Semua Bab Alipin Ng Tukso: Bab 21 - Bab 30

Khaliyah POVNapakunot ang noo ko. Narinig ko na parang may gumagalaw na sa labas nung magising ako ng umagang iyon. Tumingin ako sa orasan, alas siyete na ng umaga. Parang sa kusina ‘yung ingay na naririnig ko.May nagluluto?Agad tuloy akong bumangon mula sa higaan ko at nagmamadaling lumabas ng kuwarto ko. Pagdating ko sa kusina, bumungad sa akin si Tito Larkin, nakatayo sa harap ng kalan habang hinihigop ang isang tasa ng kape.“Tito!” Napalakas ang boses ko sa gulat. Agad akong lumapit sa kanya at hinablot ang sandok sa kamay niya. ‘Ano pong ginagawa niyo rito? Hindi pa kayo pwedeng kumilos! Baka mabinat kayo.”Napakamot siya sa ulo at napailing nang bahagya. “Naiinip lang ako, Khaliyah. Hindi naman ako sanay na walang ginagawa.”Hinila ko ang braso niya at dinala siya papunta sa hapagkainan. “Maupo na lang kayo diyan. Ako na ang mag-aasikaso ng almusal natin.” Hindi naman siya tumutol, kaya ako na ang nagpatuloy sa kusina ng mga nasinimulan niyang lutuin.Pinirito ko ang itlog a

Larkin POVSa pag-uwi ko ngayong hapon, hindi ko akalaing mapapadaan ako sa isang cake shop. Hindi naman ako mahilig sa matatamis, pero nang makita ko ang display ng strawberry cake sa salamin ng shop, agad kong naalala ang ilang vlog ni Khaliyah na pinanood ko kagabi.Ilang araw ko na rin siyang kasama sa bahay, pero sa totoo lang, marami pa akong hindi alam tungkol sa kaniya. Kaya naisipan kong manood ng ilan sa mga vlog niya. Doon ko napansin kung paano siya ngumiti habang kinakain ang strawberry cake, kung paano niya ito nilalasahan na parang ito ang pinakamasarap na pagkain sa buong mundo.Pero, grabe ang buhay ni Khaliyah sa mga napanuod kong vlog niya. Ang gaganda ng mga bansang napupuntahan niya at halos natikman na niya ang lahat ng masasarap na pagkain sa buong mundo. Ganoon siya kasosyal pero ngayon, alipin at alila ko na lang sa bahay kong bulok. Nakakahiya nga kasi nung mapanuod ko kung gaano kasarap ang buhay niya, napagtanto ko na hindi niya deserve ang buhay na binibig

Larkin POVBadtrip akong nagising nang umagang iyon. Pumikit pa ako ulit, umaasang panaginip lang ang lahat, pero nang dumilat ako, nandito pa rin ako sa kuwarto ko at mas lalong sumipa sa sistema ko ang katotohanang wala na akong trabaho. Lintek na baklang iyon. Parang na-scam pa ako. Akala ko, live show lang ang kapalit para magtanggap ako, pero nung makita na niya ang lahat, biglang nag-iba at gusto pang matikman ako.Napamura ako nang mahina habang nakahiga at nakatitig sa kisame. Akala ko kasi, kaya kong makalipat sa mas malaki at mas kilalang bar sa Manila. Matagal ko nang plano ‘yun, para mas malaki ang kita ko. Kumpiyansa pa akong matatanggap ako dahil maganda naman ang katawan ko at pogi rin naman ako. Pero putik na buhay ‘to—hindi ko akalain na kailangan pala akong matikman muna ng baklang may-ari bago ako ma-hire.Napailing ako sa inis. Ang kapal ng mukha niya. Sobrang gigil ko pa rin hanggang ngayon, kaya bumangon na ako at dumiretso sa banyo. Naghilamos lang ako, tapos na

Khaliyah POVHindi talaga boring ang bahay kapag kasama ko si Beranichi. Habang si Tito Larkin naman ay nakatambay sa labas, kami naman ni Beranichi ay abala sa paggawa ng strawberry jam. Inalok niya kasi ako na bumili ng strawberries mula sa Baguio. May lupa raw sila roon at marami silang tanim na strawberries, kaya naman nag-alok siya sa mga kapitbahay namin dito. Siyempre, ako ang pinakamadaming binili dahil sobrang hilig ko talaga sa strawberry jam.“Madali lang naman gumawa nito,” sabi ni Beranichi habang hinuhugasan ang mga strawberries sa running water dito sa lababo. “Mas maganda kung pipiliin natin ‘yung medyo hinog na para mas matamis ang gagawin natin.”Pinagmasdan ko ang mga pulang presa sa kamay niya. Ang iba, ako na mismo ang naghugas. Matapos ugasan, inilagay namin sa isang malaking lalagyan at sinimulang tanggalin ang mga dahon sa ibabaw.“So, paano na ‘yung next step?” tanong ko habang sinasalansan ang malilinis na strawberries sa isang lalagyan. Grabe, gusto kong pap

Khaliyah POVPagkauwi namin ni Tito Larkin sa bahay, halos hindi ko na mapigilan ang excitement ko sa gagawin kong planong paglinlang sa mga kapitbahay namin dito. Naisip ko, dapat may gawin pa rin ako para mapaniwala ko silang hindi ako ang Khaliyah na naka-post sa social media. Kaya naisip kong gumawa nitong Jam business. Bukod sa malilibang pa ako, magagawa ko nang maglalabas kapag napaniwala ko silang iba si Liya na nandito at sa Khaliyah na pinapahanap ng mga magulang ko.Hindi naman sa unang beses akong gagawa ng jam, pero ibang level ang saya na dulot nito ngayon dahil mukhang makaka-bonding ko si Tito Larkin. Pakiramdam ko, isa akong scientist sa isang laboratory, handang mag-eksperimento gamit ang mga prutas na binili namin kanina sa palengke.Una kong inihanda ang lahat ng kakailanganin, siyempre mga prutas, asukal, lemon juice at siyempre, ang mga garapon na paglalagyan namin ng jam. Sa gilid ng mesa, nakaupo si Tito Larkin, nakapangalumbaba at tila pinagmamasdan lang ako.