"Totoo po bang murderer si Anthony Sandoval?!" halos pasigaw na tanong sa amin ng isang reporter. Halos magpintig ang aking tainga sa talas ng pagkakasalita niya. Parang may ipinahihiwatig na hindi maganda.
I looked at him, the reporter, intently. "Presumption of Innocence, Sir. He's innocent until proven guilty."
"Totoo po bang ex-boyfriend niyo si Anthony Sandoval?" hirit na tanong pa nito sa akin.
When I saw his press ID, I saw a name: Jeffrey Skyler. He was from SBS News, the country's most subscribed news channel. He's also affiliated with The Times in France.
He seemed very charming, determined, but he's arrogant and disrespectful. How dare him ask me that question?
"The question is irrelevant. Is that a reporter trained by The Times and SBS News?" I fired back. Patuloy na hinahawi ng mga bodyguards namin ang mga reporter habang naglalakad kami, kaso pasikip naman nang pasikip kaya nahihirapan na rin kaming makakilos.
Napansin kong natigilan ang kaniyang mukha sa aking sinabi.But after a few seconds, a smirk flashed across his stern face. "Atty. Christine, totoo po bang binayaran kayo ng negosyanteng si Anthony Sandoval para ilihis ang dapat na hatol sa isang mamamatay-tao?" mabilis nitong tanong.
Halos mapatigil ako sa paglalakad at napakapit sa braso ni Jelsey nang marinig ko ang sinabi niya. "I said, he is innocent until proven guilty." I said in a composed manner.
Napatigil din si Jelsey at parang nagpintig ang tainga niya nang makita niya ang SBS News, si Jeffrey Skyler. "You know what, you fucking son of a bitch! That's defamation using verbal means, so it was slander! Do you want me to sue you, paid little rat of The Times?" Halos magbaga ang ilong ni Jelsey sa isinigaw niyang 'yon.
Nanlaki ang mga mata ni Jeffrey ngunit ngumisi muli. "And that was slander too! You claimed that I was a paid rat by The Times even if you have no evidence, Atty. Jelsey." the reporter spat sardonically.
Jelsey just smiled. "That was slander if I stated a false info." She clicked her tongue and looked at Jeffrey intently. "But it wasn't if it was true. I have my evidence."
Hinila ni Jelsey ang aking kamay at mabilis na naglakad papunta sa entrance ng police station. Mabuti na lang din at malapit na kami dahil baka kung ano pang magawa ko sa hambog na reporter na 'yon.
"Spill your so-called evidence, Atty. Jelsey!" Jeffrey even shouted from afar.
Bago pa kami pumasok ni Jelsey sa police station ay tumigil muna ito. She turned around, raised her middle finger at Jeffrey, and shouted, "Fuck off, paid rat!"
Then we both entered to the peaceful police station.
"That was a heck stress!" I exclaimed while putting my cap off my head. Nagpunas ako ng noo para matanggal ang pawis. 'Yong laptop ko lang ang dala ko ngayon at hindi ang buo kong briefcase dahil hindi ko pa napi-print into hard copy ang files na kailangan ko sa Sandoval case. Pagkatanggal ko ng black coat ko ay dumampi agad sa aking balat ang malamig na hangin sa loob.
"I am public defender Atty. Jelsey Santos. Where the fuck is our client, Anthony Sandoval?"
The police officer looks starstruck to the both of us.
"Hi!" I waved my hand and did a friendly gesture. "I'm Atty. Christine Villeza, Sandoval's attorney-at-law. Where can we find him?"
The police officer went silent and his mind was somewhat in the void. Pagkatapos mag-tap ni Jelsey ng kaniyang kamay sa lamesa, napabalik sa wisyo ang pulis at ngumiti sa amin. "N-Nasa interrogation room po."
Dali-dali akong pumunta doon dahil bahagya rin akong nag-aalala kay Anthony. No! Not that I still have feelings for him despite how he fucked up my whole life. Nag-aalala lang ako para sa isang kliyente, na sa kinamalas-malasan ay siya pa. Nothing more, nothing less.
