NANG MATAPOS ako maligo ay kumain na kami't nag-ayos ng aming mga sarili. Nagsuot ako ng red long sleeves at long, black coat para handa na ang aking ayos papunta sa preliminary hearing namin para kay Sandoval. I paired it with high, black stiletto, criss-cross stockings, and dark blue skirts, which have made me more formal than my other lawyer-attires. Si Jelsey naman ay ganon rin, magkaiba lang kami ng kulay na pinili sa mga damit namin.
"Tara na, Jelsey!" Lumabas na kami ng bahay at sumakay sa sari-sarili naming kotse. I hopped into my 2021 Acura ILX while Jelsey got her 2021 Porsche 911. Halata sa kotse niya pa lang na napakayaman niyan ni Jelsey. Hindi ko nga alam kung bakit hindi pa nag-aasawa.
Ilang minuto lang ang byahe namin dahil wala namang traffic masyado dito sa Pasig lalo na sa ganitong oras. Nang makapag-park na kami sa parking lot ng Pasig General Hospital ay pumasok na agad kami sa loob at dumeretso sa kwarto ni Jayron. We were wearing black caps to hide our face from everybody. Alam niyo na, baka kasi pagkaguluhan. Lalo na ngayo't kalat na kalat na sa media ang first appearance ni Sandoval sa Metropolitan Trial Court o MTC dito sa Pasig.
Pagbukas namin ng pinto ng kwarto ni Jayron ay may bumati agad sa'min. "Hay, salamat at nakadalaw ka rin, Ate Christine!" Nakangiting pagsalubong sa akin ng aking kapatid. "Oh, nand'yan din pala si Attorney Jelsey. Hi po!"
"Ate Jelsey na nga lang, Jayron." Nakangiting giit ng aking kaibigan. Umupo muna siya sa bench sa tabi ng pintuan samantalang ako'y tumabi muna kay Jayron at umupo.
"Nasanay lang po ako, Attorney-- este Ate Jelsey." saad ni Jayron. Nang dumako ang tingin nito sa aking bitbit na mga prutas at mga tsokolate ay mas lalong lumawak ang ngiti nito. "Wow, ang dami naman niyan, Ate Christine." Kumuha agad ito ng isang mansanas at kinain 'yon. "Salamat po!"
"Walang anuman, Jayron."
Sadyang napakabait na bata nitong ni Jayron kaya hindi ko alam kung bakit siya nabigyan ng ganitong napakalaking problema. Pero iniisip ko na lang, ang lahat ng nangyayari ay may dahilan. At may plano ang Diyos sa ating buhay. Sana nama'y makasama pa namin si Jayron ng mas mahabang panahon. Hindi 'yong ganitong may kahati pa siya sa oras namin ni Mama.
Sampung taong gulang pa lang si Jayron. Actually, he's good-looking, tall, and good. Kaso'y unti-unti itong namayat nang minsan ay hindi na siya kumakain dahil nawawalan na raw ng gana. Mabuti nga ngayo't kumakain-kain siya kahit mga prutas para naman lumakas ang pangangatawan niya. "Kamusta na ang pakiramdam mo, Jayron?"
Tumigil muna sa pagkagat ng mansanas si Jayron at ngumiti sa akin. "Maayos naman po, Ate. Palagi naman po akong naaalagaan dito."
Napangiti ako sa sinabi niya.
Nagtagal kami doon ng mga dalawang oras bago may tumawag sa telepono ni Jelsey. I knew it was an urgent call based on her reaction. Naramdaman ko ring may koneksyon 'yon kay Sandoval nang tumingin ito sa akin. Pagkatapos ng ilang minutong pag-uusap nila sa labas ng kwarto ni Jayron ay bumasok na ulit ito't tiningnan ako.
"You need to know something urgent about Sandoval's case."
Napataas ang aking kilay. "Spill the tea, Jelsey."
"Hindi na magistrate ang magfa-facilitate ng kaso ni Sandoval. Yung mismong assistant at yung judge na mismo ang haharap sa atin mamaya."
