Khaliyah POVNagising ako sa malakas na boses ni Beranichi sa labas ng bahay. Napakunot ang noo ko at nag-inat. Nang idilat ko ang mga mata ko, nagulat ako nang makita kong nakabuyangyang pala ang pagkababaë ko. Nakalimutan kong magsuot ng panty kagabi pagkatapos kong mag-mariang palad. Doon ko na lang din naaalala ang nakita ko kagabi. Grabe talaga ang pagka-hot kagabi ni Tito Larkin. Ang laki at ang pogi ng pagkalalakë niya.Napatingin ako sa pinto ng kuwarto ko, nagulat ako kasi nakabukas pala ang pinto. Napahinto tuloy ako sa pag-iisip kay Tito Larkin nang maisip ko rin na baka may pumasok sa kuwarto ko. Kasi, tanda ko kagabi na nagsara ako ng pinto bago ako mag-mariang palad.Tumayo na tuloy ako para isara agad iyon at baka pasukin ako dito ni Beranichi at makita niya ang pagkababaë ko.Nang isara ko na ang pinto ng kuwarto ko, may napansin ako sa sahig, malapit sa kama ko. May nakita akong mga tulo ng puting likido. Napakunot ang noo ko. Ano ‘to? Wala akong maalala na ma natapon
Khaliyah POVHindi talaga boring ang bahay kapag kasama ko si Beranichi. Habang si Tito Larkin naman ay nakatambay sa labas, kami naman ni Beranichi ay abala sa paggawa ng strawberry jam. Inalok niya kasi ako na bumili ng strawberries mula sa Baguio. May lupa raw sila roon at marami silang tanim na strawberries, kaya naman nag-alok siya sa mga kapitbahay namin dito. Siyempre, ako ang pinakamadaming binili dahil sobrang hilig ko talaga sa strawberry jam.“Madali lang naman gumawa nito,” sabi ni Beranichi habang hinuhugasan ang mga strawberries sa running water dito sa lababo. “Mas maganda kung pipiliin natin ‘yung medyo hinog na para mas matamis ang gagawin natin.”Pinagmasdan ko ang mga pulang presa sa kamay niya. Ang iba, ako na mismo ang naghugas. Matapos ugasan, inilagay namin sa isang malaking lalagyan at sinimulang tanggalin ang mga dahon sa ibabaw.“So, paano na ‘yung next step?” tanong ko habang sinasalansan ang malilinis na strawberries sa isang lalagyan. Grabe, gusto kong pap
Khaliyah POVKahit anong pilit kong tiisin ang pagkabagot sa loob ng bahay, hindi ko na talaga kaya. Pakiramdam ko, ilang araw na akong nakakulong dito at unti-unti nang nanlalambot ang katawan ko sa kawalan ng ginagawa. Si Tito Larkin kasi, hindi pa inuulit ang ginawa niya nung nakaraang umaga, panay pa naman ang abang ko pero wala na, tila nahihiya na siyang gawin kaya medyo nabo-boring tuloy ako.Kaya habang nakaupo sa sofa, pinanood ko si Tito Larkin na nag-aayos ng mga gamit niya sa may lamesa.“Tito, gusto kong lumabas,” diretsahan kong sabi habang nakapamulsa ang dalawa kong kamay.Napahinto siya saglit at iniangat ang tingin mula sa hawak niyang cellphone at saka napakunot-noo. “Bakit? Saan ka pupunta?”“Gusto ko lang naman mag-try gumawa ng iba’t ibang jam,” paliwanag ko. “Diba, gumawa kami ni Beranichi ng strawberry jam? Ang sarap kaya. Kaya naisip ko, bakit hindi ko subukang gumawa pa ng ibang flavors?”Napailing si Tito, saka sumandal sa kinauupuan niya. “At kailangan mo p
Khaliyah POVPagkauwi namin ni Tito Larkin sa bahay, halos hindi ko na mapigilan ang excitement ko sa gagawin kong planong paglinlang sa mga kapitbahay namin dito. Naisip ko, dapat may gawin pa rin ako para mapaniwala ko silang hindi ako ang Khaliyah na naka-post sa social media. Kaya naisip kong gumawa nitong Jam business. Bukod sa malilibang pa ako, magagawa ko nang maglalabas kapag napaniwala ko silang iba si Liya na nandito at sa Khaliyah na pinapahanap ng mga magulang ko.Hindi naman sa unang beses akong gagawa ng jam, pero ibang level ang saya na dulot nito ngayon dahil mukhang makaka-bonding ko si Tito Larkin. Pakiramdam ko, isa akong scientist sa isang laboratory, handang mag-eksperimento gamit ang mga prutas na binili namin kanina sa palengke.Una kong inihanda ang lahat ng kakailanganin, siyempre mga prutas, asukal, lemon juice at siyempre, ang mga garapon na paglalagyan namin ng jam. Sa gilid ng mesa, nakaupo si Tito Larkin, nakapangalumbaba at tila pinagmamasdan lang ako.
