Semua Bab พลาดรักคุณสามี: Bab 21 - Bab 30

หวานใจไม่ได้ตอบโต้สิ่งที่คนเป็นสามีพูด ในเมื่อพวกเขามีหลักฐานเธอจะเถียงได้อย่างไร "หวานขอตัวไปทำงานนะคะ" พูดจบเธอก็ออกจากห้องไปทั้งสามที่อยู่ในห้องได้แต่มองตาม"เดี๋ยวผมจัดการเองครับ" เธอทำแบบนี้มันยิ่งทำให้คนอื่นไม่สบายใจ รามิลก็เลยเดินตามมาที่ห้องทำงาน"ฟังคนอื่นบ้างสิ" จังหวะที่ประตูห้องหวานใจกำลังจะปิดลง รามิลก็ได้ผลักมันเข้ามา"โอ๊ย" เธอยังไม่ได้ออกห่างจากประตู พอเขาผลักเข้ามาก็เลยชนเข้ากับหน้าผาก"เจ็บไหม" มือหนาเอื้อมไปกำลังจากลูบดู แต่หญิงสาวรีบถอยหลังออกไป "คุณพ่อไม่สบายใจเรื่องนั้น ฉันก็เลยอยากจะมาคุยกับเธอ" ขณะที่พูดสายตาเขามองดูหน้าผากตรงที่กำลังเริ่มมีรอยแดง"บอกท่านให้ท่านสบายใจได้เลย ไม่ต้องมาสนใจฉัน" ว่าแล้วหญิงสาวก็เดินไปนั่งลงเก้าอี้ทำงานได้ยินเสียงเขาออกจากห้องเธอถึงได้เงยหน้าขึ้นมามอง แต่นั่งอยู่แค่ครู่เดียว ก็มีคนเคาะประตู"เข้ามาค่ะ" ถ้าเป็นเขาคงไม่เคาะหรอกคงเป็นคนอื่น"คุณรามิลบอกว่า ประตูชนหน้าผากของคุณ" กานดานำยาทาเข้ามาให้ "โอ้โหแดงเลยค่ะ""เดี๋ยวฉันทำเองค่ะขอบคุณมาก" พอหวานใจรับยามาเธอก็เดินเข้าห้องน้ำ เพราะกระจกมีแค่อยู่ในนั้น ถ้าเป็นหญิงคนรักเขาคงจะเปิดร

"ไม่มีตำแหน่งว่างเลยหรือคะ""ทางโรงงานยังไม่เปิดรับสมัครคนงานเลยค่ะ""ขับรถในโรงงานก็ได้นี่คะ แบบรถยกของ""อันนั้นคงไม่ได้มั้งคะ" ฝ่ายบุคคลต่างมองหน้ากัน จะปฏิเสธไปเลยก็ไม่กล้า ทุกคนรู้จักลุงคนนี้ดี เพราะรับส่งสินค้าในโรงงานประจำ แต่ช่วงหลังมาข่าวไม่ดีเกี่ยวกับลุงก็มีมาก"ถ้างั้นเดี๋ยวฉันพาลุงไปสมัครที่บริษัทดีกว่าค่ะ""อย่าพยายามอีกเลยครับคุณหนู""คุณหนูเหรอคะ?""ผมขอเรียกคุณว่าคุณหนูนะครับ""เอาที่ลุงสบายใจเลยค่ะ""ผมออกไปหางานทำข้างนอกก็ได้ครับ ถ้าไม่ติดคดีเรื่องทำของเสียหาย ผมคงหางานได้""ฉันว่าจะช่วยก็ต้องช่วยสิ ว่าแต่ลุงชื่ออะไรฉันยังไม่รู้ชื่อลุงเลย""ผมชื่อสมานครับ เรียกผมลุงหมานก็ได้"หวานใจก็เลยพาลุงสมานนั่งแท็กซี่มาที่บริษัทกว่าจะมาถึงก็บ่ายคล้อยแล้ว อีกไม่ถึงชั่วโมงบริษัทก็จะเลิกงาน"พนักงานขับรถไม่มีตำแหน่งว่างจริงๆ ค่ะ""แล้วมีตำแหน่งไหนที่ลุงพอจะทำได้บ้างคะ""คุณลุงอายุเกินเกณฑ์ที่ทางบริษัทจะรับเข้าทำงานใหม่แล้วค่ะ""หยวนๆ หน่อยไม่ได้เหรอคะ"ฝ่ายบุคคลรู้จักหวานใจในนามรองประธาน ทุกคนก็เลยคุยแบบเกรงใจ แต่ถ้าเป็นเรื่องนี้ถึงแม้จะใช้เส้นสายทางฝ่ายบุคคลก็ลำบากใจเย็นวันนั้น

