"Nandito na si Attorney Christine, Ma'am!" Her maid shouted to her office.
Nang bigyan ako ng go-signal ng maid nila ay ngumiti ako rito at pumasok sa office niya. Pugto man ang aking mga mata ngunit pinilit ko pa ring ngumiti nang makita si Jelsey. That smile faded when I saw a man sitting in a couch in front of Jelsey's desk.
I quickly changed my facade as I saw him. "What are you doing here?" I said in a deadpan face while asking the man. Nakalimutan ko na ngang batiin ng 'good morning' si Jelsey.
"Is there no hello kiss from you, Love?" He said, leering. "Para namang wala tayong pinagsamahan niyan." Ngumiti ito sa akin. Desente na ang hitsura nito kumpara sa huli kong kita sa kaniya.
He seemed very rich, but I only don't care. "Call me Attorney Villeza," Despite all the pain that I got from him three years ago, I decided to make this very professional. "What is your name?" I asked even if I already knew his goddamn name.
He smirked, "Anthony Sandoval, Atty. Villeza." He spat with enthusiasm.
I rolled my eyes at him and looked at Jelsey. Umupo ako malapit sa kaniya, ngunit malayo kay Anthony. "Why is this motherfvcker here?" I asked with disgust.
Jelsey chuckled. "Motherfvcker na pala ang tawag mo sa boyfriend mo----!"
"He was my ex-boyfriend, Jelsey." Pinagdiinan ko talaga 'yon sa kaniya. "Bakit nga 'yan nandito?"
"Well, he will be your next client. No pieces of evidence yet so he's free." Jelsey smiled. "He needs an attorney, Christine."
"Hell no!" Napatingin agad ako kay Anthony. "Bakit ko naman dedepensahan 'yang gagong 'yan? Mukha naman talagang mamamatay-tao! Sipain ko pa 'yan eh."
Anthony chuckled. "That's below the belt." He doesn't seem to be offended. Magaling lang mang-asar.
"Do you want me to cut that thing below your belt?" I rolled my eyes.
"If it means of you holding my dick again, then go on." Ngumisi itong muli at kumindat pa. Argh, nakakadiri ang puta!
"Fuck you, Anthony!" I swore while pointing my middle finger at him.
"Fuck me, huh?" He still kept his cool. "When, where, and how?"
"Grr!" I stood up and looked at Jelsey with my gritting teeth. "I will not defend this complete asshole!"
"Let me rephrase that." Napatingin ako kay Anthony na naglabas ng isang black briefcase. My eyes widened when I saw that it was full of money. Napatingin ako sa mukha niyang nakatingin sa akin. Gwapo nga ngunit 'di mapagkakailang gago. "Just defend me, Christine. Hindi totoo ang pinararatang nila sa'kin. I'll plea not guilty so please. . . I need you."
I could see the sincerity in his eyes. Nang tumingin ako kay Jelsey, gano'n na lang din ang tingin niya sa akin. "Think of your brother, Christine."
Muling pumasok sa aking isipan ang aking kapatid na si Jayron. As if on cue, my mom texted me and so I read it in my mind. "Nandito na ako sa hospital pagka-text mo pa lang sa akin kanina, Anak. Stable na ang lagay ni Jayron sa ngayon. . . pero lumala ang kalagayan niya."
Muling tumulo ang mga luha ko habang mahigpit ang aking pagkakahawak sa aking telepono. Napatingin ako sa sandamakmak na perang nakahain sa aking harapan. Napatingin din ako kay Jelsey.
Napatingin din ako kay Anthony.
I have no choice but to fight for my brother's life. Tutal kapag natapos ang case na 'to ay magkakahiwalay na rin kami ni Anthony at pipilitin kong hindi na siya makita muli. I just need this one-time big-time chance for my brother.And I will also promise to myself that I will never fall for this bastard. Sa akin at sa pamilya ko lang ang puso ko. Hindi na ako magpapa-uto pa sa isang 'to gaya ng dati.
Kinuha ko ang briefcase na may pera mula kay Anthony. I composed myself and cleared my throat.
"When will I start defending you, Mr. Billionaire?"
***
In every evil, there's kindness and beauty in it. In every kindness, there's evil in it. But if you put this two together, you can create a balance team. Gaya na lang namin ni Jelsey. Swak na swak sa isa't-isa. Kaya masaya ako na makakasama ko siya ngayon sa kaso ni Sandoval. "Attorney Christine, Attorney Jelsey, pwede po ba namin kayo ma-interview?"