Napahinga ako nang malalim pagkatapos niya magsalita. "Akala ko naman kung ano na, Jelsey. It doesn't make any much of a difference. Naiba lang 'yong magsasalita."
She instinctively rolled her eyes and clicked her tongue. "One more thing, hindi na tayo pupunta sa Pasig MTC."
"Bakit? Mare-resched daw 'yong preliminary hearing mamaya?" I asked.
Mabilis na umiling si Jelsey. "No. Itataas na sa Manila Regional Trial Court ang kaso ni Sandoval."
"WHAT?!"
°°°
Sa totoo lang, nag-file ang assailant ni Sandoval ng kaso sa Pasig Metropolitan Trial Court dahil dito sa Pasig naganap ang akusang pagpatay ni Sandoval. So, Pasig MTC has the jurisdiction of this criminal case. Kaya gano'n na lang ang gulat ko nang itaas nila sa Regional Trial Court ang kaso. Hindi ako nagulat dahil natakot ako na baka hindi namin maipanalo ang kaso sa Manila RTC.
Nainis lang ako kasi alam kong may nagpagalaw na naman ng kaso. Itinaas nila sa RTC para mas maraming media ang makaalam at makasakop. Gano'n na lang ba sila kadesperado para ipahayag sa buong mundo ang kaso ni Sandoval? Mahirap talagang kalaban ang mga nagsampa ng kaso kay Sandoval dahil mayayaman din silang negosyante. Maging ang napatay "kuno" nitong kliyente namin ay isa rin sa pinakamayaman sa buong Asya.
Napaisip tuloy ako. Saan ba sila dadalhin ng mga pera nila? Sa hukay lang naman ang bagsak natin pare-pareho. Hindi ba't mas maganda na gumawa na lang sila ng ikabubuti ng lahat? Nandamay pa sila ng tao para lang may magtakip ng mga kasalanang ginawa siguro nila.
Natigil ako sa pag-iisip nang tumawag sa akin si Jelsey sa telepono. Glad that my phone is connected to my car bluetooth so I immediately answered it. "What, Jelsey?"
"Don't get Sandoval from the police custody. Nasa Manila RTC na siya dineretso kaya doon na rin tayo pumunta."
"Got it. Thanks." Pinatay ko agad ang tawag at nag-pokus sa pagmamaneho. Kailangan naming bilisan na makarating agad kay Sandoval dahil baka pinagpi-pyestahan na 'yon ng press at baka kung ano-ano pang sabihin niya. We need to get this in control. Besides, I and Jelsey are his lawyers.
Nang makarating ako sa Manila City ay mabilis akong nagmaneho hanggang sa makarating sa Regional Trial Court. As expected, several press attendees and media are here to bombard me questions regarding Sandoval's case. Napansin ko rin ang kotse ni Jelsey na nakapark na. Malamang ay nauna na siya rito.
Bago ako lumabas ay may nakaabang na agad na mga body guards sa pinto ng kotse ko. Mukhang mga tauhan ni Sandoval dahil pamilyar ang mga mukha nito. Sila rin ata 'yong nagdala ng mga pagkain kahapon, pero hindi na sila ang nagdala ng mga pagkain kaninang umaga. Alas-onse na rin nang nandito kami pero mabuti na lang ay alas-dose pa ang dating ng judge sa Manila RTC.
Pagkalabas ko'y inalalayan agad nila ako habang naglalakad patungo sa mismong pinto ng RTC.