เห็นแค่คนก่อเรื่องก็รู้แล้วว่าตอนนี้ใครอยู่ในห้องกับผู้จัดการ รามิลก็เลยเปิดประตูเข้าไป"ท่านรอง" อัมรินทร์ที่นั่งหันหน้ามาทางประตูเห็นว่าเป็นรองประธานก็รีบลุกขึ้นต้อนรับ ส่วนหวานใจไม่ได้หันกลับมาหรอกแค่นี้ก็รู้แล้วว่าเป็นใคร แต่ทำไมเขาต้องเข้ามาตอนนี้ด้วย"มีอะไรกัน""พอดีว่าคุณหวานใจเข้ามาเคลียร์เรื่องค่าเสียหายครับ"รามิลมองดูคนที่นั่งหันหลังให้เล็กน้อย แต่เธอก็ไม่ได้หันกลับมามองเขาหรอก "ถ้างั้นผมคงไม่มีอะไรจะคุยแล้ว" เขาก็คิดว่าจะเข้ามาคุยเรื่องนี้ เพราะใกล้สิ้นเดือนแล้วต้องเคลียร์เรื่องค่าใช้จ่ายรวมถึงเรื่องค่าเสียหายด้วย"แต่ว่า.."จากที่กำลังจะออกไปรามิลก็หันกลับมาเมื่อได้ยินอัมรินทร์พูด อ้ำๆ อึ้งๆ "คือผมตัดยอดไม่ได้ครับ" หวานใจยังคงนั่งเงียบอยู่ เพราะยังไงเงินเธอก็ไม่พอจะให้เดือดร้อนที่บ้านด้วยก็ไม่ได้สายตาของรามิลมองไปที่เธออีกครั้ง ไหนเธอบอกว่าจะรับผิดชอบทำไมถึงปิดยอดไม่ได้ แต่เขาก็ไม่ได้ถาม"คือว่าคุณหวานใจขอผ่อนผัน 2-3 งวดครับ" เรื่องนี้ต้องผ่านความเห็นชอบของท่านประธาน แต่ถ้าจ่ายเต็มเลยเรื่องนี้ทำกันเองได้"ผ่อนงั้นเหรอ" หวานใจไม่ได้ห้ามที่อัมรินทร์พูด เธอก็ไม่มีสิทธิ์

