Novels by Levantandose

"SINO 'YANG kasama mo?" tanong ni Ellias pagkapasok nito sa shop niya, sabay nginusuan nito ang babaeng nakatayo lang sa labas ng shop."Bodyguard ko," sagot ko."Bodyguard?"Inis na nagpakawala si Raphael ng malalim na buntong hininga. "Ipinagpilitan ni Nicolo. Hindi ako makakalabas hanggat hindi ako pumapayag na may Bodyguard."Pilyo siyang nginitian ni Elli. "Okay na kayo?""Hindi. Masama pa rin ang loob ko sa kanya.""Masama raw ang loob pero halata namang kinikilig dahil over protective sa kanya ang asawa niya," pang-iinis pa nito."Hindi ako kinikilig! Sino kikiligin na merong nakabuntot sa akin kahit saan ako magpunta?""Sus! Ang sabihin mo, gusto ka lang ilayo ni Nicolo mula kay Kuya Hecthor.""Ewan ko ba sa isip ng lalaking 'yon.""Ano na nga pala ang balita kay Reyna?"Natigil siya sa pag-arrange ng mga bulaklak. Wala siya naging balita kay Reyna. Wala rin naman sinabi si Nicolo tungkol sa dalaga at hindi naman niya nagawang itanong dahil nawala sa isip niya."Naku ha! Baka n

"WHAT do you want to ask, Mr. De Lobo?" tanong sa kanya ni Dr. Malari, ang doktor na tumitingin ngayon kay Raphael.Sinadya talaga niyang puntahan ang doktor sa opisina nito para tanungin tungkol sa kundisyon ngayon ni Raphael."My husband has a selective amnesia, anong paraan ang dapat gawin para bumalik ang alaalang nawala sa kanya?""In most cases, Mr. De Lobo, amnesia resolves itself without treatment. However, if an underlying physical or mental disorder is present, treatment may be necessary. Psychotherapy can help some patients. Hypnosis can be an effective way of recalling memories that have been forgotten.If you don't mind if I ask you, what is the reason why your husband had this kind of condition?"Nagbuga siya ng hangin. "I don't know the reason,""Mas mainam kung malalaman natin ang naging dahilan ng pagkakaroon niya ng ganito para mas matulungan natin ang paggaling niya,"Tumango siya. "Kakausapin ko ho ang asawa ko tungkol dito," Tumayo na siya. "Maraming salamat ho, D

NAGISING si Raphael na wala siyang kasama sa kwarto. Marahan siyang bumangon at naupo. Kinapa niya ang bandage na nasa ulo niya, bahagya siyang nangiwi nang bagha 'yung kumirot.Nabaling ang tingin niya sa pinto nang bumukas 'yun at iniluwa ni'yun si Mario. Napatingin siya sa dala nitong basket na puno ng prutas."Bakit ka nandito? Tinitingnan mo ba kung malubha ang kalagayan ko?" aniya.Nilapag nito ang basket sa lamesa at humakbang palapit sa kanya."Kumusta ka na?" tanong nito imbis na sagutin ang tanong niya.May pagtatakang tinitigan niya ito. Anong nakain nito at nagbago bigla ang pakikitungo nito? Pansin na niya 'yun mula nang makasama niya ito sa yate. Hindi kaya naengkanto ito?"Kinakamusta mo 'ko?" kunot ang noong tanong niya."Hindi ba pwede?" tila nagmamaang-maangan nitong tanong."Bagong strategy mo ba 'to, Mario? Pwes hindi mo ako madadala sa pagbabait-baitan mo," pagsusungit niya.Napatanga siya nang bigla itong tumawa. "Gusto kong mainis sa'yo pero hindi ko magawa," na

NAKA YUKO si Nicolo habang nakaupo sa waiting area na nasa labas ng kwarto ng hospital kung nasaan si Raphael.Naabutan niya ito sa cabin nila nang walang malay habang si Reyna ay may hawak na kutsilyo. He asked Reyna what had happened, but before she could answer she lost consciousness at nakita niya ang saksak nito sa tyan.Buti na lang malapit na sila sa manila nang mangyari ang trahedya. Nasa maayos naman na kalagayan si Raphael habang si Reyna ay kasalukuyan pang nasa operating room.Hindi pa niya alam ang totoong nangyari kung bakit humantong sa ganun ang dalawa, pero ang higit na bumabagabag sa kanya ay 'yung tinawag siyang superman ni Raphael.Why did Raphael suddenly call him that? Except Reyna no one else knows about it."How's your husband?" tanong ni Kalila nang dumating ito kasama si Hecthor.Hinilamos niya ang mukha at isinandal ang ulo sa dingding. "he's still unconscious."Naupo ito sa tabi niya. "How about Reyna?""She's still in the operating room and undergoing surg

