All Chapters of นางบำเรอ SM20+: Chapter 1 - Chapter 5

“อยากให้ฉันเลิกยุ่งกับเพื่อนของเธอ ก็มาเป็นนางบำเรอของฉันสิ” คิงส์เอ่ยพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงที่เย็นยะเยือกไร้ความรู้สึกใด ๆ “แล้วทำไมฉันต้องทำแบบนั้นด้วย ฉันไม่ดึงตัวเองลงไปต่ำแบบนั้นหรอก” เดียร์พูดเหยียดคนตรงหน้า “อย่าลืมสิว่าเธอกับฉันเราก็เคย….เอากันมาแล้วนะ” คิงส์เหยียดยิ้มมุมปากเมื่อพูดจบ พลางไล่สายตามองร่างบางราวกับเสือที่กำลังจะขย้ำเหยื่อตรงหน้า“ไอ้….” “ได้ข่าวว่าเปิดบริษัทใหญ่โตโอ่อ่า ถ้ามีข่าวเรื่องที่เธอนอนกับไอ้ขี้คุกอย่างฉัน มันจะมีผลกระทบต่อบริษัทของเธอยังไงกันนะ” แววตาอันคมกริบจ้องมองกระต่ายน้อยตรงหน้าอย่างผู้ชนะ “….” “ตอนนี้ถ้าฉันจะเป็นข่าวมันก็ไม่เสียหายอะไร เพราะฉันก็แค่ไอ้ขี้คุกคนนึง ต่างกับเธอที่เป็นเจ้าของบริษัทใหญ่แถมกำลังไปได้สวย ถ้ามีข่าวเสียหายขึ้นมาจะเป็นยังไง” “นายอย่าทำอะไรบ้า ๆ แบบนั้นนะ” “ถ้าอย่างนั้นก็ยอมรับข้อเสนอของฉันสิ และเรื่องของเราสองคนก็จะเป็นความลับ….” นิ้วเรียวยาวกรีดกรายไปตามใบหน้าสวยคม ก่อนจะโน้มใบหน้าหล่อเหลาก้มลงสูดดมกลิ่นหอมอ่อน ๆ จากปลายผมม้วน “ตลอดไป” ************6 ปีต่อมา คิงส์ก้าวข้ามผ่านประตูเหล็กหนาสูงเท่าหลังคาบ้านโดยที่ไม่หั

เดียร์ Talk บริษัทออกแบบดีไซเนอร์ “สวัสดีค่ะท่านประธาน” “สวัสดีค่ะ” ฉันหันไปยิ้มตอบรับกับพนักงาน ก่อนจะเร่งฝีเท้าเดินไปยังห้องทำงานของตัวเอง “คุณเดียร์ครับ”“อ่าว่าไงเจมส์?” ฉันหยุดชะงักเมื่อนักศึกษาฝึกงานที่ฉันเพิ่งจะรับเข้ามาทำงานในบริษัทยืนรอฉันอยู่หน้าห้องทำงาน โดยมีแฟ้มเอกสารปึกหนาอยู่ในมือ “มาส่งงานเหรอ?” “ครับ แล้วก็จะมาขอคำปรึกษาจากคุณเดียร์ด้วยครับ” “เข้ามาก่อนสิ” ฉันเปิดประตูพาเจมส์เข้าห้องทำงานไป ความจริงฉันก็ไม่เคยคิดอะไรกับเด็กนักศึกษาที่มาฝึกงานหรอก จะคุยงานมันก็ต้องเข้าไปคุยในห้องทำงานอยู่แล้วไหม แต่บางคนกลับมองว่าฉันพาเด็กนักศึกษาเข้าไปกินในห้องทำงาน นี่มันสถานที่ทำงานและอีกอย่างฉันก็เป็นเจ้าของบริษัทฉันไม่ทำเรื่องบัดสีบัดเถลิงทำอะไรต่ำๆ เหมือนปากคนที่พูดหรอก “ผมยังไม่ค่อยเข้าใจส่วนนี้น่ะครับคุณเดียร์” “ไหน” ฉันโน้มตัวไปมองงานในแฟ้มของเจมส์ก่อนจะใช้ปากกาวงแยกบรรทัดพร้อมกับอธิบายให้เจมส์เข้าใจ งานแบบนี้ถ้าไม่ทำความเข้าใจตั้งแต่แรกก็จะไม่มีทางเข้าใจเลยนะ สำหรับคนที่รักงานแบบนี้จริงๆ ถึงจะเข้าใจ “อ๋อ ผมพอจะเข้าใจแล้วครับคุณเดียร์ ขอบคุณมากๆ นะครับ” “ไม่เป็นไร

คิงส์ Talk ผมยืนมองผู้หญิงคนที่ชื่อเดียร์ขึ้นรถไปกับนักศึกษาฝึกงานในบริษัทของเธอ จะว่าไปเธอนี่ก็ใช่ย่อยเหมือนกันนะกลางวันเห็นผู้ชายอีกคนเข้าไปที่บริษัทส่วนกลางคืนก็พาอีกคนมางานเลี้ยง สมคำร่ำลือจริงๆ ผู้หญิงคนนี้ ผมชักอยากจะลองซะแล้วสิว่าเธอมันจะเด็ดแค่ไหนกันเชียวถึงได้มีผู้ชายเข้าหารุมล้อมกันซะขนาดนี้ ผมคอยเฝ้าตามดูเธอตลอดดูพฤติกรรมของเธอว่ามันเป็นแบบไหน ผมไม่เคยเห็นเธอออกเที่ยวเหมือนเมื่อก่อนอีกเลย เธอทำงานทุกวันเลิกงานก็กลับมาที่คอนโดตามเดิม ไม่ออกไปไหนบางครั้งผมก็ยังสงสัยว่าเธอจะไปเอากับคนอื่นอย่างที่ข่าวลือออกมาได้ยังไง แต่เท่าที่สังเกตดูมีผู้ชายคนหนึ่งชอบมาหาเธอที่บริษัทเป็นประจำ และในบริษัทของเธอก็มีเด็กนักศึกษาฝึกงานที่เป็นผู้ชายเยอะอยู่ด้วยเหมือนกัน โดยเฉพาะนักศึกษาคนนี้ที่เธอพามางานเลี้ยงด้วยรู้สึกว่าจะสนิทกันมากเป็นพิเศษเลย แต่ก็ช่างผมไม่ได้สนใจเรื่องอะไรพวกนี้อยู่แล้ว ผมไม่ได้คาดหวังว่าผมจะต้องเจอผู้หญิงที่บริสุทธิ์ เพราะผมไม่ชอบแบบนั้นมันดูไม่มีประสบการณ์เรื่องบนเตียงเอาซะเลย ผมชอบคนที่ทำอะไรได้โดยที่ไม่ต้องบอกสักคำ มันเสียเวลาและมันทำให้ผมหมดอารมณ์กับการที่จะต้องมานั