"Magbihis ka nga!" Nasambot naman niya ang ibinato kong damit sa kaniya. Ngumisi itong si Sandoval habang isinusuot ang tee shirt na binili ko dahil hanggang ngayon ay wala pa siyang damit. "Kaartehan mo. Bakit ayaw mo ng damit na iniaalok nila rito?"
Nang maisara ko ang pinto ng pinaglipatan niyang kwarto, na parang maliit na kulungan at may isang lamesa pero mag-isa lang siya, ay umupo na ako katapat niya. I was wearing my decent lawyer's uniform. White long sleeves, black-long coat, and a laptop in a laptop case.
Ngumuso ito at itinaas ang kaniyang kilay. Tingnan mo 'tong lalaking 'to, napakagaling magpa-cute---- ay este mang-inis. "Bakit ko naman susuotin 'yon? 'Inmate' ang nakalagay sa likod. I am not convicted yet. Just under police custody."
"Parang gano'n din naman 'yon." I murmured. Nakapako pa rin ang tingin niya sa akin. "Ang sabihin mo, hindi ka sanay na hindi branded ang damit mo." I pointed out.
Napangisi naman siya. Parang hindi nga nao-offend ang isang 'to. "May point ka naman d'yan."
See? Maarte lang talaga ang kupal na bilyonaryong ito. Inutusan pa akong ibili siya ng branded, plain, white tee shirt para lang may maisuot siya. I was about to say no, but I remembered that he gave my a million. . . a lot more than what I received from my last case.
I was his attorney, but I'll not let this yaya-thing happen again. Utusan ba naman ako.
Napairap na lang ako at tumikhim. Wala naman akong pakialam dito, propesyonal ang pakikitungo ko sa kaniya. "Bakit ka raw nilipat dito? Hindi ba't nasa likod ka na ng rehas kahapon?"
"Ade ang saya mo kahapon?" he asked, mocking.
"Oo naman. Sayang nga at hindi ka nabugbog." I jested.
Kahapon ay tinawagan agad ako ng pulisya nang sinabing ililipat na sa kulungan nila si Sandoval. Pumayag naman ako bilang attorney nito dahil bukod sa hindi siya pwedeng mag-stay sa interrogation room nang napakatagal, mabuti rin at doon lang dadalhin si Sandoval at hindi sa kulungan ng buong Manila. Kung sabagay, hindi pa naman nakapagsasabi si Sandoval ng guilty o not guilty sa harap mismo ng korte.
Bukas pa mangyayari ang lahat. I will start defending my client, Anthony Sandoval, in the court no matter what. The preliminary hearing of this criminal case for tomorrow will just be the start of this fight. Pagkatapos noon ay mga court trials na ang magaganap kung saan kami magpe-present ng mga ebidensya para ipagtanggil si Sandoval.
"Sandoval, tinatanong ko kung bakit ka nalipat dito. Hindi ka ata nakikinig eh." Humikab pa ito nang tapikin ko ang kamay niyang nasa ibabaw ng lamesa. Tinawanan lang ako ng gagong 'to.
"Ah." Mukhang nakapag-isip-isip na ng sagot sa tanong ko. "Request daw ni Mayor at ng pamilya ng na-agrabyado. Thanks to them. I'm safer now."
Napakunot ang noo ko sa sinabi niya. "Bakit hindi ko alam? I'm your attorney and I needed to know every movement they do to you." Ipinag-krus ko ang aking braso sa aking dibdib.
Sandoval smiled sheepishly. "Ang sabihin mo, worried ka lang sa 'kin, Atty. Christine." Kinindatan pa ako nito't ngumiti. "Yieee." Napakunot ang noo ko sa ka-corny-han nito.
"Hindi mo ako madadaan sa kalandian mo, Sandoval." Iniraapan ko ito't napatingin sa likod niya. May maliit na kama pala doon ngunit hindi pa nasasapinan ng punda pati na rin mga kumot. "Bakit hindi ka natulog?" Bakas rin sa mata niya ang puyat.
Napataas naman ang kilay nito. "Pa'no mo nasabi?" Ang lakas talaga ng loob na kwestyonin ako.
