Semua Bab แค้นรักทาสสวาท: Bab 21 - Bab 30

...เอาไงดีนะ จะกลับบ้านก็ไม่ได้ งานพิเศษที่ทำก็ไม่มีแล้ว แล้วจะเอาเงินที่ไหนเช่าห้อง ไหนจะค่ากินค่าอยู่ เฮ้อ...นับดาวได้แต่นั่งถอนหายใจทำไมชีวิตเธอต้องเจอแต่เรื่องไม่ดีด้วยนะหลังจากแอบหนีออกมาจากห้องคนใจร้ายก็ไม่รู้จะไปนอนที่ไหนนี่ก็จะค่ำแล้ว เงินที่เหลือติดตัวอยู่ก็แค่ไม่กี่พันเพราะเขาจับเธอขังไว้ทำให้โดนไล่ออกจากงานที่ทำ ตัวเองไม่มีจะกินไม่เท่าไรแล้วพ่อกับน้องล่ะยิ่งคิดหญิงสาวก็อยากจะร้องแต่มันก็ร้องไม่ออก“มะเหมี่ยว คือดาวรบกวนอะไรหน่อยได้ไหม”[ดาวมีอะไร บอกมาได้เลยเหมี่ยวยินดี]“คือว่าดาวขอยืมเงินก่อนได้ไหม ไว้เดือนหน้าดาวจะคืน” นับดาวพูดอย่างเกรงใจ[ได้สิ เรื่องแค่นี้เอง เราเป็นเพื่อนกันนะมีอะไรให้เหมี่ยวช่วยบอกได้ ไม่ต้องเกรงใจ] ยิ่งได้ยินเพื่อนพูดแบบนั้นนับดาวก็ยิ่งเกรงใจเข้าไปใหญ่ถ้าไม่ถึงตาจนจริง ๆ เธอก็ไม่อยากรบกวนเพื่อนแบบนี้หรอก“ขอบคุณนะแล้วดาวจะรีบคืนให้”หลังจากที่คุยกับเพื่อนรักเสร็จนับดาวก็ขึ้นแท็กซี่เพื่อหาห้องเช่าเล็ก ๆ อยู่แต่ในเวลาเร่งด่วนแบบนี้มันไม่ใช่เรื่องง่ายเลยคอนโดสไนเปอร์ตรืด ~~ ตรืด ~~“ว่าไง” สไนเปอร์พูดเสียงงัวเงียเพ่งตามองจอเห็นว่าเป็นเพื่อนรักอย

“กรี๊ดดด ““ออกไปนะอย่าเข้ามา”นับดาวกรีดร้องเมื่อผู้ชายร่างใหญ่นับสิบคนเดินตรงเข้ามาหาเธอที่ได้แต่ร้องไห้ตัวสั่น ถูกมัดมือมัดเท้าหมับ!“ไม่ต้องร้องคนสวยเดี๋ยวก็สนุกเอง” ผู้ชายหนึ่งในสิบเดินเข้ามาแกะเชือกที่มือและเท้าออกเพราะใกล้ถึงเวลาสำคัญ“อย่าทำอะไรหนูเลยนะพี่ หนูกลัวแล้ว” สองมือไหว้ขอความเห็นใจจากอีกฝ่าย ดวงตากลมโตสั่นระริก ยิ่งเห็นร่างกายของแต่ละคนที่บึกบึนตัวเล็กก็ยิ่งสั่นสะเทือน“ไหนว่าคนนี้เด็ดไม่กลัว แล้วนี่อะไร” ชายอีกคนพูดขึ้น“นั้นสิวะ กูเจอวันก่อนไม่เห็นเป็นแบบนี้กูทดลองมาแล้วลีลาแม่ง! โคตรเด็ดขย่มทีเสากูแทบหัก พูดแล้ว” สายตาหื่นกามจ้องใบหน้าหวานที่เปื้อนไปด้วยคราบน้ำตา“แต่วันนี้ดูสดใหม่กว่าวันนั้นนะ ดูน่ากินกว่าด้วย” มือหนาลูบไล้ใบหน้าหวาน“ออกไปนะอย่ามายุ่งกับฉัน!”พรึบ!!ตุ้บ!!สองเท้าเล็กถีบเข้ากลางเป้าชายหนุ่มอย่างจัง ด้วยแรงถีบทำให้อีกฝ่ายถึงกับล้มหงายหลัง“ฮ่า ฮ่า ฮ่า” เสียงหัวเราะเยาะเย้ยดังสนั่นห้องเมื่อหญิงสาวแผลงฤทธิ์“อีบ้า!! มึงกล้าถีบกูเลยเหรอวะ!” เขาลุกขึ้นจ้องหน้าเธออย่างเอาเรื่อง“หยุด! มึงจะทำอะไร?” ชายอีกคนพูดห้ามเมื่อเขาทำท่าจะตบเธอ“เปลี่ยนจากตบเป็

