanlan, ay hindi na ito nag-abala pang mag-usisa. Baka isa lang talagang low-key type si Luke. Kung ibang tao ang nasa kanyang posisyon ay marahil ipinangalandakan na nila na sila ang presidente ng sikat na ENDX Corporation. 'He is really a humble guy!' naisip ni Pauline, tila kinikilig pa ito sa sarili. Wala pang isang oras simula nang magkakilala sila ay nagsimula na itong magkagusto kay Luke. 'May girlfriend na kaya siya?'Pero kahit naman wala pang nobya ang kanilang bagong presidente ay napakaimposibleng magkagusto ito sa katulad niyang Executive Manager lang. Kahit na marami namang lalaki ang nanliligaw sa kanya na nagmula sa mayayamang pamilya, ay wala pa ring makakatalo sa karisma at estado sa buhay ni Luke. Bukod sa gwapo at mabait, ay siya ang presidente ng ENDX Corporation! Kung sino man ang babaeng papakasalan nito sa hinaharap ay talagang napakaswerte!"May problema ba Ms. Lee?" nagtatakang tanong ni Luke nang mapansing nakatitig lang sa kanya si Pauline. Napansin niya ang paghanga sa mga mata nito.Nanlaki ang mga mata ni Pauline at agad itong tumalikod sa kahihiyan. Hindi niya napansing nakatitig na pala siya ng husto sa mukha ni Luke dahil sa kanyang sobrang paghanga rito. Namula ang kanyang magkabilang pisngi at hiniling na sana magkaroon ng butas sa sahig na kinatatayuan niya at higupin siya nito."No Mr. Cruise. There's nothing wrong." agad na sagot nito habang nakatalikod siya kay Luke.
Nagsimula na ring magkawatak-watak ang mga taong nakapalibot. Nagsibalik sila sa pag-iikot-ikot sa showroom na animo'y walang naganap na komosyon.Tiningnan ni Pauline si Luke na may halong pagtataka sa kanyang mukha. Tinanong niya si Luke kung dapat lang ba nilang hayaan na makaalis ang mag-asawang iyon. Pasimple lang na tumango si Luke at sinabing, "Hayaan mo sila."Hindi komportable si Luke kapag nasa harapan niya ang mga magulang ni Veronica. Ayaw niya silang makita. Sa loob ng mahigit dalawang taon ay hindi naging maganda ang pagtrato sa kanya ng mag-asawa. Baka hindi niya makontrol ang kanyang sarili kapag nagtagal pa ang mag-asawang iyon sa kanyang harapan.Narinig niya ang mahinang pagbuntong hininga ni Pauline. Alam niyang gustong-gusto nito na maturuan sila ng leksyon. Gusto niya rin naman sana, kung hindi lang sila magulang ni Veronica. Baka isipin pa ni Veronica na dahil sa hiniwalayan niya si Luke kaya nito nagawang saktan ang mga magulang niya.Nakaramdam naman ng simpaty
"Mr. Baltazar!" bulalas ni Monique nang makita ang lalaki. Siya si Noel Baltazar, ang Manager ng Light Metrobank."I'm so sorry Mr. Baltazar. Ginawa ko na po ang lahat para mapigilan ang lalaking 'to na makapasok, pero nagpumilit pa rin po ito." paliwanang ni Monique habang nanginginig ng kaunti ang kanyang boses.Saglit na tiningnan ni Noel si Luke saka sinenyasan si Monique na lumapit ito sa kanya. Agad namang sumunod si Monique."Listen to me. Do you know who's this young man beside me?" bulong na tanong ni Noel kay Monique.Saglit namang tiningnan ni Monique ang lalaking katabi ni Noel. Hindi niya ito kilala at hindi pamilyar sa kanya ang mukha nito. Ngayon lang marahil ito pumunta sa kanilang bangko. Pero masasabi niyang isa itong mayamang kliyente."That's right! He's the son of one of the top clients of Light Metrobank!" sambit ni Noel na para bang nabasa nito ang iniisip ni Monique. "Ganitong uri lang ng tao ang tinatanggap natin sa bangkong ito. Bakit may ganitong tao sa loob
