บททั้งหมดของ เพียงชั่ววูบเดียว [MPREG]: บทที่ 71 - บทที่ 80

และนี่เป็นเพียงคลื่นระลอกแรกภายในของ SS GROUP ภายใต้การบริหารของเดนีนศศิภักดีเท่านั้นคลื่นลูกที่สองกำลังจะถาโถมตามมาเพื่อปิดฉากและกวาดเอาขยะที่ซุกใต้พรมทั้งหมดออกมาให้คนทั้งประเทศได้รู้จักโฉมหน้าของผู้ร้ายตัวจริงที่อยู่เบื้องหลังของเรื่องนี้ทั้งหมดด้านหลังคฤหาสน์บ้านใหญ่ของศศิภักดีมีบ้านเล็กๆบนต้นไม้อยู่หนึ่งหลังเป็นหลังที่สามพี่น้องชอบไปนอนเล่นที่นั่นกันตอนเด็กๆแม้จะเติบโตขึ้นบ้านหลังนี้ก็ได้รับการดูแลและปรับปรุงมาตลอดเป็นอย่างดีเป็นห้องเดี่ยวหนึ่งห้องน้ำหนึ่งห้องนอนมีเครื่องปรับอากาศเครื่องให้ไฟฟ้าครบครันแถมยังมีรางเลื่อนส่งอาหารทุกสามมื้ออีกต่างหาก แผ่นหลังนั้นตัดกับวิวสีฟ้าครามของท้องฟ้าได้เป็นอย่างดีไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าจะได้มองเห็นวิวท้องฟ้าสวยๆกลางกรุงแบบนี้ เมื่อก่อนการเหม่อมองท้องฟ้าของวินตราเหมือนกับเป็นการอ้อนวอนขอความยุติธรรมกับสวรรค์อย่างกลายๆถามคำถามเหล่านั้นซ้ำๆว่าทำไมเคราะห์กรรมเหล่านั้นถึงเกิดกับเขาและคนรอบข้างเมฆครึ้มในใจบดบังความสวยของท้องฟ้าเบื้องหน้าไปจนหมดสิ้นแหงนมองฟากฟ้าเพื่อทอดถอนหายใจความเบื่อหน่ายความสิ้นหวังเกาะกินใจจนไม่เหลือแรงให้หยัดยืนสู้ต่อแต่ก็เป็

งานเลี้ยงที่จัดขึ้นโดย ‘กรมการค้าภายใน’ งานนี้เป็นงานใหญ่ของปีที่บรรดาผู้บริหารไม่ว่าน้อยใหญ่จะต้องตบเท้าเข้ามาร่วมงานกันอย่างอุ่นหนาฝาคั่งกันเลยทีเดียวศศิภักดีเองก็เช่นกันผู้คนในงานต่างที่มาบ้างมีจุดมุ่งหมายเดียวกันบ้างแตกต่างกันออกไปแต่ศศิภักดีมาเพื่อปิดฉากนี้ให้สมบูรณ์…หลายคนเดินเข้ามาทักทายท่านเจ้าสัวที่มีสีหน้าและท่าทางที่อิดโรยอย่างเห็นได้ชัดและชายหนุ่มที่ยืนด้านข้างนั้นคงจะเป็นแฝดน้องเดนีนอย่างไม่ต้องสงสัยเพิ่งจะเสียลูกชายสุดที่รักไปไม่แปลกที่ท่านเจ้าสัวจะดูแก่ลงเพียงพริบตาสองพ่อลูกยืนทักทายเพื่อนพ้องในวงการธุรกิจแถมยังมีห้าสิงห์ที่ต่างก็ตบเท้าเข้ามาร่วมงานพวกเขาไม่ได้เดินเข้ามาทักทายกันเพียงแต่พยักหน้าน้อยๆให้กันเท่านั้นกิตติกรเองก็ยืนนิ่งสงบสายตากวาดมองไปรอบๆงานด้วยสีหน้าราบเรียบตามแบบฉบับของเจ้าตัวก้องกิจเองก็เช่นกันข่าวใหญ่ครึกโครมก่อนหน้าก็เหมือนจะทำอะไรพวกเขาไม่ได้เพราะเกียรติคณากับสตุลยาแม้ว่าจะเคยดองกันก็จริงแต่ก็ฟ้องหย่าก่อนและก้องกิจถูกบีบบังคับให้แต่งงานรวมไปถึงทั้งสองครอบครัวเดิมเส้นทางธุรกิจคนละสายกันอยู่แล้วแม้จะมีการสอบปากคำและที่มาของเงินเกียรติคณาเองก็ให้ความ

การออกมาปรากฏตัวและให้สัมภาษณ์สื่อของวินตราในฐานะเหยื่อสร้างแรงกระเพื่อมให้กับสังคมอย่างมหาศาลเด็กทุนที่ลังเลที่เคยตกเป็นเหยื่อไม่กล้าเปิดเผยตัวและผู้คนที่ถูกคุกคามทางเพศไม่ว่าจะเป็นบ้านที่ทำงานสถานศึกษาต่างก็ตบเท้าเข้ามาให้ปากคำอย่างไม่ขาดสาย ต่างก็แชร์เรื่องราวของตัวเองผ่านโลกออนไลน์สร้างความตื่นตัวและตระหนักรู้ในสังคมเป็นอย่างมากอย่าอายจนลืมที่จะเรียกร้องความยุติธรรมให้ตัวเองไม่ว่าจะอยู่ในฐานะไหนก็ไม่มีใครควรถูกคุกคามทางเพศ!วินตรายืนอยู่ตรงหน้าช่องบรรจุอัฐของวัดแห่งหนึ่งย่านปริมณฑลก่อนตายจินตะได้พูดว่าอยากจะบวชสักครั้งก่อนตายแต่ก็ไม่สามารถทำได้อย่างใจนึกวินตราจึงตัดสินใจควักเงินเก็บตัวเองก้อนใหญ่ออกมาซื้อสถานที่จัดเก็บอิฐเอาไว้ตามปรารถนาสุดท้ายของจินตะตอนนั้นวินตราเป็นเพียงนักศึกษาปริญญาตรีปีหนึ่งคนหนึ่งไม่รู้เลยว่าในโลกนี้มีการจัดเก็บอัฐิไว้ 4 รูปแบบด้วยกันคือ1.) ช่องจัดเก็บอิฐตามกำแพงวัด2.) จัดเก็บตามเสาไฟของวัด3.) จัดเก็บตามอาคารศาลาหรือกุฏิซึ่งจะเตรียมช่องจัดเก็บอัฐิไว้บนขื่อหรือหน้าประตูตามความเหมาะสมของสถานที่4.) ห้องไว้สำหรับจัดเก็บอัฐิโดยเฉพาะซึ่งสถานที่จะเป็นที่จัดเก