Pagpasok namin sa interrogation room ay lumabas muna ang dalawang pulis na nakabantay kay Sandoval. Pagsara namin ng pinto ay umupo agad kami ni Jelsey sa harap ng nakaposas na si Anthony. "That handcuffs looks good on you." I mocked derisively.
Mukhang hindi naman siya nainis. Natuwa pa nga ata dahil kinausap ko siya. "I thought, my abs and muscles look good on me. Kanina ka pa kasi nakatitig dito."
Halos mamula ako sa kaniyang sinabi nang mapagtanto kong nakatitig talaga ako doon. "Bakit kasi n*******d ka, ah? Hindi ka naman nagmukhang hot d'yan." Natawa si Jelsey sa aking sinabi.
"They handcuffed me while I was peeing. Mabuti nga't pinayagan nila akong ipasok sa pantalon ko ang aking----!"
"Before the talk gets dirtier, I think we shall start this session now." si Jelsey na ang pumigil sa sasabihin pa dapat ni Anthony. Mabuti na lang din at hindi niya nasabi 'yon. Bulgar pa naman ang bibig ng Sandoval na 'to.
Jelsey clapped her hand and officially start interrogating Sandoval.
She seemed very determined in winning this case just like me. Well, makakatulong naman kasi sa law firm nila ang recognition kapag naipanalo namin 'to. "May sinabi ka ba sa mga pulis kanina?"
Anthony smirked. "I said that I have the rights to remain silent and let my lawyers speak for me." he explained. "And they didn't assault me. They gave me a kinda VIP treatment." he laughed.
"Well done." Jelsey acquiesced. "Ngayon, maging tapat ka sa'min. What do you plea?"
"Not guilty." Then he started tapping the table. It's his way of meditating, if I may say, since I knew it already.
Ako naman ngayon ang nagsalita. "If you're guilty, we can recommend a plea bargain agreement. Just plea guilty and your sentences will be reduced."
I looked at him in the eye, trying to know if he's lying or not. "I won't plea guilty because I ain't guilty." he affirmed.
He wasn't lying. And I hope that he won't lie. "A'right. You made things easier for us."
"By the way, did you know that the prosecutors will come?" Anthony asked. Kumunot naman ang noo namin ni Jelsey. "Yeah, prosecutors."
"I heard that right, Sandoval--""--call me Anthony, Christine--" he halted my speech.
"But I haven't heard that they'll come. Why? Are you afraid, Sandoval?" emphasizing his surname.
He chuckled and reclined his back to his monoblock chair. "I've heard that the YinYang of the Court Trials will come. I assumed that those were the prosecutors."
Natawa naman ng bahagya si Jelsey sa aking tabi. Maging ako'y napakamot din sa aking noo. "Well, they already came."
Anthony's brows furrowed. "What do you mean, Atty. Jelsey? You two are just my visitors until this hour--!" his voice trailed as if he realized something. "D-Don't tell me. . ."
"Yes, we are." Jelsey confirmed. She offered her hand to Sandoval. "I am your public defender Jelsey Santos. The Yin of the Court Trials."
We can't deny it. That title was already attached to our names. "I'm Atty. Christine Villeza. The Yang of the Court Trials."
Anthony clapped over his mouth looking amazed. "You two really are a big deal, huh? I must be glad that I have you two as my counsel."
I crossed my arms over my chest. Jelsey's brows raised.
"The YinYang of the Court Trials." he trailed off and smiled.