"You see Mr. Rivera, this young man right here is trying to sneak in, at sinasabi niya na makikipagkita siya sa'yo. I guess he's only using your name para makagala sa loob ng bangko." paliwanag ni Noel.Napatango lamang si Louis. Bilang lamang ang salita sa sinabi ni Noel ang makatotohanan. Totoong hinahanap nga ni Luke si Louis, pero hindi totoong ginagamit lamang ni Luke ang pangalan ni Louis para makapasok sa bangko. Lahat ng iyon ay akusasyon lamang ni Noel.Kanina habang tahimik na naghihintay sa loob ng kanyang opisina at nag-iisip ng maaari niyang sasabihin kapag dumating na si Luke, ay biglang tumunog ang telepono ng kanyang opisina. Tawag iyon mula front desk ng bangko. Pagkatapos niyang malaman mula dito ang nagaganap na komosyon sa ibaba ng gusali ay agad niyang binuksan ang kanyang computer upang tingnan ang live cctv footage sa reception area.Sa una, magkahalong pagkagulat at pagkagalak ang kanyang naramadaman nang makita niya si Luke. Pero agad na napasimangot ito nang m
Matapos marinig ni Reynold ang mga sinabi ng kanyang Ama, ay agad na namutla ang kanyang mukha. Sa unang pagkakataon sa kanyang buhay ay nakaramdam siya ng matinding takot na mas matindi pa kaysa sa sarili niyang kamatayan.Ano itong nagawa niya? Ginalit niya lang naman ang isa sa tagapagmana ng pamilya Cruise! Kung alam niya lang na ang lalaking ito ay isa palang tagapagmana ng ubod na yamang pamilya ay sana hindi niya na ginawa pang insultuhin ito. Hindi lang sarili niya ang apektado. Paniguradong madadamay ang buong pamilya niya dahil sa kagagawan niya.Tumingin ito kay Luke pagkatapos ay napaluhod at buong pagmamakaawang sinabing, "Please Young Master, patawarin mo ako sa nagawa ko. I'm really sorry, hindi ko sinasadya." naiiyak na paghingi ni Reynold ng patawad. Bahagya pa itong humahakbang nang nakaluhod patungo sa kinatatayuan ni Luke.Napasimangot lang si Luke habang malamig na tinitigan ang nakaluhod na si Reynold. Anong ibig niya sabihin na hindi niya sinadya? "Ibig mo bang s
Pagkatapos ng naganap na komosyon sa Light Metrobank, at pagkatapos ng ilang proseso para muling ma-access ni Luke ang kanyang mga ari-arian at pera, ay heto siya ngayon, pangiti-ngiti habang bitbit ang take-out na pagkain at binabaybay niya ang corridor patungo sa kanilang dormitoryo.Pagkapasok niya sa kanilang kwarto ay nadatnan niyang nakahiga sa sarili nitong kama si Tony habang nakatalikod ito sa kanya at nanonood ng videos sa cellphone nito. Agad na napakunot ang noo ni Luke nang makita ito. Hindi ba oras ng klase at alas dos pa dapat ang balik nito?Inilapag niya ang bitbit niyang mga supot ng pagkain na para talaga sa kanya at kanyang mga kasamahan sa dormitoryo. Gusto niyang ipagdiwang ang kanyang pagbabalik bilang isang anak mayaman kasama ang kanyang mga roommates. Pero ayaw niyang maghinala sila kung yayayain niya sila sa isang magarbong pagsasalo kaya napag-isipan niya lang na bumili ng hindi kamahalang pagkain para sa kanila."Tony tara kain tayo. May dala akong take-out
Habang abala sa pag-order ang tatlo ay iginala naman ni Luke ang kanyang paningin. Ito ang unang pagkakataon na pumasok si Luke sa bar.Kahit na anak ng mayaman, simula pagkabata hanggang edad labing lima ay walang ibang ginawa si Luke kung hindi ang manatili sa Manor upang mag-aral at matuto ng iba't-ibang kaalaman mula sa iba't-ibang kilala at sikat na guro at eksperto, na nagmula sa iba't-ibang panig ng mundo.Pagdating ng ikalabing anim na taong gulang ay isinabak siya sa gyera, na siyang kanyang ikatlong training. Dito ay naranasan ni Luke ang matinding hirap. Kung hindi dahil sa una't ikalawang training ay marahil nabigo siya sa ikatlo niyang training. Sa tulong din nito ay mas napabuti pa nang lubos ang kanyang pakikipaglaban, mapa long range combat man o hand-to-hand combat.Sa loob ng isang taong 'war training', ay agad na sumabak siya sa kanyang ikaapat na training, ang tatlong taong 'poverty training'. Magmula sa gyera ay diretso agad siya sa pagiging pulubi na kung saan ay
