Pagkalabas ko'y inalalayan agad nila ako habang naglalakad patungo sa mismong pinto ng RTC.
"Attorney, ano pong masasabi niyo sa nagsampa ng kaso kay Sandoval?"
Bakit nairita na naman ako sa mga reporter ngayon?
"Pakisabi, tangina sila." mahinanong banggit ko.
Napatigil naman sa pagtatanong ang reporter samantalang ang ibang reporters ay nagsitawanan.
"Hindi ba't kasama siya sa YinYang of the Court Trials?"
"Ay oo! Siya rin 'yong nagpakulong sa kilalang Congressman na may sindikato. Yung nakulong na si late Congressman Heubert Marquez!"
Nagpatuloy lang sila sa pagbubulungan habang ang ibang reporter ay patuloy pa rin ang paghabol sa akin para magtanong. Nang makapasok ako sa mismong RTC ay tinantanan na rin ako ng mga reporter. Mabuti na lang at walang reporter sa loob pero sa tingin ko'y mayroon pa ring nakaabang sa mismong court room. Sana'y mas disiplinado ang mga reporter doon.
Nagdire-diretso lang ako sa paglalakad hanggang sa makarating ako sa lugar na tinext ni Jelsey, kung saan sila naghahanda para sa initial appearance at arraignment ni Sandoval.
Pagpasok ko'y nandoon nga sina Jelsey, Sandoval, at dalawang pulis na nagbabantay sa loob. "I'm his private attorney, Christine Villeza." banggit ko sa mga pulis. "Can we have this room for a few minutes?"
Mabilis naman na tumango ang mga pulis at lumabas na. Nanatiling nakaposas si Sandoval habang si Jelsey ay tumango lang sa akin at patuloy na nag-type sa keyboard niya.
"How are you?"
"Still stunned at your beauty." Sandoval smirked and winked. Nagpantig ang aking tainga sa narinig. Kailangan naming maging seryoso para sa kaso niya ngayon pero ito niya, nakikipag-landian.
"May sinabi ka bang katangahan sa media?" diretsang tanong ko. He was taken aback by my question but instead of being as arrogant as me, he smirked.
"No. I have my attorneys to speak for me." he said, calmly.
"Did someone assault you?"
"What do you mean assaulted by someone?" he laughed for a bit. "I mean, I have many enemies. Pwede akong barilin bigla ng mga reporter. Pwede silang mag-hire ng sniper para mas malinis. Ano bang tinutukoy mo, Attorney?"
He seemed serious now. Mas maganda dahil ilang minuto na lang ay maaari nang magsimula ang preliminary hearing.
"Police." I spat directly. "May police bang nanakit sayo sa kahit anong paraan?"
Alam naman natin na masyadong agresibo ang mga pulis dito sa Manila. Hindi ko nilalahat ah! Marami pa ring mga matitinong police dahil marami rin akong kilalang maasahan talaga ng bayan.
Pero sa kaso ng isang bilyonaryong si Sandoval, ibang usapan na 'yan. Tama naman ang gagong 'to. Pwede siyang patayin kahit kailan. Kaya mas mabuting nasa police custody talaga siya kaysa sa bilibid dahil mas ligtas siya sa solong space niya.
"Wala naman." he assured. Pagkatapos ng ilang minuto'y bigla muli itong nagsalita. "Ay meron palang isa."
Napakunot bigla ang noo ko. Kaya ko kasi tinatanong ay dahil sasampahan ko ng kaso ang lahat ng manakit kay Sandoval. Madali lang naman 'yon eh, marami akong time. Hindi ko lang kasi masikmura ang ibang mga may kapangyarihan na nagagawang makasakit ng ibang tao. Pasalamat nga sila't hindi sila napagkakaitan ng kalayaan. "Sinong isa?"
"Hindi ko kilala." Ngumisi naman ito't bahagyang natawa. "Hinipuan ako eh. Nakakainis lang dahil hindi niya inulit."
Napailing na lang ako sa tinuran niya. Akala ko naman kung ano, katangahan lang pala. "Ang gago mo talaga eh, 'no?"
