“เราแต่งงานกันนะตอนนี้เปอร์พร้อมแล้วที่จะดูแลซอนบี” ร่างหนากระชับกอดคนตัวเล็กในอ้อมกอดไว้แน่น
“ซอนบีรักเปอร์นะ รักเปอร์มากกว่าทุกอย่างบนโลกใบนี้” คนตัวเล็กในอ้อมแขนก็ช่างออดอ้อนเอาใจแฟนหนุ่มเพราะเธอรอเวลานี้มานานรอวันที่เขาและเธอจะได้ใช้ชีวิตครองคู่รักอยู่ด้วยกันไปตลอดชีวิต…
2 เดือนต่อมา
“เปอร์!” แฟนสาวทันทีที่เห็นหน้าแฟนหนุ่มที่ตอนนี้เขาพาแม่ ย้ายออกจากบ้าน มาซื้อบ้านหลังใหม่อยู่ตามประสาสองคนแม่ลูก
ด้วยน้ำพักน้ำแรงที่ตัวเองหามาได้ เดินเข้าไปสวมกอดเขาด้วยความคิดถึง หลังจากที่ฝ่ายชายต้องบินไปคุมกองถ่ายภาพถึงต่างประเทศนานเป็นอาทิตย์
“มีอะไรหรือเปล่าถึงยิ้มหน้าบานแบบนี้”
เวลาอยู่กับเธอเขาจะเป็นคนละคน อ่อนโยนอบอุ่นแต่เวลางานใครก็ไม่อาจหาญกล้าเข้าหน้าเพราะเขาจะหน้านิ่งจริงจังอยู่ตลอดเวลา
“ของขวัญให้ว่าที่คุณพ่อค่ะ!” แฟนสาวยื่นที่ตรวจครรภ์ให้แฟนหนุ่มที่ตอนนี้ยืนนิ่งอึ้งเหมือนโลกมันหยุดหมุน
“พะ...พ่อ?” เขาพูดตะกุกตะกักด้วยความตื่นเต้น
“ไม่ดีใจเหรอ?” จนแฟนสาวถึงกับหน้าถอดสี หรือเขาจะคิดว่าเธอตั้งใจปล่อยตัวเองให้ท้องเพื่อเอาลูกมาเป็นเครื่องผูกมัดเขากันนะ
แต่เพราะเธออยากให้เขามีความสุขคิดว่าถ้ามีลูกมีเด็กเล็ก ๆ สักคนแฟนหนุ่มคงจะมีความสุขมากกว่านี้
แต่เธอลืมนึกไปว่าตอนนี้เขาเพิ่งประสบความสำเร็จกับหน้าที่การงาน
ที่เขาใฝ่ฝันมาตั้งแต่เด็ก จะมีสักกี่คนที่สร้างฐานะมีเงินทองอำนาจมีทุกอย่างได้แบบนี้
เขาเพิ่งจะอายุ 24 แต่กลับเป็นที่รู้จักในแวดวงนี้เป็นมาเฟียทางจอดิจิทัล เธอลืมนึกถึงเรื่องนี้ไปเสียสนิทคิดแค่ว่าอยากเห็นคนที่เธอรักมีความสุข
“ซอนบีขอโทษคือเราลืมนึกไปว่าอนาคต...”
หมับ!!
“เปอร์รักซอนบีที่สุด!” แต่ยังไม่ทันที่แฟนสาวจะได้พูดจบสไนเปอร์ที่เหมือนสติหลุดดึงสติตัวเองให้กลับมาสวมกอดแฟนสาวด้วยความดีใจ
เพราะตัวเขาเองก็มีทุกอย่างเขาตั้งใจเรียนทำงานตั้งแต่อายุยังน้อยเพื่อจะได้สร้างฐานะตั้งตัวยืนหยัดด้วยตัวเอง
เพราะไม่อยากอยู่ใต้โอวาทของพ่อเพราะแม่เขาไม่มีอะไรเป็นเพียงผู้หญิงจน ๆ แต่ที่ตัวเขาเองมีทุกวันนี้ได้เพราะความอดทนขยันและพี่ชายทั้งสองถึงจะไม่ได้เจอหน้ากันบ่อย
แต่พี่ชายก็ไม่เคยทิ้งน้องคอยให้คำปรึกษามาโดยตลอด
“เปอร์ดีใจมากเลยไหมที่เราจะมีลูกด้วยกัน” เพราะเห็นพฤติกรรมของพ่อมาตั้งแต่เด็กถึงจะชอบใช้ความรุนแรงแต่กับแฟนสาวที่เขารักเธอและเธอก็รักเขามันทำให้หัวใจที่บอบช้ำมีแรงพลัง
ต่อสู้กับทุกอย่างเขาตั้งปณิธานให้ตัวเองว่าจะรักและซื่อสัตย์กับคนรักเพียงคนเดียว จะไม่ทำให้เธอร้องไห้เสียใจเหมือนที่พ่อทำกับแม่
และเขาก็ทำได้เพราะทั้งชีวิตมีเพียงผู้หญิงสองคนที่เขารัก ไม่สิสามคนคือน้องสาวตัวน้อยลูกพี่ชายนามว่าเบบี๋อีกคนที่เขารักและจะปกป้องพวกเธอ…
“หึ...ท้องเหรอ ดีใจไปเถอะยังไงพี่เปอร์ก็ต้องเป็นของซึนยอน”
“เธอจะทำแบบนี้จริงเหรอนั่นพี่สาวเธอนะ!”
“พี่สาวแล้วไง สนใจด้วยเหรอ”
“โอเคไม่มีปัญหางานนี้ฉันช่วยเธอเต็มที่!”