KINABUKASAN, maaga silang lahat nagising para sulitin ang huling araw nila sa Puerto Galera.Nagkahayaan ang magpipinsan na mag snorkeling habang sila Nicolo at Reyna ay nagkaayaang mag jet ski.Kahit ayaw niyang tapunan ng tingin ang mga ito ay hindi niya maiwasang hindi tingnan ang dalawa lalo na kapag nagtatawanan ang mga ito."Hey!" tawag pansin sa kanya ni Hecthor nang makaahon na ito mula sa pag-snorkeling."Hey,""Bakit hindi ka sumama?" naupo ito sa tabi niya."I'm not in the mood,"Sinulyapan nito sila Nicolo at Reyna na masayang nag jejet ski. Paikot-ikot ang mga ito at rinig na rinig ang bawat pagsigaw ni Reyna.Nagbuntong-hininga ito. "Nakakahalata na si Kalila sa nangyayari ngayon sa inyo nila Nicolo at Reyna. Nakita niya kanina na lumabas si Nicolo mula sa cabin ni Reyna."Mapait siyang ngumiti. Kaya pala hindi sa kwarto nila natulag ito."Napagdesisyonan na namin na maghihiwalay na kami pagkabalik namin sa manila." aniya."At si Reley?""Problema ko na si Riley, Thor."T

BUMILIS ang tahip ng puso ni Raphael habang nakatitig sa lalaking mahimbing pa ring natutulog sa tabi niya.Nasapo niya ang bibig. "Diyos ko! Ano ba itong nagawa ko?" mahinang tanong niya sa sarili.Panandaliang napawi ang pangamba kay Raphael nang malaya niyang napagmasdan ang gwapo nitong mukha. Para itong maamong tupa kapag tulog at leon naman kapag gising ito.Marahil sa sobrang kalasingan nilang pareho kaya nangyari ito. Isa pa hindi ito magagawa ni Nicolo sa kanya kung nasa tamang katinuan ito. Nakita na niya sa mga mata nito kung gaano nito pinagsisisihan ang paghalik sa kanya nito noon.Hindi niya gugustuhing magisingan siya ni Nicolo. Ayaw na niyang makarinig ng pagsisisi mula rito. Kaya maingat siyang umalis mula sa ibabaw ng kama, pero sa konting paggalaw ng kama ay gumalaw si Nicolo.Umungol na marahang nagmulat ng mga mata si Nicolo at awtomatikong nagtama ang kanilang mga mata.

INIS na nakaupo lang ako na parang bata sa may balkunahe ng aking kwarto. Naiinis pa rin ako hanggang ngayon dahil hindi man lang nagpakita sa akin si King Velazquez. Nagpirmahan ng marriage certificate na wala man lang ang presensya niya. Ang mas ikinaiinis niya ay imbis na ang lalaki ang magpakita, bodyguard niya ang dumating.Kung tutuosin dapat nga maging masaya pa ako dahil hindi nagpapakita si King sa akin at nagbubuhay prinsesa pa rin ako hanggang ngayon. Pero hindi ko alam kung bakit ba ako nakakaramdam ng pangungulila sa kanya kahit hindi pa kami minsan na nagkikita. Siguro, marahil dahil na rin sa alam kong asawa ko na siya ngayon.Marahas akong napabuntong hininga habang nakatanaw lang sa malawak na kapaligiran ng mansion, ni hindi ko nga alam kung saang lupalop ba ako ng Pilipinas naroon sa mga oras na ito.May kumatok sa pinto at ilang saglit ay narinig ko ang pagbukas at pagsara ni'yon."Madam, pinapasabi ni Boss na pwede kang lumabas at magpunta sa lugar na gusto mo."H