Si Jelsey na ang sumagot, "We're in a hurry. Please pave the way."
Dagsa ang media sa police station na pinagdalhan kay Anthony Sandoval, ang aming kliyente. He is now officially a defendant. . . pieces of evidence have been found that can say that he's guilty with murder and another serious physical injuries. Kaya ngayon, nabigyan na siya ng arrest warrant at dinala na sa presinto, na siya namang puno ng mga media na nakabuntot sa kaniya.
Napuno ng kotse ang harap ng police station kaya sa malayo pa kami nakapag-park ng mga kotse namin ni Jelsey. Mabuti na lang at binigyan kami ni Sandoval ng mga bodyguards, na sila ngayong humaharang sa mga gustong mag-interview sa amin. Malamang, kami ang dalawa sa mga kontrobersyal na abogado sa aming henerasyon. It's possible that it can happen every time.
"Pasensya na po, hindi talaga kami makapagbibigay ng impormasyon ngayon." I acquiesced.
"Totoo po bang murderer si Anthony Sandoval?!"
"Totoo po bang murderer si Anthony Sandoval?!" halos pasigaw na tanong sa amin ng isang reporter. Halos magpintig ang aking tainga sa talas ng pagkakasalita niya. Parang may ipinahihiwatig na hindi maganda.I looked at him, the reporter, intently. "Presumption of Innocence, Sir. He's innocent until proven guilty." "Totoo po bang ex-boyfriend niyo si Anthony Sandoval?" hirit na tanong pa nito sa akin.When I saw his press ID, I saw a name: Jeffrey Skyler. He was from SBS News, the country's most subscribed news channel. He's also affiliated with The Times in France.He seemed very charming, determined, but he's arrogant and disrespectful. How dare him ask me that question?"The question is irrelevant. Is that a reporter trained by The Times and SBS News?" I fired back. Patuloy na hinahawi ng mga bodyguards namin ang mga reporter habang naglalakad kami, kaso pasikip naman nang pasikip kaya nahihirapan na rin kaming makakilos.Napansin kong natigilan ang kaniyang mukha sa aking sinabi.
"Magbihis ka nga!" Nasambot naman niya ang ibinato kong damit sa kaniya. Ngumisi itong si Sandoval habang isinusuot ang tee shirt na binili ko dahil hanggang ngayon ay wala pa siyang damit. "Kaartehan mo. Bakit ayaw mo ng damit na iniaalok nila rito?"Nang maisara ko ang pinto ng pinaglipatan niyang kwarto, na parang maliit na kulungan at may isang lamesa pero mag-isa lang siya, ay umupo na ako katapat niya. I was wearing my decent lawyer's uniform. White long sleeves, black-long coat, and a laptop in a laptop case.Ngumuso ito at itinaas ang kaniyang kilay. Tingnan mo 'tong lalaking 'to, napakagaling magpa-cute---- ay este mang-inis. "Bakit ko naman susuotin 'yon? 'Inmate' ang nakalagay sa likod. I am not convicted yet. Just under police custody.""Parang gano'n din naman 'yon." I murmured. Nakapako pa rin ang tingin niya sa akin. "Ang sabihin mo, hindi ka sanay na hindi branded ang damit mo." I pointed out.Napangisi naman siya. Parang hindi nga nao-offend ang isang 'to. "May point
°°°Nang makauwi ako ng bahay ay sinalubong agad ako ni Mama ng halik. Pinagluto niya rin ako ng hapunan na paborito kong prinitong hipon. Pagkatapos naming kumain ay umupo muna ako sa sofa at nagbasa ng mga case studies at precedents na katulad ng kaso ni Sandoval.Kailangan kong makakuha ng iba pang strategies bukod sa mga nalalaman ko na. Kung sana'y nandito lang si Jelsey ay makapag-be-brainstorm kami ng mga ideas tungkol sa kaso ni Sandoval.Mabuti na lang ay saktong nag-text si Jelsey at sinabing papunta na raw siya rito. After a few minutes, paulit-ulit na siyang kumakatok sa pinto. Nang pagbuksan ko siya'y sinalubong ako nito ng yakap. "Kumain ka na? May natira pang pagkain na niluto ni Mama kanina."Mabilis naman siyang umiling, dumeretso sa sofa, kaya ako na ang nagsara ng pinto. She looked so stressed, but she still looks pretty. Halata lang na stress siya dahil sa kunot sa kaniyang noo. "Grr! Kairita talaga 'yang The Times na 'yan."Natawa ako sa kaniyang inasal. Gigil na