Itinuro ko naman 'yong kama niya sa likod. Natawa ito nang bahagya at tumingin sa akin. "Nakalimutan ko lang ayusin kagabi. . . pero d'yan ako natulog." Kumamot ito sa kaniyang bibig at ngumiti sa akin.
Napailing ako sa kaniyang tinuran. "Hindi ka pa rin nagbabago, sinungaling ka pa rin." Sanay siyang kumamot sa kaniyang bibig 'pag nagsisinungaling. Kaya madalas ko siyang nahuhuli noon no'ng magkasintahan pa lang kami. "Bakit nga?"
Huminga ito nang malalim at bahagyang natawa. "Oo na. Nag-aalala kasi ako, Christine."
Hindi ko na napansin ang pagbanggit niya sa aking pangalan. Natuon na lang ang pansin ko sa pagsasabi niya ng kaniyang pagkaalala. "Saan?"
Ngumiti itong muli ngunit mapait. "Na baka hindi na ako makalabas." Tumingin ito pababa, at doon na nawala ang kaniyang ngiti. "At kung makalabas man ako ay hindi ako sigurado kung bubuhayin pa nila ako."
"Hindi ka ba nagtitiwala sa'kin?" Tumingin ako sa kaniya ng diretso. Gano'n din siya sa'kin. "Magtiwala ka sa abogado mo, Sandoval. Mailalabas ka namin dito at mapapatunayan natin na wala kang kasalanan."
Napangiti ito sa aking sinabi. Ngayon ko lang napansin na napakalaki na ng iginwapo ng bilyonaryong 'to. His brown hair and grey ash eyes were complimenting each other. His red lips. His nose. His whole face was admirable. His adam's apple and his colar bone are kinda seducing me. His bulky muscles and chest. His abs---- "Gwapong-gwapo ka na naman sa'kin." He smirked.
Bahagya akong namula at napalunok ng laway. "H'wag ka ngang feelingero. Hindi na kita type." Napataas naman ang kilay niya at ngumiti. Napalunok na naman ako nang mapatingin ito sa aking labi, sabay kagat sa labi niya. "By the way, hindi makararating si Jelsey, your public defender." I needed to divert the topic.
"Why?"
"Personal issue with a jerk reporter from The Times and SBS News." I just shrugged my shoulders because I also don't know much info. "Makikipag-meet up daw 'yong reporter."
"Lalaki o babae 'yong reporter?"
I instinctively rolled my eyes. "Wala ka nang pakialam do'n, Sandoval." Natawa naman siya sa aking sinabi.
"And about the what for tomorrow?"
"Oh, the preliminary trials? That'll be your first court appearance. The magistrate will state all the accusations towards you, the penalties, and other legal matters. The magistrate will also tell whether you will stay here in the police custody or let out on strict conditions. After that, you'll say your plea." I explained.
Tumango-tango naman siya sa aking sinabi. "Only a magistrate will facilitate my case?" He seemed worried. "I've heard that the other party will sue me murder and serious physical injuries. Isn't that too serious for a magistrate?"
"You have a point there, Sandoval. Besides, the preliminary trial for tomorrow will be held by a magistrate, but I'm quiet sure that the magistrate will pass this case to the judge in the Crown Court. After that, a few or several court trials might happen since you'll plea not guilty."
"Is this case civil or criminal case?" tanong nito't napakamot sa ulo niya.
"Murder and serious physical injury are criminal acts, thus, this is a criminal case. Guilty or Not Guilty ang plea."
Inilatag ko na sa lamesa ang mga papeles na hawak ko habang siya ay iniisip pa rin ang explanation na sinabi ko.
Ngumiti ito pagkatapos ko magsalita. "Will everything be alright?"
Ngumiti rin ako pabalik. "Everything will be alright."