MAGANDA ang gising ko nang magising ako kinaumagahan. Bumangon ako at pagkatapos ay nag-inat ng aking katawan.Ayaw ko ng mamoblema sa problemang meron ako ngayon dahil ayokong pumangit kakaisip. At dahil sa maganda ang panahon, nagdesisyon akong mag workout sa garden. Sayang naman ang ganda ng lugar na ito kung ibuburo ko lang ang sarili ko sa kwarto diba?Nagtungo ako sa banyo para maghilamos at magpalit ng damit. Pagkatapos kong magbihis ng damit pang-workout. Bitbit ang mga equipment ay lumabas na ako ng kwarto at dumiretso sa garden. Pagkarating ko roon ay inayos ko ang aking mga gamit bago nagsimulang mag-workout.Natigil ako sa ginagawa nang mapansin ko ang paglapit ni Rufert sa akin. Hindi ba personal assistant ito ni King? Wala ba itong ginagawang trabaho para nandito siya palagi?"May kailangan ka?""Umh... I'm sorry to interrupt you, Miss Grace but Mr. Velazquez forbid to workout here."Nangunot ang noo ko. "Paano niya nalaman? Sinabi mo? Sumbungero.""Trabaho ko na sabihin

HINDI pa sumisilay ang haring araw ay gising na ako. Hindi nga ako sigurado kung nakatulog nga ba talaga ako o hindi. Pakiramdam ko magdamag na mulat ang aking mga mata. Very comfortable naman ang kamang hinihigaan ko at maganda ang silid na pinagdalhan sa akin, hindi ko lang talaga maiwasan na makaramdam ng takot sa sitwasyon ko ngayon, idagdag pa ang pag-aalala ko sa aking ama.Marahan akong bumangon sa kama at naupo lang sa gitna ng king size bed tsaka malakas na nagpakawala ng isang buntong-hininga. Ito na nga ba ang umpisa ng pagbabago sa buhay ko? Ano nga ba ang magiging silbi ko sa buhay ni King?Buntong-hiningang umalis ako sa ibabaw ng kama at naglakad palabas sa veranda na kanuog ng kwartong kinaroroonan ko. Agad akong sinalubong ng malamig na simoy ng hangin pagkalabas ko. Napapikit ako nang dumampi sa aking mukha ang hangin. Nakangiting suminghot ako ng hangin at marahan ko iyong ibinuga. Dahil sa sariwang hangin at magandang tanawin, nakalimutan ko kung ano ang sitwasyon k

NAKALABAS na ng hospital ang aking ama pero hanggang ngayon ay wala pa rin akong nakukuhang balita o mensahe mula kay King Velazquez. Dalawang Lingo na ang nakalilioas mula ng magkausap kami pero hindi pa rin siya nagpaparamdam.Pero kung iisipin ko mas pabor nga sa akin 'yun. At least malaya ko pa rin nagagawa ang mga gusto ko.Napatingin ako sa aking ama nang may tumawag sa cellphone nito. Kasalukuyan kaming naghahapunan nang lapitan ito ng personal nurse nito para iabot ng cellphone. Sinabi nito na importate raw kaya inabot ni Meryl ang cellphone sa aking ama. Hanggat maaari kasi hindi humahawak ang ama ko ng kahit na anong gadgets."Yes, Norman? Nagpunta dyan ang sekretarya ni Velazquez?"Natigilan ako nang marinig ko ang apelyido ni King. Marahan kong naibaba ang hawak kong mga kubyertos. Napaisip ako. Ano kaya ang nangyari?Tumingin sa kanya ang ama niya na para bang siya ang pinag-uusapan nito at ni Norman. Hindi ko rin maiwasan na kabahan."Sige. Ibalita mo sa akin lahat ng mg

"WHAT do you need, Miss Aranzado?" malalim ang boses na tanong ni King Velazquez sa akin ng mag-appear siya sa malaking monitor na nandito sa opisina niya.Kanina pa ako nandirito sa opisina nito pero wala pa rin akong mahanap na tamang salita na sasabihin sa kanya. Para akong pinanlalambutan sa tuwing nakikita ko siya kahit pa ngayon ko pa lang siya nakita mula sa monitor.Pero ang malaking katanungan na tumatakbo sa isip ko; bakit sa monitor lang ito nagpapakita? Takot ba ito sa tao?Tinitigan niya ako. Ito na naman ang tingin niyang walang kaemo-emosyon. Ano ba ang lalaking ito, robot? But I couldn't deny it, ang katotohanang gwapo pa rin siya kahit na may takip ang kalahati nitong mukha."You're wasting my time for nothing, Miss Aranzado. Kung wala kang sasabihin umalis ka na."Lihim kong nilunok ang namuong laway sa aking lalamunan. "I am here because of your offer to my father that you wanted to marry me, Mr. Velazquez."Nangunot ang noo nito. "How did you know about it? Did you