สองสาวเพื่อนรักแอบอยู่ที่มุมตึก เมื่อน้องสาวแท้ ๆ คิดจะแย่งแฟนพี่สาว
แต่เธอยังไม่รู้ตัว ว่าเพื่อนสาวของเธอก็มีจุดหมายปลายทางอยากนอนเปลือยกายแนบชิดสัมผัสความเป็นชายของเขาสักครั้ง
เพราะตั้งแต่วันนั้นที่เธอได้เจอกับเขาก็เอาแต่เฝ้าฝันอยากจะร่วมรักมอบบทเพลงอันเร่าร้อนซาบซ่านให้เขาสักครั้ง
เพราะเธอมั่นใจในลีลารสสวาทว่าจะสามารถจับเขาได้อยู่หมัดเหมือนที่พ่อชายหนุ่มลุ่มหลงในรสกามที่เธอปรนเปรอให้
“เป็นไงบ้างเหนื่อยไหม!” ทันทีที่แฟนหนุ่มเดินเข้าบ้านแฟนสาวที่ตอนนี้รับหน้าที่เป็นพยาบาลส่วนตัวดูแม่ที่ป่วยเดินเข้าไปสวมกอดแฟนหนุ่มด้วยความคิดถึง
หลังจากวันนั้นทั้งสองก็ได้จดทะเบียนสมรส และย้ายเข้ามาอยู่ในบ้านฝ่ายชายโดยที่พ่อแม่ของฝ่ายหญิงก็ไม่ได้คัดค้านอะไร
เพราะจำนวนเงินก้อนโต ที่สไนเปอร์มอบให้มันมากมายจนพวกเขาไม่สนใจในตัวลูกสาว
จะมีแค่เพียงผู้เป็นน้องสาวที่ไม่พอใจเพราะตัวเองก็แอบรักสไนเปอร์ตั้งแต่ยังเป็นแค่เพื่อนกับพี่สาว
คิดหาทางที่จะแย่งสามีพี่ทุกวิถีทาง
“เปอร์ไม่เหนื่อยแล้วซอนบีล่ะเหนื่อยไหม วันนี้แพ้ท้องมากไหม ขอโทษนะช่วงนี้เรามีงานทุกวันเลยไม่มีเวลาดูแล” มือหนาลูบหัวแฟนสาวอย่างอ่อนโยน
“นิดหน่อย แต่พรุ่งนี้วันหยุดเราไปเที่ยวกันนะ พอดีป๊ากับหม่าม้าอยากคุยเรื่องแต่งงานของเรา ส่วนเรื่องหม่าม้าเราให้เพื่อนมาช่วยดูแลแทนวันหนึ่ง” แฟนสาวพูดอย่างออดอ้อน
“ไม่มีปัญหา อะไรที่ทำให้คุณแม่สบายใจ พ่อคนนี้ทำให้ได้ทุกอย่าง!”
น้ำเสียงทุ้มนุ่มพูดพลางปลายจมูกโด่งคลอเคลียแก้มนวล ก่อนกลีบปากนุ่มจะประทับจูบมอบจุมพิตอันแสนหวานให้แฟนสาว
พรึบ!
“ก่อนมื้อค่ำ” ร่างบางถูกช้อนอุ้มเดินตรงไปยังห้องนอน เพียงแค่ไม่กี่นาทีต่อมาเสื้อผ้าหลุดลุ่ยออกจากตัวไม่เหลือสักสิ้น
สองร่างเปลือยเปล่าจ้องหน้าสบตากันก่อนจะมอบบทเพลงรักอันหอมหวาน มอบความสุขทางกายผ่านท่วงท่าอันเร่าร้อนให้แก่กันและกัน
วันรุ่งขึ้น...
“พี่เปอร์ สวัสดีค่ะ” ซึนยอนวิ่งเข้ามาเกาะแขนแฟนพี่สาวทันทีที่เขาลงจากรถ
“.....” ชายหนุ่มไม่พูดอะไรปัดมือหญิงสาวออกแล้วเดินไปเปิดประตูรถให้แฟนสาว
“ขอบคุณค่ะ!”
ยิ่งชายหนุ่มเมินใส่ยิ่งสร้างความแค้นในใจให้ซึนยอน แต่เธอก็ทำได้เพียงยืนกำหมัดและแอบยกยิ้มมุมปากเพราะนี่มันเป็นแผนการที่เธอกับเพื่อนสาววางไว้
ทุกอย่างก็ไม่มีอะไรเป็นแค่เพียงการนัดทานข้าวพูดคุยฉันครอบครัวแต่ทว่า....
“สวัสดีค่ะทุกคน” ทันทีที่แขกไม่ได้รับเชิญปรากฏตัว สไนเปอร์ถึงกับหน้าเปลี่ยนสี
“นับดาว! มาได้ไงอะ” ซึนยอนพูดทักทายเพื่อนสาว
“พอดี...ดาว” แต่เธอกลับเอาแต่จ้องหน้าชายหนุ่มที่ตอนนี้นั่งนิ่งกำหมัดแน่น
จนแฟนสาวสังเกตเห็นถึงความผิดปกติ ด้วยสัญชาตญาณเธอรับรู้ได้ทันทีว่าหญิงสาวที่เพิ่งเดินเข้ามาคิดยังไงกับสามีเธอ
“เปอร์ว่าเราไปกันเถอะ เปอร์อยากอยู่กับซอนบีตามลำพัง!”
พรึบ!