Tinulungan ng isang tauhan ni Douglas si Arman habang ang tatlo naman ay galit na pinagmasdan si Luke, determinadong gulpihin siya ng mga ito."Ang lakas naman ng loob mo bata! Hindi mo ba kilala kung sino kami?" sambit ng isa sa tatlo at tumalikod pa ito nang bahagya para ipakita ang tattoo sa kanyang batok."Hah! Marahil ay naghahanap ng kapahamakan ang isang 'yan. Sisiguraduhin kong makakamit mo ang hinahangad mo bata." ani naman ng isa pa habang pinapalagutok ang kanyang mga buto sa daliri."Tama. Pero siguraduhin niyong 'wag niyo 'yang tutuluyan. Dadalhin ko 'yan mamaya sa dog farm upang tadtarin nang buhay at ipakain kay Bruno." sambit naman ng isa pa na ang tinutukoy ay ang alaga nilang malaking Pitbull na sinundan ng malademonyong halakhak.Hindi umimik si Luke sa halip ay siya mismo ang unang sumugod sa tatlo. Dahil sa hindi napaghandaan ng tatlo ang pag-atake ni Luke ay saglit lang nakahandusay na ang mga ito at mga wala na ring malay tulad ni Arman. Ang liksi at presisyon na
Umihip ang malamig na hangin at tangay niyon ang pinaghalong amoy ng tuyong dahon at pabango ni Kina. Nilingon niya si Kina na nakatitig lang sa kanya, tila pinag-aaralan ang kanyang mukha. "Silence means yes," sambit ni Kina pagkalipas ng ilang saglit na pananahimik ni Luke. Nabasa na nito sa mata ni Luke ang kasagutan sa kanyang tanong. "That night after you saved me from the members of the Blazing Phoenix Gang, nakita ko kung gaano ka kakampante na kaya mo silang talunin sa kabila ng kapangyarihang meron sila sa underground society. Gusto kitang pigilan nang oras na iyon dahil ayokong may mangyaring masama sa lalaking nagligtas sa'kin noong gabing iyon." Ngumiti ito, muling pinagmasdan ang napakakalmadong lawa. "Pero may parte sa isip ko noong nagsasabing magtiwala lang ako sa'yo." Saglit na huminto ito at nagpakawala ng mababaw na buntong-hininga. "Ang mas ikinabigla ko pa ay nang makita ko kayong malapit ni Mr. Malcov sa isa't-isa. Batid kong pagpapanggap lang ang mga sinabi niya
Dali-daling pinulot ni Luke ang chess board at ipinatong iyon sa mini table. Nagtaka si Bernard sa inasta ni Luke."Pakilagay nalang niyan dito at pakiayos na rin." pautos na sambit ni Luke kay Bernard na nauna nang pulutin ang mga piyesa.Mas lalong nagulumihanan si Bernard. 'Does Mr. Cruise wants to play chess right now?'Inayos ni Luke at Bernard ang pagkakalagay ng bawat piyesa ayon sa tamang parisukat na lagayan nito sa chess board. Nasa tapat niya ang itim at nasa tapat naman ni Bernard ang puti."T-Titira na ba ako Mr. Cruise?" nakakunot ang noong tanong ni Bernard."Hindi." tugon lang ni Luke pagkatapos ay may bahagyang ngiti sa labing pinagmasdan ang chess board. Partikular niyang pinagmasdan ang walong pawns na nakahilera sa kabilang dako ng board. 'Ang walong puting kalbo...' sambit niya sa isip. Pinagsalikop niya ang kanyang palad sa ilalim ng kanyang baba at ginamit iyon upang panukod sa kanyang ulo.Naunawaan na rin ni Luke sa wakas na ang kahulugan ng walong puting kalb