Khaliyah POVMaaga akong nagising nang umagang iyon, mas maaga pa kaysa sa sikat ng araw. Pakiramdam ko, ngayon na ang tamang araw para subukan ang pagbebenta ng jam na ginawa ko kahapon. Oras na para lituhin ang mga tao, para isipin nilang hindi ako galing sa pamilyang mayaman.Pagtingin ko sa lamesa, nandoon pa rin ang mga garapon na puno ng iba’t ibang klaseng jam—pineapple jam, orange marmalade, apple jam,at mango jam. Nakangiti ako habang tinitingnan ang mga ito, hindi lang kasi ako makapaniwalang ako ang gumawa ng mga jam na ‘yan.Kakaiba na talaga ang buhay ko rito, ngayon, mararanasan ko na ang buhay na hindi ko nararanasan noon. Mararanasan ko ang buhay ng mga simpleng tao.Napagdesisyunan kong hindi na hihintayin si Tito Larkin na samahan pa akong maglako sa labas. Gusto kong gawin ito ng mag-isa. Bukod sa gusto kong patunayan na kaya kong dumiskarte sa buhay kahit lumaki ako sa marangyang pamilya, gusto ko ring maranasan mismo kung paano makipag-usap sa mga kapitbahay namin
Khaliyah POVPagdilat pa lang ng mata ko nung umagang iyon, ramdam ko na ang bigat ng katawan ko. Para akong binangungot buong gabi, tapos ngayon naman, pakiramdam ko niluluto ako sa sarili kong balat. Nanginginig ang tuhod ko nang subukan kong bumangon mula sa kama ko.“Tsk,” napapikit ako sa hilo. Pero hindi puwede, kailangan kong magbenta sa mga kapitbahay kasi marami akong pa-order kahapon nung magtanong-tanong ako.Pinilit kong i-ayos ang sarili ko at naglakad palabas ng kuwarto. Kailangan kong ilabas ang mga bagong jam na ginawa ko kagabi. Guyabano, santol, rambutan—lahat handa na, kailangan na lang ibenta talaga.Pagdating ko sa sala, napahawak ako sa dingding. Para akong lantang gulay at parang umiikot ang paligid. Napansin ko agad ang malakas na kalabog mula sa kusina. Ilang segundo lang, sumulpot si Tito Larkin na nakakunot-noo at may hawak pang baso ng tubig.“Anong nangyari sa itsura mo?”asik nito. “Bakit parang nilibing ka tapos binuhay ulit? Mukhang galing sa sinalanta n
Khaliyah POVPagdilat ng mga mata ko, ramdam ko pa rin ang bigat ng katawan ko. Wala pa rin akong gana, pero kahit paano ay mas okay na ang pakiramdam ko kaysa kaninang umaga.“Gumising ka na, may pagkain na.” Napakurap ako nang marinig ang malamig na boses ni Tito Larkin. Nang i-angat ko ang tingin ko, nakatayo siya sa gilid ng sofa, may hawak na tray na may mangkok ng mainit na lugaw at isang baso ng guyabano juice.Ang cute naman ng asawa kong ‘to, naka-apron pa talaga. Mukhang alalang-alala talaga siya sa asawa niyang may sakit. Ang cute tignan ng lalaking malaki ang katawan tapos naka-apron pa.Napahinga ako nang malalim. “Tito, parang nurse kita ngayon ah, nurse na, kusinero pa,” biro ko habang sinisikap kong umupo. Medyo parang umaalon pa rin ang paningin ko pero hindi na gaya kanina kasi nakainom na ako ng gamot.“Tumigil ka na diyan at kumain ka na,” mataray niyang sagot sabay lagay ng tray sa maliit na lamesa sa tabi ng kama ko.Kahit masungit, ramdam ko naman ang effort niy