He chuckled. "I know right."
"Attorney Christine, Public Defender Jelsey, kailangan niyo na pong pumunta sa court room." Napatingin kaming lahat sa isang pulis na pumasok. Nagkatinginan kaming dalawa ni Jelsey at tumango. Inalalayan at binantayan naman ng mga pulis si Sandoval habang papalabas kami ng kwarto.
Habang naglalakad kami papunta sa court room ay marami nang nakatingin sa amin at nagbubulungan. Ang iba'y mga disenteng reporter, mga abogado, mga esudyanteng mag-a-abogado, at ang iba'y mga judge na nakilala ko sa tuwing may hawak akong kaso. Patuloy lang kami sa paglalakad hanggang sa makapasok sa court room.
NANG MATAPOS ako maligo ay kumain na kami't nag-ayos ng aming mga sarili. Nagsuot ako ng red long sleeves at long, black coat para handa na ang aking ayos papunta sa preliminary hearing namin para kay Sandoval. I paired it with high, black stiletto, criss-cross stockings, and dark blue skirts, which have made me more formal than my other lawyer-attires. Si Jelsey naman ay ganon rin, magkaiba lang kami ng kulay na pinili sa mga damit namin.
"Tara na, Jelsey!" Lumabas na kami ng bahay at sumakay sa sari-sarili naming kotse. I hopped into my 2021 Acura ILX while Jelsey got her 2021 Porsche 911. Halata sa kotse niya pa lang na napakayaman niyan ni Jelsey. Hindi ko nga alam kung bakit hindi pa nag-aasawa.
Ilang minuto lang ang byahe namin dahil wala namang traffic masyado dito sa Pasig lalo na sa ganitong oras. Nang makapag-park na kami sa parking lot ng Pasig General Hospital ay pumasok na agad kami sa loob at dumeretso sa kwarto ni Jayron. We were wearing black caps to hide our face from everybody. Alam niyo na, baka kasi pagkaguluhan. Lalo na ngayo't kalat na kalat na sa media ang first appearance ni Sandoval sa Metropolitan Trial Court o MTC dito sa Pasig.
Pagbukas namin ng pinto ng kwarto ni Jayron ay may bumati agad sa'min. "Hay, salamat at nakadalaw ka rin, Ate Christine!" Nakangiting pagsalubong sa akin ng aking kapatid. "Oh, nand'yan din pala si Attorney Jelsey. Hi po!"
"Ate Jelsey na nga lang, Jayron." Nakangiting giit ng aking kaibigan. Umupo muna siya sa bench sa tabi ng pintuan samantalang ako'y tumabi muna kay Jayron at umupo.
"Nasanay lang po ako, Attorney-- este Ate Jelsey." saad ni Jayron. Nang dumako ang tingin nito sa aking bitbit na mga prutas at mga tsokolate ay mas lalong lumawak ang ngiti nito. "Wow, ang dami naman niyan, Ate Christine." Kumuha agad ito ng isang mansanas at kinain 'yon. "Salamat po!"
"Walang anuman, Jayron."