Tila bumagal ang takbo ng oras para kay Lance nang puntong matanggap niya ang sipa ni Luke. Unti-unti siyang umangat at tumilapon papalayo sa kinatatayuan ni Luke. Blangko ang kanyang isip habang nakatingin sa madilim na kalangitan na pinupuno ng bituin.Napaka-aliwalas ng kalangitan, hindi kakikitaan ng anumang ulap. Kasing linaw niyon ang isiping totoong higit na mas malakas si Luke kaysa sa kanya. Sa kabila ng natamong kalakasan mula sa drogang itinurok lang sa kanyang katawan ay kulang pa iyon upang mapantayan niya ang husay na mayroon si Luke. Makailang ulit din niyang binigkas sa kanyang isip ang katagang 'I'm still weak' bago siya tuluyang bumagsak nang pitong metrong layo mula kay Luke.Isang kamay ang sumalo kay Lance. "P-P'One," naisambit lang nito nang makita kung kaninong kamay iyon. Ang lalaki iyong kasama nito."Magpahinga ka muna, ako nang bahala sa lalaking 'to." sambit nito sa kampanteng tono habang ubod ang ngiting pinagmamasdan si Luke.Napahawak sa dibdib si Lance
Mabilis na binawi ni Lance ang kanyang paa mula sa pagkahawak ni Luke. Sinundan agad nito iyon ng isa pang sipa at suntok gamit ang kanang kamay.Inilagan ni Luke ang sipa ni Lance at kinontra-atake niya ang suntok nito ng left hook. Dahil sa bilis niyon ay hindi iyon nagawang dipensahan ni Lance o hindi man lang nito nagawang umilag. Tinamaan ito ni Luke sa baba nito kaya napayuko ito sa kanan nito. Pero hindi man lang nito ininda iyon.Sinubukang bawiin ni Lance ang postura nito pero hindi iyon hinayaan ni Luke. Mabilis siyang gumamit ng back kick at tinamaan niyon ang gitnang tadyang ni Lance kaya napaatras ito. Kahit na nasa masamang postura ay hindi natumba si Lance na nagawang maitukod ang kaliwang paa sa likuran. Galit na nag-angat kaagad ito ng tingin. Pero namilog ang mata nito nang makitang wala na sa unahan nito si Luke.'Side-jump technique huh?' gumuhit ang ngisi sa labi ni Lance. Napaghandaan na niya ang pamamaraan na ito ni Luke. Alam niya kung saan susulpot si Luke ka
"Hindi ko gustong labanan ka, Lance. Kung galit ka sa'kin dahil sa pangingialam ko sa relasyon niyo ni Kina, hahayaan lang kitang magalit sa'kin. 'Wag kang aasang hihingi ako ng paumanhin dahil sa naging desisyon ko." seryosong wika ni Luke. Kahit na ramdam niyang nag-uumapaw ang enerhiya ni Lance sa kagustuhan nitong kalabanin siya ay alam niyang kayang-kaya niya itong talunin.Sa unang pagkakataon ay natawa si Lance. "Sino bang may sabing kailangan ko ng paghingi mo ng paumanhin? 'Wag mo sabihing naduduwag ka lang na kalabanin ako?" panunudyo nito. "Nakikita mo na ba ang diperensya ng husay nating dalawa? Nakikita mo bang mas mahusay ako kaysa sa'yo?"Nailing-iling si Luke. Batid niyang sinabi lang iyon ni Lance upang patulan niya ito. O baka sadyang unti-unti na itong nawawala sa katinuan. "Umuwi ka nalang sa inyo. Mas makabubuti sa'yo kung magpapakita ka na sa'yong ama."Sa oras na ito ay marahil alalang-alala na si Theodore. Ipinangako niya ritong hindi niya sasaktan si Lance sak
Nakita ni Luke ang seryoso habang nakapamulsang si Lance, marahang naglalakad papalapit sa kanya. Napansin niyang may nagbago sa pangangatawan nito kumpara noong huli niyang kita rito. Parang mas naging matipuno ang pangangatawan nito.Tulad ng naging hula ni Theodore ay makikipagkita nga ito sa kanya, gayon din ang kanyang inaasahan. Malamang ay kokomprontahin siya nito tungkol sa nakansela nitong kasal."Anong nangyari sa'yo? Nag-aalala na nang husto si Theodore sa kalagayan mo." wika niya.Kahit papaano ay hindi maiwasan ni Luke na isiping siya ang dahilan kung bakit ito umalis sa bahay nito. Kung may masamang mangyari kay Lance dahil sa sama ng loob nito sa kanya ay parang kasalanan niya na rin."Mahirap bang sagutin ang tanong ko upang sagutin din ng tanong?" seryosong sambit ni Lance.Napakunot ang noo ni Luke dahil sa sinabi nito at tono ng pananalita nito. Hindi agad siya umimik sa halip ay nagtatakang pinagmasdan niya ang kakaibang katauhan nito. Hindi lang pisikal na kaanyua
