Chapter 2

No, that can't be. Baka kamukha lang?

I had a one night stand with Brayden's father. Hindi ko siya kilala, hindi ko rin alam ang pangalan niya. Hindi ko na inalam. Dalawang taon na rin ang nakalipas at hindi na iniisip pa na magkikita kami ulit, o magkukrus man ang mga landas namin.

I was totally nervous inside my car. My knees were trembling and my hands were shaking. I pulled down the car's window and glanced the Salvador Corp.

My mouth dropped when I looked at the building, no, it's a damn skyscraper.

I took a heavy sigh bago lumabas sa kotse. I put down my shades and looked at it clearly. Umawang ang labi ko sa mangha. No wonder why the old toad kept on chasing this company. My God, now I could barely breathe for amazement.

Kinagat ko ang pang ibabang labi bago taas noong naglakad palapit sa building. I'm wearing black L-sized hoodie paired with black shorts and sneakers. I put my shades on and licked my brought lollipop. My outfit ain't that seductive at all, yet, I didn't have plans to seduce anyone either.

But if things wouldn't work smoothly. Then seducing would be my last resort.

Nang makapasok ako, bumungad sa akin ang front desk employee. "Good day, Ma'am. How may I help you?"

"I'm looking for the CEO. Narito ba siya?" tanong ko at ngumiti.

I saw how her face became pale, as if she didn't expect me asking that.

"Oh... Do you have any appointments to Mr. Salvador—"

"Here." Ibinigay ko sa kanya ang papel. Mas lalo siyang nangapa at balisang tumingin sa mga papeles.

Her eyes grew bigger as she gulped. "H-He's in the last floor of this building, Ma'am."

Tumango ako at tumungo sa malapit na elevator. I tapped the desired floor button up.

Umarko ang kilay ko nang maalalang naging balisa lang iyong employee nang magtanong ako kung nasaan ang CEO.

Nanliit ulit ang mata ko. Seemed like that CEO of them was into something?

It took a minute for the elevator to open. That was slow. Lumabas na ako at nag-ayos. Ibinaba ko ang shades at luminga linga.

My eyes bore into the room not so far from my direction. Ayon na ata. I put back my shades on. I walked closer towards the door.

Nang makalapit nang tuluyan sa pinto, hindi nga ako nagkakamali dahil may naka-engrave doon na 'Office of the CEO'.

"Yes! Ah! Wait, it's hurt!"

Napahinto ako at napatitig sa pintuan nang marinig ang ingay mula sa loob. Parang... may nasasaktan ata?

Nawala sa isip ko na kumatok pa dahil baka kung ano na ang nangyayari sa loob. Itinulak ko ang pintuan at handa na sumaklolo.

Nang tuluyan nang mabuksan ang pinto, napako ako sa aking kinatatayuan nang makita ang senaryong bumungad sa akin.

Nanlaki ang mga mata ko kasabay ng pag-awang ng aking labi. Isang babae na halos wala nang saplot ang nasa ibabaw ngayon ng isang lalaki, at nag-hahalikan sila habang ang mapaghanap naman na kamay ng lalaki ay naglalakbay sa katawan no'ng babae.

"Oh my God!" bulalas ko.

They're doing something nasty here! In front of me! I couldn't feel anything but the hollow space in my stomach after witnessing this crazy scene. I wanted to puke.

Doon lang natauhan ang dalawa, natigil sila sa makamundong ginagawa at gulat na napalingon sa akin.

The woman's eyes widened and suddenly covered her upper body with her palms. While the man, just looked at my direction... like nothing just happened... like no one witnessed them doing the play.

"Girl! Fuck!" The woman shouted and then looked for her clothes to cover her nudity. "Sino ka ba? Hindi ka ba marunong kumatok man lang?"

Mabilis siyang nagbihis at pagkatapos ay sinamaan ako ng tingin. Gulat na gulat pa rin ako sa nakita at nasaksihan.

I just watched a... p**n, live and actual. I couldn't believe it.

My mouth dropped. Agad nanlisik ang mga mata ko.

"I know how to knock!" mataray kong sabi sa kanya. "Kasalanan ko ba na nataranta ako nang marinig ko ang sinabi mo na you're hurt, kaya akala ko ay kailangan ng tulong dito sa loob?"

I equaled her level of glare. Ano'ng akala niya?

"Stupid!" duro niya sa akin.