"Walang anuman, Jayron."Sadyang napakabait na bata nitong ni Jayron kaya hindi ko alam kung bakit siya nabigyan ng ganitong napakalaking problema. Pero iniisip ko na lang, ang lahat ng nangyayari ay may dahilan. At may plano ang Diyos sa ating buhay. Sana nama'y makasama pa namin si Jayron ng mas mahabang panahon. Hindi 'yong ganitong may kahati pa siya sa oras namin ni Mama.Sampung taong gulang pa lang si Jayron. Actually, he's good-looking, tall, and good. Kaso'y unti-unti itong namayat nang minsan ay hindi na siya kumakain dahil nawawalan na raw ng gana. Mabuti nga ngayo't kumakain-kain siya kahit mga prutas para naman lumakas ang pangangatawan niya. "Kamusta na ang pakiramdam mo, Jayron?"Tumigil muna sa pagkagat ng mansanas si Jayron at ngumiti sa akin. "Maayos naman po, Ate. Palagi naman po akong naaalagaan dito."Napangiti ako sa sinabi niya.Nagtagal kami doon ng mga dalawang oras bago may tumawag sa telepono ni Jelsey. I knew it was an urgent call based on her reaction. Nar
When can we say that a person is worth defending? When he is already accused? When he already received a death threat? When he has money? When he's already dead?Ako, hindi ko alam. All I know is that I don't care about him. I don't care about that freakin' billionaire. Even if they made me his lawyer, I will not and will never defend him. Hindi ko gagamitin ang aking propesyon bilang isang abogado para lang ipagtanggol ang isang siraulong katulad niya.Pero kung para sa kapatid ko naman, ibang usapan na 'yan.Balak ko sanang dalawin sa hospital ang kapatid kong may sakit kaya ito ako ngayon, bumibili ng mga prutas para maibigay sa kaniya. "Siguradong magugustuhan niya 'to." Kumuha ako ng isang basket ng assorted fruits at binayaran kaagad.I hopped into my car while bringing the fruits with me. I know that Jayron, my beloved little brother, will like these fruits, especially apples. Nagmaneho agad ako papunta sa hospital. Hindi naman 'yon ganoon kalayo kaya nakarating agad ako matapo
"Nandito na si Attorney Christine, Ma'am!" Her maid shouted to her office.Nang bigyan ako ng go-signal ng maid nila ay ngumiti ako rito at pumasok sa office niya. Pugto man ang aking mga mata ngunit pinilit ko pa ring ngumiti nang makita si Jelsey. That smile faded when I saw a man sitting in a couch in front of Jelsey's desk.I quickly changed my facade as I saw him. "What are you doing here?" I said in a deadpan face while asking the man. Nakalimutan ko na ngang batiin ng 'good morning' si Jelsey."Is there no hello kiss from you, Love?" He said, leering. "Para namang wala tayong pinagsamahan niyan." Ngumiti ito sa akin. Desente na ang hitsura nito kumpara sa huli kong kita sa kaniya.He seemed very rich, but I only don't care. "Call me Attorney Villeza," Despite all the pain that I got from him three years ago, I decided to make this very professional. "What is your name?" I asked even if I already knew his goddamn name.He smirked, "Anthony Sandoval, Atty. Villeza." He spat with
"Totoo po bang murderer si Anthony Sandoval?!" halos pasigaw na tanong sa amin ng isang reporter. Halos magpintig ang aking tainga sa talas ng pagkakasalita niya. Parang may ipinahihiwatig na hindi maganda.I looked at him, the reporter, intently. "Presumption of Innocence, Sir. He's innocent until proven guilty." "Totoo po bang ex-boyfriend niyo si Anthony Sandoval?" hirit na tanong pa nito sa akin.When I saw his press ID, I saw a name: Jeffrey Skyler. He was from SBS News, the country's most subscribed news channel. He's also affiliated with The Times in France.He seemed very charming, determined, but he's arrogant and disrespectful. How dare him ask me that question?"The question is irrelevant. Is that a reporter trained by The Times and SBS News?" I fired back. Patuloy na hinahawi ng mga bodyguards namin ang mga reporter habang naglalakad kami, kaso pasikip naman nang pasikip kaya nahihirapan na rin kaming makakilos.Napansin kong natigilan ang kaniyang mukha sa aking sinabi.