สิ้นคำพูดร่างสูงลุกพรวดจูงมือแฟนสาวออกจากตรงนั้นทันที เพราะเขาไม่รู้ว่าจะควบคุมตัวเองได้นานแค่ไหน แต่เห็นหน้าผู้หญิงไร้ยางอายคนนั้นเขาก็อยากจะระเบิดอารมณ์โทสะใส่เธอ
“มีอะไรหรือเปล่าคะ” แฟนสาวเอ่ยขึ้นหลังจากเดินห่างออกจากตรงนั้น ด้วยความเป็นห่วง
“ผู้หญิงคนนั้นคือคนที่ทำให้หม่าม้าเจ็บ!” สายตาเย็นชาแปรเปลี่ยนเป็นดุดันขึ้นทันทีที่นึกถึงเรื่องนี้
ก่อนจะเล่าทุกอย่างให้แฟนสาวฟัง
“แล้วแบบนี้แสดงว่าเธอ...” แฟนสาวพอได้ฟังก็ถึงกับช็อกอ้าปากค้าง
“แต่ช่างเถอะตอนนี้เปอร์ไม่สนใจอะไรแล้วนอกจากเรื่องของเรา”
ชายหนุ่มดึงร่างแฟนสาวเข้ามากอดด้วยความหวงแหน เขาเป็นผู้ชายที่โชคดีที่สุดที่มีเธอผู้หญิงที่แสนดีเป็นแฟนและพร้อมที่จะยืนเคียงข้างเขาไม่ว่าจะอยู่ในสถานการณ์ไหน
“ไปเดินเล่นทางโน้นกันดีกว่า”
สองหนุ่มสาวเดินจูงมือกันชื่นชมบรรยากาศชายทะเล พูดกระซิบหยอกล้อเล่นกันเหมือนคู่รักหนุ่มสาวทั่วไป
โดยไม่ได้สนใจว่ามีใครบางคนจับตามองดูการกระทำของทั้งคู่อยู่
.
.
“ทำตามที่ฉันบอกถ้าเธออยากได้เขาเป็นของตัวเอง!” หญิงสาวกร้านโลกพูดด้วยอารมณ์หงุดหงิดที่เห็นชายหนุ่มที่เธอหมายปองไม่สนใจเธอทำเหมือนเธอเป็นเศษดินไร้ค่า เลยคิดที่จะยืมมือเพื่อนสาวกำจัดมารหัวใจให้พ้นทาง
และเมื่อทุกอย่างสำเร็จชายหนุ่มก็จะเป็นของตัวเอง
“เออ ๆ แค่นี้ก็ต้องใช้อารมณ์”
“แต่อย่าลืมนะว่านั่นพี่สาวฉันแค่เล่น ๆ นะไม่ใช่เอาจริง!” ซึนยอนถึงจะอยากได้แฟนพี่จนตัวสั่น แต่ก็ไม่ถึงกับอยากทำร้ายให้ถึงขนาดเลือดตกยางออก
“รู้แล้วน่ะ พอพี่สาวเธอออกไปเธอก็จัดการรวบหัวรวบหางร้องห่มร้องไห้ฟูมฟายแค่นั้นก็จบ” เพื่อนสาวพูดอย่างไม่สบอารมณ์เมื่อเห็นอีกคนทำท่าลังเล
“แล้วทำไมต้องนัดพี่ซอนบีออกไปไกลขนาดนั้นด้วย” ซึนยอนถามอย่างสงสัย
“โอ๊ยตกลงจะเอาไหมผู้ชายถ้าไม่เอาจะได้กลับ!” เมื่อเห็นเพื่อนเซ้าซี้อีกฝ่ายก็ทำท่าจะไม่ช่วย!
“เอา ๆ ๆ ๆ ช่วยฉันหน่อยนะ” เพราะความอยากได้ผู้ชายของพี่ทำให้ความผิดชอบชั่วดีในใจของซึนยอนหายไปหมด
ส่วนคนที่ดีใจที่สุดจะเป็นใครที่ไหนได้นอกจากเพื่อนรักที่แอบยิ้มร้าย ถ้าเธอได้ลงมือไม่มีคำว่าเล่นเพราะทุกอย่างเธอได้วางแผนไว้หมดแล้วเหลือแค่รอเวลา
ตอนเย็น
“พี่เปอร์คะพอดีโทรศัพท์ซึนยอนหายอยู่แถวนี้ เอ่อคือว่าขอยืมโทรศัพท์พี่โทรหาได้ไหม”
ซึนยอนที่เห็นสไนเปอร์ออกมาคุยงานเลยใช้โอกาสนี้เพื่อทำตามแผนที่วางไว้
“อย่านานนะ” สไนเปอร์พูดอย่างไม่สบอารมณ์พร้อมยื่นโทรศัพท์ให้หญิงสาวโดยที่ไม่ได้คิดอะไร ก่อนจะเดินกลับไปหาแฟนสาวที่อยู่ไม่ไกล
“หึ... ทำเป็นเมินไปเถอะ! ยังไงพี่ก็ต้องเป็นของซึนยอน!” หญิงสาวได้แต่มองตามแผ่นหลังกว้างตาละห้อยก่อนจะมองหน้าจอแล้วยิ้มร้าย
“คืนนี้เจอกันที่ริมชายหาดผมมีอะไรจะให้คุณ!”