หลายวันผ่านไป“ยังเจ็บอยู่ไหม”ตอนนี้เราอยู่บนรถหน้ามหาวิทยาลัย พี่เปอร์เขาแค่แวะมาส่ง ส่วนเขาฉันเองก็ไม่กล้าถามว่าจะไปไหน“หายแล้วค่ะ”ฉันพูดยิ้ม ๆ มือเรียวเขี่ยมุมปากเบา ๆ ดวงตาเย็นชาคู่นั้นที่เต็มไปด้วยความโดดเดี่ยว“พี่มีอะไร หรือเปล่า” ตั้งแต่วันนั้นเราก็สนิทกันมากขึ้น ถึงเขาจะไม่ชอบพูดแต่ก็ถือว่าดีกับฉัน กว่าตอนแรกคงจะเพราะรู้สึกผิดล่ะมั้ง ฉันก็ไม่ได้อยากอยู่แบบนี้หรอกถ้าเลือกได้แต่จากเรื่องที่ฉันเจอมามันทำให้ฉันกลัวบางคืนยังนอนผวา เมื่อฝันถึงผู้ชายพวกนั้น ดีที่ได้เขาคอยปลอบโยน ทุกครั้งที่ฝันร้ายเขาจะกอดฉันไว้มันรู้สึกดีและอบอุ่นอย่างบอกไม่ถูก ที่จริงเขาอบอุ่นมากนะแต่เขาเหมือนมีอะไรอยู่ในใจตลอดเวลา อารมณ์ก็ค่อนข้างร้าย ถ้าไม่พอใจอะไรเขาจะแสดงผ่านทางสีหน้าอย่างชัดเจน“......” พี่เปอร์เอาแต่เงียบและจ้องหน้าฉันอยู่แบบนั้น ทำเอาฉันถึงกับไปไม่เป็น มันรู้สึกเขิน ๆ กับสายตาเขายังไงไม่รู้“ไว้เลิกเรียนจะมารับ แล้วอย่าไปไหนมาไหนคนเดียว” เขาสั่งเสียงแข็ง“…...” ฉันได้แต่พยักหน้าหงึก ๆ ก่อนจะรีบลงจากรถเพราะทนกับสายตาเขาที่มองมาไม่ไหว...สไนเปอร์ได้แต่มองตามนับดาวด้วยความเป็นห่วง เพราะเด

