All Chapters of Alipin Ng Tukso: Chapter 31 - Chapter 40

Khaliyah POVMaaga akong nagising nang umagang iyon, mas maaga pa kaysa sa sikat ng araw. Pakiramdam ko, ngayon na ang tamang araw para subukan ang pagbebenta ng jam na ginawa ko kahapon. Oras na para lituhin ang mga tao, para isipin nilang hindi ako galing sa pamilyang mayaman.Pagtingin ko sa lamesa, nandoon pa rin ang mga garapon na puno ng iba’t ibang klaseng jam—pineapple jam, orange marmalade, apple jam,at mango jam. Nakangiti ako habang tinitingnan ang mga ito, hindi lang kasi ako makapaniwalang ako ang gumawa ng mga jam na ‘yan.Kakaiba na talaga ang buhay ko rito, ngayon, mararanasan ko na ang buhay na hindi ko nararanasan noon. Mararanasan ko ang buhay ng mga simpleng tao.Napagdesisyunan kong hindi na hihintayin si Tito Larkin na samahan pa akong maglako sa labas. Gusto kong gawin ito ng mag-isa. Bukod sa gusto kong patunayan na kaya kong dumiskarte sa buhay kahit lumaki ako sa marangyang pamilya, gusto ko ring maranasan mismo kung paano makipag-usap sa mga kapitbahay namin

Khaliyah POVPagdilat ng mga mata ko, ramdam ko pa rin ang bigat ng katawan ko. Wala pa rin akong gana, pero kahit paano ay mas okay na ang pakiramdam ko kaysa kaninang umaga.“Gumising ka na, may pagkain na.” Napakurap ako nang marinig ang malamig na boses ni Tito Larkin. Nang i-angat ko ang tingin ko, nakatayo siya sa gilid ng sofa, may hawak na tray na may mangkok ng mainit na lugaw at isang baso ng guyabano juice.Ang cute naman ng asawa kong ‘to, naka-apron pa talaga. Mukhang alalang-alala talaga siya sa asawa niyang may sakit. Ang cute tignan ng lalaking malaki ang katawan tapos naka-apron pa.Napahinga ako nang malalim. “Tito, parang nurse kita ngayon ah, nurse na, kusinero pa,” biro ko habang sinisikap kong umupo. Medyo parang umaalon pa rin ang paningin ko pero hindi na gaya kanina kasi nakainom na ako ng gamot.“Tumigil ka na diyan at kumain ka na,” mataray niyang sagot sabay lagay ng tray sa maliit na lamesa sa tabi ng kama ko.Kahit masungit, ramdam ko naman ang effort niy

Khaliyah POVNung sumapit na ang gabi, nag-ready na ako ng mga makeup na dala-dala ko. Mabuti na lang talaga at nadala ko pa ang mga makeup ko. Lahat ng sa tingin kong kailangan ko ay dadalhin ko. Maingat kong inayos ang bawat palette, lipstick at brushes sa loob ng bag ko, sinisigurado kong wala akong makakalimutan.Habang abala ako sa pag-aayos, biglang umeksena si Tito Larkin, a.k.a. my yummy husband. Nakapamaywang ito sa pinto habang nakatingin sa akin na parang may ibabalitang seryoso.“Sasama na nga‘ko,” aniya sabay lapit sa akin.Napatingin ako sa kanya habang napakunot-noo. “Ha? Saan? Sa beauty contest? Mahilig ka bang manuod ng ganoon?”“Actually, hindi ako mahilig manuod ng ganoon. Naisip ko lang kasi na kailangan niyo ng kasama. Mahirap na, baka may mga siraulo dun,” sagot niya na parang hindi ako puwedeng kumontra. Kapag siya na ang nagsabi at nagdesisyon, iyon na ‘yon, bawal nang mangialam kasi siya ang batas.Hindi ko naman ikinaila na gusto niyang sumama, pero malakas a

Khaliyah POVSa dami ng beses kong inisip na tumanggi sa ganitong eksena, hindi ko akalaing heto ako ngayon,nakatayo sa backstage, suot ang isang napakagandang gown na kulay emerald green, ito ang napili kong gown at kulay kasi ito ang maganda sa paningin ko.Nakapila na ako kasama ang siyam na iba pang kandidata. Hindi Khaliyah ang pangalan ko ngayong gabi. Liya. Liya Colmenares kasi hindi nila ako puwedeng makilala bilang si Khaliyah Dadonza kasi kung ganoon ang mangyayari, lagot na, mahahanap na ako ng mga magulang ko at ng mafia boss na nagpapahanap din sa akin.Ako ang pinakahuling tatawagin. Sampu kaming lahat, pero sa tuwing may isang umaakyat sa entablado, para bang lalo lang akong kinukuryente ng kaba sa dibdib ko. Pinagpapawisan na ang mga palad ko kahit malamig ang hangin mula sa electric fan sa gilid ng backstage.“Relax lang, girl,” sabi ni Beranichi habang inaayos ang buhok ko. “Ang ganda-ganda mo kaya. Kayang-kaya mo ’yan.”Hindi ko siya sinagot. Hindi pa rin ako makapa

Larkin POVNasa harap na ulit ako ng audience matapos ang final look na ginawa ni Beranichi kay Khaliyah. Pakiramdam ko, pati tibok ng puso ko ay naririnig na ng buong mundo. Kinakabahan na kasi ako, baka hindi maganda ang maging sagot ni Khaliyah. Sana lang ay may laman talaga ang utak niya.Ilang sandali na lang at tatawagin na si Khaliyah para sa question and answer portion. Sa ngayon, parang wala pang magandang sumasagot ng maayos na tugma sa tanong. Nakatayo lang ako rito, nanunuod, tahimik, pero sa loob-loob ko, naglalaban ang kaba at tuwa. Hindi ko inasahang ganito pala ang mararamdaman ko habang pinapanood siya. Iba siya ngayong gabi. Ibang-iba.At sa totoo lang, biktima rin ako ni Beranichi, akala ko kasi ay magbabantay lang ako sa kanila ni Khaliyah, ‘yun pala, mabubulaga rin ako sa naisip niyang pakulo kasi isasabak pala niya sa contest si Khaliyah.“Candidate number ten, please step forward,” anunsyo ng host. At doon na lumabas si Khaliyah na suot ang isang bagong long go