Pagkalabas ko'y inalalayan agad nila ako habang naglalakad patungo sa mismong pinto ng RTC."Attorney, ano pong masasabi niyo sa nagsampa ng kaso kay Sandoval?"Bakit nairita na naman ako sa mga reporter ngayon?"Pakisabi, tangina sila." mahinanong banggit ko.Napatigil naman sa pagtatanong ang reporter samantalang ang ibang reporters ay nagsitawanan."Hindi ba't kasama siya sa YinYang of the Court Trials?""Ay oo! Siya rin 'yong nagpakulong sa kilalang Congressman na may sindikato. Yung nakulong na si late Congressman Heubert Marquez!"Nagpatuloy lang sila sa pagbubulungan habang ang ibang reporter ay patuloy pa rin ang paghabol sa akin para magtanong. Nang makapasok ako sa mismong RTC ay tinantanan na rin ako ng mga reporter. Mabuti na lang at walang reporter sa loob pero sa tingin ko'y mayroon pa ring nakaabang sa mismong court room. Sana'y mas disiplinado ang mga reporter doon.Nagdire-diretso lang ako sa paglalakad hanggang sa makarating ako sa lugar na tinext ni Jelsey, kung saa
"Walang anuman, Jayron."Sadyang napakabait na bata nitong ni Jayron kaya hindi ko alam kung bakit siya nabigyan ng ganitong napakalaking problema. Pero iniisip ko na lang, ang lahat ng nangyayari ay may dahilan. At may plano ang Diyos sa ating buhay. Sana nama'y makasama pa namin si Jayron ng mas mahabang panahon. Hindi 'yong ganitong may kahati pa siya sa oras namin ni Mama.Sampung taong gulang pa lang si Jayron. Actually, he's good-looking, tall, and good. Kaso'y unti-unti itong namayat nang minsan ay hindi na siya kumakain dahil nawawalan na raw ng gana. Mabuti nga ngayo't kumakain-kain siya kahit mga prutas para naman lumakas ang pangangatawan niya. "Kamusta na ang pakiramdam mo, Jayron?"Tumigil muna sa pagkagat ng mansanas si Jayron at ngumiti sa akin. "Maayos naman po, Ate. Palagi naman po akong naaalagaan dito."Napangiti ako sa sinabi niya.Nagtagal kami doon ng mga dalawang oras bago may tumawag sa telepono ni Jelsey. I knew it was an urgent call based on her reaction. Nar
When can we say that a person is worth defending? When he is already accused? When he already received a death threat? When he has money? When he's already dead?Ako, hindi ko alam. All I know is that I don't care about him. I don't care about that freakin' billionaire. Even if they made me his lawyer, I will not and will never defend him. Hindi ko gagamitin ang aking propesyon bilang isang abogado para lang ipagtanggol ang isang siraulong katulad niya.Pero kung para sa kapatid ko naman, ibang usapan na 'yan.Balak ko sanang dalawin sa hospital ang kapatid kong may sakit kaya ito ako ngayon, bumibili ng mga prutas para maibigay sa kaniya. "Siguradong magugustuhan niya 'to." Kumuha ako ng isang basket ng assorted fruits at binayaran kaagad.I hopped into my car while bringing the fruits with me. I know that Jayron, my beloved little brother, will like these fruits, especially apples. Nagmaneho agad ako papunta sa hospital. Hindi naman 'yon ganoon kalayo kaya nakarating agad ako matapo
"Nandito na si Attorney Christine, Ma'am!" Her maid shouted to her office.Nang bigyan ako ng go-signal ng maid nila ay ngumiti ako rito at pumasok sa office niya. Pugto man ang aking mga mata ngunit pinilit ko pa ring ngumiti nang makita si Jelsey. That smile faded when I saw a man sitting in a couch in front of Jelsey's desk.I quickly changed my facade as I saw him. "What are you doing here?" I said in a deadpan face while asking the man. Nakalimutan ko na ngang batiin ng 'good morning' si Jelsey."Is there no hello kiss from you, Love?" He said, leering. "Para namang wala tayong pinagsamahan niyan." Ngumiti ito sa akin. Desente na ang hitsura nito kumpara sa huli kong kita sa kaniya.He seemed very rich, but I only don't care. "Call me Attorney Villeza," Despite all the pain that I got from him three years ago, I decided to make this very professional. "What is your name?" I asked even if I already knew his goddamn name.He smirked, "Anthony Sandoval, Atty. Villeza." He spat with
"Totoo po bang murderer si Anthony Sandoval?!" halos pasigaw na tanong sa amin ng isang reporter. Halos magpintig ang aking tainga sa talas ng pagkakasalita niya. Parang may ipinahihiwatig na hindi maganda.I looked at him, the reporter, intently. "Presumption of Innocence, Sir. He's innocent until proven guilty." "Totoo po bang ex-boyfriend niyo si Anthony Sandoval?" hirit na tanong pa nito sa akin.When I saw his press ID, I saw a name: Jeffrey Skyler. He was from SBS News, the country's most subscribed news channel. He's also affiliated with The Times in France.He seemed very charming, determined, but he's arrogant and disrespectful. How dare him ask me that question?"The question is irrelevant. Is that a reporter trained by The Times and SBS News?" I fired back. Patuloy na hinahawi ng mga bodyguards namin ang mga reporter habang naglalakad kami, kaso pasikip naman nang pasikip kaya nahihirapan na rin kaming makakilos.Napansin kong natigilan ang kaniyang mukha sa aking sinabi.