"Magbihis ka nga!" Nasambot naman niya ang ibinato kong damit sa kaniya. Ngumisi itong si Sandoval habang isinusuot ang tee shirt na binili ko dahil hanggang ngayon ay wala pa siyang damit. "Kaartehan mo. Bakit ayaw mo ng damit na iniaalok nila rito?"Nang maisara ko ang pinto ng pinaglipatan niyang kwarto, na parang maliit na kulungan at may isang lamesa pero mag-isa lang siya, ay umupo na ako katapat niya. I was wearing my decent lawyer's uniform. White long sleeves, black-long coat, and a laptop in a laptop case.Ngumuso ito at itinaas ang kaniyang kilay. Tingnan mo 'tong lalaking 'to, napakagaling magpa-cute---- ay este mang-inis. "Bakit ko naman susuotin 'yon? 'Inmate' ang nakalagay sa likod. I am not convicted yet. Just under police custody.""Parang gano'n din naman 'yon." I murmured. Nakapako pa rin ang tingin niya sa akin. "Ang sabihin mo, hindi ka sanay na hindi branded ang damit mo." I pointed out.Napangisi naman siya. Parang hindi nga nao-offend ang isang 'to. "May point
°°°Nang makauwi ako ng bahay ay sinalubong agad ako ni Mama ng halik. Pinagluto niya rin ako ng hapunan na paborito kong prinitong hipon. Pagkatapos naming kumain ay umupo muna ako sa sofa at nagbasa ng mga case studies at precedents na katulad ng kaso ni Sandoval.Kailangan kong makakuha ng iba pang strategies bukod sa mga nalalaman ko na. Kung sana'y nandito lang si Jelsey ay makapag-be-brainstorm kami ng mga ideas tungkol sa kaso ni Sandoval.Mabuti na lang ay saktong nag-text si Jelsey at sinabing papunta na raw siya rito. After a few minutes, paulit-ulit na siyang kumakatok sa pinto. Nang pagbuksan ko siya'y sinalubong ako nito ng yakap. "Kumain ka na? May natira pang pagkain na niluto ni Mama kanina."Mabilis naman siyang umiling, dumeretso sa sofa, kaya ako na ang nagsara ng pinto. She looked so stressed, but she still looks pretty. Halata lang na stress siya dahil sa kunot sa kaniyang noo. "Grr! Kairita talaga 'yang The Times na 'yan."Natawa ako sa kaniyang inasal. Gigil na
NANG MATAPOS ako maligo ay kumain na kami't nag-ayos ng aming mga sarili. Nagsuot ako ng red long sleeves at long, black coat para handa na ang aking ayos papunta sa preliminary hearing namin para kay Sandoval. I paired it with high, black stiletto, criss-cross stockings, and dark blue skirts, which have made me more formal than my other lawyer-attires. Si Jelsey naman ay ganon rin, magkaiba lang kami ng kulay na pinili sa mga damit namin."Tara na, Jelsey!" Lumabas na kami ng bahay at sumakay sa sari-sarili naming kotse. I hopped into my 2021 Acura ILX while Jelsey got her 2021 Porsche 911. Halata sa kotse niya pa lang na napakayaman niyan ni Jelsey. Hindi ko nga alam kung bakit hindi pa nag-aasawa.Ilang minuto lang ang byahe namin dahil wala namang traffic masyado dito sa Pasig lalo na sa ganitong oras. Nang makapag-park na kami sa parking lot ng Pasig General Hospital ay pumasok na agad kami sa loob at dumeretso sa kwarto ni Jayron. We were wearing black caps to hide our face from
Pagkalabas ko'y inalalayan agad nila ako habang naglalakad patungo sa mismong pinto ng RTC."Attorney, ano pong masasabi niyo sa nagsampa ng kaso kay Sandoval?"Bakit nairita na naman ako sa mga reporter ngayon?"Pakisabi, tangina sila." mahinanong banggit ko.Napatigil naman sa pagtatanong ang reporter samantalang ang ibang reporters ay nagsitawanan."Hindi ba't kasama siya sa YinYang of the Court Trials?""Ay oo! Siya rin 'yong nagpakulong sa kilalang Congressman na may sindikato. Yung nakulong na si late Congressman Heubert Marquez!"Nagpatuloy lang sila sa pagbubulungan habang ang ibang reporter ay patuloy pa rin ang paghabol sa akin para magtanong. Nang makapasok ako sa mismong RTC ay tinantanan na rin ako ng mga reporter. Mabuti na lang at walang reporter sa loob pero sa tingin ko'y mayroon pa ring nakaabang sa mismong court room. Sana'y mas disiplinado ang mga reporter doon.Nagdire-diretso lang ako sa paglalakad hanggang sa makarating ako sa lugar na tinext ni Jelsey, kung saa
