Chapter 1

"Dad, please! Tama na! Ayaw ko gawin ang mga inuutos mo!"

Tears continuously rolling down to my cheeks as I shook my head.

"What?! Are you going to disobey me again, Avery?" my father shouted furiously. "May ipinagmamalaki ka na ba? Kaya mo na ang sarili mo?!"

Napapikit ako.

"Remember the last time you disobeyed me, you'd been fucked up. I hope this time you already learned your lesson." Naging malamig na ang boses ni Daddy.

Tears falling, inangat ko ang paningin sa kanya. Inilahad niya ang mga papeles at dukomento sa akin. It took a minute for me to grab the papers.

My father smirked in triumph. I wiped away my tears and looked at the documents on my hand. Slowly, I walked towards his table.

Nilingon ko siya. His jaw clenched when I put back the papers on the table.

"I'm not that dumb to commit the same mistake again. Ayaw ko na. Hindi ako magiging sunod-sunuran sayo. You gambled our money, be responsible to take it back. Don't use other people for your greediness."

A fuming anger was evident on my father's face. Sorry, Dad, but I won't let you use other people's money to pay your debts.

Slowly, I walked closer towards the door. Pero bago ko pa man mahawakan ang siradora, nagsalita si Daddy na siyang nagpatigil sa akin.

You committed it, be responsible for it.

"Alam mo bang isang tawag ko lang sa mga tauhan ko ay kukunin nila ang anak mo na matagal mo ng itinatago sa akin?"

Para akong binuhusan ng napakalamig na tubig sa sinabing iyon ng aking ama. Bumilis ang tibok ng puso ko at binalot ako ng hindi maipaliwanag na kaba.

Unti-unti ay napalingon ako sa aking ama. He's now smirking like evil. He seemed so happy to seeing my reaction. But...

"W-What... are you talking about?"

I had tried my best to sound normal and unbothered though my heart was already beating abnormally.

My father's smile grew wider. "You can not forever hide your child from me, my beloved daughter. Wala kang pwede itago sa akin, Avery. Lahat ay malalaman at malalaman ko rin," he mocked me.

I burst out in anger and so much frustration. Damn. He shouldn't know. He shouldn't.

"D-Don't you dare..." my voice cracked. "Huwag mo sabukuan lumapit sa anak ko, daddy..."

Mas lalong ngumisi ang sakim kong ama. "Then, do what you're told. If you don't, you will no longer see your child—"

"Why are you doing this to me?! I'm your daughter! Please, don't use my son against me!" I cried. I kneeled down to please him but he's as hard as rock. "I'm begging you!"

"Gawin mo ang pinapagawa ko kung ayaw mong mawala ang bastardo mong anak."

"Hindi siya bastardo!" I said through gritted teeth. "He's my son!"

"So?" ngumisi siya at itinuro ang mga papeles. "Make sure after this year ends, pirmado na ang mga papeles na yan. You need to do something to save our company."

Dahan-dahan akong tumayo at kinuha ang mga papeles para tingnan iyon.

"What, when, where. All the answers are in these documents. Read and understand every detail. Do your best to please the Salvador's Head. Or at most... seduce the guy. Wala akong pakiam kung sa paanong paraan mo siya mapapapayag—"

"Dad!" asik ko. "I'm not like that! Hindi akong ganong klase ng babae!"

"Hindi kita binigyan ng ganyang ganda para lang sa wala, Avery. Yan na lang ang meron ka dahil hindi mo ginagamit ng utak mo."

My fists clenched so tight. If only I knew, I shouldn't be here. Kung ganito lang pala ang mangyayari, sana hindi ko na pinaunlakan ang imbitasyon niyang pumunta ako rito. Stupid.

Tumalikod ako at galit na naglakad palabas ng opisina niya.

"Wala kang kwentang ama," bulong ko.

Tears falling down to my cheeks, and it caught much attention from our employees. And hell I care.

Pumara agad ako ng taxi at sumakay. Sinabi ko sa driver kung saan ang tungo and then he started the engine. Dumating ako sa condo na tinutuluyan ko. When I entered my unit, nakita ko agad ang dalawa sa living room. I managed to smile and walked towards them.

