Nobela ni Jennyvie

"What are you doing here?"Mas malamig, mas mabalasik, mas nakakapanindig balahibo na sabi ng kaharap ko.I swallowed hard. Parang umurong ang dila ko. I can't speak directly in front of him, neither if he's far from me.I stared at his brown yet attractive eyes. His brows furrowed when I didn't answer his question. Napatingin ako sa ilong nito, down to his reddish and kissable lips."Nalunok mo ba ang dila mo? Bakit hindi ka makapagsalita?"God. How could a guy be this perfect? I mean, yeah, nobody's perfect but I could say that he's close to perfection. Damn it.Everytime I looked at him, glimpse of that fateful night appeared in my head. If he were that man... naaalala niya pa kaya ako? Of course, we're neither wasted nor drunk when we did... that thing.Pero sa dami ng babae niya, baka nga ni kahit anino ko hindi niya na naaalala."What? Are you going to just stare at me this whole time?"Napakurap-kurap ako at parang bumalik sa katinuan sa tigas ng boses niya. What was he? There'

"Damn it!" I screamed in anger and so much frustration. "Hindi pwede malaman ni daddy na palpak ang pagpunta ko!"Nasa hallway na ako ng condo patungong unit ko. But the memory earlier kept on haunting me and it's so damn nakakairita.How could him? He insulted me, big time! Pinaghirapan ko yun, tapos sasabihin niya it's very bad!"Oh, nandito ka na agad?"Nagulat ako sa biglang pagsita ni Ana sa akin. I sighed when I saw my boy in her arms."Niyanig ang buong building sa sigaw mo. Ano Anyare? O... may nangyari ba?" she smirked maliciously.Inungusan ko siya at saka kinarga ang anak ko. Ibinigay ko kay Ana ang mga papeles at sinamaan ng tingin."Hindi ko masikmura ang nakita ko kanina, at iyong insultong natanggap ko. That bastard!"Nanlisik ang mga mata ko bago pumasok sa unit ko. I sat down on the sofa and played with my boy's little fingers."Ano'ng nakita mo? At paanong nainsulto ka?"Hinarap ko si Ana. She laid down the papers on the table and sat beside me. Nilaro-laro rin niya

No, that can't be. Baka kamukha lang?I had a one night stand with Brayden's father. Hindi ko siya kilala, hindi ko rin alam ang pangalan niya. Hindi ko na inalam. Dalawang taon na rin ang nakalipas at hindi na iniisip pa na magkikita kami ulit, o magkukrus man ang mga landas namin.I was totally nervous inside my car. My knees were trembling and my hands were shaking. I pulled down the car's window and glanced the Salvador Corp.My mouth dropped when I looked at the building, no, it's a damn skyscraper.I took a heavy sigh bago lumabas sa kotse. I put down my shades and looked at it clearly. Umawang ang labi ko sa mangha. No wonder why the old toad kept on chasing this company. My God, now I could barely breathe for amazement.Kinagat ko ang pang ibabang labi bago taas noong naglakad palapit sa building. I'm wearing black L-sized hoodie paired with black shorts and sneakers. I put my shades on and licked my brought lollipop. My outfit ain't that seductive at all, yet, I didn't have p

"Dad, please! Tama na! Ayaw ko gawin ang mga inuutos mo!"Tears continuously rolling down to my cheeks as I shook my head."What?! Are you going to disobey me again, Avery?" my father shouted furiously. "May ipinagmamalaki ka na ba? Kaya mo na ang sarili mo?!"Napapikit ako."Remember the last time you disobeyed me, you'd been fucked up. I hope this time you already learned your lesson." Naging malamig na ang boses ni Daddy.Tears falling, inangat ko ang paningin sa kanya. Inilahad niya ang mga papeles at dukomento sa akin. It took a minute for me to grab the papers.My father smirked in triumph. I wiped away my tears and looked at the documents on my hand. Slowly, I walked towards his table.Nilingon ko siya. His jaw clenched when I put back the papers on the table."I'm not that dumb to commit the same mistake again. Ayaw ko na. Hindi ako magiging sunod-sunuran sayo. You gambled our money, be responsible to take it back. Don't use other people for your greediness."A fuming anger wa

