All Chapters of แค้นรักทาสสวาท: Chapter 11 - Chapter 20

“ว่าไง! สไนเปอร์เพื่อนรัก!” อชิ หนุ่มหล่อลูกครึ่งไทยญี่ปุ่น เพื่อนรักเอ่ยขึ้นทันทีที่เห็นเพื่อนเดินทำหน้าเหมือนแบกโลกไว้ทั้งใบเดินตรงเข้าไปหา“.......” สไนเปอร์ไม่พูดอะไรแต่กลับกระดกเหล้าเข้าปาก“เบาเพื่อนเบา! ไปหงุดหงิดอะไรมา” อชิ คาสโนวาหนุ่มเอ่ยถามอย่างห่วงใย “เบื่อ!” เขาตอบแค่นั้นก่อนจะกินเหล้าต่ออชิได้แต่มองเพื่อนแล้วถอนหายใจ ก่อนจะขอตัวไปหาสาว ๆ เพราะรู้ว่าเพื่อนรักไม่ชอบให้ใครมาวุ่นวายอีกมุมของไนต์คลับ“สวัสดีครับคนสวย”“พอดีพี่เห็นน้องมาคนเดียว กลัวคนสวยจะเหงาเลยอยากนั่งเป็นเพื่อน”“…...” เธอไม่ตอบแค่ยิ้มอ่อน แต่แค่นั้นอีกฝ่ายก็เข้าใจความหมายของเธอแล้ว“พี่นิกส์ คนสวยชื่ออะไรครับ!”“นับดาวค่ะ จะเรียกนับเฉย ๆ ก็ได้” เธอยิ้มอ่อย“ชื่อก็เพราะคนก็สวย” เมื่อเห็นอีกฝ่ายให้ท่า มีเหรอเขาจะแค่นั่งคุยเฉย ๆ มือปลาหมึกเริ่มทำงานลูบไล้ สัมผัสเรียวขาขาว“คืนนี้ไปต่อห้องพี่ไหม!”หญิงสาวไม่ตอบแต่มือเรียวเอื้อมไปลูบเป้าหนุ่มหล่อ แค่เพียงเธอสัมผัสความเป็นชายใต้ร่มผ้าก็ผงาดตัวตื่นสีหน้าแววตาชายหนุ่มเต็มไปด้วยความปรารถนา ยิ่งเธอลูบเขาก็ยิ่งมีอารมณ์“ไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ!”พูดจบหญิงสาวลุกขึ้นเดิ

ตอนเช้า“พ่อคะ กอดดาวหน่อยดาวหนาว”นับดาว นอนตัวสั่นเมื่อเพ้อละเมอถึงแต่พ่อ เพราะทุกครั้งที่ไม่สบายพ่อจะเป็นคนดูแลมาตลอดตั้งแต่เด็กจนโต แต่ตั้งแต่ย้ายเข้ามาเรียนในกรุงเทพฯ เวลาไม่สบายก็ได้แต่ดูแลตัวเองแต่ครั้งนี้มันต่างจากทุกครั้ง ใบหน้าหวานแดงก่ำด้วยพิษไข้ จากความหยาบโลนของชายหนุ่มที่ยังคงนอนหลับสนิทอยู่ข้างกาย ไหนจะข้อมือที่เริ่มบวมเป่ง เพราะถูกมัดไว้ทั้งคืน“ซอนบี ซอนบี อย่าทิ้งเปอร์ไป ทำไมซอนบีกับลูกต้องทิ้งเปอร์ไปด้วย!”สไนเปอร์ที่นอนกอดร่างบางไว้แน่นร้องไห้สะอื้นเมื่อเมียและลูกมาบอกลา“ซะ...ซอน”“เฮือก!!”ก่อนเขาจะสะดุ้งตื่นเพราะสัมผัสถึงไอร้อนจากคนข้างกาย มันร้อนเหมือนเปลวไฟกำลังโหมไหม้“พ่อคะ ดาวหนาว ดาวคิดถึงพ่อ ดาวอยากกลับไปหาพ่อ”นับดาวยังคงละเมอเพราะพิษไข้กำลังเล่นงานจากบาดแผลที่อักเสบสไนเปอร์งัวเงียดันตัวลุกขึ้น ก่อนจะมองไปรอบ ๆ ห้องก่อนจะนึกขึ้นได้ว่าเมื่อคืนเขาทำอะไรลงไปบ้าง และต้องแปลกใจเมื่อเห็นถุงยางที่ถูกใช้แล้ววางอยู่ที่พื้นมันถูกเคลือบไปด้วยคราบเลือด“พะ...พ่อดาวหนาว”แล้วต้องหันกลับไปมองร่างบางที่ยังละเมอเพ้อ เขามองร่างเธอย่างพิจารณา แต่หัวเขามันหนักอึ้งเพราะเห