NANG MATAPOS ako maligo ay kumain na kami't nag-ayos ng aming mga sarili. Nagsuot ako ng red long sleeves at long, black coat para handa na ang aking ayos papunta sa preliminary hearing namin para kay Sandoval. I paired it with high, black stiletto, criss-cross stockings, and dark blue skirts, which have made me more formal than my other lawyer-attires. Si Jelsey naman ay ganon rin, magkaiba lang kami ng kulay na pinili sa mga damit namin."Tara na, Jelsey!" Lumabas na kami ng bahay at sumakay sa sari-sarili naming kotse. I hopped into my 2021 Acura ILX while Jelsey got her 2021 Porsche 911. Halata sa kotse niya pa lang na napakayaman niyan ni Jelsey. Hindi ko nga alam kung bakit hindi pa nag-aasawa.Ilang minuto lang ang byahe namin dahil wala namang traffic masyado dito sa Pasig lalo na sa ganitong oras. Nang makapag-park na kami sa parking lot ng Pasig General Hospital ay pumasok na agad kami sa loob at dumeretso sa kwarto ni Jayron. We were wearing black caps to hide our face from
Pagkalabas ko'y inalalayan agad nila ako habang naglalakad patungo sa mismong pinto ng RTC."Attorney, ano pong masasabi niyo sa nagsampa ng kaso kay Sandoval?"Bakit nairita na naman ako sa mga reporter ngayon?"Pakisabi, tangina sila." mahinanong banggit ko.Napatigil naman sa pagtatanong ang reporter samantalang ang ibang reporters ay nagsitawanan."Hindi ba't kasama siya sa YinYang of the Court Trials?""Ay oo! Siya rin 'yong nagpakulong sa kilalang Congressman na may sindikato. Yung nakulong na si late Congressman Heubert Marquez!"Nagpatuloy lang sila sa pagbubulungan habang ang ibang reporter ay patuloy pa rin ang paghabol sa akin para magtanong. Nang makapasok ako sa mismong RTC ay tinantanan na rin ako ng mga reporter. Mabuti na lang at walang reporter sa loob pero sa tingin ko'y mayroon pa ring nakaabang sa mismong court room. Sana'y mas disiplinado ang mga reporter doon.Nagdire-diretso lang ako sa paglalakad hanggang sa makarating ako sa lugar na tinext ni Jelsey, kung saa
"Walang anuman, Jayron."Sadyang napakabait na bata nitong ni Jayron kaya hindi ko alam kung bakit siya nabigyan ng ganitong napakalaking problema. Pero iniisip ko na lang, ang lahat ng nangyayari ay may dahilan. At may plano ang Diyos sa ating buhay. Sana nama'y makasama pa namin si Jayron ng mas mahabang panahon. Hindi 'yong ganitong may kahati pa siya sa oras namin ni Mama.Sampung taong gulang pa lang si Jayron. Actually, he's good-looking, tall, and good. Kaso'y unti-unti itong namayat nang minsan ay hindi na siya kumakain dahil nawawalan na raw ng gana. Mabuti nga ngayo't kumakain-kain siya kahit mga prutas para naman lumakas ang pangangatawan niya. "Kamusta na ang pakiramdam mo, Jayron?"Tumigil muna sa pagkagat ng mansanas si Jayron at ngumiti sa akin. "Maayos naman po, Ate. Palagi naman po akong naaalagaan dito."Napangiti ako sa sinabi niya.Nagtagal kami doon ng mga dalawang oras bago may tumawag sa telepono ni Jelsey. I knew it was an urgent call based on her reaction. Nar
When can we say that a person is worth defending? When he is already accused? When he already received a death threat? When he has money? When he's already dead?Ako, hindi ko alam. All I know is that I don't care about him. I don't care about that freakin' billionaire. Even if they made me his lawyer, I will not and will never defend him. Hindi ko gagamitin ang aking propesyon bilang isang abogado para lang ipagtanggol ang isang siraulong katulad niya.Pero kung para sa kapatid ko naman, ibang usapan na 'yan.Balak ko sanang dalawin sa hospital ang kapatid kong may sakit kaya ito ako ngayon, bumibili ng mga prutas para maibigay sa kaniya. "Siguradong magugustuhan niya 'to." Kumuha ako ng isang basket ng assorted fruits at binayaran kaagad.I hopped into my car while bringing the fruits with me. I know that Jayron, my beloved little brother, will like these fruits, especially apples. Nagmaneho agad ako papunta sa hospital. Hindi naman 'yon ganoon kalayo kaya nakarating agad ako matapo
