Lahat ng Kabanata ng Alipin Ng Tukso: Kabanata 1 - Kabanata 10

Larkin POVNapahirap kapag birthday mo at naghanda ka. Lahat ay luto at kilos mo. Umaga palang ay nasa palengke na ako para mamili ng mga pagkaing lulutuin ko. Namili ako ng pang-bobopis, sisig at pati na rin mani na masarap ilaga. ‘Yan ‘yung mga pulutan na masarap talagang kainin kapag umiinom.Nagluto lang ako ng pancit at spaghetti para sa mga bisitang pupunta na hindi naman din umiinom. Hapon palang, nagpuntahan na ‘yung mga kapitbahay kong marites, marisol at tolits. Sila ‘yung kauna-unahang kumain ng handa ko. Lahat kasi kami dito ay kapag may birthday-han ay wala ng imbita-imbita, automatic ay darating sila para lusubin ang handa mo. Okay lang naman, masaya nga kapag lahat ay magkakasundo, ang maganda naman sa mga ito ay may dala silang softdrinks, o kundi naman ay isang pileng na saging.Nung mag-agaw na ang liwanag at dilim, start na ng party. Sa probinsya, hindi talaga masaya ang birthday kapag walang tagayan. Sa harap ng bahay ko dito sa LJS Street, nag-iinuman kami ng mga

Khaliyah POVGabi na nang mag-impake ako ng mga gamit ko. Bahala na, desidido na akong magpakalayo-layo. Hindi ko na kayang manatili pa sa bahay na ito, sa buhay na ito na may kasama kang ama na kaya kang ipaubaya sa ibang tao para lang ipambayad sa bobong utang niya sa Amedeo Salvatore na iyon. Si Mama, sure akong papayag din, kasi grabe niya ka-mahal si papa. Kakayanin nilang ibugaw ako sa pangit na Nolan na iyon basta maligtas si papa. Sorry, may isip na ako at matanda na ako kaya, ako mismo ang gagawa ng paraan para mailigtas ko ang sarili ko.Salamat kay Lord kasi, sinadya niyang marinig ko ang pag-uusap nila papa at ng mafia boss na iyon nung gabing iyon para siguro mailigtas ko ang sarili ko.Kaya ngayon, kailangan kong lumayo bago mahuli ang lahat. Ang Norzagaray, Bulacan ang naisip kong lugar na pagtataguan ko. Hindi ko alam kung hanggang kailan, pero isa lang ang sigurado, hindi nila ako mahahanap doon.Mabuti na lang at may isang kaibigan akong mapagkakatiwalaan, si Moreya.

Khaliyah POVMatapos kong basahin ang kontrata na ginawa ni Tito Larkin, hindi na ako nagdalawang-isip pa. Kinuha ko ang ballpen at mabilis kong isinulat ang pangalan ko sa papel. Pagkapirma ko, napangiti ako nang hindi ko namamalayan. Sa wakas, makakasama ko na siya sa iisang bahay. Makakasama ko na si Tito Yummy.“Anong nginingiti-ngiti mo diyan?” tanong ni Tito Larkin habang kinukuha ang kontrata mula sa kamay ko. May pagkamasungit siya minsan pero ayos lang, mapapalambot ko rin ang puso niya.Napakurap ako at mabilis na pinigilan ang sarili kong magpakita ng masyadong excitement. Excitement na baka may chance na maranasan ko siya sa kama. Sa ibabaw ko, habang kinakabayo ako ng husto. Argh! Shit, ngayon palang ay sobrang wild na ng mga naiisip ko. Nakakatama siya, sobra!Sorry, Moreya, pero trip ko ang Tito Larkin mo. Baka maging tita na niya ako soon at nakakatawa kapag nangyari ‘yon.“Wala lang po, Tito. Natutuwa lang ako na safe na ako rito.” Sinadya kong ibahin ang rason ko. Hi

Khaliyah POVTatlong oras akong pawisan, amoy alikabok, at halos magmakaawang kunin na ako ni Lord habang tinatapos linisin ang buong bahay ni Tito Larkin. Hindi ko alam kung paano ko kinaya, pero heto, tapos na rin ako sa wakas! Ang mga supot ng basura, nasa labas na. Ang mga kalat, nawala na rin. At higit sa lahat, ang sahig, hindi ko na rin alam kung pawis ko o tubig ang dahilan kung bakit ito kumikinang sa linis.Pero kahit na ganyan, proud ako sa sarili ko! Isang prinsesang tulad ko na hindi sanay magwalis, hindi marunong humawak ng basahan at iniiwasan ang mabahong amoy ng basura, ngayon ay may achievement na!Nakangiti pa akong naupo sa gilid ng sofa, hinihingal, habang pinagmamasdan ang paligid na malinis na nang biglang bumukas ang pinto ng kuwarto ni Tito Larkin. Napaayos agad ako ng upo at agad napatitig sa matipunong katawan niya na nakakagigil talaga.Lumabas si Tito Larkin, nakapang-itaas na ngayon pero kita pa rin ang hubog ng katawan niya. “Anong amoy “to?” tanong niya

Khaliyah POVPumasok na sa bank account ko ang perang pinagbenta ko sa mamahaling kotse ko. Halos hindi ako makapaniwala sa dami ng sero sa account balance ko. Sa totoo lang, bigay ni papa ang kotse na iyon, pero dahil matagal-tagal akong magtatago, gagamitin ko ang perang iyon para makapagtago ako ng mas matagal pa at para mabigay ko ang lahat ng need ni Tito Larkin para lang makapag-stay ako ng matagal rito.Hindi ito ang unang beses na nakahawak ako ng ganitong kalaking halaga, pero iba ngayon. Parang may kung anong kirot sa dibdib ko habang pinagmamasdan ang screen ng cellphone ko.Bukas ng umaga, pupunta na ang bumili para kunin ang sasakyan ko. Isang bahagi ng pagkatao ko ang parang gustong umatras, pero tapos na ang usapan sa bentahan. Wala nang atrasan dahil pumasok na sa bank account ko ang pera.Habang nag-aagaw ang liwanag at dilim, lumabas na si Tito Larkin sa kuwarto niya, wet look pa ang buhok dahil bagong ligo. Naka-simpleng puting t-shirt at lumang jeans siya na handa