Mag-aalas diyes na ng gabi nang matapos sina Luke. Si Alona lang ang pinakamatagal matapos kumain na para bang gustong ubusin ang laman ng kanyang card. Kung hindi pa nila ito pinilit na umuwi ay parang gusto na nitong doon tumira sa restaurant na iyon hangga't hindi nito nauubos ang halos sampung bilyong dolyar na laman ng SVIP card ni Luke.Nakapamulsang naglalakad si Luke, habang nasa likuran ng tatlong babae. Panay pang-aalo sina Jackielyn at Kina kay Alona na may bitbit pang bote ng champagne. Pinagtitinginan na sila ng mga nakakasalubong nila."Jusko ang mga kabataan talaga ngayon, ang hihilig nang maglasing." wika ng aleng kanilang nakasalubong sa kasama nito.Nagsalubong ang kilay ni Alona nang marinig iyon. "Hoy manang! Sinong bata ang tinutukoy mo?" sigaw nito na aktong susugurin pa ang ale. Agad namang hinawakan ni Jackielyn at Kina ang magkabila nitong braso upang pigilan ito.Dahil sa takot ng ale at kasama nito ay binilisan ng mga ito ang kanilang paglakad.Natatawang na
Isang maitim na lalaki pa ang bumaba mula roon. Kalbo ito at malaki ang pangangatawan. May ilang peklat din ito sa kaliwang braso na parang nagsisilbing gantimpala nito sa naging karanasan nito sa isang mabangis na labanan. Makikita sa pangangatawan nito kung gaano ito kabatak sa pakikipaglaban."May gusto lang akong itanong sa'yo." wika ni Lance kay Darwin sa malamig na boses. "Come with us."Napakunot ang noo ni Darwin. "Ano 'yon? Pwede mo namang itanong ngayon. Abala ako kaya hindi—""I'm not asking, I'm ordering you." putol ni Lance sa sinasabi ni Darwin.Sumama ang ekspresyon ng mukha ni Darwin. "Anong sinabi mo?" galit at hindi makapaniwalang sambit nito. "Who the fuck are you para utusan ako? Hindi porket nakapasok na ang pamilya niyo sa upper class ay tingin mo magka-level na tayo. Tandaan mong nasa ilalim pa rin kayo at kumpara sa pamilya namin ay langgam lang ang pamilya niyo."Nanatiling kalmado si Lance sa kabila ng ginawang pagsigaw at pangmamaliit ni Darwin sa kanya. Bah
Napansin ni Luke na huminto rin sa paglalakad si Kina. "Marami akong gustong itanong sa'yo, Luke. Meet me tomorrow evening, sa likod ng paaralan." sambit nito bago muling nagpatuloy sa paglakad.Ang malamyos nitong boses ay parang naiwan pa sa kinaroroonan ni Luke kasabay ng nakakaakit nitong amoy ng pabango. Ilang segundo pang hindi nakakilos si Luke, ramdam niya ang bawat kabog ng kanyang dibdib sa tahimik na pasilyong iyon.Sumunod siya sa kwarto kung saan pumasok sina Kina. Saglit pang nahinto ang manager sa kanyang harapan nang makasalubong niya itong papalabas ng kwarto. Hindi ito umimik sa halip ay saglit lang siya nitong tiningnan bago tuluyang lumabas."Here, Luke." pag-aya ni Jackielyn sa kanyang maupo sa sopa, sa tabi nito.Binigyan lang ito ni Luke ng tipid na ngiti bago naupo roon. Nasa katapat na sopa sa harap niya mismo nakaupo si Kina habang si Alona naman ang katabi nito, nakahalukipkip at nakabusangot."Hindi ko alam na iyon pala ang apelyido mo." nakangiting wika ni