(ข้อความถูกส่งออก)
“หึ... แค่นี้ก็เรียบร้อย!” ซึนยอนยกยิ้มมุมปากอย่างเจ้าเล่ห์ก่อนจะเดินถือโทรศัพท์ไปคืนให้เจ้าของเครื่อง และมองพี่สาวที่กำลังนอนพักผ่อนโดยมีแฟนหนุ่มคอยพัดวีให้
ด้วยที่รู้จักพี่สาวดี ที่ส่งข้อความไปแบบนั้นเธอจะไม่ถามแฟนหนุ่มเพราะปกติแฟนหนุ่มจะชอบเซอร์ไพรส์เธอแบบนี้เป็นประจำ…
“หึ... มีเซอร์ไพรส์อะไรนะ!” ซอนบีเปิดอ่านข้อความ ใบหน้าหวานฉีกยิ้มกว้าง แฟนหนุ่มต้องเซอร์ไพรส์ขอเธอแต่งงานแน่นอนเพราะเธอเห็นกล่องแหวนที่เขาเอาติดตัวมาด้วยและตอนนี้แฟนหนุ่มก็กำลังอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า
“เปอร์ เดี๋ยวเราไปรอข้างนอกนะ!” เธอตะโกนบอกแฟนหนุ่ม เพราะนัดกันไปที่ชายหาดจริง ๆ
“ครับ! แล้วเปอร์จะรีบตามไป ดูแลตัวเองด้วยเปอร์เป็นห่วง” เขาขานรับอย่างอารมณ์ดีเพราะทุกอย่างเขาได้เตรียมการที่จะขอแฟนสาวแต่งงานจริง
“งั้นไปนะ!” หญิงสาวยิ้มอย่างอารมณ์ดีก่อนจะหยิบเสื้อคลุมเดินออกจากห้องไป
“แฟนพี่ฉันขอนะ!” ซึนยอนที่แอบอยู่รีบเอากุญแจสำรองที่แอบไปขอกับทางโรงแรม ทางผู้จัดการเห็นมาด้วยกันและยังเป็นครอบครัวเดียวกันเลยให้มาโดยไม่ได้คิดอะไร
เธอเปิดประตูเข้าไปในห้องและไม่ลืมที่จะล็อกประตูเพื่อที่จะจัดการกับชายหนุ่มที่กำลังอาบน้ำ โดยไม่รู้ตัวว่าแฟนสาวกำลังมีอันตราย!
Ep: 3 แผนร้าย“เป็นไงบ้างเหนื่อยไหม!” ทันทีที่แฟนหนุ่มเดินเข้าบ้านแฟนสาวที่ตอนนี้รับหน้าที่เป็นพยาบาลส่วนตัวดูแม่ที่ป่วยเดินเข้าไปสวมกอดแฟนหนุ่มด้วยความคิดถึงหลังจากวันนั้นทั้งสองก็ได้จดทะเบียนสมรส และย้ายเข้ามาอยู่ในบ้านฝ่ายชายโดยที่พ่อแม่ของฝ่ายหญิงก็ไม่ได้คัดค้านอะไรเพราะจำนวนเงินก้อนโต ที่สไนเปอร์มอบให้มันมากมายจนพวกเขาไม่สนใจในตัวลูกสาวจะมีแค่เพียงผู้เป็นน้องสาวที่ไม่พอใจเพราะตัวเองก็แอบรักสไนเปอร์ตั้งแต่ยังเป็นแค่เพื่อนกับพี่สาวคิดหาทางที่จะแย่งสามีพี่ทุกวิถีทาง“เปอร์ไม่เหนื่อยแล้วซอนบีล่ะเหนื่อยไหม วันนี้แพ้ท้องมากไหม ขอโทษนะช่วงนี้เรามีงานทุกวันเลยไม่มีเวลาดูแล” มือหนาลูบหัวแฟนสาวอย่างอ่อนโยน“นิดหน่อย แต่พรุ่งนี้วันหยุดเราไปเที่ยวกันนะ พอดีป๊ากับหม่าม้าอยากคุยเรื่องแต่งงานของเรา ส่วนเรื่องหม่าม้าเราให้เพื่อนมาช่วยดูแลแทนวันหนึ่ง” แฟนสาวพูดอย่างออดอ้อน“ไม่มีปัญหา อะไรที่ทำให้คุณแม่สบายใจ พ่อคนนี้ทำให้ได้ทุกอย่าง!”น้ำเสียงทุ้มนุ่มพูดพลางปลายจมูกโด่งคลอเคลียแก้มนวล ก่อนกลีบปากนุ่มจะประทับจูบมอบจุมพิตอันแสนหวานให้แฟนสาวพรึบ!“ก่อนมื้อค่ำ” ร่างบางถูกช้อนอุ้มเดินตรงไปยังห้อ
“จะเซอร์ไพรส์อะไรนะ” ซอนบียิ้มน้อยยิ้มใหญ่ตรงไปยังที่นัดหมายแต่เธอต้องรู้สึกไม่ดีจนต้องหยุดเดินมองซ้ายมองขวาเหมือนรู้สึกว่ามีคนเดินตามเธอมา...ก็ไม่มีใครสงสัยคิดมากไปเอง...หญิงสาวคิดในใจแล้วตัดสินใจเดินต่อหมับ!!พรึบ!!กรี๊ด!!!!!“หุบปาก! ถ้าไม่อยากตาย!”ตุ้บ!!“อึก!” แต่ไม่ทันจะได้ก้าวขาเดินต่อไปร่างบางถูกกระชากเข้าไปที่โขดหิน ร่างเธอถูกเหวี่ยงจนกระแทกก้อนหินอย่างแรง เป็นเหตุให้เธอรู้สึกจุกเสียดที่ท้องน้อยจนแทบขยับตัวไม่ได้!“พะ...พวกแกเป็นใคร!” หญิงสาวเอ่ยเสียงเบาหวิวพร้อมเลือดสีสดที่ไหลอาบสองขา“ละ...ลูก” ดวงตากลมโตสั่นระริกเมื่อก้มมองตรงหว่างขาเห็นเลือดไหลออกมาไม่หยุด“ก็เป็นผัวน้องไงคนสวย!” ชายร่างใหญ่ผิวเข้มพูดขึ้นพร้อมทำหน้าหื่นกระหายใส่หญิงสาว พร้อมพุ่งตรงเข้าประชิดตัว“อย่านะ!”“ออกไป!”ด้วยสัญชาตญาณเอาตัวรอดร่างบางถอยกรูดหนี มือเล็กคว้ากำทรายไว้ในมือ“อย่าเข้ามานะ!” ซอนบีพยุงตัวลุกขึ้น พร้อมกับความรู้สึกเจ็บปวดเมื่อตอนนี้เธอรู้ตัวว่าได้เสียทารกน้อยในท้องไปแล้ว“ฮึ!! สภาพแบบนี้มึงจะหนีไปไหนได้!!” ชายร่างใหญ่พูดกระแทกเสียง สองเท้าก้าวเข้าไปหาเธอพรึบ!!“อีบ้า!!!”“มึงตาย!!!
