Six

MABILIS na nakarating ang sasakyan sa kastilyo dahil na rin sa bilis magmaneho ni Dark. Halos hindi na ako humihinga dahil sa takot ko na baka mabangga kami, pero sa awa naman ng diyos ay ligtas kaming naka-uwi.

Pagkahinto ng sasakyan sa harap ng kastilyo ay basta na lang bumaba ng sasakyan si Dark. Bakas sa mukha niya ang galit.

Mabilis akong bumaba ng sasakyan para habulin si Dark at pigilan siya sa braso.

"Dark-"

Marahas niyang winaksi ang kamay ko at galit na lumingon sa akin. "How many fucking times do I have to tell you to behave at least once, Dane?!" sikmat niya sa'kin.

"Do you believe him?"

"Why not? I have evidence of everything you did before! I know who you are and what kind of woman you are!"

Nasaktan ako sa sinabi niya kahit pa alam kong hindi ako 'yung tinutukoy niya. Nasasaktan ako para sa kapatid ko.

"Then why are you still forcing me to marry you?!" Hindi ko na rin napigilan ang sarili kong magtaas ng boses.

Pero imbis na sagutin niya ang tanong ko ay tinalikuran niya ako at iniwang nag-iisa.

Napatingin lang ako kay Carla na nasa front door habang tahimik lang na nakatingin sa akin.

------------

"Nagtalo kayo ni Signore Dark?" tanong niya sa akin habang inaalis niya ang pagkakaayos sa buhok ko. Nakaupo ako sa harap ng vanity mirror.

"Oo."

"Anong dahilan?"

Nagbuntong-hininga ako. "Alam mo ba ang mga pinagkakaabalahan ng kapatid ko para magkapera?"

Napatigil ito at tiningnan ako mula sa reflection ng salamin. "Bakit mo natanong?"

"May isang lalaki kasi ang lumapit sa akin doon sa party, sinabi niya na minsan na niyang binayaran ang kakambal ko. Sapilitan niya akong sinasama dahilan para maglikha iyon ng gulo."

"Iyon ang dahilan kung bakit nagalit si Signore?"

Tumango ako. "Gusto kong malaman kung totoo ba ang sinasabi ng lalaking iyon."

"Paano kung totoo, Signorina?"

Tinitigan ko siya. "Kung totoo man, hindi ko maiwasan na maawa sa kakambal ko. Ang hindi ko lang maintindihan ay kung bakit niya kilangan gawin ang mga bagay na 'yon para lang magkapera? Pwede siyang umuwi sa Pilipinas at mamuhay ng tahimik. Hindi 'yung ganito na magulo."

"Magkaiba kayo ni Signorina Dianna. Kung ikaw simpleng buhay ang gusto mo, siya hindi."

Hindi ko mapigilang madismaya para sa dahilan na iyon. Hindi ko halos masikmura kung iisipin ko na iyon ang paraan para magkaroon lang ng marangyang buhay.

"Simula nang napunta si Signorina Dianna kay Signore Dark, doon lang nagkaroon ng kapayapaan ang buhay niya dahil ibinibigay lahat ng Signore ang lahat ng gustohin niya," sabi pa nito.

"Kung ganu'n bakit ayaw ni Dianna na maikasal kay Dark?"

Inilapag nito ang hairbrush sa lamesa. "Hindi ako ang makakasagot sa tanong na 'yan, Signorina."

"Sino? Si Calil?"

Nagkibit ito ng balikat. "Magpahinga na ho kayo, Signorina," pagkasabi ni'yon ay lumabas na rin siya sa kwarto ko.

-----

"It's nice to see you again, Dane," bati sa akin ni Calil nang bisitahin niya ako sa palasyo kinabukasan.

"May mga katanungan ako sayo, Calil at sana sagutin mo 'ko ng totoo," aniya na ikinataas niya ng kilay.

Ni hindi ko man lang siya inalok na maupo. Alam ko rin naman na naiintindihan niya ako kaya di na ako nag-abalang magsalita ng Ingles.

Umupo ito sa sofang katapat ko. Kasalukuyan kaming nasa drawing room. Sa pagkakaalam ko soundproof ang kwartong ito kaya walang ibang makakarinig ng pag-uusapan namin kundi kaming dalawa lang. Mabuti na lang din na wala si Dark sa palasyo.

"Okay. Ask away," aniya.

"Ano ang pinagkakaabalahan ni Dianna noon?"

Nangunot noo nito. "What do you mean?"

"Did she use her body for living?" diretsahan niyang tanong.

"Your father force her to do that."

Nang marinig ko ang sinabi niya para akong sinaksak nang paulit-ulit. Matatanggap ko siguro kahit papaano, pero ang malaman na ang ama namin ang nagtutulak sa kakamabal ko na gawin iyon ay sadyang napakasakit.

Hindi ko namalayan na kusang pumatak ang mga luha ko.

"Why?" tanong ko.

"For the sake of the company your father wants to save."

Nakuyom ko ang aking palad. Gusto kong isigaw ang mga hinanakit ko para sa aking ama, pero wala naman magagawa iyon. Tsaka ko na kang gagawin iyon kapag nagkaharap na kaming dalawa.

Tinuyo ko ang nabasa kong pisngi at muling nagtanong sa kanya. "Bakit gustong-gusto ni Dark na matuloy ang kasal nilangndalawa ng kakambal ko? Ano 'yung kasunduan na sinasabi ni Dark?"

"Because of his promise to his brother."

"Anong pangako 'yon at sinong kapatid?"

"Dianna's boyfriend, Victor De'Longhi." Nagbuntong-hininga si Calil. "Before Victor died, he asked Dark to protect Dianna and keep her away from your father."

"At alam 'yon ni Dianna?"

"Yes. He agreed to Victor's wishes."

"And that child that Dianna had aborted? Who is the father of that child?"

Hindi sumagot si Calil. Bakas sa mga mata niya ang pag-aalinlangan niyang sumagot.

"I want to know, Calil," aniya.

Muli itong nagbuntong-hininga. "It's... It's Your father, Dane."

Tila may malakas na tumambol sa pandinig ko. Hindi ko alam kung tama ba ang rinig ko.

Nanlalaki ang mga mata ko habang hindi makapaniwalang nakatitig sa lalaking nasa aking harapan.

"Y-your lying right?" tanong ko na muling lumadas ang mga luha ko sa aking mga pisngi.

"I know it's hard to believe. I understand."

Umiling ako. "P-paanong... Bakit?"

"Your father raped Dianna. She didn't want to cause a scandal so she chose to abort the child."

"At iyon ang simula ng pagkawala niya?"

"Yes."

"Bukod sa pangako ni Dark kay Victor, ano pa ang kasunduan nila ni Dianna?" tanong pa niya na pilit pinapakalma ang sarili.

"Another part of their agreement is that once they get married, Dianna must give Dark a child."

Nagulat ako. "A-ano? Bakit?"

Nagkibit ito ng balikat. "He didn't say the reason."

Dahil sa ako ang ikakasal kay Dark, obligasyon kong bigyan siya ng anak?

"No way!" anas ko.

Wala nga sa plano ko ang mag-asawa agad, ang magkaanak pa kaya? Tapos sa lalaking ilang araw ko pa lang nakikilala at higit sa lahat hindi ko mahal!

"Is there really no other way for me to prove that I'm not Dianna?"

"There is. Unless you're still a virgin."