"Magbihis ka nga!" Nasambot naman niya ang ibinato kong damit sa kaniya. Ngumisi itong si Sandoval habang isinusuot ang tee shirt na binili ko dahil hanggang ngayon ay wala pa siyang damit. "Kaartehan mo. Bakit ayaw mo ng damit na iniaalok nila rito?"Nang maisara ko ang pinto ng pinaglipatan niyang kwarto, na parang maliit na kulungan at may isang lamesa pero mag-isa lang siya, ay umupo na ako katapat niya. I was wearing my decent lawyer's uniform. White long sleeves, black-long coat, and a laptop in a laptop case.Ngumuso ito at itinaas ang kaniyang kilay. Tingnan mo 'tong lalaking 'to, napakagaling magpa-cute---- ay este mang-inis. "Bakit ko naman susuotin 'yon? 'Inmate' ang nakalagay sa likod. I am not convicted yet. Just under police custody.""Parang gano'n din naman 'yon." I murmured. Nakapako pa rin ang tingin niya sa akin. "Ang sabihin mo, hindi ka sanay na hindi branded ang damit mo." I pointed out.Napangisi naman siya. Parang hindi nga nao-offend ang isang 'to. "May point
°°°Nang makauwi ako ng bahay ay sinalubong agad ako ni Mama ng halik. Pinagluto niya rin ako ng hapunan na paborito kong prinitong hipon. Pagkatapos naming kumain ay umupo muna ako sa sofa at nagbasa ng mga case studies at precedents na katulad ng kaso ni Sandoval.Kailangan kong makakuha ng iba pang strategies bukod sa mga nalalaman ko na. Kung sana'y nandito lang si Jelsey ay makapag-be-brainstorm kami ng mga ideas tungkol sa kaso ni Sandoval.Mabuti na lang ay saktong nag-text si Jelsey at sinabing papunta na raw siya rito. After a few minutes, paulit-ulit na siyang kumakatok sa pinto. Nang pagbuksan ko siya'y sinalubong ako nito ng yakap. "Kumain ka na? May natira pang pagkain na niluto ni Mama kanina."Mabilis naman siyang umiling, dumeretso sa sofa, kaya ako na ang nagsara ng pinto. She looked so stressed, but she still looks pretty. Halata lang na stress siya dahil sa kunot sa kaniyang noo. "Grr! Kairita talaga 'yang The Times na 'yan."Natawa ako sa kaniyang inasal. Gigil na
NANG MATAPOS ako maligo ay kumain na kami't nag-ayos ng aming mga sarili. Nagsuot ako ng red long sleeves at long, black coat para handa na ang aking ayos papunta sa preliminary hearing namin para kay Sandoval. I paired it with high, black stiletto, criss-cross stockings, and dark blue skirts, which have made me more formal than my other lawyer-attires. Si Jelsey naman ay ganon rin, magkaiba lang kami ng kulay na pinili sa mga damit namin."Tara na, Jelsey!" Lumabas na kami ng bahay at sumakay sa sari-sarili naming kotse. I hopped into my 2021 Acura ILX while Jelsey got her 2021 Porsche 911. Halata sa kotse niya pa lang na napakayaman niyan ni Jelsey. Hindi ko nga alam kung bakit hindi pa nag-aasawa.Ilang minuto lang ang byahe namin dahil wala namang traffic masyado dito sa Pasig lalo na sa ganitong oras. Nang makapag-park na kami sa parking lot ng Pasig General Hospital ay pumasok na agad kami sa loob at dumeretso sa kwarto ni Jayron. We were wearing black caps to hide our face from
"Walang anuman, Jayron."Sadyang napakabait na bata nitong ni Jayron kaya hindi ko alam kung bakit siya nabigyan ng ganitong napakalaking problema. Pero iniisip ko na lang, ang lahat ng nangyayari ay may dahilan. At may plano ang Diyos sa ating buhay. Sana nama'y makasama pa namin si Jayron ng mas mahabang panahon. Hindi 'yong ganitong may kahati pa siya sa oras namin ni Mama.Sampung taong gulang pa lang si Jayron. Actually, he's good-looking, tall, and good. Kaso'y unti-unti itong namayat nang minsan ay hindi na siya kumakain dahil nawawalan na raw ng gana. Mabuti nga ngayo't kumakain-kain siya kahit mga prutas para naman lumakas ang pangangatawan niya. "Kamusta na ang pakiramdam mo, Jayron?"Tumigil muna sa pagkagat ng mansanas si Jayron at ngumiti sa akin. "Maayos naman po, Ate. Palagi naman po akong naaalagaan dito."Napangiti ako sa sinabi niya.Nagtagal kami doon ng mga dalawang oras bago may tumawag sa telepono ni Jelsey. I knew it was an urgent call based on her reaction. Nar