"Magbihis ka nga!" Nasambot naman niya ang ibinato kong damit sa kaniya. Ngumisi itong si Sandoval habang isinusuot ang tee shirt na binili ko dahil hanggang ngayon ay wala pa siyang damit. "Kaartehan mo. Bakit ayaw mo ng damit na iniaalok nila rito?"Nang maisara ko ang pinto ng pinaglipatan niyang kwarto, na parang maliit na kulungan at may isang lamesa pero mag-isa lang siya, ay umupo na ako katapat niya. I was wearing my decent lawyer's uniform. White long sleeves, black-long coat, and a laptop in a laptop case.Ngumuso ito at itinaas ang kaniyang kilay. Tingnan mo 'tong lalaking 'to, napakagaling magpa-cute---- ay este mang-inis. "Bakit ko naman susuotin 'yon? 'Inmate' ang nakalagay sa likod. I am not convicted yet. Just under police custody.""Parang gano'n din naman 'yon." I murmured. Nakapako pa rin ang tingin niya sa akin. "Ang sabihin mo, hindi ka sanay na hindi branded ang damit mo." I pointed out.Napangisi naman siya. Parang hindi nga nao-offend ang isang 'to. "May point
°°°Nang makauwi ako ng bahay ay sinalubong agad ako ni Mama ng halik. Pinagluto niya rin ako ng hapunan na paborito kong prinitong hipon. Pagkatapos naming kumain ay umupo muna ako sa sofa at nagbasa ng mga case studies at precedents na katulad ng kaso ni Sandoval.Kailangan kong makakuha ng iba pang strategies bukod sa mga nalalaman ko na. Kung sana'y nandito lang si Jelsey ay makapag-be-brainstorm kami ng mga ideas tungkol sa kaso ni Sandoval.Mabuti na lang ay saktong nag-text si Jelsey at sinabing papunta na raw siya rito. After a few minutes, paulit-ulit na siyang kumakatok sa pinto. Nang pagbuksan ko siya'y sinalubong ako nito ng yakap. "Kumain ka na? May natira pang pagkain na niluto ni Mama kanina."Mabilis naman siyang umiling, dumeretso sa sofa, kaya ako na ang nagsara ng pinto. She looked so stressed, but she still looks pretty. Halata lang na stress siya dahil sa kunot sa kaniyang noo. "Grr! Kairita talaga 'yang The Times na 'yan."Natawa ako sa kaniyang inasal. Gigil na
"Walang anuman, Jayron."Sadyang napakabait na bata nitong ni Jayron kaya hindi ko alam kung bakit siya nabigyan ng ganitong napakalaking problema. Pero iniisip ko na lang, ang lahat ng nangyayari ay may dahilan. At may plano ang Diyos sa ating buhay. Sana nama'y makasama pa namin si Jayron ng mas mahabang panahon. Hindi 'yong ganitong may kahati pa siya sa oras namin ni Mama.Sampung taong gulang pa lang si Jayron. Actually, he's good-looking, tall, and good. Kaso'y unti-unti itong namayat nang minsan ay hindi na siya kumakain dahil nawawalan na raw ng gana. Mabuti nga ngayo't kumakain-kain siya kahit mga prutas para naman lumakas ang pangangatawan niya. "Kamusta na ang pakiramdam mo, Jayron?"Tumigil muna sa pagkagat ng mansanas si Jayron at ngumiti sa akin. "Maayos naman po, Ate. Palagi naman po akong naaalagaan dito."Napangiti ako sa sinabi niya.Nagtagal kami doon ng mga dalawang oras bago may tumawag sa telepono ni Jelsey. I knew it was an urgent call based on her reaction. Nar