"Walang anuman, Jayron."Sadyang napakabait na bata nitong ni Jayron kaya hindi ko alam kung bakit siya nabigyan ng ganitong napakalaking problema. Pero iniisip ko na lang, ang lahat ng nangyayari ay may dahilan. At may plano ang Diyos sa ating buhay. Sana nama'y makasama pa namin si Jayron ng mas mahabang panahon. Hindi 'yong ganitong may kahati pa siya sa oras namin ni Mama.Sampung taong gulang pa lang si Jayron. Actually, he's good-looking, tall, and good. Kaso'y unti-unti itong namayat nang minsan ay hindi na siya kumakain dahil nawawalan na raw ng gana. Mabuti nga ngayo't kumakain-kain siya kahit mga prutas para naman lumakas ang pangangatawan niya. "Kamusta na ang pakiramdam mo, Jayron?"Tumigil muna sa pagkagat ng mansanas si Jayron at ngumiti sa akin. "Maayos naman po, Ate. Palagi naman po akong naaalagaan dito."Napangiti ako sa sinabi niya.Nagtagal kami doon ng mga dalawang oras bago may tumawag sa telepono ni Jelsey. I knew it was an urgent call based on her reaction. Nar
When can we say that a person is worth defending? When he is already accused? When he already received a death threat? When he has money? When he's already dead?Ako, hindi ko alam. All I know is that I don't care about him. I don't care about that freakin' billionaire. Even if they made me his lawyer, I will not and will never defend him. Hindi ko gagamitin ang aking propesyon bilang isang abogado para lang ipagtanggol ang isang siraulong katulad niya.Pero kung para sa kapatid ko naman, ibang usapan na 'yan.Balak ko sanang dalawin sa hospital ang kapatid kong may sakit kaya ito ako ngayon, bumibili ng mga prutas para maibigay sa kaniya. "Siguradong magugustuhan niya 'to." Kumuha ako ng isang basket ng assorted fruits at binayaran kaagad.I hopped into my car while bringing the fruits with me. I know that Jayron, my beloved little brother, will like these fruits, especially apples. Nagmaneho agad ako papunta sa hospital. Hindi naman 'yon ganoon kalayo kaya nakarating agad ako matapo
"Nandito na si Attorney Christine, Ma'am!" Her maid shouted to her office.Nang bigyan ako ng go-signal ng maid nila ay ngumiti ako rito at pumasok sa office niya. Pugto man ang aking mga mata ngunit pinilit ko pa ring ngumiti nang makita si Jelsey. That smile faded when I saw a man sitting in a couch in front of Jelsey's desk.I quickly changed my facade as I saw him. "What are you doing here?" I said in a deadpan face while asking the man. Nakalimutan ko na ngang batiin ng 'good morning' si Jelsey."Is there no hello kiss from you, Love?" He said, leering. "Para namang wala tayong pinagsamahan niyan." Ngumiti ito sa akin. Desente na ang hitsura nito kumpara sa huli kong kita sa kaniya.He seemed very rich, but I only don't care. "Call me Attorney Villeza," Despite all the pain that I got from him three years ago, I decided to make this very professional. "What is your name?" I asked even if I already knew his goddamn name.He smirked, "Anthony Sandoval, Atty. Villeza." He spat with