°°°Nang makauwi ako ng bahay ay sinalubong agad ako ni Mama ng halik. Pinagluto niya rin ako ng hapunan na paborito kong prinitong hipon. Pagkatapos naming kumain ay umupo muna ako sa sofa at nagbasa ng mga case studies at precedents na katulad ng kaso ni Sandoval.Kailangan kong makakuha ng iba pang strategies bukod sa mga nalalaman ko na. Kung sana'y nandito lang si Jelsey ay makapag-be-brainstorm kami ng mga ideas tungkol sa kaso ni Sandoval.Mabuti na lang ay saktong nag-text si Jelsey at sinabing papunta na raw siya rito. After a few minutes, paulit-ulit na siyang kumakatok sa pinto. Nang pagbuksan ko siya'y sinalubong ako nito ng yakap. "Kumain ka na? May natira pang pagkain na niluto ni Mama kanina."Mabilis naman siyang umiling, dumeretso sa sofa, kaya ako na ang nagsara ng pinto. She looked so stressed, but she still looks pretty. Halata lang na stress siya dahil sa kunot sa kaniyang noo. "Grr! Kairita talaga 'yang The Times na 'yan."Natawa ako sa kaniyang inasal. Gigil na
NANG MATAPOS ako maligo ay kumain na kami't nag-ayos ng aming mga sarili. Nagsuot ako ng red long sleeves at long, black coat para handa na ang aking ayos papunta sa preliminary hearing namin para kay Sandoval. I paired it with high, black stiletto, criss-cross stockings, and dark blue skirts, which have made me more formal than my other lawyer-attires. Si Jelsey naman ay ganon rin, magkaiba lang kami ng kulay na pinili sa mga damit namin."Tara na, Jelsey!" Lumabas na kami ng bahay at sumakay sa sari-sarili naming kotse. I hopped into my 2021 Acura ILX while Jelsey got her 2021 Porsche 911. Halata sa kotse niya pa lang na napakayaman niyan ni Jelsey. Hindi ko nga alam kung bakit hindi pa nag-aasawa.Ilang minuto lang ang byahe namin dahil wala namang traffic masyado dito sa Pasig lalo na sa ganitong oras. Nang makapag-park na kami sa parking lot ng Pasig General Hospital ay pumasok na agad kami sa loob at dumeretso sa kwarto ni Jayron. We were wearing black caps to hide our face from
Pagkalabas ko'y inalalayan agad nila ako habang naglalakad patungo sa mismong pinto ng RTC."Attorney, ano pong masasabi niyo sa nagsampa ng kaso kay Sandoval?"Bakit nairita na naman ako sa mga reporter ngayon?"Pakisabi, tangina sila." mahinanong banggit ko.Napatigil naman sa pagtatanong ang reporter samantalang ang ibang reporters ay nagsitawanan."Hindi ba't kasama siya sa YinYang of the Court Trials?""Ay oo! Siya rin 'yong nagpakulong sa kilalang Congressman na may sindikato. Yung nakulong na si late Congressman Heubert Marquez!"Nagpatuloy lang sila sa pagbubulungan habang ang ibang reporter ay patuloy pa rin ang paghabol sa akin para magtanong. Nang makapasok ako sa mismong RTC ay tinantanan na rin ako ng mga reporter. Mabuti na lang at walang reporter sa loob pero sa tingin ko'y mayroon pa ring nakaabang sa mismong court room. Sana'y mas disiplinado ang mga reporter doon.Nagdire-diretso lang ako sa paglalakad hanggang sa makarating ako sa lugar na tinext ni Jelsey, kung saa