Pagkalabas ko'y inalalayan agad nila ako habang naglalakad patungo sa mismong pinto ng RTC."Attorney, ano pong masasabi niyo sa nagsampa ng kaso kay Sandoval?"Bakit nairita na naman ako sa mga reporter ngayon?"Pakisabi, tangina sila." mahinanong banggit ko.Napatigil naman sa pagtatanong ang reporter samantalang ang ibang reporters ay nagsitawanan."Hindi ba't kasama siya sa YinYang of the Court Trials?""Ay oo! Siya rin 'yong nagpakulong sa kilalang Congressman na may sindikato. Yung nakulong na si late Congressman Heubert Marquez!"Nagpatuloy lang sila sa pagbubulungan habang ang ibang reporter ay patuloy pa rin ang paghabol sa akin para magtanong. Nang makapasok ako sa mismong RTC ay tinantanan na rin ako ng mga reporter. Mabuti na lang at walang reporter sa loob pero sa tingin ko'y mayroon pa ring nakaabang sa mismong court room. Sana'y mas disiplinado ang mga reporter doon.Nagdire-diretso lang ako sa paglalakad hanggang sa makarating ako sa lugar na tinext ni Jelsey, kung saa
NANG MATAPOS ako maligo ay kumain na kami't nag-ayos ng aming mga sarili. Nagsuot ako ng red long sleeves at long, black coat para handa na ang aking ayos papunta sa preliminary hearing namin para kay Sandoval. I paired it with high, black stiletto, criss-cross stockings, and dark blue skirts, which have made me more formal than my other lawyer-attires. Si Jelsey naman ay ganon rin, magkaiba lang kami ng kulay na pinili sa mga damit namin."Tara na, Jelsey!" Lumabas na kami ng bahay at sumakay sa sari-sarili naming kotse. I hopped into my 2021 Acura ILX while Jelsey got her 2021 Porsche 911. Halata sa kotse niya pa lang na napakayaman niyan ni Jelsey. Hindi ko nga alam kung bakit hindi pa nag-aasawa.Ilang minuto lang ang byahe namin dahil wala namang traffic masyado dito sa Pasig lalo na sa ganitong oras. Nang makapag-park na kami sa parking lot ng Pasig General Hospital ay pumasok na agad kami sa loob at dumeretso sa kwarto ni Jayron. We were wearing black caps to hide our face from
°°°Nang makauwi ako ng bahay ay sinalubong agad ako ni Mama ng halik. Pinagluto niya rin ako ng hapunan na paborito kong prinitong hipon. Pagkatapos naming kumain ay umupo muna ako sa sofa at nagbasa ng mga case studies at precedents na katulad ng kaso ni Sandoval.Kailangan kong makakuha ng iba pang strategies bukod sa mga nalalaman ko na. Kung sana'y nandito lang si Jelsey ay makapag-be-brainstorm kami ng mga ideas tungkol sa kaso ni Sandoval.Mabuti na lang ay saktong nag-text si Jelsey at sinabing papunta na raw siya rito. After a few minutes, paulit-ulit na siyang kumakatok sa pinto. Nang pagbuksan ko siya'y sinalubong ako nito ng yakap. "Kumain ka na? May natira pang pagkain na niluto ni Mama kanina."Mabilis naman siyang umiling, dumeretso sa sofa, kaya ako na ang nagsara ng pinto. She looked so stressed, but she still looks pretty. Halata lang na stress siya dahil sa kunot sa kaniyang noo. "Grr! Kairita talaga 'yang The Times na 'yan."Natawa ako sa kaniyang inasal. Gigil na
"Magbihis ka nga!" Nasambot naman niya ang ibinato kong damit sa kaniya. Ngumisi itong si Sandoval habang isinusuot ang tee shirt na binili ko dahil hanggang ngayon ay wala pa siyang damit. "Kaartehan mo. Bakit ayaw mo ng damit na iniaalok nila rito?"Nang maisara ko ang pinto ng pinaglipatan niyang kwarto, na parang maliit na kulungan at may isang lamesa pero mag-isa lang siya, ay umupo na ako katapat niya. I was wearing my decent lawyer's uniform. White long sleeves, black-long coat, and a laptop in a laptop case.Ngumuso ito at itinaas ang kaniyang kilay. Tingnan mo 'tong lalaking 'to, napakagaling magpa-cute---- ay este mang-inis. "Bakit ko naman susuotin 'yon? 'Inmate' ang nakalagay sa likod. I am not convicted yet. Just under police custody.""Parang gano'n din naman 'yon." I murmured. Nakapako pa rin ang tingin niya sa akin. "Ang sabihin mo, hindi ka sanay na hindi branded ang damit mo." I pointed out.Napangisi naman siya. Parang hindi nga nao-offend ang isang 'to. "May point