Pagkalabas ko'y inalalayan agad nila ako habang naglalakad patungo sa mismong pinto ng RTC."Attorney, ano pong masasabi niyo sa nagsampa ng kaso kay Sandoval?"Bakit nairita na naman ako sa mga reporter ngayon?"Pakisabi, tangina sila." mahinanong banggit ko.Napatigil naman sa pagtatanong ang reporter samantalang ang ibang reporters ay nagsitawanan."Hindi ba't kasama siya sa YinYang of the Court Trials?""Ay oo! Siya rin 'yong nagpakulong sa kilalang Congressman na may sindikato. Yung nakulong na si late Congressman Heubert Marquez!"Nagpatuloy lang sila sa pagbubulungan habang ang ibang reporter ay patuloy pa rin ang paghabol sa akin para magtanong. Nang makapasok ako sa mismong RTC ay tinantanan na rin ako ng mga reporter. Mabuti na lang at walang reporter sa loob pero sa tingin ko'y mayroon pa ring nakaabang sa mismong court room. Sana'y mas disiplinado ang mga reporter doon.Nagdire-diretso lang ako sa paglalakad hanggang sa makarating ako sa lugar na tinext ni Jelsey, kung saa
NANG MATAPOS ako maligo ay kumain na kami't nag-ayos ng aming mga sarili. Nagsuot ako ng red long sleeves at long, black coat para handa na ang aking ayos papunta sa preliminary hearing namin para kay Sandoval. I paired it with high, black stiletto, criss-cross stockings, and dark blue skirts, which have made me more formal than my other lawyer-attires. Si Jelsey naman ay ganon rin, magkaiba lang kami ng kulay na pinili sa mga damit namin."Tara na, Jelsey!" Lumabas na kami ng bahay at sumakay sa sari-sarili naming kotse. I hopped into my 2021 Acura ILX while Jelsey got her 2021 Porsche 911. Halata sa kotse niya pa lang na napakayaman niyan ni Jelsey. Hindi ko nga alam kung bakit hindi pa nag-aasawa.Ilang minuto lang ang byahe namin dahil wala namang traffic masyado dito sa Pasig lalo na sa ganitong oras. Nang makapag-park na kami sa parking lot ng Pasig General Hospital ay pumasok na agad kami sa loob at dumeretso sa kwarto ni Jayron. We were wearing black caps to hide our face from
°°°Nang makauwi ako ng bahay ay sinalubong agad ako ni Mama ng halik. Pinagluto niya rin ako ng hapunan na paborito kong prinitong hipon. Pagkatapos naming kumain ay umupo muna ako sa sofa at nagbasa ng mga case studies at precedents na katulad ng kaso ni Sandoval.Kailangan kong makakuha ng iba pang strategies bukod sa mga nalalaman ko na. Kung sana'y nandito lang si Jelsey ay makapag-be-brainstorm kami ng mga ideas tungkol sa kaso ni Sandoval.Mabuti na lang ay saktong nag-text si Jelsey at sinabing papunta na raw siya rito. After a few minutes, paulit-ulit na siyang kumakatok sa pinto. Nang pagbuksan ko siya'y sinalubong ako nito ng yakap. "Kumain ka na? May natira pang pagkain na niluto ni Mama kanina."Mabilis naman siyang umiling, dumeretso sa sofa, kaya ako na ang nagsara ng pinto. She looked so stressed, but she still looks pretty. Halata lang na stress siya dahil sa kunot sa kaniyang noo. "Grr! Kairita talaga 'yang The Times na 'yan."Natawa ako sa kaniyang inasal. Gigil na