"Ana..." I called her but she hushed me. She pointed out my son there, who's now peacefully sleeping.

Napabuntong-hininga ako nang makita ang anak. The bubble of problems immediately popped when I looked at my boy's face.

"Kumusta siya? Nagpasaway ba?"

"Hindi, naglaro lang kami buong hapon. Ayaw pa nga matulog, gusto ka pa hintayin." Nilingon ako at tinaasan ng kilay. "You? How's the daughter... and father conversation?"

Umupo ako sa sofa kung saan malapit sa crib. The memory earlier pops in my mind.

I feel threatened now. No, I can't risk my son. Wala rin akong magagawa kung hindi sundin ang sakim kong ama. Ayaw ko may mangyari na masama sa anak ko. Kapag sinabi ni daddy na sasaktan niya ang anak ko ay gagawin niya talaga iyon.

"Parang hindi maganda ang nangyari?"

"Sort of."

I bit my lower lip and handed her the document. Her brows shut.

"Na naman?" ngitngit niya. "Hanggang kailan ba siya titigil kaka blackmail sayo? Kapag ayaw mo pumayag sa gusto niya ay iyon na lang parati ang ginagawa niya."

Kailan man ay hindi ko naramdaman na nagpakaama sa akin si Daddy. Si Mommy lang talaga ang nagmamahal sa akin. Mahal lang ako ni Daddy kapag nagagawa ko ang mga gusto niya. Parang hindi niya ako anak kung itrato.

"Hindi ko pa rin siya kaya labanan," pagod kong sabi. "Kahit ilang beses ko subukan ay hindi pa rin ako makawala sa kanya."

"Ano na naman ang ginamit niya ngayon para mapapayag ka? Or should I say... sino?"

"Alam na niya ang tungkol kay Brayden," pag-amin ko.

Rumehistro ang gulat sa mga mata at napatingin sa natutulog na si Brayden. "Paano niya nalaman?"

Napahilot ako sa ulo ako at umiling. She started reading the papers. Nakikinig naman ako.

"Salvador group of Companies. Salvador Corp. with a market Capitalization of 1.68 trillion U.S dollars as of this year. Salvador Corporation is the world's largest company in this year."

Ang yaman. Kaya pala ganon na lamang kadesperado si Daddy na makipag-deal sa mga Salvador dahil talagang matutulungan kami nito na maisalba ang kompanya.

"Ano bang gusto gawin ng daddy mo sa mga Salvador?"

I crossed my arms and spoke. "The old toad wants me to close a billion dollar deal with that Salvador Corp's CEO. I need it before this year ends or else...." Nilingon ko ang anak ko. "Sasaktan niya ang anak ko. Baka kukunin niya pa at lalayo niya sa akin."

"That sucks!" komeneto ni Ana, ramdam ko pa rin ang gigil sa boses niya. "Your father is sick! So, paano kung matigas ang CEO?"

Bumuntong hininga ako. "No other option... I'll seduce him."

Humagalpak ng tawa si Ana.

"Yeah, right. Go Avery, I'll cheer you up!" And then she continued reading the papers. "Well, tiba-tiba ka dahil bata pa ang CEO. He's still a 34-year-old, fucking trillionaire, walang asawa."

I looked at her. "R-Really?"

"Yes, and oh! May picture pa nga. Wait... teka... parang... pamilya siya?"

Inagaw ko naman sa kanya ang papel at tiningnan ang sinasabi niya. Halos lumuwa ang mata ko nang makita at ma-proseso sa isip ang lalaki.

"What... the hell?" I exclaimed. "He's... He's..." Napalingon ako sa gawi ng anak ko. Ibinalik ko ang paningin sa picture.

Nagkatinginan kami ni Ana.

She mouthed 'O' and then covered her mouth with her palms. Bumilis ang tibok ng puso ko habang nakatingin sa imahe ng lalaking iyon.

Hindi ako nagkakamali...

"O to the M to the G!" Ana exclaimed and looked at me. "He is Brayden's father!"

No freaking way!