"Walang anuman, Jayron."Sadyang napakabait na bata nitong ni Jayron kaya hindi ko alam kung bakit siya nabigyan ng ganitong napakalaking problema. Pero iniisip ko na lang, ang lahat ng nangyayari ay may dahilan. At may plano ang Diyos sa ating buhay. Sana nama'y makasama pa namin si Jayron ng mas mahabang panahon. Hindi 'yong ganitong may kahati pa siya sa oras namin ni Mama.Sampung taong gulang pa lang si Jayron. Actually, he's good-looking, tall, and good. Kaso'y unti-unti itong namayat nang minsan ay hindi na siya kumakain dahil nawawalan na raw ng gana. Mabuti nga ngayo't kumakain-kain siya kahit mga prutas para naman lumakas ang pangangatawan niya. "Kamusta na ang pakiramdam mo, Jayron?"Tumigil muna sa pagkagat ng mansanas si Jayron at ngumiti sa akin. "Maayos naman po, Ate. Palagi naman po akong naaalagaan dito."Napangiti ako sa sinabi niya.Nagtagal kami doon ng mga dalawang oras bago may tumawag sa telepono ni Jelsey. I knew it was an urgent call based on her reaction. Nar
Pagkalabas ko'y inalalayan agad nila ako habang naglalakad patungo sa mismong pinto ng RTC."Attorney, ano pong masasabi niyo sa nagsampa ng kaso kay Sandoval?"Bakit nairita na naman ako sa mga reporter ngayon?"Pakisabi, tangina sila." mahinanong banggit ko.Napatigil naman sa pagtatanong ang reporter samantalang ang ibang reporters ay nagsitawanan."Hindi ba't kasama siya sa YinYang of the Court Trials?""Ay oo! Siya rin 'yong nagpakulong sa kilalang Congressman na may sindikato. Yung nakulong na si late Congressman Heubert Marquez!"Nagpatuloy lang sila sa pagbubulungan habang ang ibang reporter ay patuloy pa rin ang paghabol sa akin para magtanong. Nang makapasok ako sa mismong RTC ay tinantanan na rin ako ng mga reporter. Mabuti na lang at walang reporter sa loob pero sa tingin ko'y mayroon pa ring nakaabang sa mismong court room. Sana'y mas disiplinado ang mga reporter doon.Nagdire-diretso lang ako sa paglalakad hanggang sa makarating ako sa lugar na tinext ni Jelsey, kung saa
NANG MATAPOS ako maligo ay kumain na kami't nag-ayos ng aming mga sarili. Nagsuot ako ng red long sleeves at long, black coat para handa na ang aking ayos papunta sa preliminary hearing namin para kay Sandoval. I paired it with high, black stiletto, criss-cross stockings, and dark blue skirts, which have made me more formal than my other lawyer-attires. Si Jelsey naman ay ganon rin, magkaiba lang kami ng kulay na pinili sa mga damit namin."Tara na, Jelsey!" Lumabas na kami ng bahay at sumakay sa sari-sarili naming kotse. I hopped into my 2021 Acura ILX while Jelsey got her 2021 Porsche 911. Halata sa kotse niya pa lang na napakayaman niyan ni Jelsey. Hindi ko nga alam kung bakit hindi pa nag-aasawa.Ilang minuto lang ang byahe namin dahil wala namang traffic masyado dito sa Pasig lalo na sa ganitong oras. Nang makapag-park na kami sa parking lot ng Pasig General Hospital ay pumasok na agad kami sa loob at dumeretso sa kwarto ni Jayron. We were wearing black caps to hide our face from
°°°Nang makauwi ako ng bahay ay sinalubong agad ako ni Mama ng halik. Pinagluto niya rin ako ng hapunan na paborito kong prinitong hipon. Pagkatapos naming kumain ay umupo muna ako sa sofa at nagbasa ng mga case studies at precedents na katulad ng kaso ni Sandoval.Kailangan kong makakuha ng iba pang strategies bukod sa mga nalalaman ko na. Kung sana'y nandito lang si Jelsey ay makapag-be-brainstorm kami ng mga ideas tungkol sa kaso ni Sandoval.Mabuti na lang ay saktong nag-text si Jelsey at sinabing papunta na raw siya rito. After a few minutes, paulit-ulit na siyang kumakatok sa pinto. Nang pagbuksan ko siya'y sinalubong ako nito ng yakap. "Kumain ka na? May natira pang pagkain na niluto ni Mama kanina."Mabilis naman siyang umiling, dumeretso sa sofa, kaya ako na ang nagsara ng pinto. She looked so stressed, but she still looks pretty. Halata lang na stress siya dahil sa kunot sa kaniyang noo. "Grr! Kairita talaga 'yang The Times na 'yan."Natawa ako sa kaniyang inasal. Gigil na