Khaliyah POVPagkagising ko kinabukasan, pakiramdam ko parang hindi ako nagkasakit kahapon. Ang gaan ng katawan ko, parang isang araw lang akong natulog at nagising na parang walang nangyari, ganoon. Ang lakas ko na ulit! Ready na akong magbenta ng jams mga kapitbahay!Malakas na ako, oo, gusto ko na ulit maglalabas, ‘yun talaga ang plano ko. Pero siyempre, may isang tao rito sa bahay na tila nagtataglay ng titulong Hari ng Mga Bawal. At walang iba ‘yon kundi si Tito Larkin. Ang yummy husband tito kuno ko.“Hindi ka magtitinda ngayon,” sabi niya habang nagtitimpla ng kape. “Maniwala ka sa binat, mahirap gumaling kapag nabinat ka, magtatagal ang sakit mo.”“Pero, Tito—”“Walang nang pero-pero. Wala kang gagawin ngayon kundi ang magpahinga ka muna. Walang lalabas, walang magtitinda at walang matigas ang ulo!”Nanliit ako sa upuan ko sa lamesa. Ang sipag ko na dapat ngayon araw e, ang malas ko lang dahil may nag-aalaga sa akin na mas istrikto pa sa doktor. Pero hindi ko na kinontra si Ti
Khaliyah POVKINAUMAGAHAN, nagpasama na ako kay Larkin na pumunta sa palengke kasi panay ang follow up sa akin ng mga pa-order ko ng mga home made kong jam. Bitbit niya ang malaking eco bag na dala ko tuwing namimili, habang ako naman ay may hawak na maliit na listahan ng mga prutas at sangkap na kailangan ko para sa mga jam na gagawin ko. Naipon na kasi ang mga pa-order ko at hindi na sapat ang laman ng pridyider naming sangkap para makagawa ng marami.“Bilogin mo ‘yung mata mo mamaya ha, para makuha natin sa tawad,” biro niya sa akin habang tinatapik ang braso ko.Grabe, tuwing titignan ko ngayon si Larkin, naalala ko ang wild naming ginawa kagabi. Sobrang sarap nung pangyayaring iyon, hindi ako makapaniwala na nagkatikiman na talaga kami. Hindi lang ‘yon, mag-asawa na ang turingan namin ngayon.“Sige, gagamitin ko ‘yung charm ko mamaya. Pero mas maganda ata ‘yung sa iyo. Mas matindi ang diskarte mo sa palengke, lalo na kapag babae ang tindera,” udyok ko naman sa kaniya kaya napangi
Khaliyah POV “Oh my gosh!” sigaw ko nang maramdaman kong binigla ni Tito Larkin ang pagpasok ng titë niya sa loob ng pukë ko. Pakiramdam ko, parang may patola o upong nakasalpak sa loob ko. Nakatingin siya sa akin kasi alam niyang mabibigla ako.“Ano, okay ka lang ba?” tanong niya habang nakangisi sa akin. Naka-steady siya habang nakasalpak ang pagkalalakë niya sa loob ko. “Sabihin mo lang kung hindi mo kaya, ihihinto na agad natin ‘to.”Umirap ako. “Sinong may sabing ayaw ko na agad? Hindi mo ako matatakot sa laki at taba niyang iyo. Sige, magpaka-wild ka, pero hindi ako aatras. Ibigay mo sa akin ang lahat ng todong performance mo,” mayabang kong udyok sa kaniya kaya nakita kong ngumiti siya na parang nakakaloka.“Ganiyan ang gusto ko, desidido. Kung ganiyan naman pala, damahin mong mabuti ang bawat pagbayö ko.”Pinanindigan ko na. Nung gumalaw na siya, tiniis ko ang mga unang pagbaruröt niya sa akin. Ang sakit talaga, kasi ngayon lang ako nakaranas ng ganitong kataba at kabahang ka
Larkin POVNapakasariwa, mabango at halatang matagal hindi nahalungkat ang pagkababaë ni Khaliyah. Nakakainit lalo sa pakiramdam habang nilalaro ng mga daliri at dila ko ang butas ng pukë niya. Maya’t maya ang halinghing ni Khaliyah, hindi masyadong halata na naliligayahan siya sa ginagawa ko sa kaniya.Napakasarap ng mga katas na galing sa loob ng butas niya, wala akong sinayang, lahat ng nasa loob ng hiwa niya, hinimöd ko kaya halos mabaliw siya habang panay ang dila at himöd ko sa kaniya.Ngayong nag-umpisa na ang unang tikiman namin, sigurado akong hahanapin ko na ito. Siyempre, hindi lang ako, pati si Khaliyah. Siya na nga ang nagsabi na tuksong-tukso na agad siya nung una na ikama ko siya. Masarap pakinggan mula sa kaniya na una palang ay gusto na niya akong tikman. Tangina, tumitigas lalo ang burạt ko kapag sinasabi niya iyon. Lalo na kapag panay ang ungöl at sabi niya na ang sarap ko, kahit kinakain ko palang naman siya.