“ขอบคุณนะคะที่เมตตาดาว”“ที่ดาวมีกินมีใช้ทุกวันนี้ก็เพราะคุณ”สองร่างเปลือยเปล่านอนกอดคลอเคลียกันอยู่บนเตียง“เพราะหนูเอาใจเก่งแบบนี้ไงฉันถึงได้หลงจนโงหัวไม่ขึ้น” ชายวัยห้าสิบปลาย ๆ พูดเสียงอ่อนเสียงหวานมือสากลูบไล้คลอเคลียเนินอกอิ่มด้วยความเสน่หา“ดาวจะทำให้คุณมีความสุขทุกวันเลยค่ะ ขอแค่คุณเมตตาเด็กน้อยตาดำ ๆ คนนี้” มือเรียวไม่อยู่นิ่งลูบไล้แผงอกเลื่อนต่ำ ลงไปที่หน้าท้องล้วงลงไปใต้ผ้าห่มกอบกุมความแข็งแกร่งรูดชักขึ้นลงอย่างชำนาญมือ“อ่า ~~ ฉะ...ฉันจะไปไหนได้ในเมื่อหนูเด็ดขนาดนี้!” ชายวัยห้าสิบ ยกยิ้มอย่างพอใจเมื่อเด็กสาวรุ่นลูกใช้ปากปรนเปรอความใคร่มอบความสุขที่เขาปรารถนามาตลอดหลายปีที่ภรรยาคู่ใจไม่สามารถมอบความสุขกับเรื่องบนเตียงให้ตนได้ตั้งแต่เธอแท้งลูกและป่วยออด ๆ แอด ๆ และไม่สามารถร่วมรักกับสามีด้วยเหตุผลนี้ทำให้ผู้เป็นสามีมีบ้านเล็กบ้านน้อยแต่เธอก็ไม่ได้ต่อว่าเพราะเธอรู้ตัวว่าให้ในสิ่งที่สามีต้องการไม่ได้แต่ผู้ชายมันกลับไม่เคยพอเมื่อสามีพาเด็กสาวรุ่นราวคราวเดียวกันกับลูกชายเข้าบ้านทำเรื่องน่าอายโดยไม่สนใจว่าคนเป็นเมียจะรู้สึกยังไงและวันนี้สาวเจ้าก็ออดอ้อนเอาใจผัวแก่ให้พาเข้า
กาญจนบุรี“พี่ดาว!!”“อยู่ไหนพ่อให้มาตามครับ”“พี่ดาว! พี่นับดาว!”“อยู่ไหน!”“คิก...คิก...”ร่างบางที่แอบอยู่หลังต้นไม้ ถึงกับต้องกลั้นขำ หัวเราะคิกคักเมื่อเด็กชายตะวัน น้องชายวัย 6 ขวบ วิ่งหอบจากบ้านเข้าสวนที่อยู่ไกลพอสมควร เพื่อมาตามพี่สาวคนสวยเด็กชายชะเง้อคอมองซ้ายทีขวาที แล้วทำหน้ามุ่ยเมื่อหาคนพี่ไม่เจอ“พี่นับดาว!!!!!!!”เด็กชายตะวันตะโกนสุดเสียง“.......” แต่เธอกลับเงียบค่อย ๆ เดินย่องไปยืนอยู่หลังน้อง“ตะวัน!!!!” และตะโกนใส่หูน้องชายสุดเสียง“......”แต่ทว่าเด็กชายตะวันกลับหันมาจ้องหน้าพี่สาวตาเขม็งถ้าเป็นคนอื่นปกติทั่วไปด้วยระดับเสียงดังขนาดนี้หูคงแตกไปแล้ว แต่เพราะเด็กชายพิการทางหู มาตั้งแต่เด็ก ให้ตะโกนจนคอแตกก็แทบจะไม่ได้ยินพ่อเคยพาลูกชายไปรักษาตัวในกรุงเทพฯ หลายต่อหลายครั้ง แต่เพราะครอบครัวฐานะค่อนข้างลำบาก เลยช่วยลูกชายได้แค่ซื้อเครื่องช่วยฟังราคาถูก พอให้ลูกนั้นได้ยินเสียงอะไรบ้าง“ไว้พี่เรียนจบ พี่จะหาเงินผ่าตัดให้ตะวันนะ” พี่สาวย่อตัวลงลูบหัวน้องอย่างเอ็นดู ดวงตากลมโตเต็มเปี่ยมไปด้วยความมุ่งมั่นเธอกับน้องห่างกัน 15 ปี ถึงจะเป็นลูกที่เกิดมาจากมารดาคนละคน แต่สายใยร
