CHAPTER 42

Alas-singko pa lang ng hapon subalit pasara na ang karinderya dahil wala na silang putaheng mailalabas pa mula sa kusina. Simot ang lahat at magandang balita ito sa kanila dahil patuloy pa rin tinatangkilik ang luto nila sa kabila ng mga gulong nangyari noon.

" Ang aga nating uuwi ngayon. Tinatamad pa akong umuwi saamin, " wika ng isa sa serbidora saka hinanap ng mata si Janina na abala sa pag aayos ng sarili. " Janina, gusto mong mag libot ngayon? Tara samahan mo 'ko. "

" Naku, pasensya na sa ibang araw na lang. May aasikasuhin pa ako, " anito sa kalagitnaan ng paglalagay ng pabango sa leeg. Handang-handa na itong umalis upang harapin si Morriss at linawin ang hindi nila pagkakaintindihan noong huli silang nagkausap.

" Ganadong-ganado ka na ngayong araw, " komento ni Lucine na abala naman sa pag ku-kuwenta ng mga kinita nila ngayong araw. " Parang kahapon, wala ka pa sa wisyo at lagi kang simangot. Ngayon, bumalik ka na sa katinuan. "

Bumungisngis ito. " Ganoon talaga ang buhay