"Walang anuman, Jayron."Sadyang napakabait na bata nitong ni Jayron kaya hindi ko alam kung bakit siya nabigyan ng ganitong napakalaking problema. Pero iniisip ko na lang, ang lahat ng nangyayari ay may dahilan. At may plano ang Diyos sa ating buhay. Sana nama'y makasama pa namin si Jayron ng mas mahabang panahon. Hindi 'yong ganitong may kahati pa siya sa oras namin ni Mama.Sampung taong gulang pa lang si Jayron. Actually, he's good-looking, tall, and good. Kaso'y unti-unti itong namayat nang minsan ay hindi na siya kumakain dahil nawawalan na raw ng gana. Mabuti nga ngayo't kumakain-kain siya kahit mga prutas para naman lumakas ang pangangatawan niya. "Kamusta na ang pakiramdam mo, Jayron?"Tumigil muna sa pagkagat ng mansanas si Jayron at ngumiti sa akin. "Maayos naman po, Ate. Palagi naman po akong naaalagaan dito."Napangiti ako sa sinabi niya.Nagtagal kami doon ng mga dalawang oras bago may tumawag sa telepono ni Jelsey. I knew it was an urgent call based on her reaction. Nar
When can we say that a person is worth defending? When he is already accused? When he already received a death threat? When he has money? When he's already dead?Ako, hindi ko alam. All I know is that I don't care about him. I don't care about that freakin' billionaire. Even if they made me his lawyer, I will not and will never defend him. Hindi ko gagamitin ang aking propesyon bilang isang abogado para lang ipagtanggol ang isang siraulong katulad niya.Pero kung para sa kapatid ko naman, ibang usapan na 'yan.Balak ko sanang dalawin sa hospital ang kapatid kong may sakit kaya ito ako ngayon, bumibili ng mga prutas para maibigay sa kaniya. "Siguradong magugustuhan niya 'to." Kumuha ako ng isang basket ng assorted fruits at binayaran kaagad.I hopped into my car while bringing the fruits with me. I know that Jayron, my beloved little brother, will like these fruits, especially apples. Nagmaneho agad ako papunta sa hospital. Hindi naman 'yon ganoon kalayo kaya nakarating agad ako matapo
"Nandito na si Attorney Christine, Ma'am!" Her maid shouted to her office.Nang bigyan ako ng go-signal ng maid nila ay ngumiti ako rito at pumasok sa office niya. Pugto man ang aking mga mata ngunit pinilit ko pa ring ngumiti nang makita si Jelsey. That smile faded when I saw a man sitting in a couch in front of Jelsey's desk.I quickly changed my facade as I saw him. "What are you doing here?" I said in a deadpan face while asking the man. Nakalimutan ko na ngang batiin ng 'good morning' si Jelsey."Is there no hello kiss from you, Love?" He said, leering. "Para namang wala tayong pinagsamahan niyan." Ngumiti ito sa akin. Desente na ang hitsura nito kumpara sa huli kong kita sa kaniya.He seemed very rich, but I only don't care. "Call me Attorney Villeza," Despite all the pain that I got from him three years ago, I decided to make this very professional. "What is your name?" I asked even if I already knew his goddamn name.He smirked, "Anthony Sandoval, Atty. Villeza." He spat with
"Totoo po bang murderer si Anthony Sandoval?!" halos pasigaw na tanong sa amin ng isang reporter. Halos magpintig ang aking tainga sa talas ng pagkakasalita niya. Parang may ipinahihiwatig na hindi maganda.I looked at him, the reporter, intently. "Presumption of Innocence, Sir. He's innocent until proven guilty." "Totoo po bang ex-boyfriend niyo si Anthony Sandoval?" hirit na tanong pa nito sa akin.When I saw his press ID, I saw a name: Jeffrey Skyler. He was from SBS News, the country's most subscribed news channel. He's also affiliated with The Times in France.He seemed very charming, determined, but he's arrogant and disrespectful. How dare him ask me that question?"The question is irrelevant. Is that a reporter trained by The Times and SBS News?" I fired back. Patuloy na hinahawi ng mga bodyguards namin ang mga reporter habang naglalakad kami, kaso pasikip naman nang pasikip kaya nahihirapan na rin kaming makakilos.Napansin kong natigilan ang kaniyang mukha sa aking sinabi.
