Seven

PINAMULAHAN ako ng mukha sa sinabi niya. Ano naman ang kinalaman ng virginity niya sa pinag-uusapan nila?

Gusto niya itong buskahan ng maintindihan ko ang gusto niyang iparating. Kung virgin pa siya maaari niyang mapatunayan na hindi siya ang babaeng kilala ni Dark.

Nagbuntong-hininga siya. "Kung ganu'n wala akong magagawa kundi ang magpanggap bilang si Dianna?" ani ko.

"Yes. If someone really took Dianna, they would definitely find a way to get you too."

Napalunok ako. Hindi ko rin maiwasan na matakot sa pwedeng mangyari dahil sa pagpapanggap ko.

"What if I'm not safe inside this palace either?"

"If you're not safe here, something bad have already happened to you."

Oo nga naman.

"But that doesn't mean you can trust Signore De'Longhi."

Oo. Hindi nga naman sapat na dahilan na pwede ko nang pagkatiwalaan si Dark dahil sa wala itong ginagawa pa sa akin.

"He could still be a suspect in Dianna's disappearance. Gain his trust, Signorina," sabi pa nito.

"H-how can I do that?"

Nagkibit ito ng balikat. "That's your strategy, Signorina."

Parang ang hirap isipin kung papaano ko makukuha ang tiwala ni Dark sa pag-uugali na meron ito.

Sabay kaming napatingin ni Calil sa bumukas na pinto at iniluwa niyon ang seryosong mukha ni Dark.

Mabilis na tumayo si Calil at bahagyang yumukod kay Dark. "Buongiorno, Signore De'Longhi," bati ni Calil sa lalaki.

"I didn't expect to see you here, Mr. Abruzzo," walang emosyong sabi ni Dark kay Calil.

"I'm here to visit Signorina Dane."

Malamig ang mga matang tinapunan siya ng tingin ni Dark at muling ibinalik kay Calil.

"Controlla il tuo capo affinché non commetta più le sue stupidaggini nella vita," sabi ni Dark sa ibang lengwahe kaya hindi ko iyon naiintindihan.

"Yes, Signorino." Iyon lang at lunabas na si Dark kasama ang personal assistant nito kaya kaming dalawa na lang ulit ni Calil ang naiwan sa drawing room.

"What did he say?" usisa ko.

"You should study Italian. Starting tomorrow, Carla will teach you Italian." Kinuha na niya ang gamit na dala. "I have to go. I have important things to do. I'll come when you need me. Goodbye, Signorina Dane."

KINABUKASAN nga ay tinuturuan na ako ni Carla na magsalita ng Italian. Kahit ayaw ko man ay wala akong magawa dahil alam ko naman na kailangan ko rin matuto at para rin sa ikabubuti ko.

"Madali ka naman turuan. Mga ilang araw pa baka matuto ka na rin makipag-usap ng Italian," sabi sa akin ni Carla.

Pinahinga ko ang aking likuran sa backrest ng upuang inuupuan ko. "Konti na lang din mababaliw na ako."

Nginitian niya ako at inilapag ang tray sa harapan ko na naglalaman ng pagkain.

"Mag miryenda ka muna," aniya.

"Salamat. Konti na lang din ay mababaliw na ako sa lugar na ito," reklamo ko pa.

"Bakit kasi hindi ka lumabas?"

"Ano naman ang gagawin ko sa labas?"

"Mag-shopping? Mag waldas ng pera? 'yan ang palaging ginagawa ni Signorina Dianna."

"Pero hindi ako si Dianna. Mas gusto ko pang pumasok sa opisina at magtrabaho."

"Baka nakakalimutan mo ikaw ngayon si Dianna."

Nagbuntong-hininga ako tska dumampot ng grapes. "Bakit hindi ko ba pwedeng baguhin kung ano ang nakaugalian ni Dianna?"

"Kung gusto mong mapaniwala ang lahat na ikaw si Dianna, dapat umakto ka rin bilang siya. Magugulat ang lahat dahil bigla ka na lang nagbago sa loob ng isang buwan?"

Natigilan ako dahil tama naman ito.

Kung iisipin madaling gawin ang mga ginagawa ng kakambal ko, ang magwaldas ng pera at gumala pero kung iisipin na gagawin ko pa lang ay naboboring na ako.

Inikot ko ang aking mga mata. "Whatever."

Kinagabihan hindi ako dinadalaw ng antok. Kahit anong pilit kong ipikit ang mga mata ko ay kusa iyong bumubukas. Ilang minuto na rin akong nagpabaling-baling sa kama pero wala iyon ipekto.

Bumangon ako at umalis sa ibabaw ng kama tsaka naglakad palabas sa verandang kanuog ng kwarto ko. Napapikit ako nang salubungin ako ng malamig at sariwang hangin.

"Why you're still awake?"

Napabaling ako sa katabing veranda ng kwarto ko. It's Dark, nasa veranda rin ito habang naka upo sa sofa habang may hawak itong bote ng alak.

"Hindi ako makatulog," sagot ko sa salitang tagalog.

"Why?"

"Hindi ka rin naman maniniwala kung sasabihin ko," ismid ko sa kanya.

Tumayo ito at hindi ko inaasahan ang sunod niyang gagawin. Tumunting ito sa berandang bato at walang takot na tumalon sa kinaroroonan ko.

"Anong ginagawa mo?!" hindi ko mapigilang isigaw.

"Ayaw mo bang puntahan kita?" sagot nito at hindi ko lalo inaasahan nang magtagalog siya.

"Paano kung nahulog ka?!"

"Are you concern?" taas ang kilay na tanong niya.

"Kaloka, anong klaseng tanong 'yan?"

Inilapag nito ang bote sa maliit na lamesang nandoon. "I saw your father earlier," aniya.

Nakuyom ko ang palad ko nang marinig ko ang sinabi niya. Muling nambalik sa ala-ala ko ang sinabi ni Calil sa kaniya tungkol sa ginawa ng aking ama kay Dianna.

"Aren't you going to ask what we talked about?"

Inalis ko ang tingin ko sa kanya. "Ano?"

"Kinakamusta ka niya. And he said he missed you,"

Miss? Dahil ano? Nagawa nitong gahasain ang kakambal ko?

Gusto ko sana sabihin iyon pero sinarili ko na lang. Alam ko rin naman na hindi na hindi na nito dapat pang malaman ang tungkol 'dun.

"Did you miss your father?"

"No," mabilis kong sagot.

Kahit noon pa man galit ako sa kanya dahil sa ginawa niya sa mama ko at talagang isinama pa niya si Dianna sa pag-alis.

"Well, of course. After what he did to you."

Nilingon ko siya. "You knew?"

"Wala akong hindi alam sa'yo, Dane," anito na titig na titig sa kanya.

Hindi ako makapaniwalang napatitig sa mukha niya. Tulad ng dati meron pa rin siyang suot na maskara.

"Kung ganu'n bakit mo pa rin gustong ikasal sa'kin?"

"I can't break my promise to my brother. Promise is a promise."

"Pero panghabang buhay 'yon!"

Gumalaw ang mga panga nito. "Is does matter? Anak lang ang kailangan ko sa'yo. After that you can do everything you want while you're married to me. Like what I said, hahayaan kitang bumalik sa Pilipinas just give me a child, Dane."