"Magbihis ka nga!" Nasambot naman niya ang ibinato kong damit sa kaniya. Ngumisi itong si Sandoval habang isinusuot ang tee shirt na binili ko dahil hanggang ngayon ay wala pa siyang damit. "Kaartehan mo. Bakit ayaw mo ng damit na iniaalok nila rito?"Nang maisara ko ang pinto ng pinaglipatan niyang kwarto, na parang maliit na kulungan at may isang lamesa pero mag-isa lang siya, ay umupo na ako katapat niya. I was wearing my decent lawyer's uniform. White long sleeves, black-long coat, and a laptop in a laptop case.Ngumuso ito at itinaas ang kaniyang kilay. Tingnan mo 'tong lalaking 'to, napakagaling magpa-cute---- ay este mang-inis. "Bakit ko naman susuotin 'yon? 'Inmate' ang nakalagay sa likod. I am not convicted yet. Just under police custody.""Parang gano'n din naman 'yon." I murmured. Nakapako pa rin ang tingin niya sa akin. "Ang sabihin mo, hindi ka sanay na hindi branded ang damit mo." I pointed out.Napangisi naman siya. Parang hindi nga nao-offend ang isang 'to. "May point
"Totoo po bang murderer si Anthony Sandoval?!" halos pasigaw na tanong sa amin ng isang reporter. Halos magpintig ang aking tainga sa talas ng pagkakasalita niya. Parang may ipinahihiwatig na hindi maganda.I looked at him, the reporter, intently. "Presumption of Innocence, Sir. He's innocent until proven guilty." "Totoo po bang ex-boyfriend niyo si Anthony Sandoval?" hirit na tanong pa nito sa akin.When I saw his press ID, I saw a name: Jeffrey Skyler. He was from SBS News, the country's most subscribed news channel. He's also affiliated with The Times in France.He seemed very charming, determined, but he's arrogant and disrespectful. How dare him ask me that question?"The question is irrelevant. Is that a reporter trained by The Times and SBS News?" I fired back. Patuloy na hinahawi ng mga bodyguards namin ang mga reporter habang naglalakad kami, kaso pasikip naman nang pasikip kaya nahihirapan na rin kaming makakilos.Napansin kong natigilan ang kaniyang mukha sa aking sinabi.
"Nandito na si Attorney Christine, Ma'am!" Her maid shouted to her office.Nang bigyan ako ng go-signal ng maid nila ay ngumiti ako rito at pumasok sa office niya. Pugto man ang aking mga mata ngunit pinilit ko pa ring ngumiti nang makita si Jelsey. That smile faded when I saw a man sitting in a couch in front of Jelsey's desk.I quickly changed my facade as I saw him. "What are you doing here?" I said in a deadpan face while asking the man. Nakalimutan ko na ngang batiin ng 'good morning' si Jelsey."Is there no hello kiss from you, Love?" He said, leering. "Para namang wala tayong pinagsamahan niyan." Ngumiti ito sa akin. Desente na ang hitsura nito kumpara sa huli kong kita sa kaniya.He seemed very rich, but I only don't care. "Call me Attorney Villeza," Despite all the pain that I got from him three years ago, I decided to make this very professional. "What is your name?" I asked even if I already knew his goddamn name.He smirked, "Anthony Sandoval, Atty. Villeza." He spat with
When can we say that a person is worth defending? When he is already accused? When he already received a death threat? When he has money? When he's already dead?Ako, hindi ko alam. All I know is that I don't care about him. I don't care about that freakin' billionaire. Even if they made me his lawyer, I will not and will never defend him. Hindi ko gagamitin ang aking propesyon bilang isang abogado para lang ipagtanggol ang isang siraulong katulad niya.Pero kung para sa kapatid ko naman, ibang usapan na 'yan.Balak ko sanang dalawin sa hospital ang kapatid kong may sakit kaya ito ako ngayon, bumibili ng mga prutas para maibigay sa kaniya. "Siguradong magugustuhan niya 'to." Kumuha ako ng isang basket ng assorted fruits at binayaran kaagad.I hopped into my car while bringing the fruits with me. I know that Jayron, my beloved little brother, will like these fruits, especially apples. Nagmaneho agad ako papunta sa hospital. Hindi naman 'yon ganoon kalayo kaya nakarating agad ako matapo