"Walang anuman, Jayron."Sadyang napakabait na bata nitong ni Jayron kaya hindi ko alam kung bakit siya nabigyan ng ganitong napakalaking problema. Pero iniisip ko na lang, ang lahat ng nangyayari ay may dahilan. At may plano ang Diyos sa ating buhay. Sana nama'y makasama pa namin si Jayron ng mas mahabang panahon. Hindi 'yong ganitong may kahati pa siya sa oras namin ni Mama.Sampung taong gulang pa lang si Jayron. Actually, he's good-looking, tall, and good. Kaso'y unti-unti itong namayat nang minsan ay hindi na siya kumakain dahil nawawalan na raw ng gana. Mabuti nga ngayo't kumakain-kain siya kahit mga prutas para naman lumakas ang pangangatawan niya. "Kamusta na ang pakiramdam mo, Jayron?"Tumigil muna sa pagkagat ng mansanas si Jayron at ngumiti sa akin. "Maayos naman po, Ate. Palagi naman po akong naaalagaan dito."Napangiti ako sa sinabi niya.Nagtagal kami doon ng mga dalawang oras bago may tumawag sa telepono ni Jelsey. I knew it was an urgent call based on her reaction. Nar
Pagkalabas ko'y inalalayan agad nila ako habang naglalakad patungo sa mismong pinto ng RTC."Attorney, ano pong masasabi niyo sa nagsampa ng kaso kay Sandoval?"Bakit nairita na naman ako sa mga reporter ngayon?"Pakisabi, tangina sila." mahinanong banggit ko.Napatigil naman sa pagtatanong ang reporter samantalang ang ibang reporters ay nagsitawanan."Hindi ba't kasama siya sa YinYang of the Court Trials?""Ay oo! Siya rin 'yong nagpakulong sa kilalang Congressman na may sindikato. Yung nakulong na si late Congressman Heubert Marquez!"Nagpatuloy lang sila sa pagbubulungan habang ang ibang reporter ay patuloy pa rin ang paghabol sa akin para magtanong. Nang makapasok ako sa mismong RTC ay tinantanan na rin ako ng mga reporter. Mabuti na lang at walang reporter sa loob pero sa tingin ko'y mayroon pa ring nakaabang sa mismong court room. Sana'y mas disiplinado ang mga reporter doon.Nagdire-diretso lang ako sa paglalakad hanggang sa makarating ako sa lugar na tinext ni Jelsey, kung saa
NANG MATAPOS ako maligo ay kumain na kami't nag-ayos ng aming mga sarili. Nagsuot ako ng red long sleeves at long, black coat para handa na ang aking ayos papunta sa preliminary hearing namin para kay Sandoval. I paired it with high, black stiletto, criss-cross stockings, and dark blue skirts, which have made me more formal than my other lawyer-attires. Si Jelsey naman ay ganon rin, magkaiba lang kami ng kulay na pinili sa mga damit namin."Tara na, Jelsey!" Lumabas na kami ng bahay at sumakay sa sari-sarili naming kotse. I hopped into my 2021 Acura ILX while Jelsey got her 2021 Porsche 911. Halata sa kotse niya pa lang na napakayaman niyan ni Jelsey. Hindi ko nga alam kung bakit hindi pa nag-aasawa.Ilang minuto lang ang byahe namin dahil wala namang traffic masyado dito sa Pasig lalo na sa ganitong oras. Nang makapag-park na kami sa parking lot ng Pasig General Hospital ay pumasok na agad kami sa loob at dumeretso sa kwarto ni Jayron. We were wearing black caps to hide our face from
°°°Nang makauwi ako ng bahay ay sinalubong agad ako ni Mama ng halik. Pinagluto niya rin ako ng hapunan na paborito kong prinitong hipon. Pagkatapos naming kumain ay umupo muna ako sa sofa at nagbasa ng mga case studies at precedents na katulad ng kaso ni Sandoval.Kailangan kong makakuha ng iba pang strategies bukod sa mga nalalaman ko na. Kung sana'y nandito lang si Jelsey ay makapag-be-brainstorm kami ng mga ideas tungkol sa kaso ni Sandoval.Mabuti na lang ay saktong nag-text si Jelsey at sinabing papunta na raw siya rito. After a few minutes, paulit-ulit na siyang kumakatok sa pinto. Nang pagbuksan ko siya'y sinalubong ako nito ng yakap. "Kumain ka na? May natira pang pagkain na niluto ni Mama kanina."Mabilis naman siyang umiling, dumeretso sa sofa, kaya ako na ang nagsara ng pinto. She looked so stressed, but she still looks pretty. Halata lang na stress siya dahil sa kunot sa kaniyang noo. "Grr! Kairita talaga 'yang The Times na 'yan."Natawa ako sa kaniyang inasal. Gigil na