"Seriously, what are you wearing?"Napanguso si Georgia. Halos mag-iisang oras na siya kapapalit ng damit, pero hanggang ngayon ay wala pa rin nagugustuhan si Armani sa mga isinuot niya."Ano namang mali dito? Maganda naman, kulay violet pa," hindi niya napigilan na hindi mapairap."You can't face your husband and his mistress wearing a grandmother's outfit."Gusto niyang hampasin ang bibig nito. Walang preno.Wala nang nagawa pa si Georgia kundi ang bumalik sa fitting room para muling sumubok ng panibagong dress. Hindi naman importante sa kanya kung ano ang damit. Simple lang ang mga sinusuot niya at wala naman reklamo si Dante. Isa iyon sa kaibahan nila ni Vernice. Her best friend—ex best friend loves to wear sexy clothes. Siguro ay ang mga tipo nga ni Vernice ang gusto ni Dante at hindi ang gaya niya.Napatingin siya sa salamin at pinagmasdan ang sarili. Hindi siya katulad ng mga nakikita niyang asawa ng business man.Nagbuntong-hininga siya at dinampot ang kulay pula na fitting dr

Humagalpak ng tawa si Georgia. Hindi niya alam kung ano ang pumasok sa isip ni Armani para sabihin iyon. Nang makita niya na mukhang seryoso si Armani sa sinabi ay agad niyang itinikom ang bibig."And why would I marry you? Hindi pa ako nahihibang para magplano ng bagong kasal."Tumayo si Armani at naglakad papalapit sa kanya. Nanlaki naman ang mga mata ni Georgia at napalunok, biglang kinabahan.Inilapit ni Armani ang mukha, ilang inches ang kayo sa mukha ni Georgia at ngumiti. "Why not? I'm single, you'll be single."Napatitig si Georgia sa mukha ni Armani. Ngayon niya lang napagtanto na gwapo pala ito at malakas ang dating. Pwedeng-pwede ito maging modelo at pag-aagawan ng mga naglalakihang luxury brands. Kahit sino rin sigurong babae ang lalapitan nito ay mahuhulog ang loob. Maliban sa kanya, hindi ito ang tipo niya. Gusto niya ay katulad ni Dante na nerd type, matalino.Itinulak niya ito at umayos ng upon. At ano naman ang iisipin ng mga tao kapag nagpakasal siya matapos ang divo

Ganon na lang ba kadali para kay Dante itapon ang lahat ng mga pinagsamahan nila? At ganon na lang ba kadesperada si Vernice na malagpasan siya para pumatol ito sa asawa niya?Bumuhos ang malakas na ulan kasabay ng mga luha niya. Wala siyang suot na na tsinelas o sapatos man lang. Ibinato niya ang suot niyang heels kay Dante, pagkatapos ay tumakbo palayo. Hindi niya kailangan ng pera o kahit anong material na bagay."Miss, are you alright?" Napatingin siya sa humintong sasakyan. Nakasilip doon ang isang ginang at nakatingin sa kanya mula ulo hanggang paa. "Saan ka ba papunta? Ihahatid na kita.""I'm fine," walang gana niyang sagot at nagpatuloy sa paglalakad. Nawala sa isip niya na nilalagnat nga pala siya, ngayon lang niya lang ulit naramdaman ang pagkahilo at sakit ng ulo. Pero hindi mapapantayan non ang sakit na nararamdaman niya ngayon."I'll take care of you. Mamahalin kita, papasiyahin, at hindi paiiyakin. Bubuo tayo nang masayang pamilya..."Mapait siyang napangiti nang maalala

Parang pinupukpon ang ulo ni Georgia sa sobrang sakit. Hinawakan niya ito at napangiwi nang maramdaman na mainit ang noo niya. Nilalagnat siya. Siguro ay dala rin sa pagod buong maghapon para asikasuhin ang pangalawang anniversary nila ni Dante.Bumangon siya mula sa kama at mabilis na tiningnan ang relong pambisig. 30 minutes na lang at uuwi na si Dante. Tiyak na masusurpresa ito sa mga inihanda niya.Matapos niya maligo ay isuot niya ang damit na regalo sa kanya ng asawa niya noong nakaraang birthday niya. Bumaba na rin siya para tumungo sa garden at hintayin ang pagdating ni Dante."Ma'am, siguro po ba kayo walang ibang bisita na darating?" kumakamot sa ulo na tanong ng isang kasambahay. "Napakaraming pagkain na nakahanda. Kung sa probinsya namin ito ginawa, naku isang barangay na ang makakakain!""Tayo-tayo lang," natatawang sagot niya. Wala naman kasi siyang pamilya na pwede imbitahin dahil nasa ibang bansa ang halos lahat ng kaibigan ni Dante at ang iba ay nasa business trip.Ul