"Magbihis ka nga!" Nasambot naman niya ang ibinato kong damit sa kaniya. Ngumisi itong si Sandoval habang isinusuot ang tee shirt na binili ko dahil hanggang ngayon ay wala pa siyang damit. "Kaartehan mo. Bakit ayaw mo ng damit na iniaalok nila rito?"Nang maisara ko ang pinto ng pinaglipatan niyang kwarto, na parang maliit na kulungan at may isang lamesa pero mag-isa lang siya, ay umupo na ako katapat niya. I was wearing my decent lawyer's uniform. White long sleeves, black-long coat, and a laptop in a laptop case.Ngumuso ito at itinaas ang kaniyang kilay. Tingnan mo 'tong lalaking 'to, napakagaling magpa-cute---- ay este mang-inis. "Bakit ko naman susuotin 'yon? 'Inmate' ang nakalagay sa likod. I am not convicted yet. Just under police custody.""Parang gano'n din naman 'yon." I murmured. Nakapako pa rin ang tingin niya sa akin. "Ang sabihin mo, hindi ka sanay na hindi branded ang damit mo." I pointed out.Napangisi naman siya. Parang hindi nga nao-offend ang isang 'to. "May point
"Totoo po bang murderer si Anthony Sandoval?!" halos pasigaw na tanong sa amin ng isang reporter. Halos magpintig ang aking tainga sa talas ng pagkakasalita niya. Parang may ipinahihiwatig na hindi maganda.I looked at him, the reporter, intently. "Presumption of Innocence, Sir. He's innocent until proven guilty." "Totoo po bang ex-boyfriend niyo si Anthony Sandoval?" hirit na tanong pa nito sa akin.When I saw his press ID, I saw a name: Jeffrey Skyler. He was from SBS News, the country's most subscribed news channel. He's also affiliated with The Times in France.He seemed very charming, determined, but he's arrogant and disrespectful. How dare him ask me that question?"The question is irrelevant. Is that a reporter trained by The Times and SBS News?" I fired back. Patuloy na hinahawi ng mga bodyguards namin ang mga reporter habang naglalakad kami, kaso pasikip naman nang pasikip kaya nahihirapan na rin kaming makakilos.Napansin kong natigilan ang kaniyang mukha sa aking sinabi.
"Nandito na si Attorney Christine, Ma'am!" Her maid shouted to her office.Nang bigyan ako ng go-signal ng maid nila ay ngumiti ako rito at pumasok sa office niya. Pugto man ang aking mga mata ngunit pinilit ko pa ring ngumiti nang makita si Jelsey. That smile faded when I saw a man sitting in a couch in front of Jelsey's desk.I quickly changed my facade as I saw him. "What are you doing here?" I said in a deadpan face while asking the man. Nakalimutan ko na ngang batiin ng 'good morning' si Jelsey."Is there no hello kiss from you, Love?" He said, leering. "Para namang wala tayong pinagsamahan niyan." Ngumiti ito sa akin. Desente na ang hitsura nito kumpara sa huli kong kita sa kaniya.He seemed very rich, but I only don't care. "Call me Attorney Villeza," Despite all the pain that I got from him three years ago, I decided to make this very professional. "What is your name?" I asked even if I already knew his goddamn name.He smirked, "Anthony Sandoval, Atty. Villeza." He spat with
When can we say that a person is worth defending? When he is already accused? When he already received a death threat? When he has money? When he's already dead?Ako, hindi ko alam. All I know is that I don't care about him. I don't care about that freakin' billionaire. Even if they made me his lawyer, I will not and will never defend him. Hindi ko gagamitin ang aking propesyon bilang isang abogado para lang ipagtanggol ang isang siraulong katulad niya.Pero kung para sa kapatid ko naman, ibang usapan na 'yan.Balak ko sanang dalawin sa hospital ang kapatid kong may sakit kaya ito ako ngayon, bumibili ng mga prutas para maibigay sa kaniya. "Siguradong magugustuhan niya 'to." Kumuha ako ng isang basket ng assorted fruits at binayaran kaagad.I hopped into my car while bringing the fruits with me. I know that Jayron, my beloved little brother, will like these fruits, especially apples. Nagmaneho agad ako papunta sa hospital. Hindi naman 'yon ganoon kalayo kaya nakarating agad ako matapo