"Mas stupid ka!" Hindi ako nagpatalo at dinuro rin siya.

"Stop it," the man interfered. "Babylyn, umalis ka na. Tapusin mo na ang trabaho mo."

Nagtama ang mata namin ng lalaki at halos manigas ako sa kinatatayuan nang makitang... hubad pa rin ito ngayon. And the big... hard nature... Oh my...

"Shit!" agad akong tumalikod.

"Ezekiel, ayaw ko pa umalis—" Dining kong protesta ng babae habang nakatalikod ako at pinatakpan ang mga mata.

Confirmed. He's my baby daddy. Siya ang ama ni Brayden. Hinding-hindi ko makakalimutan ang mukha niya nang gabi na magkanaig kami. Pero hindi ako pwede umatras ngayon. I need to do this para sa anak ko. Kailangan ko maging matatag. At isa pa, mukhang hindi naman niya ako nakilala.

"Just go. We're done," his voice exploded.

Sumulyap ako sa babae, masamang masama ang titig nito sa akin ngayon.

I almost smirked to see her epic face.

"It's all your fault!" sigaw nito bago padabog na lumabas.

Napapikit pa ako sa sobrang lakas ng pagkakasara ng pinto.

After that, I swallowed hard when I realized that dalawa nalang pala kaming nandito. The manwhore and me.

Napapikit ako nang mariin at isinuot ulit ang shades.

"You just interrupted some business here," walang kasing lamig ang boses nito. Mas malamig pa kay Daddy.

Naiinsulto akong ngumisi. "You call that a business?"

I turned my face to look at him. Nakabihis na ito, gusot gusot nga lang. Napatitig ako sa mukha niya at ganon din siya sa akin. Bigla naman nag-flash back ang nangyari dalawang taon na ang lumipas.

How could the man who brought me to paradise for a night. Aminin ko man o hindi, nag-enjoy ako ng gabi na magkasama kami sa kama. Isang beses lang din iyon nangyari, pero nag-iwan pa ng remembrance, ang anak namin.

"You..." He broke the deafening silence. My heart beat rapidly as he looked at me with that pair of brown eyes. "Put your shades off..."

"B-Bakit...?"

Kinabahan at nagulat ako nang makitang lumapit siya sa akin. Napako ako sa aking kinatatayuan, gusto kong tumakbo ngunit iba ang sinasabi ng puso at katawan ko.

"You seem... familiar. Have we met before?"

Sunod-sunod ang ginawa kong lunok nang hawiin niya ang shades ko.

Nagtama ulit ang aming paningin. Gulat at pagkamangha ang mababakas sa kanyang mukha nang makita nang buo ang mukha ko.

"It's you..." manghang aniya. "O namamalikmata lang ako?"

"W-What?" asik ko.

Umiling siya at bahagyang natawa. "No, nothing. Baka namamalikmata lang nga ako."

Bumalik siya sa upuan at pinaikot-ikot ang swivel chair.

"So? What brought you here, hmm?" he asked without looking at me.

I took a heavy sigh. Ipinatong ko sa table niya ang mga papeles.

"I want you... to sign these papers."

"For what?"

"W-Well.. uh.. a billion dollar deal, I guess?" I swallowed hard.

"Specifically, I guess, you want me to invest on your failing company? Is that it?" aniya habang pinaikot ikot ang ballpen sa daliri nito. "Ipinadala ka ba rito ni Domingo De Asis?"

Nagulat ako at medyo nairita. Aminado naman akong papalubog na nga ang kompanya ni Daddy pero nang sabihin ito nang harap-harapan ay nakaiirita.

"I-I guess so..." Lumunok ako nang ilang beses. "So... uh... sign it."

Ngumiti ako habang inilalahad sa kanya ang mga papeles galing sa mesa. Mas lalong lumapad ang ngiti ko nang makitang kinuha niya ang mga ito at binasa. Ngumisi siya at saka tumango tango na para bang approved sa kanya iyon.

Kinagat ko ang labi. Mabilis lang naman palang mapakiusapan ang lalaking ito.

"Not bad," he commented while smirking. Mas lalong lumapad ang ngiti sa labi ko.

Inangat niya ang paningin kaya nagtama ang mga mata namin. Ngumisi siya sa akin.

Napawi ang ngiti sa aking labi kasabay ng pagkalaglag ng panga.

"Because it's very very bad. No, I won't sign this. Hindi ako mag-iinvest sa mga De Asis."