All Chapters of แค้นรักทาสสวาท: Chapter 1 - Chapter 6

กาญจนบุรี“พี่ดาว!!”“อยู่ไหนพ่อให้มาตามครับ”“พี่ดาว! พี่นับดาว!”“อยู่ไหน!”“คิก...คิก...”ร่างบางที่แอบอยู่หลังต้นไม้ ถึงกับต้องกลั้นขำ หัวเราะคิกคักเมื่อเด็กชายตะวัน น้องชายวัย 6 ขวบ วิ่งหอบจากบ้านเข้าสวนที่อยู่ไกลพอสมควร เพื่อมาตามพี่สาวคนสวยเด็กชายชะเง้อคอมองซ้ายทีขวาที แล้วทำหน้ามุ่ยเมื่อหาคนพี่ไม่เจอ“พี่นับดาว!!!!!!!”เด็กชายตะวันตะโกนสุดเสียง“.......” แต่เธอกลับเงียบค่อย ๆ เดินย่องไปยืนอยู่หลังน้อง“ตะวัน!!!!” และตะโกนใส่หูน้องชายสุดเสียง“......”แต่ทว่าเด็กชายตะวันกลับหันมาจ้องหน้าพี่สาวตาเขม็งถ้าเป็นคนอื่นปกติทั่วไปด้วยระดับเสียงดังขนาดนี้หูคงแตกไปแล้ว แต่เพราะเด็กชายพิการทางหู มาตั้งแต่เด็ก ให้ตะโกนจนคอแตกก็แทบจะไม่ได้ยินพ่อเคยพาลูกชายไปรักษาตัวในกรุงเทพฯ หลายต่อหลายครั้ง แต่เพราะครอบครัวฐานะค่อนข้างลำบาก เลยช่วยลูกชายได้แค่ซื้อเครื่องช่วยฟังราคาถูก พอให้ลูกนั้นได้ยินเสียงอะไรบ้าง“ไว้พี่เรียนจบ พี่จะหาเงินผ่าตัดให้ตะวันนะ” พี่สาวย่อตัวลงลูบหัวน้องอย่างเอ็นดู ดวงตากลมโตเต็มเปี่ยมไปด้วยความมุ่งมั่นเธอกับน้องห่างกัน 15 ปี ถึงจะเป็นลูกที่เกิดมาจากมารดาคนละคน แต่สายใยร

“เราแต่งงานกันนะตอนนี้เปอร์พร้อมแล้วที่จะดูแลซอนบี” ร่างหนากระชับกอดคนตัวเล็กในอ้อมกอดไว้แน่น“ซอนบีรักเปอร์นะ รักเปอร์มากกว่าทุกอย่างบนโลกใบนี้” คนตัวเล็กในอ้อมแขนก็ช่างออดอ้อนเอาใจแฟนหนุ่มเพราะเธอรอเวลานี้มานานรอวันที่เขาและเธอจะได้ใช้ชีวิตครองคู่รักอยู่ด้วยกันไปตลอดชีวิต…2 เดือนต่อมา“เปอร์!” แฟนสาวทันทีที่เห็นหน้าแฟนหนุ่มที่ตอนนี้เขาพาแม่ ย้ายออกจากบ้าน มาซื้อบ้านหลังใหม่อยู่ตามประสาสองคนแม่ลูกด้วยน้ำพักน้ำแรงที่ตัวเองหามาได้ เดินเข้าไปสวมกอดเขาด้วยความคิดถึง หลังจากที่ฝ่ายชายต้องบินไปคุมกองถ่ายภาพถึงต่างประเทศนานเป็นอาทิตย์“มีอะไรหรือเปล่าถึงยิ้มหน้าบานแบบนี้”เวลาอยู่กับเธอเขาจะเป็นคนละคน อ่อนโยนอบอุ่นแต่เวลางานใครก็ไม่อาจหาญกล้าเข้าหน้าเพราะเขาจะหน้านิ่งจริงจังอยู่ตลอดเวลา“ของขวัญให้ว่าที่คุณพ่อค่ะ!” แฟนสาวยื่นที่ตรวจครรภ์ให้แฟนหนุ่มที่ตอนนี้ยืนนิ่งอึ้งเหมือนโลกมันหยุดหมุน“พะ...พ่อ?” เขาพูดตะกุกตะกักด้วยความตื่นเต้น“ไม่ดีใจเหรอ?” จนแฟนสาวถึงกับหน้าถอดสี หรือเขาจะคิดว่าเธอตั้งใจปล่อยตัวเองให้ท้องเพื่อเอาลูกมาเป็นเครื่องผูกมัดเขากันนะแต่เพราะเธออยากให้เขามีความสุขคิดว่าถ้า

“จะเซอร์ไพรส์อะไรนะ” ซอนบียิ้มน้อยยิ้มใหญ่ตรงไปยังที่นัดหมายแต่เธอต้องรู้สึกไม่ดีจนต้องหยุดเดินมองซ้ายมองขวาเหมือนรู้สึกว่ามีคนเดินตามเธอมา...ก็ไม่มีใครสงสัยคิดมากไปเอง...หญิงสาวคิดในใจแล้วตัดสินใจเดินต่อหมับ!!พรึบ!!กรี๊ด!!!!!“หุบปาก! ถ้าไม่อยากตาย!”ตุ้บ!!“อึก!” แต่ไม่ทันจะได้ก้าวขาเดินต่อไปร่างบางถูกกระชากเข้าไปที่โขดหิน ร่างเธอถูกเหวี่ยงจนกระแทกก้อนหินอย่างแรง เป็นเหตุให้เธอรู้สึกจุกเสียดที่ท้องน้อยจนแทบขยับตัวไม่ได้!“พะ...พวกแกเป็นใคร!” หญิงสาวเอ่ยเสียงเบาหวิวพร้อมเลือดสีสดที่ไหลอาบสองขา“ละ...ลูก” ดวงตากลมโตสั่นระริกเมื่อก้มมองตรงหว่างขาเห็นเลือดไหลออกมาไม่หยุด“ก็เป็นผัวน้องไงคนสวย!” ชายร่างใหญ่ผิวเข้มพูดขึ้นพร้อมทำหน้าหื่นกระหายใส่หญิงสาว พร้อมพุ่งตรงเข้าประชิดตัว“อย่านะ!”“ออกไป!”ด้วยสัญชาตญาณเอาตัวรอดร่างบางถอยกรูดหนี มือเล็กคว้ากำทรายไว้ในมือ“อย่าเข้ามานะ!” ซอนบีพยุงตัวลุกขึ้น พร้อมกับความรู้สึกเจ็บปวดเมื่อตอนนี้เธอรู้ตัวว่าได้เสียทารกน้อยในท้องไปแล้ว“ฮึ!! สภาพแบบนี้มึงจะหนีไปไหนได้!!” ชายร่างใหญ่พูดกระแทกเสียง สองเท้าก้าวเข้าไปหาเธอพรึบ!!“อีบ้า!!!”“มึงตาย!!!