“นายโกหก” น้ำเสียงแผ่วเบาจนสัมผัสถึงของเหลวอุ่นๆที่หยดตรงลาดไหล่ของตัวเองเพราะเดนีสรู้จักวินตราเกินไปต่างหากหากเขายอมปล่อยมือตอนนี้อีกฝ่ายคงหลุดลอยไปไกลอาจไกลเสียจนเขาไม่มีทางตามอีกฝ่ายพบวินตรายังคงเป็นวินตราที่เข้มแข็งโดดเดี่ยวจนถึงขั้นใจดำที่จะหันหลังให้เขาอย่างเลือดเย็นแต่ทว่าเดนีสเองไม่สามารถปล่อยวินตราไปได้ แล้วเขาก็เป็นลูกคนรวยหัวกรวยหัวขบถที่อยากได้อะไรต้องได้ยังไงต้องมีคุณเลขามือทองคนนี้คอยกำราบ! สองแขนของวินตรายกโอบกอดกลับไปเช่นกัน ต่างคนต่างร้องไห้เงียบ ๆ ลูบหลังปลอบประโลมกันอยู่อย่างนั้น“ไปกับฉันที่หนึ่งสิ” เดนีสพูดพลางสูดจมูกไปด้วยเขาไม่อายเลยสักนิดที่จะร้องไห้ออดอ้อนต่อหน้าวินตราวินตราไม่ตอบแต่พยักหน้าเป็นอันว่าตกลงเดนีสยกยิ้มมาดร้ายที่มุมปากคิดจะหนีไปจากเขางั้นเหรอ…ไม่ง่ายขนาดนั้นหรอกวินตรา!เดนีนสบถอย่างหัวเสียเมื่อคุณนิติพลรายงานเรื่องประธานตัวจริงที่ยังมีชีวิตอยู่ขอลาต่ออีกหนึ่งสัปดาห์ตอนนี้ที่บริษัทก็ผ่านช่วงวิกฤตมาได้พร้อมกับกำจัดเห็บไรไปได้หลายตัวแถมยังดำเนินการภายใต้แฝดน้องอย่างเดนีนที่แสร้งตีหน้าขรึมเป็นเดนีสแฝดพี่เพราะความเป็นแฝดที่เหมือนกันจนแทบจะโคลนกัน

“ฉันปวดไหล่” “นายจ่ายไหวเหรอฉันคิดค่าบริการแพงนะ”“จะเท่าไหร่กันเชียวอย่าลืมฉันถือแบล็กการ์ด”“ฮ่าๆ” เดนีสหัวเราะออกมาเสียงดังพร้อมจุมพิตที่แผ่นหลังขาวเนียนนั้นหนึ่งทีเบาๆ “แสบจริงๆใครไม่รู้คงคิดว่านายเป็นเมียฉัน” “ฝันไปเถอะ” “ใจร้าย”​ นิ้วมือลงน้ำหนักนวดโดยผ่อนแรงลากขึ้นลงเดนีสชอบนวดสปาน้ำมันเขาจึงรู้วิธีการนวดมาบ้าง วินตรานอนใบหน้าข้างหนึ่งแนบที่ท่อนแขนจ้องมองเงาในกระจกที่คุณชายหัวขบถตั้งใจนวดแผ่นหลังให้เขาอย่างมุ่งมั่นวินตรายกยิ้มที่มุมปากบางครั้งท่านประธานของเขาก็ซื่อบื้อของแท้…“สบายหรือเปล่า”​“อือ” “ฉันจะบอกให้ไม่มีใครกล้าใช้ฉันนอกจากนาย…วินตราเพราะฉะนั้นเป็นแฟนฉันได้แล้ว”​“ไม่”“นี่ฉันจริงจังนะ”“ไม่” เดนีสพลิกร่างวินตราให้นอนหงายโดยที่เขาคร่อมทับเค้นเอาคำตอบอย่างเอาเป็นเอาตายหัวคิ้วขมวดจนเป็นปม“ทำไมเป็นแฟนฉันไม่ดีตรงไหน”“ทุกตรง” “หา…อย่างฉันเนี่ยนะไม่ดีฉันดีมากเลยขอบอก” โอ้อวดตัวเองเก่งเป็นที่หนึ่ง“แล้ว” เดนีสก้มหน้าต่ำกระซิบเสียงแหบต่ำข้างหูคุณเลขา“ฉันก็รักนายอย่างสุดหัวใจ” พร้อมจุมพิตไหล่เปลือยเปล่านั้นแผ่วเบา เดนีสพยายามจ้องหน้าคุณเลขาไม่หลุบตามองต่ำไปมากกว่าน