All Chapters of Defending Mr. Billionaire: Chapter 1 - Chapter 8

"Nandito na si Attorney Christine, Ma'am!" Her maid shouted to her office.Nang bigyan ako ng go-signal ng maid nila ay ngumiti ako rito at pumasok sa office niya. Pugto man ang aking mga mata ngunit pinilit ko pa ring ngumiti nang makita si Jelsey. That smile faded when I saw a man sitting in a couch in front of Jelsey's desk.I quickly changed my facade as I saw him. "What are you doing here?" I said in a deadpan face while asking the man. Nakalimutan ko na ngang batiin ng 'good morning' si Jelsey."Is there no hello kiss from you, Love?" He said, leering. "Para namang wala tayong pinagsamahan niyan." Ngumiti ito sa akin. Desente na ang hitsura nito kumpara sa huli kong kita sa kaniya.He seemed very rich, but I only don't care. "Call me Attorney Villeza," Despite all the pain that I got from him three years ago, I decided to make this very professional. "What is your name?" I asked even if I already knew his goddamn name.He smirked, "Anthony Sandoval, Atty. Villeza." He spat with

"Magbihis ka nga!" Nasambot naman niya ang ibinato kong damit sa kaniya. Ngumisi itong si Sandoval habang isinusuot ang tee shirt na binili ko dahil hanggang ngayon ay wala pa siyang damit. "Kaartehan mo. Bakit ayaw mo ng damit na iniaalok nila rito?"Nang maisara ko ang pinto ng pinaglipatan niyang kwarto, na parang maliit na kulungan at may isang lamesa pero mag-isa lang siya, ay umupo na ako katapat niya. I was wearing my decent lawyer's uniform. White long sleeves, black-long coat, and a laptop in a laptop case.Ngumuso ito at itinaas ang kaniyang kilay. Tingnan mo 'tong lalaking 'to, napakagaling magpa-cute---- ay este mang-inis. "Bakit ko naman susuotin 'yon? 'Inmate' ang nakalagay sa likod. I am not convicted yet. Just under police custody.""Parang gano'n din naman 'yon." I murmured. Nakapako pa rin ang tingin niya sa akin. "Ang sabihin mo, hindi ka sanay na hindi branded ang damit mo." I pointed out.Napangisi naman siya. Parang hindi nga nao-offend ang isang 'to. "May point

NANG MATAPOS ako maligo ay kumain na kami't nag-ayos ng aming mga sarili. Nagsuot ako ng red long sleeves at long, black coat para handa na ang aking ayos papunta sa preliminary hearing namin para kay Sandoval. I paired it with high, black stiletto, criss-cross stockings, and dark blue skirts, which have made me more formal than my other lawyer-attires. Si Jelsey naman ay ganon rin, magkaiba lang kami ng kulay na pinili sa mga damit namin."Tara na, Jelsey!" Lumabas na kami ng bahay at sumakay sa sari-sarili naming kotse. I hopped into my 2021 Acura ILX while Jelsey got her 2021 Porsche 911. Halata sa kotse niya pa lang na napakayaman niyan ni Jelsey. Hindi ko nga alam kung bakit hindi pa nag-aasawa.Ilang minuto lang ang byahe namin dahil wala namang traffic masyado dito sa Pasig lalo na sa ganitong oras. Nang makapag-park na kami sa parking lot ng Pasig General Hospital ay pumasok na agad kami sa loob at dumeretso sa kwarto ni Jayron. We were wearing black caps to hide our face from

"Walang anuman, Jayron."Sadyang napakabait na bata nitong ni Jayron kaya hindi ko alam kung bakit siya nabigyan ng ganitong napakalaking problema. Pero iniisip ko na lang, ang lahat ng nangyayari ay may dahilan. At may plano ang Diyos sa ating buhay. Sana nama'y makasama pa namin si Jayron ng mas mahabang panahon. Hindi 'yong ganitong may kahati pa siya sa oras namin ni Mama.Sampung taong gulang pa lang si Jayron. Actually, he's good-looking, tall, and good. Kaso'y unti-unti itong namayat nang minsan ay hindi na siya kumakain dahil nawawalan na raw ng gana. Mabuti nga ngayo't kumakain-kain siya kahit mga prutas para naman lumakas ang pangangatawan niya. "Kamusta na ang pakiramdam mo, Jayron?"Tumigil muna sa pagkagat ng mansanas si Jayron at ngumiti sa akin. "Maayos naman po, Ate. Palagi naman po akong naaalagaan dito."Napangiti ako sa sinabi niya.Nagtagal kami doon ng mga dalawang oras bago may tumawag sa telepono ni Jelsey. I knew it was an urgent call based on her reaction. Nar