“เล่นในนี้ไปก่อน ขอคุยงานแล้วจะมาหา”สิ้นคำพูดพี่เปอร์ถือโทรศัพท์เดินเข้าไปอีกห้อง ฉันได้แต่มองแผ่นหลังกว้างของเขา และมองสำรวจรอบห้องที่ตัวเองนั่งอยู่ต้องรู้สึกเขิน ๆ เมื่อสายตาเย็นชาคู่นั้นคอยมองกลับมาตลอด ยิ่งเวลาเขาหันกลับมามองจังหวะที่เผลอสบตากัน ฉันถึงกับต้องหันหน้าหนีไปมองทางอื่นดูพี่เปอร์เหมือนจะมีเรื่องแค่เดาจากที่เห็นนะ เขาดูท่าทางอารมณ์ไม่ดีเท่าไร คิ้วนี่ขมวดเข้าหากันเป็นปม ท่าทางดูเครียด ๆ มีความกังวลสังเกตได้จากปากเขาที่ขยับและกัดริมฝีปากเป็นระยะ ๆแต่เวลาที่จริงจังแบบนี้เขามีเสน่ห์มากเลยนะฉันก็ไม่รู้จะทำอะไรก็เลยนั่งเล่นเกมรอ ระหว่างที่เล่นก็มีแอบมองพี่เปอร์อยู่เป็นระยะ และตอนนี้พี่เขานั่งไขว่ห้างมือซ้ายคีบบุหรี่ มือขวาถือโทรศัพท์ทั้งที่ไม่เคยชอบผู้ชายที่สูบบุหรี่เพราะมันเหม็น แต่ทำไมตอนนี้ผู้ชายที่นั่งสูบบุหรี่อยู่อีกฝั่งของห้องกระจก ทำไมเขาถึงได้มีแรงดึงดูดมากขนาดนี้ มากจนฉันเผลอมองเขาอย่างไม่กะพริบตา“เรียกดาวเหรอ” ฉันชี้นิ้วใส่ตัวเองถามพี่เปอร์ที่กระดิกนิ้วเรียก และเขาก็กระดิกเรียกอีกครั้งเมื่อฉันหันซ้ายทีขวาที ก็ลืมไปทั้งห้องมีแค่ฉันคนเดียวถ้าไม่เรียกเธอจะเรียกใค

“เยส!!!”“มึงไอ้เปอร์เจอกู!”“โธ่เว้ย! ไอ้เหี้ย! เดี๋ยว ๆ อย่าให้ถึงทีกู”ฉันได้แต่นั่งก้มหน้า ส่วนพี่ ๆ เขาเล่นสนุกกันใหญ่“อยากเล่นไหม” น้ำเสียงเข้ม ๆ ดังขึ้นพร้อมร่างใหญ่ที่เดินเข้ามาใกล้“พะ…พี่เปอร์” ฉันมองหน้าเขาทำไมมันอยากจะร้องไห้แบบนี้“เล่นไหม?” ใบหน้าหล่อ ๆ ยื่นเข้ามาใกล้ ใกล้จนได้กลิ่นบุหรี่ ที่เขาเพิ่งสูบไป“ว่าไงจะอยากเล่นไหม?” คิ้วหนาเลิกขึ้นค้างไว้ สายตาเย็นชาคู่นั้นมันมีอะไรบางอย่างที่ฉันไม่เข้าใจ“ดาวเล่น ไม่เป็น แล้วอีกอย่างพี่” ฉันมองไปที่ พี่อชิ กับพี่บาสที่กำลังเล่นกันอย่างดุเดือดหมับ!!ร่างบางลอยไปตามแรงดึง โดยไม่ทันได้ตั้งตัว“ทำหน้าให้มันดี ๆ หน่อย ฉันแค่จะสอนไม่ได้จะฆ่า” พี่เปอร์พูดดุเมื่อฉันเอาแต่ก้มหน้า แค่นี้ก็ต้องดุ“ถือไว้แล้วทำแบบนี้ มองแล้วเล็ง แค่นี้ไม่มีอะไรยาก” พี่เปอร์แทงลูกสนุกเกอร์ให้ฉันดู เท่าที่ดูมันก็ไม่มีอะไรยาก แต่มันยากตรงที่ไม่เคยเล่น“ยืนแบบนี้” ฉันรับไม้จากพี่เปอร์แล้วยืนเก้ ๆ กัง ๆ เขาเลยมายืนซ้อนด้านหลังจัดท่าให้ ท่าทางฉันมันคงจะตลกมากพี่เขาเลยทนไม่ไหว“ไอ้เหี้ยอชิ! วันนี้วันอะไรวะทำไมกูแพ้ตลอด!”“หึ…ขอโทษวันนี้กูมือขึ้น แต่ที่น่าอิจฉ