"Magbihis ka nga!" Nasambot naman niya ang ibinato kong damit sa kaniya. Ngumisi itong si Sandoval habang isinusuot ang tee shirt na binili ko dahil hanggang ngayon ay wala pa siyang damit. "Kaartehan mo. Bakit ayaw mo ng damit na iniaalok nila rito?"Nang maisara ko ang pinto ng pinaglipatan niyang kwarto, na parang maliit na kulungan at may isang lamesa pero mag-isa lang siya, ay umupo na ako katapat niya. I was wearing my decent lawyer's uniform. White long sleeves, black-long coat, and a laptop in a laptop case.Ngumuso ito at itinaas ang kaniyang kilay. Tingnan mo 'tong lalaking 'to, napakagaling magpa-cute---- ay este mang-inis. "Bakit ko naman susuotin 'yon? 'Inmate' ang nakalagay sa likod. I am not convicted yet. Just under police custody.""Parang gano'n din naman 'yon." I murmured. Nakapako pa rin ang tingin niya sa akin. "Ang sabihin mo, hindi ka sanay na hindi branded ang damit mo." I pointed out.Napangisi naman siya. Parang hindi nga nao-offend ang isang 'to. "May point
"Totoo po bang murderer si Anthony Sandoval?!" halos pasigaw na tanong sa amin ng isang reporter. Halos magpintig ang aking tainga sa talas ng pagkakasalita niya. Parang may ipinahihiwatig na hindi maganda.I looked at him, the reporter, intently. "Presumption of Innocence, Sir. He's innocent until proven guilty." "Totoo po bang ex-boyfriend niyo si Anthony Sandoval?" hirit na tanong pa nito sa akin.When I saw his press ID, I saw a name: Jeffrey Skyler. He was from SBS News, the country's most subscribed news channel. He's also affiliated with The Times in France.He seemed very charming, determined, but he's arrogant and disrespectful. How dare him ask me that question?"The question is irrelevant. Is that a reporter trained by The Times and SBS News?" I fired back. Patuloy na hinahawi ng mga bodyguards namin ang mga reporter habang naglalakad kami, kaso pasikip naman nang pasikip kaya nahihirapan na rin kaming makakilos.Napansin kong natigilan ang kaniyang mukha sa aking sinabi.
"Nandito na si Attorney Christine, Ma'am!" Her maid shouted to her office.Nang bigyan ako ng go-signal ng maid nila ay ngumiti ako rito at pumasok sa office niya. Pugto man ang aking mga mata ngunit pinilit ko pa ring ngumiti nang makita si Jelsey. That smile faded when I saw a man sitting in a couch in front of Jelsey's desk.I quickly changed my facade as I saw him. "What are you doing here?" I said in a deadpan face while asking the man. Nakalimutan ko na ngang batiin ng 'good morning' si Jelsey."Is there no hello kiss from you, Love?" He said, leering. "Para namang wala tayong pinagsamahan niyan." Ngumiti ito sa akin. Desente na ang hitsura nito kumpara sa huli kong kita sa kaniya.He seemed very rich, but I only don't care. "Call me Attorney Villeza," Despite all the pain that I got from him three years ago, I decided to make this very professional. "What is your name?" I asked even if I already knew his goddamn name.He smirked, "Anthony Sandoval, Atty. Villeza." He spat with
When can we say that a person is worth defending? When he is already accused? When he already received a death threat? When he has money? When he's already dead?Ako, hindi ko alam. All I know is that I don't care about him. I don't care about that freakin' billionaire. Even if they made me his lawyer, I will not and will never defend him. Hindi ko gagamitin ang aking propesyon bilang isang abogado para lang ipagtanggol ang isang siraulong katulad niya.Pero kung para sa kapatid ko naman, ibang usapan na 'yan.Balak ko sanang dalawin sa hospital ang kapatid kong may sakit kaya ito ako ngayon, bumibili ng mga prutas para maibigay sa kaniya. "Siguradong magugustuhan niya 'to." Kumuha ako ng isang basket ng assorted fruits at binayaran kaagad.I hopped into my car while bringing the fruits with me. I know that Jayron, my beloved little brother, will like these fruits, especially apples. Nagmaneho agad ako papunta sa hospital. Hindi naman 'yon ganoon kalayo kaya nakarating agad ako matapo