Chapter 5

°°°

Nang makauwi ako ng bahay ay sinalubong agad ako ni Mama ng halik. Pinagluto niya rin ako ng hapunan na paborito kong prinitong hipon. Pagkatapos naming kumain ay umupo muna ako sa sofa at nagbasa ng mga case studies at precedents na katulad ng kaso ni Sandoval.

Kailangan kong makakuha ng iba pang strategies bukod sa mga nalalaman ko na. Kung sana'y nandito lang si Jelsey ay makapag-be-brainstorm kami ng mga ideas tungkol sa kaso ni Sandoval.

Mabuti na lang ay saktong nag-text si Jelsey at sinabing papunta na raw siya rito. After a few minutes, paulit-ulit na siyang kumakatok sa pinto. Nang pagbuksan ko siya'y sinalubong ako nito ng yakap. "Kumain ka na? May natira pang pagkain na niluto ni Mama kanina."

Mabilis naman siyang umiling, dumeretso sa sofa, kaya ako na ang nagsara ng pinto. She looked so stressed, but she still looks pretty. Halata lang na stress siya dahil sa kunot sa kaniyang noo. "Grr! Kairita talaga 'yang The Times na 'yan."

Natawa ako sa kaniyang inasal. Gigil na gigil talaga siya dahil naibato niya pa 'yong sandals niya. Mabuti na lang at hindi nasira. "It didn't work out well?"

She nodded and reclined her back on the sofa.

"As expected. Mukha naman talagang mayabang 'yang reporter ng The Times at SBS News. Palibhasa'y in demand, puro naman non-exclusive contract ang nakukuha." I acquiesced. Kumukulo rin ang dugo ko kapag naiiip ko ang pagmumukha ng Jeffrey Skyler na 'yon.

Magaling ngang reporter, mayabang at masyado namang agresibo.

"You're right. Pero tactics niya rin 'yon para magkaroon ng maraming impormasyon sa bawat broadcasting company na pinapasukan niya. He is a living bomb. Marami siyang alam na sikreto ng mga sikat na personalidad." Mukhang nag-aalala talaga ang mukha niya.

"Can we file a case against him?"

"We don't have any evidence against him." Sa wakas ay kumalma na rin siya. "Besides, as long as wala siyang ginagawang mali na ikasisira ng lahat. He's good on me. Magagamit pa nga natin siya sa kaso ni Sandoval."

Nanlaki ang mata ko at lumapit pa sa kaniya. "How? And how can we be so sure that he'll help us?"

"He has a lot of info about the individuals regarding Sandoval's case. At alam kong tutulungan niya ako dahil napag-usapan na namin 'yan kanina." She smiled as a sign of assurance.

"Alam mo, stressed ka na kaya dapat magpahinga ka muna-!" Natigil ang pagsasalita ko nang may mag-doorbell sa labas ng gate. Oo, may gate kami. Nakapasok lang itong si Jelsey dahil naiwan kong bukas 'yong gate.

Nang mag-doorbell ulit kung sino man ang taong 'yon ay lumabas na ako't tiningnan kung sino 'yon. I once thought that it was a delivery rider, but I saw multiple men in tuxedos outside so I assumed it wasn't. Nang buksan ko ang gate ay bumungad sa akin ang sankatutak na mga bulaklak, mga prutas, at pagkain. "Para kanino 'yan?"

Nakapasok talaga sila sa village na 'to? Well, I'm sure they can. Mukhang mga tauhan ng isang mayaman na tao. Ang hindi ko lang alam ay kung bakit sila nandito. Imagine, dumayo pa sila dito sa Pasig City, Manila para lang d'yan. Galing daw kasi silang Makati City. "Para sa inyo raw po, Attorney Christine Villeza."

Napataas ang akaing kilay. "Kanino galing?"

"Kay Boss Anthony Sandoval po. Pinapabigay niya." he replied. Nanlaki ang mga mata ko sa kaniyang sinabi. Seriously? Ano namang trip no'ng Sandoval na 'yon?

"Bakit daw?"

Ngumiti ang lalaki at sinabing, "Mahal niya raw po kayo, Attorney."

***

"Wow naman, may secret admirer!" Pagkagising na pagkagising ni Jelsey ay 'yon agad ang bungad niya sa akin. She was wearing her favorite tee shirt and pajamas while she came to me here on the sofa. Dito kasi siya nag-overnight sa bahay dahil pinagpuyatan namin ang pag-aaral sa kaso ni Sandoval. Nilapitan niya ang mga pagkain, bulaklak, at tsokolate na pinadala ni Sandoval dito kaninang umaga. Hiwalay pa 'yong binigay niya kahapon ah!

"Secret admirer ka d'yan." I pouted. "Ang advance mo mag-isip, Jelsey."

She rolled her eyes and and mockingly laughed. "Eh sino naman 'yan nang makilala ko? Kahapon ay may nagpadala rin sayo ng gan'yan, hindi mo naman sinabi kung kanino galing."

Natawa ako sa aking isipan. Hindi ko nga pala sinabi sa kaniya kung sino ang nagpadala sa akin ng mga bulaklak, pagkain, at tsokolate kahapon dahil baka sabihin pa nito'y ready na ako makipagbalikan kay Sandoval. Madaldal pa naman 'to at advance mag-isip. Baka nga isipin niya'y nagde-date pa kami.

"Hindi ko alam kung sino ang nagpapadala ng mga 'yan. But to whoever he is, I must be thankful." Nagpapasamat din talaga ako kahit na si Sandoval pa ang nagbigay niyan sa akin. Imagine, hindi na ako bibili ng pagkain na dadalhin ko mamaya para kay Jayron. Balak ko kasing dalawin ang aking kapatid sa hospital at mabuti na lang ay may mabibitbit ako.

Mabuti na lang at alas-diyes pa 'yong preliminary hearing namin sa kaso ni Sandoval kaya makakadalaw pa ako ngayong alas-syete. Sasamahan din daw ako ni Jelsey sa pagdalaw kay Jayron. Wala naman kasi siyang gagawin dito dahil nakapag-review at naplano na namin ang lahat kahapon.

"Magbihis ka na nga, Christine! Gusto ko namang makalabas ng bahay." Tumayo na ito't nagpuntang kusina para tingnan kung anong makakain namin ngayong umaga. Hindi nakapaghanda si Mama dahil wala siya rito't may kailangang asikasuhin sa dati naming bahay. Mukhang sinangag at itlog na naman ang lulutuin ni Jelsey dahil sa naaamoy kong bawang. "Pagtapos mo maligo, kumain na muna tayo."

"A'right!" Dumeretso na ako sa aking kwarto sa second floor para makaligo. Medyo naiinitan rin ako dahil nakalimutan kong buksan 'yong aircon kagabi. Pero ayos lang rin dahil nakatipid. Baka kakapasarap ko dito sa bahay na bayad ni Sandoval ay maubos ko agad 'yong isang milyon na bayad niya pa, pati ang iba pang kinikita ko sa mga online consultation. "Sarapan mo 'yong luto, Jelsey, ah."

"Oo na, tumahimik ka na!" sigaw ni Jelsey sa baba habang ako'y kakapasok palang sa kwarto. Ayaw niya kasing naiistorbo siya kapag nagluluto. Eh kahit naman maistorbo o hindi, hindi pa rin naman gaanong kasarap 'yong niluluto niya. Magkasing-edad lang kami niyan ah!