“ส่วนมึง!” ชายหนุ่มชี้หน้าด่าหญิงสาวที่ยังคงนั่งลอยหน้าลอยตา ทำเป็นทองไม่รู้ร้อนเปลื้องผ้าอย่างไม่อาย สายตาเขาที่มองเธอมันเต็มไปด้วยโทสะ ความเคียดแค้นเกลียดชัง“ถ้าหม่าม้ากูเป็นอะไรไปมึงคนแรกที่กูจะฆ่า!” เขาตะเบ็งเสียงใส่เธออย่างเหี้ยมโหด ยิ่งเห็นท่าทียั่วยวนของหญิงสาวมันยิ่งทำให้เขานึกรังเกียจผู้หญิงตรงหน้าอย่างหาที่เปรียบไม่ได้เธอมันน่ารังเกียจยิ่งกว่าไส้เดือนกิ้งกือเสียอีก!“ไอ้สไนเปอร์!!”“เรื่องนี้มันไม่เกี่ยวอะไรกับหนูนับดาว เพราะหม่าม้ามึงมันบ้า!!”เมื่อได้ยินผู้เป็นพ่อพูดแบบนั้นไฟแค้นในกายยิ่งลุกโชน สายตาเย็นชาเปลี่ยนเป็นดุดันและเลือดเย็นขึ้นมาทันที“หึ...ผมไม่แปลกใจเลยว่าทำไมพี่ปืนกับพี่กันต์สองคนนั้นเขาถึงเกลียดพ่อ” เขาหัวเราะในลำคออย่างเย้ยหยันเพียะ!!!“กูเลี้ยงมึงมาให้มึงมายืนด่ากูแบบนี้หรือไง! ไอ้ลูกสารเลว!!”ยิ่งเห็นอารมณ์ผู้เป็นพ่อเดือดดาลขึ้นเท่าไร เขาก็ยิ่งสะใจ เพราะตลอดหลายปีที่ผ่านมาตัวเขากับแม่ได้รับผลกระทบจากนิสัยและสันดานชั่ว ๆ ของพ่ออยู่ไม่น้อยแม่กลายเป็นคนซึมเศร้าวัน ๆ เอาแต่นั่งเหม่อร้องไห้อยู่คนเดียวส่วนเขาที่เห็นสภาพแม่แบบนั้นแต่กลับทำอะไรไม่ได้นอกจากนั่
“จะเซอร์ไพรส์อะไรนะ” ซอนบียิ้มน้อยยิ้มใหญ่ตรงไปยังที่นัดหมายแต่เธอต้องรู้สึกไม่ดีจนต้องหยุดเดินมองซ้ายมองขวาเหมือนรู้สึกว่ามีคนเดินตามเธอมา...ก็ไม่มีใครสงสัยคิดมากไปเอง...หญิงสาวคิดในใจแล้วตัดสินใจเดินต่อหมับ!!พรึบ!!กรี๊ด!!!!!“หุบปาก! ถ้าไม่อยากตาย!”ตุ้บ!!“อึก!” แต่ไม่ทันจะได้ก้าวขาเดินต่อไปร่างบางถูกกระชากเข้าไปที่โขดหิน ร่างเธอถูกเหวี่ยงจนกระแทกก้อนหินอย่างแรง เป็นเหตุให้เธอรู้สึกจุกเสียดที่ท้องน้อยจนแทบขยับตัวไม่ได้!“พะ...พวกแกเป็นใคร!” หญิงสาวเอ่ยเสียงเบาหวิวพร้อมเลือดสีสดที่ไหลอาบสองขา“ละ...ลูก” ดวงตากลมโตสั่นระริกเมื่อก้มมองตรงหว่างขาเห็นเลือดไหลออกมาไม่หยุด“ก็เป็นผัวน้องไงคนสวย!” ชายร่างใหญ่ผิวเข้มพูดขึ้นพร้อมทำหน้าหื่นกระหายใส่หญิงสาว พร้อมพุ่งตรงเข้าประชิดตัว“อย่านะ!”“ออกไป!”ด้วยสัญชาตญาณเอาตัวรอดร่างบางถอยกรูดหนี มือเล็กคว้ากำทรายไว้ในมือ“อย่าเข้ามานะ!” ซอนบีพยุงตัวลุกขึ้น พร้อมกับความรู้สึกเจ็บปวดเมื่อตอนนี้เธอรู้ตัวว่าได้เสียทารกน้อยในท้องไปแล้ว“ฮึ!! สภาพแบบนี้มึงจะหนีไปไหนได้!!” ชายร่างใหญ่พูดกระแทกเสียง สองเท้าก้าวเข้าไปหาเธอพรึบ!!“อีบ้า!!!”“มึงตาย!!!