“ไม่ต้องกลัว ไอ้ตัวก่อเรื่องมันออกไปแล้ว”“ฉันแค่อยากถามอะไรเธอสักสองสามอย่างให้แน่ใจ แค่นั้น” กันต์พูดอย่างหนักใจ เพราะนับดาวกำลังอยู่ในอาการหวาดกลัว“มะ...ไม่ทำอะไรหนูจริง ๆ นะ” เธอพูดเสียงสั่นเครือน้ำตาคลอเบ้า“เชื่อใจฉันได้ ถ้าเธอยังอยู่ในบ้านหลังนี้จะไม่มีใครทำร้ายเธอได้ ฉันรับรอง” กันต์พูดจริงจัง“เรื่องแรก เธอได้ไปทำงานที่ไนต์คลับฉันไหม?”เพราะหลายเดือนก่อนมีคนชื่อนับดาวไปสมัครงานกับเทวา กันต์ก็ยังไม่ทันได้เจอหน้า ผู้หญิงคนนั้นก็โดนเทวาไล่ออกก่อนเพราะพฤติกรรมเธอค่อนข้างไม่ดี และชอบหาเรื่องเด็กในร้านคนอื่น ๆ“ไม่ค่ะ ดาวไม่เคยทำงานในไนต์คลับ” นับดาวพูดปฏิเสธทันทีเพราะเธอไม่ชอบที่อโคจรแบบนั้น แค่เป็นพนักงานขายในร้านสะดวกซื้อ เวลาเข้ากะกลางคืนเธอยังกลัวเลยแล้วจะไปทำงานที่แบบนั้นได้ไง“แล้วเธอเคยไปเกาหลีไหม?” กันต์ก็แค่ถามไปอย่างนั้นเพราะแค่ข้อแรกก็ไม่ใช่แล้ว“ไม่เคยค่ะ ดาวไม่เคยไปเที่ยวไหนด้วยซ้ำ ขนาดจะกลับบ้านไปหาพ่อยังไม่มีเวลาเลย”นับดาวหยุดร้องไห้เพราะเชื่อใจและไว้ใจกันต์ ว่าเขาคงไม่ทำร้ายเธอเหมือนผู้ชายใจร้ายคนนั้น“ฉันเชื่อที่เธอพูด แต่...” กันต์ทำหน้าครุ่นคิด“เธอมีพี่น้องไห