"Walang anuman, Jayron."Sadyang napakabait na bata nitong ni Jayron kaya hindi ko alam kung bakit siya nabigyan ng ganitong napakalaking problema. Pero iniisip ko na lang, ang lahat ng nangyayari ay may dahilan. At may plano ang Diyos sa ating buhay. Sana nama'y makasama pa namin si Jayron ng mas mahabang panahon. Hindi 'yong ganitong may kahati pa siya sa oras namin ni Mama.Sampung taong gulang pa lang si Jayron. Actually, he's good-looking, tall, and good. Kaso'y unti-unti itong namayat nang minsan ay hindi na siya kumakain dahil nawawalan na raw ng gana. Mabuti nga ngayo't kumakain-kain siya kahit mga prutas para naman lumakas ang pangangatawan niya. "Kamusta na ang pakiramdam mo, Jayron?"Tumigil muna sa pagkagat ng mansanas si Jayron at ngumiti sa akin. "Maayos naman po, Ate. Palagi naman po akong naaalagaan dito."Napangiti ako sa sinabi niya.Nagtagal kami doon ng mga dalawang oras bago may tumawag sa telepono ni Jelsey. I knew it was an urgent call based on her reaction. Nar
Pagkalabas ko'y inalalayan agad nila ako habang naglalakad patungo sa mismong pinto ng RTC."Attorney, ano pong masasabi niyo sa nagsampa ng kaso kay Sandoval?"Bakit nairita na naman ako sa mga reporter ngayon?"Pakisabi, tangina sila." mahinanong banggit ko.Napatigil naman sa pagtatanong ang reporter samantalang ang ibang reporters ay nagsitawanan."Hindi ba't kasama siya sa YinYang of the Court Trials?""Ay oo! Siya rin 'yong nagpakulong sa kilalang Congressman na may sindikato. Yung nakulong na si late Congressman Heubert Marquez!"Nagpatuloy lang sila sa pagbubulungan habang ang ibang reporter ay patuloy pa rin ang paghabol sa akin para magtanong. Nang makapasok ako sa mismong RTC ay tinantanan na rin ako ng mga reporter. Mabuti na lang at walang reporter sa loob pero sa tingin ko'y mayroon pa ring nakaabang sa mismong court room. Sana'y mas disiplinado ang mga reporter doon.Nagdire-diretso lang ako sa paglalakad hanggang sa makarating ako sa lugar na tinext ni Jelsey, kung saa
NANG MATAPOS ako maligo ay kumain na kami't nag-ayos ng aming mga sarili. Nagsuot ako ng red long sleeves at long, black coat para handa na ang aking ayos papunta sa preliminary hearing namin para kay Sandoval. I paired it with high, black stiletto, criss-cross stockings, and dark blue skirts, which have made me more formal than my other lawyer-attires. Si Jelsey naman ay ganon rin, magkaiba lang kami ng kulay na pinili sa mga damit namin."Tara na, Jelsey!" Lumabas na kami ng bahay at sumakay sa sari-sarili naming kotse. I hopped into my 2021 Acura ILX while Jelsey got her 2021 Porsche 911. Halata sa kotse niya pa lang na napakayaman niyan ni Jelsey. Hindi ko nga alam kung bakit hindi pa nag-aasawa.Ilang minuto lang ang byahe namin dahil wala namang traffic masyado dito sa Pasig lalo na sa ganitong oras. Nang makapag-park na kami sa parking lot ng Pasig General Hospital ay pumasok na agad kami sa loob at dumeretso sa kwarto ni Jayron. We were wearing black caps to hide our face from
°°°Nang makauwi ako ng bahay ay sinalubong agad ako ni Mama ng halik. Pinagluto niya rin ako ng hapunan na paborito kong prinitong hipon. Pagkatapos naming kumain ay umupo muna ako sa sofa at nagbasa ng mga case studies at precedents na katulad ng kaso ni Sandoval.Kailangan kong makakuha ng iba pang strategies bukod sa mga nalalaman ko na. Kung sana'y nandito lang si Jelsey ay makapag-be-brainstorm kami ng mga ideas tungkol sa kaso ni Sandoval.Mabuti na lang ay saktong nag-text si Jelsey at sinabing papunta na raw siya rito. After a few minutes, paulit-ulit na siyang kumakatok sa pinto. Nang pagbuksan ko siya'y sinalubong ako nito ng yakap. "Kumain ka na? May natira pang pagkain na niluto ni Mama kanina."Mabilis naman siyang umiling, dumeretso sa sofa, kaya ako na ang nagsara ng pinto. She looked so stressed, but she still looks pretty. Halata lang na stress siya dahil sa kunot sa kaniyang noo. "Grr! Kairita talaga 'yang The Times na 'yan."Natawa ako sa kaniyang inasal. Gigil na