Ep: 3 แผนร้าย“เป็นไงบ้างเหนื่อยไหม!” ทันทีที่แฟนหนุ่มเดินเข้าบ้านแฟนสาวที่ตอนนี้รับหน้าที่เป็นพยาบาลส่วนตัวดูแม่ที่ป่วยเดินเข้าไปสวมกอดแฟนหนุ่มด้วยความคิดถึงหลังจากวันนั้นทั้งสองก็ได้จดทะเบียนสมรส และย้ายเข้ามาอยู่ในบ้านฝ่ายชายโดยที่พ่อแม่ของฝ่ายหญิงก็ไม่ได้คัดค้านอะไรเพราะจำนวนเงินก้อนโต ที่สไนเปอร์มอบให้มันมากมายจนพวกเขาไม่สนใจในตัวลูกสาวจะมีแค่เพียงผู้เป็นน้องสาวที่ไม่พอใจเพราะตัวเองก็แอบรักสไนเปอร์ตั้งแต่ยังเป็นแค่เพื่อนกับพี่สาวคิดหาทางที่จะแย่งสามีพี่ทุกวิถีทาง“เปอร์ไม่เหนื่อยแล้วซอนบีล่ะเหนื่อยไหม วันนี้แพ้ท้องมากไหม ขอโทษนะช่วงนี้เรามีงานทุกวันเลยไม่มีเวลาดูแล” มือหนาลูบหัวแฟนสาวอย่างอ่อนโยน“นิดหน่อย แต่พรุ่งนี้วันหยุดเราไปเที่ยวกันนะ พอดีป๊ากับหม่าม้าอยากคุยเรื่องแต่งงานของเรา ส่วนเรื่องหม่าม้าเราให้เพื่อนมาช่วยดูแลแทนวันหนึ่ง” แฟนสาวพูดอย่างออดอ้อน“ไม่มีปัญหา อะไรที่ทำให้คุณแม่สบายใจ พ่อคนนี้ทำให้ได้ทุกอย่าง!”น้ำเสียงทุ้มนุ่มพูดพลางปลายจมูกโด่งคลอเคลียแก้มนวล ก่อนกลีบปากนุ่มจะประทับจูบมอบจุมพิตอันแสนหวานให้แฟนสาวพรึบ!“ก่อนมื้อค่ำ” ร่างบางถูกช้อนอุ้มเดินตรงไปยังห้อ
“เราแต่งงานกันนะตอนนี้เปอร์พร้อมแล้วที่จะดูแลซอนบี” ร่างหนากระชับกอดคนตัวเล็กในอ้อมกอดไว้แน่น“ซอนบีรักเปอร์นะ รักเปอร์มากกว่าทุกอย่างบนโลกใบนี้” คนตัวเล็กในอ้อมแขนก็ช่างออดอ้อนเอาใจแฟนหนุ่มเพราะเธอรอเวลานี้มานานรอวันที่เขาและเธอจะได้ใช้ชีวิตครองคู่รักอยู่ด้วยกันไปตลอดชีวิต…2 เดือนต่อมา“เปอร์!” แฟนสาวทันทีที่เห็นหน้าแฟนหนุ่มที่ตอนนี้เขาพาแม่ ย้ายออกจากบ้าน มาซื้อบ้านหลังใหม่อยู่ตามประสาสองคนแม่ลูกด้วยน้ำพักน้ำแรงที่ตัวเองหามาได้ เดินเข้าไปสวมกอดเขาด้วยความคิดถึง หลังจากที่ฝ่ายชายต้องบินไปคุมกองถ่ายภาพถึงต่างประเทศนานเป็นอาทิตย์“มีอะไรหรือเปล่าถึงยิ้มหน้าบานแบบนี้”เวลาอยู่กับเธอเขาจะเป็นคนละคน อ่อนโยนอบอุ่นแต่เวลางานใครก็ไม่อาจหาญกล้าเข้าหน้าเพราะเขาจะหน้านิ่งจริงจังอยู่ตลอดเวลา“ของขวัญให้ว่าที่คุณพ่อค่ะ!” แฟนสาวยื่นที่ตรวจครรภ์ให้แฟนหนุ่มที่ตอนนี้ยืนนิ่งอึ้งเหมือนโลกมันหยุดหมุน“พะ...พ่อ?” เขาพูดตะกุกตะกักด้วยความตื่นเต้น“ไม่ดีใจเหรอ?” จนแฟนสาวถึงกับหน้าถอดสี หรือเขาจะคิดว่าเธอตั้งใจปล่อยตัวเองให้ท้องเพื่อเอาลูกมาเป็นเครื่องผูกมัดเขากันนะแต่เพราะเธออยากให้เขามีความสุขคิดว่าถ้า
“ส่วนมึง!” ชายหนุ่มชี้หน้าด่าหญิงสาวที่ยังคงนั่งลอยหน้าลอยตา ทำเป็นทองไม่รู้ร้อนเปลื้องผ้าอย่างไม่อาย สายตาเขาที่มองเธอมันเต็มไปด้วยโทสะ ความเคียดแค้นเกลียดชัง“ถ้าหม่าม้ากูเป็นอะไรไปมึงคนแรกที่กูจะฆ่า!” เขาตะเบ็งเสียงใส่เธออย่างเหี้ยมโหด ยิ่งเห็นท่าทียั่วยวนของหญิงสาวมันยิ่งทำให้เขานึกรังเกียจผู้หญิงตรงหน้าอย่างหาที่เปรียบไม่ได้เธอมันน่ารังเกียจยิ่งกว่าไส้เดือนกิ้งกือเสียอีก!“ไอ้สไนเปอร์!!”“เรื่องนี้มันไม่เกี่ยวอะไรกับหนูนับดาว เพราะหม่าม้ามึงมันบ้า!!”