"ถ้าคืนนี้คุณทำอะไรฉันอีก ฉันจะร้องให้พ่อกับแม่ช่วยจริงๆ ด้วย""แล้วไง..ถ้าพวกท่านถาม เธอจะตอบว่าสามีกำลังจะปล้ำอย่างนั้นเหรอ""คุณรามิล ในเมื่อคุณไม่ได้รักฉัน คุณก็อย่าทำแบบนี้กับฉันอีกเลย""แต่ก็เคยทำไปแล้วนี่""คนเห็นแก่ตัว มีผู้หญิงที่รักอยู่แล้ว ทำไมคุณไม่ปฏิเสธยอมแต่งงานกับฉันทำไม""เวลาคุยกันห้ามดึงคนอื่นเข้ามาเกี่ยวข้องด้วย""ฉันจะดึงแล้วทำไม ยิ่งคุณไม่ชอบฉันก็ยิ่งจะ..อืมม!!" คนตัวเล็กที่ถูกทับร่างอยู่ ยังพูดไม่จบเลยก็ถูกเขาโน้มลงไปจูบลิ้นหนาแทรกเข้ามาในโพรงปากทันทีโดยที่เธอต่อต้านไม่ได้หญิงสาวดิ้นรนอยู่ครู่หนึ่งก็หยุด หลายครั้งแล้วที่สู้เขาไม่ได้ แล้วเธอจะสู้ให้เหนื่อยทำไมรามิลคิดว่าเธอจะยอมเหมือนทุกครั้ง พออีกฝ่ายนิ่งเขาก็ขยับมือต่ำลงมาวางแนบกับเนินน้องสาวขาเรียวแยกออกจากกันเล็กน้อยเพื่อให้เขาสัมผัสมันได้ จนรามิลแปลกใจ เพราะวันนี้เธอยอมเร็วมาก ถ้าไม่ปล้ำกันจนเหนื่อยคงไม่ยอม หรือว่าน้ำเดินจนเขายอมปล่อยจูบเพื่อที่จะมองสบตาเธอ"คุณไม่อึดอัดหรือไงถอดเสื้อผ้าก่อนสิคะ" หวานใจมีท่าทีที่อ่อนลงมากแถมยังบอกให้เขาถอดเสื้อผ้าก่อนอีก"อะไรนะ?" ถึงแม้ว่าเขาจะยังคงแปลกใจอยู่มาก แต่นาท

"คุณทำบ้าอะไร" หญิงสาวรีบหันหน้าไปทางอื่น เมื่อเห็นว่าร่างกายของเขาไม่มีอะไรปิดบังอยู่เลย"ถ้าไม่ถอดแล้วจะเช็ดตัวยังไง" แต่ที่จริงเขาก็เตรียมการไว้แล้วแหละ เผื่อมีใครเปิดประตูเข้ามา เพราะที่นี่คือโรงพยาบาล"ใครเขาจะไปเช็ดให้คุณขนาดนั้น""เร็วๆ เถอะน่า เหนียวตัวจะตายอยู่แล้วเนี่ย"ไหนๆ ก็บอกว่าจะเช็ดตัวให้แล้ว เธอก็เลยเอื้อมมือไปเช็ดๆ ถูๆ บนร่างกาย"ไม่หันมาจะรู้หรือว่าเช็ดตรงไหนบ้าง""คุณก็เอาผ้ามาปิดไว้ก่อนสิ" "ทำเหมือนไม่เคยเห็น" "ใครเขาอยากเห็นของคุณล่ะ""จบเมืองนอกมาจริงไหมเนี่ย" ชายหนุ่มก็เลยขยับกางเกงตัวที่เขาเพิ่งถอดออกขึ้นมาปิด ตอนนี้มันใช้การได้ปกติแล้ว คงเพราะยาที่หมอให้ แถมยังแข็งไม่ยอมลงอีก"...." ใบหน้างามแดงขึ้นมาจนเห็นได้ชัด เขาปิดไว้ก็จริงแต่ตรงยอดปลายของมันยังคงโผล่พ้นผ้าที่เขาปิดออกมาให้เห็นหวานใจพยายามจะไม่สนใจสิ่งนั้นรีบเช็ดให้เสร็จไวๆ ดีกว่า"คุณ!" พอหญิงสาวโน้มตัวเพื่อจะเอื้อมไปเช็ดอีกฝั่ง ก็ถูกเขาแกล้งโดยการดึงเธอล้มลงมาทับแต่จังหวะที่เธอทับท่อนล่างเขาอยู่ ประตูห้องก็เปิดเข้ามา.."แม่?" "ทำอะไรกัน" แก้วใจรีบหันหลังกลับไปเมื่อเห็นว่าลูกเขยกับลูกสาวอยู่ในสภาพ