“Tito, hindi ka na umusad. Halos twenty minutes mo nang
Khaliyah POVDahan-dahan akong lumapit kay Tito Larkin na hawak pa rin ang pagkalalakë niya. Kanina pa niya ito nilalaro habang nakatingin sa akin. Pagdating ko sa harap niya, nakipagtitigan pa ako sa kaniya ng matagal. Halos nag-aapoy ang titigan namin na para bang nagpapakiramdaman pa.Hanggang sa hindi na ako nakapagtimpi, dinampi ko agad ang labi ko sa labi niya. Ang titigan na iyon ay nauwi sa paglalaplapạn. Napakabilis humalik ni Tito Larkin, damang-dama ko ang kalambutan ng mga labi niya at ang init ng hininga nito. Hindi ko alam kung ilang minuto kaming naghahalikan. Basta, nakapikit ako nun, hinayaan kong lunurin ako niya ako sa masarap niyang mga halik. Hanggang sa buhatin niya ako. Habang karga-karga, patuloy ang pagtutukaan namin. Dinala niya ako sa kuwarto niya.Pagdating doon, binaba niya ako sa kama. Doon, tumayo siya sa harap ko habang nasa tapat ko ang kasing haba ng mukha ko na burạt niya. “Ganito ka pala ka-hot lalo kapag nasa harap ko na at walang saplot,” sabi ko
Khaliyah POVMainit-init na ang hapon at pinapainit pa lalo ito ni Tito Larkin kaya perfect na perfect ang pagkain namin ng halo-halo. Nasa terrace dining area kami nila Tito Larkin at ni Beranichi, habang hinahalo ko na ang yelo ng halo-halo na dinala ni Beranichi. Mukhang masarap kasi halatang maraming gatas, sakto lang din ang tamis, at kahit medyo masabaw na, hindi pa rin nawawala ang sarap.“Ang balita sa street, hindi lang daw pala magaling sa beauty contest si Khaliyah,” sabi ni Beranichi habang nakangiti sa akin at isinubo ang kutsarang may saging na saba. “Masarap ka din daw pa palang gumawa ng jam, pinagkakaguluhan na nila ito ngayon.”Napatawa ako. “Aba, totoo naman kasi ‘yan. Hindi ko nga inasahan na magugustuhan nila iyon, pero ang dami nang nag-order talaga. Ang mga ka-barangay natin, pati ‘yung mga tiga-kabilang purok, gusto raw tikman ‘yung pineapple ginger jam na ginawa ko.”Nakakatawa kasi way ko lang sana iyon para ipalabas na hindi ako mayaman, para maligaw ko sila
Khaliyah POVNgayon ko lang nalaman na ganito pala kalalim matulog si Tito Larkin. At ang malala, nananaginip pa ata siya ng kalibugạn niya dahil nang tumigạs ang titë niya ay sakto naman na lumusot ito sa butas ng boxer short niya.Maraming beses na akong gumawa ng ingay, pero hindi pa rin siya magising-gising. Pakiramdam ko tuloy ay mukhang pagod na pagod siya at puyat na puyat kagabi dahil kahit mainit, tulog na tulog siya.Napakasarap tuloy pagmasdan ng pawisan niyang katawan. Ang sarap dilaan, lalo na ng mga dibdib niyang may mapupula at matutulis na utöng. Tapos ‘yung mga bycep niya, ugh, parang ang sarap unanin habang katabi siyang matulog. Ang mga abs, kay sarap sipsip at himudin habang pawisan. Nakakapag-init ng katawan ang masarap na lalaking ito. Mamamasa talaga ang hiwạ mo kung ganitong kasarap na lalaki ang makikita mong natutulog na napaka-hot ngayon.Nang magkaroon na ako ng katapangan na hawakan ang naninigas niyang pagkalalạke, kinilabutan talaga ako. Putangina, ang t