“ว่าไงพี่จะไปส่งดาวเมื่อไหร่” นับดาวเอ่ยขึ้นอีกครั้งเมื่อสไนเปอร์เอาแต่นอนนิ่ง“…...” เขาเงียบแต่หันหน้ามาจ้องหน้าเธออย่างหงุดหงิด“กะ...”“ถ้ายังไม่หยุดถาม ฉันจะเอาเธออีก!” น้ำเสียงดุดัน สายตาที่เย็นยะเยือกของสไนเปอร์ทำให้นับดาวถึงกับเม้มปากแน่นห้องทั้งห้องถูกความเงียบปกคลุมไว้อีกครั้ง...ทำไมต้องทำหน้าดุตลอดเวลา แล้วยังชอบว่ากันแรง ๆ อีก จากที่อ่านประวัติในเน็ตเขาก็เรียนจบด้านเดียวกันกับฉัน แถมยังมีชื่อเสียงเอามาก ๆ ที่เกาหลีและทางยุโรป ฉันไม่เข้าใจว่าทำไมเขาถึงทำกับฉันแบบนี้ แต่แฝดเหรอ หรือฉันจะแอบมีแฝดแล้วแฝดฉันไปทำเรื่องไม่ดีไว้ แต่มันจะเป็นไปได้เหรอ แต่ก็เป็นไปได้นิ แล้วถ้ามีคนอื่นที่คิดว่าเป็นฉันแล้วพวกเขามาทำร้ายฉันแบบนี้ล่ะ ฉันจะทำยังไงดี...นับดาวได้แต่นอนคิดถึงเรื่องความจะเป็นไปได้ทุกอย่าง เมื่อคำถามที่กันต์ถามเธอถึงเรื่องฝาแฝด แต่ตั้งแต่เล็กจนโตพ่อก็ไม่ได้พูดหรือบอกอะไร...ต้องถามพ่อ พ่ออาจจะรู้...นับดาวถอนหายใจเฮือกใหญ่ ถ้าพ่อรู้เรื่องที่เธอ.....นับดาวหันไปมองร่างหนาที่นอนอยู่ข้าง ๆ แล้วยิ่งอยากจะร้องไห้ออกมาอีกครั้ง แต่การร้องไห้เสียใจมันไม่ได้ช่วยให้เธอได้ความบริสุทธิ

สไนเปอร์เองก็ตกใจไม่แพ้กัน รวมถึงคนอื่นที่อยู่ในร้าน ต่างมองผู้หญิงสองคนด้วยความตกใจแต่ผู้หญิงที่อ้างว่าตัวเองชื่อนับดาวคนนั้นกลับดูไม่ตกใจที่ได้เจอนับดาวคนที่ยืนอยู่กับสไนเปอร์“ไม่นึกเลยว่าเราจะได้มีโอกาสได้เจอกัน ไงสบายดีไหม” เธอเดินเข้าไปพูดกับนับดาวที่เอาแต่ยืนนิ่งด้วยความตกใจเพราะแบบนี้ใช่ไหมเธอถึงถูกสไนเปอร์เข้าใจผิด มันก็ไม่แปลกที่สไนเปอร์จะเข้าใจผิดขนาดคนอื่น ๆ ยังเข้าใจเธอผิดเลย“ไม่เจอกันนานยังหล่อเหมือนเดิมนะคะ”เธอยิ้มให้นับดาวแล้วเดินเข้าไปกระซิบสไนเปอร์ที่กำหมัดแน่นในความโง่ของตัวเอง ถ้าตัวเขาใจเย็นกว่านี้สักนิดเขาคงไม่ทำร้ายผู้หญิงที่ยืนอยู่ข้าง ๆ เขาตอนนี้...ทุกอย่างมันแค่เริ่ม เพราะแกนางนับดาวเพราะแกฉันถึงมีชีวิตแบบนี้...“ได้เจอกันสักทีนะ” นับดาวอีกคนยิ้มหวานให้นับดาวที่เอาแต่ยืนนิ่งภายใต้รอยยิ้มหวาน ๆ ที่มีให้นับดาวคนที่ยืนอยู่ข้างกายสไนเปอร์มันกลับเต็มไปด้วยความอิจฉา ความน้อยเนื้อต่ำใจ เธอคนนั้นมีพ่อที่รักคอยดูแลเอาใจใส่ แต่เธอกลับไม่มีใครเข้าใจเห็นใจแม้กระทั่งแม่แท้ ๆ“นับดาวว่าเราไปทานข้าวที่อื่นกันดีกว่าค่ะ ร้านนี้บรรยากาศไม่ดีเท่าไร”ระหว่างที่ทุกคนกำลังมึ