"Totoo po bang murderer si Anthony Sandoval?!" halos pasigaw na tanong sa amin ng isang reporter. Halos magpintig ang aking tainga sa talas ng pagkakasalita niya. Parang may ipinahihiwatig na hindi maganda.I looked at him, the reporter, intently. "Presumption of Innocence, Sir. He's innocent until proven guilty." "Totoo po bang ex-boyfriend niyo si Anthony Sandoval?" hirit na tanong pa nito sa akin.When I saw his press ID, I saw a name: Jeffrey Skyler. He was from SBS News, the country's most subscribed news channel. He's also affiliated with The Times in France.He seemed very charming, determined, but he's arrogant and disrespectful. How dare him ask me that question?"The question is irrelevant. Is that a reporter trained by The Times and SBS News?" I fired back. Patuloy na hinahawi ng mga bodyguards namin ang mga reporter habang naglalakad kami, kaso pasikip naman nang pasikip kaya nahihirapan na rin kaming makakilos.Napansin kong natigilan ang kaniyang mukha sa aking sinabi.
"Nandito na si Attorney Christine, Ma'am!" Her maid shouted to her office.Nang bigyan ako ng go-signal ng maid nila ay ngumiti ako rito at pumasok sa office niya. Pugto man ang aking mga mata ngunit pinilit ko pa ring ngumiti nang makita si Jelsey. That smile faded when I saw a man sitting in a couch in front of Jelsey's desk.I quickly changed my facade as I saw him. "What are you doing here?" I said in a deadpan face while asking the man. Nakalimutan ko na ngang batiin ng 'good morning' si Jelsey."Is there no hello kiss from you, Love?" He said, leering. "Para namang wala tayong pinagsamahan niyan." Ngumiti ito sa akin. Desente na ang hitsura nito kumpara sa huli kong kita sa kaniya.He seemed very rich, but I only don't care. "Call me Attorney Villeza," Despite all the pain that I got from him three years ago, I decided to make this very professional. "What is your name?" I asked even if I already knew his goddamn name.He smirked, "Anthony Sandoval, Atty. Villeza." He spat with
When can we say that a person is worth defending? When he is already accused? When he already received a death threat? When he has money? When he's already dead?Ako, hindi ko alam. All I know is that I don't care about him. I don't care about that freakin' billionaire. Even if they made me his lawyer, I will not and will never defend him. Hindi ko gagamitin ang aking propesyon bilang isang abogado para lang ipagtanggol ang isang siraulong katulad niya.Pero kung para sa kapatid ko naman, ibang usapan na 'yan.Balak ko sanang dalawin sa hospital ang kapatid kong may sakit kaya ito ako ngayon, bumibili ng mga prutas para maibigay sa kaniya. "Siguradong magugustuhan niya 'to." Kumuha ako ng isang basket ng assorted fruits at binayaran kaagad.I hopped into my car while bringing the fruits with me. I know that Jayron, my beloved little brother, will like these fruits, especially apples. Nagmaneho agad ako papunta sa hospital. Hindi naman 'yon ganoon kalayo kaya nakarating agad ako matapo