Larkin POVKung may alas si Khaliyah laban sa akin, gusto ko, ako rin. Nang sa ganoon, para malaman ko kung gaya ko, pinagpapantasyahan din ba niya ako. Ang unang ginawa ko ay nahiga ako sa sofa dito sa sala habang boxer lang ang suot. Sinadya kong huwag magsuot ng pang-itaas para mahuli ko siya.Tanghaling tapat nun, hindi ako nagbukas ng electric fan para pagpawisan ang katawan ko. Mas pawis kasi ang katawan, mas hot tignan.Nung maramdaman kong palabas na siya sa kuwarto niya, pumikit na ako pero may kita pa rin ako sa paningin ko para ma-monitor ko pa rin siya.Nakita ko na napatingin siya ka agad sa akin habang nakahiga ako sa sofa. Tangna, kitang-kita ko kung paano siya napakagat-labi habang nakatingin sa akin. Akala niya siguro ay tulog ako. Nakaunan pa naman ako sa dalawang kamay ko kaya pati ang mabalahibong mga kilikili ko ay kita niya.“Tanghaling tapat, ang init-init naman ngayon,” malakas niyang sabi habang nakatitig sa akin. Hindi ako dumilat, nag-acting pa rin akong tul
Larkin POVSa totoo lang, wala naman akong balak buksan ang cellphone ni Khaliyah. Hindi ako ganoong klaseng tao. Hindi ako seloso, pero oo may feelings na ako sa kaniya kahit pa paano. Hindi ako pakialamero, pero kasi nang umilaw ang phone niya habang naliligo siya, paulit-ulit iyon at halos sunod-sunod, at ako na lang ang nasa sala kaya hindi ko maiwasang mapatingin doon.Unang buzz, hindi ko pinansin. Ikalawa, sinulyapan ko lang. Pangatlo, napailing na ako. Pero nang umabot na sa lima ang notifications na hindi niya man lang nilalagyan ng lock screen, napabuntong-hininga na lang ako. Nang lapitan ko ang phone niya, napakunot ang noo ko sa nakita ko sa screen niya "Konsehal Rosales sent a message."Konsehal Rosales? Ng Manila?Pumikit ako saglit habang pinipigilan ko ang sarili na magalit. Pero mabigat na ang dibdib ko dahil hindi siya dapat nakikipag-usap sa alam niyang malapit na tao sa ama niyang mayor.Nilabanan ko ang sarili kong kunin ang cellphone niya. Pero nanaig ang kaba s
Khaliyah POVHalos makatulog na ako dahil sa takot na nararamdaman ko dahil sa pagkakita sa akin ng konsehal na kaibigan ni papa, pero dahil tumunog ang cellphone ko, nagising ako at napatingin sa screen ng phone ko.“Pa-uwi na ako, Khaliyah,” basa ko sa text message ni Tito Larkin.Napabangon tuloy agad ako kasi sure akong nagtipid na naman ang taong ito, tiyak na hindi pa siya kumakain ng lunch. Habang wala pa siya, makapagluto na ng tanghalian. Sakto rin, hindi kami nakakatapos ni Beranichi ng pagkain sa samgyupsal kanina dahil sa pagkakita sa akin kanina ni Konsehal Rosales.Hanggang ngayon, hindi pa rin ako makapaniwala. Isang konsehal na taga-Maynila—at kaibigan pa ng papa kong mayor ang may-ari pala ng samgyupsal na iyon. At ang masaklap, nakita pa niya ako. Minsan, pahamak na rin talaga ang pagsama ko kay Beranichi, dahil sa kakagala namin at napapalayo kami, heto, muntik na akong mapahamak. Sure akong naka-report na iyon sa papa ko, sure na sure ako doon.Pero ayoko munang is