"Magbihis ka nga!" Nasambot naman niya ang ibinato kong damit sa kaniya. Ngumisi itong si Sandoval habang isinusuot ang tee shirt na binili ko dahil hanggang ngayon ay wala pa siyang damit. "Kaartehan mo. Bakit ayaw mo ng damit na iniaalok nila rito?"Nang maisara ko ang pinto ng pinaglipatan niyang kwarto, na parang maliit na kulungan at may isang lamesa pero mag-isa lang siya, ay umupo na ako katapat niya. I was wearing my decent lawyer's uniform. White long sleeves, black-long coat, and a laptop in a laptop case.Ngumuso ito at itinaas ang kaniyang kilay. Tingnan mo 'tong lalaking 'to, napakagaling magpa-cute---- ay este mang-inis. "Bakit ko naman susuotin 'yon? 'Inmate' ang nakalagay sa likod. I am not convicted yet. Just under police custody.""Parang gano'n din naman 'yon." I murmured. Nakapako pa rin ang tingin niya sa akin. "Ang sabihin mo, hindi ka sanay na hindi branded ang damit mo." I pointed out.Napangisi naman siya. Parang hindi nga nao-offend ang isang 'to. "May point
"Totoo po bang murderer si Anthony Sandoval?!" halos pasigaw na tanong sa amin ng isang reporter. Halos magpintig ang aking tainga sa talas ng pagkakasalita niya. Parang may ipinahihiwatig na hindi maganda.I looked at him, the reporter, intently. "Presumption of Innocence, Sir. He's innocent until proven guilty." "Totoo po bang ex-boyfriend niyo si Anthony Sandoval?" hirit na tanong pa nito sa akin.When I saw his press ID, I saw a name: Jeffrey Skyler. He was from SBS News, the country's most subscribed news channel. He's also affiliated with The Times in France.He seemed very charming, determined, but he's arrogant and disrespectful. How dare him ask me that question?"The question is irrelevant. Is that a reporter trained by The Times and SBS News?" I fired back. Patuloy na hinahawi ng mga bodyguards namin ang mga reporter habang naglalakad kami, kaso pasikip naman nang pasikip kaya nahihirapan na rin kaming makakilos.Napansin kong natigilan ang kaniyang mukha sa aking sinabi.
"Nandito na si Attorney Christine, Ma'am!" Her maid shouted to her office.Nang bigyan ako ng go-signal ng maid nila ay ngumiti ako rito at pumasok sa office niya. Pugto man ang aking mga mata ngunit pinilit ko pa ring ngumiti nang makita si Jelsey. That smile faded when I saw a man sitting in a couch in front of Jelsey's desk.I quickly changed my facade as I saw him. "What are you doing here?" I said in a deadpan face while asking the man. Nakalimutan ko na ngang batiin ng 'good morning' si Jelsey."Is there no hello kiss from you, Love?" He said, leering. "Para namang wala tayong pinagsamahan niyan." Ngumiti ito sa akin. Desente na ang hitsura nito kumpara sa huli kong kita sa kaniya.He seemed very rich, but I only don't care. "Call me Attorney Villeza," Despite all the pain that I got from him three years ago, I decided to make this very professional. "What is your name?" I asked even if I already knew his goddamn name.He smirked, "Anthony Sandoval, Atty. Villeza." He spat with
When can we say that a person is worth defending? When he is already accused? When he already received a death threat? When he has money? When he's already dead?Ako, hindi ko alam. All I know is that I don't care about him. I don't care about that freakin' billionaire. Even if they made me his lawyer, I will not and will never defend him. Hindi ko gagamitin ang aking propesyon bilang isang abogado para lang ipagtanggol ang isang siraulong katulad niya.Pero kung para sa kapatid ko naman, ibang usapan na 'yan.Balak ko sanang dalawin sa hospital ang kapatid kong may sakit kaya ito ako ngayon, bumibili ng mga prutas para maibigay sa kaniya. "Siguradong magugustuhan niya 'to." Kumuha ako ng isang basket ng assorted fruits at binayaran kaagad.I hopped into my car while bringing the fruits with me. I know that Jayron, my beloved little brother, will like these fruits, especially apples. Nagmaneho agad ako papunta sa hospital. Hindi naman 'yon ganoon kalayo kaya nakarating agad ako matapo