เมื่อได้ยินผู้เป็นพ่อพูดแบบนั้นไฟแค้นในกายยิ่งลุกโชน สายตาเย็นชาเปลี่ยนเป็นดุดันและเลือดเย็นขึ้นมาทันที“หึ...ผมไม่แปลกใจเลยว่าทำไมพี่ปืนกับพี่กันต์สองคนนั้นเขาถึงเกลียดพ่อ” เขาหัวเราะในลำคออย่างเย้ยหยันเพียะ!!!“กูเลี้ยงมึงมาให้มึงมายืนด่ากูแบบนี้หรือไง! ไอ้ลูกสารเลว!!”ยิ่งเห็นอารมณ์ผู้เป็นพ่อเดือดดาลขึ้นเท่าไร เขาก็ยิ่งสะใจ เพราะตลอดหลายปีที่ผ่านมาตัวเขากับแม่ได้รับผลกระทบจากนิสัยและสันดานชั่ว ๆ ของพ่ออยู่ไม่น้อยแม่กลายเป็นคนซึมเศร้าวัน ๆ เอาแต่นั่งเหม่อร้องไห้อยู่คนเดียวส่วนเขาที่เห็นสภาพแม่แบบนั้นแต่กลับทำอะไรไม่ได้นอกจากนั่
กาญจนบุรี“พี่ดาว!!”“อยู่ไหนพ่อให้มาตามครับ”“พี่ดาว! พี่นับดาว!”“อยู่ไหน!”“คิก...คิก...”ร่างบางที่แอบอยู่หลังต้นไม้ ถึงกับต้องกลั้นขำ หัวเราะคิกคักเมื่อเด็กชายตะวัน น้องชายวัย 6 ขวบ วิ่งหอบจากบ้านเข้าสวนที่อยู่ไกลพอสมควร เพื่อมาตามพี่สาวคนสวยเด็กชายชะเง้อคอมองซ้ายทีขวาที แล้วทำหน้ามุ่ยเมื่อหาคนพี่ไม่เจอ“พี่นับดาว!!!!!!!”เด็กชายตะวันตะโกนสุดเสียง“.......” แต่เธอกลับเงียบค่อย ๆ เดินย่องไปยืนอยู่หลังน้อง“ตะวัน!!!!” และตะโกนใส่หูน้องชายสุดเสียง“......”แต่ทว่าเด็กชายตะวันกลับหันมาจ้องหน้าพี่สาวตาเขม็งถ้าเป็นคนอื่นปกติทั่วไปด้วยระดับเสียงดังขนาดนี้หูคงแตกไปแล้ว แต่เพราะเด็กชายพิการทางหู มาตั้งแต่เด็ก ให้ตะโกนจนคอแตกก็แทบจะไม่ได้ยินพ่อเคยพาลูกชายไปรักษาตัวในกรุงเทพฯ หลายต่อหลายครั้ง แต่เพราะครอบครัวฐานะค่อนข้างลำบาก เลยช่วยลูกชายได้แค่ซื้อเครื่องช่วยฟังราคาถูก พอให้ลูกนั้นได้ยินเสียงอะไรบ้าง“ไว้พี่เรียนจบ พี่จะหาเงินผ่าตัดให้ตะวันนะ” พี่สาวย่อตัวลงลูบหัวน้องอย่างเอ็นดู ดวงตากลมโตเต็มเปี่ยมไปด้วยความมุ่งมั่นเธอกับน้องห่างกัน 15 ปี ถึงจะเป็นลูกที่เกิดมาจากมารดาคนละคน แต่สายใยร
“ขอบคุณนะคะที่เมตตาดาว”“ที่ดาวมีกินมีใช้ทุกวันนี้ก็เพราะคุณ”สองร่างเปลือยเปล่านอนกอดคลอเคลียกันอยู่บนเตียง“เพราะหนูเอาใจเก่งแบบนี้ไงฉันถึงได้หลงจนโงหัวไม่ขึ้น” ชายวัยห้าสิบปลาย ๆ พูดเสียงอ่อนเสียงหวานมือสากลูบไล้คลอเคลียเนินอกอิ่มด้วยความเสน่หา“ดาวจะทำให้คุณมีความสุขทุกวันเลยค่ะ ขอแค่คุณเมตตาเด็กน้อยตาดำ ๆ คนนี้” มือเรียวไม่อยู่นิ่งลูบไล้แผงอกเลื่อนต่ำ ลงไปที่หน้าท้องล้วงลงไปใต้ผ้าห่มกอบกุมความแข็งแกร่งรูดชักขึ้นลงอย่างชำนาญมือ“อ่า ~~ ฉะ...ฉันจะไปไหนได้ในเมื่อหนูเด็ดขนาดนี้!” ชายวัยห้าสิบ ยกยิ้มอย่างพอใจเมื่อเด็กสาวรุ่นลูกใช้ปากปรนเปรอความใคร่มอบความสุขที่เขาปรารถนามาตลอดหลายปีที่ภรรยาคู่ใจไม่สามารถมอบความสุขกับเรื่องบนเตียงให้ตนได้ตั้งแต่เธอแท้งลูกและป่วยออด ๆ แอด ๆ และไม่สามารถร่วมรักกับสามีด้วยเหตุผลนี้ทำให้ผู้เป็นสามีมีบ้านเล็กบ้านน้อยแต่เธอก็ไม่ได้ต่อว่าเพราะเธอรู้ตัวว่าให้ในสิ่งที่สามีต้องการไม่ได้แต่ผู้ชายมันกลับไม่เคยพอเมื่อสามีพาเด็กสาวรุ่นราวคราวเดียวกันกับลูกชายเข้าบ้านทำเรื่องน่าอายโดยไม่สนใจว่าคนเป็นเมียจะรู้สึกยังไงและวันนี้สาวเจ้าก็ออดอ้อนเอาใจผัวแก่ให้พาเข้า