TININGALA ko ang mataas na building company ng Velazquez Group of Companies. Nandito ako dahil may gusto akong malaman, tungkol sa inalok ni King Velasquez sa aking ama. Kung bakit at ano ang dahilan ng pagtulong ng mga ito?Nagbuga ako ng hangin bago humakbang papasok sa building. Agad akong nagtungo sa reception area para tanungin kung pang-ilang floor ang opisina ni King Velasquez, ang CEO ng Velazquez Group of Companies."Pang-ilang palapag ang opisina ni King Velazquez?" bungad ko sa babaeng receptionist. Nagtinginan sila ng kasama nitong kapwa babaeng receptionist bago muling humarap sa kanya."What is your name, Miss?""Mary Grace Aranzado." taas ang kilay na sagot ko.Muling nagtinginan ang dalawang babae. Seriously, ano ba ang problema ng dalawang bruha na ito?"Sorry, Miss Aranzado. But right now, Mr. Velazquez is busy at the moment."Umarko ang isa kong kilay. "Wala akong pakialam. Just tell him that I'm here. Siguradong mas gugustohin niya akong makausap kaysa sa mga kaus

NAG-ANGAT ng tingin si Jonathan sa nakababata niyang kapatid nang inilapag nito ang credit card sa lamesa niya."Nagawa ko na ang mga inutos mo, Kuya," nakangiting sabi ni Cali sa kanya."Good. Thank you."Inilahad nito ang palad sa harapan niya pagkuway ngumisi. "Ang napag-usapan..."Nangingiting nailing siya. Dinukot niya ang wallet mula sa bulsa ng slacks niya at kumuha roon ng libuhing pera tulad ng napag-usapan nila tsaka ibinigay dito."Yiiieh! Thank you, Kuya!" anito na niyakap pa siya ng mahigpit.Inalis niya ang tingin dito at itinuon sa binabasa niyang report. "Did she enjoy shopping?""Yep! Pero nagrereklamo siya sa bawat gamit na binibili namin sa kanya kesyo masyado raw mahal. 'Yung cellphone nga na pinabili mo muntikan na niyang hindi tanggapin," anito na tila nagsusumbong sa magulang."but I like her more than Francesca," sabi pa nito na ikinatigil niya.Hindi niya itatanggi iyon dahil malayong malayo ang ugali ni Jayelle kay Francesca. Pero hindi rin naman masisisi ni

NAGPAKAWALA ng malalim na buntong-hininga si Jayelle habang ang mga mata niya ay nasa pocketbook na binabasa. Sinara niya iyon dahil kahit ano naman ang gawin niya ay hindi magawang mag-focus ng isip niya sa binabasa at wala naman talaga siyang naiintindihan.Naiisip pa rin niya ang mga naging sagutan nila ni Jonathan kagabi. Hindi naman lingin sa kaalaman niya na meron din siyang pagkakamali sa inasta niya kagabi, masyado siyang naging emotional. Pinagpilitan niya na ganu'ng damit ang suotin niya tapos hindi pala niya kakayanin ang pangungutya ng iba sa kanya.Actually hindi naman sa panlalait sa pananamit siya naapektuhan kundi sa paraan na ipinagkumpara siya sa ex ni Jonathan. Alam niyang wala siyang karapatan na magselos, pero iyon ang naramdaman niya sa mga oras na 'yon tapos hindi man lang siya nagawang ipagtanggol ni Jonathan mula sa babae.Doon biglang bumukas ang pinto ng kwarto niya at iniluwa niyon si Cali. "Ate Yel!" Matamis na ngiti nito ang nasilayan niya."Oh, Cali..."

TINITIGAN ni Jayelle ang sarili niya mula sa salamin. Isang dress na bulaklakin ang suot niya na paborito niyang suotin noon sa tuwing nagpupunta sila ni Joshua sa bayan ng Alta TIerra para magsimba at mamasyal. Tinernuhan naman niya iyon ng kulay puting doll shoes na ibinili rin sa kanya noon ni Joshua. itinali lang niya ang kulot at mahaba niyang buhok bago niya iyon nilagyan ng malaking kulay puting ribbon. Nang matapos ay lumabas na siya ng kwarto para sa sala na lang hintayin si Jonathan."Hi, Nay Dorie," bati niya sa mayordoma ng makasalubong niya ito."Oh, Hija, may lakad ka?"Tumango siya. "Oho. Inaya po ako ni Jonathan na kumain ho sa labas."Sinuri nito ang kabuohan niya. "Na ganyan ang suot mo, Hija?"Takang tiningnan niya ang sarili. Meron bang mali sa suot niya?"May problema ho ba sa suot ko, Nay?""Hindi naman sa kinukwestiyon ko ang paraan ng pananamit mo, kaya lang kasi-"Sabay silang napatingin ng mayordoma sa pinto nang napansin nila ang pagdating ni Jonathan. Pans

ALAM ni Jayelle kung anong klaseng dokumento ang hawak niya sa mga oras na iyon. Kahit hindi siya nakapagtapos ng high school, malinaw sa kanya na isa iyong kasunduan na kapag ikinasal na sila ni Jonathan ay wala ssiyang makukuhang pera maliban sa perang ibinigay sa kanya ni Joshua."Mahalaga para sa akin ang bawat sentimong pagmamay-ari ko kaya hindi ako makakapayag na mapunta lang 'yon sa mga taong... hindi ko lubos na nakikilala," anito na may panghuhusgang tiningnan siya."Oo, pumayag ako sa kagustuhan ng anak ko pero hindi ibig-sabihin ni'yon ay hahayaan ko na lang na makinabang ka sa mga pinaghirapan ko," sabi pa nito.Malayong malayo ito sa unang beses na magkakilala sila nito noong nabubuhay pa si Joshua. Ngayon parang ibang tao na ito sa paraan ng pakikipag-usap nito sa kanya. Kung tingnan siya nito ay parang isa siyang mababang nilalang na ano mang oras ay maaaari nitong tapakan.Habang si Jonathan ay tahimik lang na nakaupo sa tabi niya. Tila ito walang pakialam sa kung ano

MULING bumalik sa Alta Tierra si Jayelle dahil hindi siya ganu'n kakomportable na manatili sa mansion ng mga Camilo. Mayroon pa naman siyang naipon na pera para makapag-isip pa. Mag-iisang buwan na ang nakalilipas mula nang magkausap sila ni Jonathan at hanggang ngayon ay hindi pa siya tuluyang nakakapagdesisyon tungkol sa kasal. May bahagi sa pagkatao niya na gusto niyang pumayag sa kasal pero may bahagi rin sa pagkatao niya na ayaw niyang pumayag dahil natatakot siya sa buhay na kakaharapin niya kapag pumasok siya sa mundo ng mga Camilo. Alam naman niya na isa lang siyang kasangkapan ng mga ito para lang makuha ang lahat ng gusto ng mga ito. Pero ano na lang ang mangyayari sa kanya kapag hindi siya pumayag sa kasal na inaalok sa kanya? Siguradong mawawala sa kanya ang lahat, isa na roon ay ang bahay na ito. Kapag pinaalis na siya rito wala na siyang ibang mapupuntahan. Ayaw naman niyang bumalik sa pamilya niyang hindi naman siya tinuturing na pamilya. Napapitlag siya nang may kum

KINABUKASAN bago magbukang-liwayway, bumiyahe na sila Jayelle at Jonathan pabalik sa Manila para mapakinggan ang ginawang huling habilin ni Joshua.Hindi niya alam ang tungkol 'dun kaya gusto lang niya marinig ang mga huling habilin ng binata.Pagkarating nila sa mansion ay hindi niya akalain na ang kaibigan na ipinakilala sa kanya noon ni Joshua na si Dalton ay isa pa lang abogado."I'm glad you are here, Jayelle," sabi sa kanya nito nang makapasok sila sa opisina ni Don Romano."We can start now," sabi ni Señor Romano.Naupo siya sa tabi ni Jonathan. Habang sa harapan naman nila nakaupo ang ama nito at kapatid."Malinaw ang aking pag-iisip at may sapat akong lakas nang pagdesisyonan ko ang lahat ng nasa testamentong ito," pag-uumpisa ng abogado."Nakapag-usap na kami ni Romano Camilo, ang aking ama tungkol sa mga mamanahin ko sa kanya. Gusto kong pamahagian ang Golden Angel Orphanage ng dalawang milyon. Binibigyan ko naman ng twenty milyon pesos ang nakababata kong kapatid na si Cam