เพียงชั่ววูบ 73

การออกมาปรากฏตัวและให้สัมภาษณ์สื่อของวินตราในฐานะเหยื่อสร้างแรงกระเพื่อมให้กับสังคมอย่างมหาศาลเด็กทุนที่ลังเลที่เคยตกเป็นเหยื่อไม่กล้าเปิดเผยตัวและผู้คนที่ถูกคุกคามทางเพศไม่ว่าจะเป็นบ้านที่ทำงานสถานศึกษาต่างก็ตบเท้าเข้ามาให้ปากคำอย่างไม่ขาดสาย

ต่างก็แชร์เรื่องราวของตัวเองผ่านโลกออนไลน์สร้างความตื่นตัวและตระหนักรู้ในสังคมเป็นอย่างมากอย่าอายจนลืมที่จะเรียกร้องความยุติธรรมให้ตัวเองไม่ว่าจะอยู่ในฐานะไหนก็ไม่มีใครควรถูกคุกคามทางเพศ!

วินตรายืนอยู่ตรงหน้าช่องบรรจุอัฐของวัดแห่งหนึ่งย่านปริมณฑลก่อนตายจินตะได้พูดว่าอยากจะบวชสักครั้งก่อนตายแต่ก็ไม่สามารถทำได้อย่างใจนึกวินตราจึงตัดสินใจควักเงินเก็บตัวเองก้อนใหญ่ออกมาซื้อสถานที่จัดเก็บอิฐเอาไว้ตามปรารถนาสุดท้ายของจินตะตอนนั้นวินตราเป็นเพียงนักศึกษาปริญญาตรีปีหนึ่งคนหนึ่งไม่รู้เลยว่าในโลกนี้มีการจัดเก็บอัฐิไว้ 4 รูปแบบด้วยกันคือ

1.) ช่องจัดเก็บอิฐตามกำแพงวัด

2.) จัดเก็บตามเสาไฟของวัด

3.) จัดเก็บตามอาคารศาลาหรือกุฏิซึ่งจะเตรียมช่องจัดเก็บอัฐิไว้บนขื่อหรือหน้าประตูตามความเหมาะสมของสถานที่

4.) ห้องไว้สำหรับจัดเก็บอัฐิโดยเฉพาะซึ่งสถานที่จะเป็นที่จัดเก็บที่วัดจัดเตรียมให้แบ่งซอยเป็นทีละชั้นทีละช่องซึ่งจะมีบางวัดเท่านั้นแต่ละรูปแบบมีราคาที่แตกต่างกันออกไปและตามราคาที่วัดกำหนดมีรูปพร้อมสลักชื่อนามสกุลวันเกิดวันเสียชีวิตไว้ให้ราคาเริ่มตั้งแต่ 2,000 บาทไปจนถึง 1,000,000 บาทตามกำลังทรัพย์ของญาติ [4]

แม้ว่าเราจะเลือกเกิดไม่ได้แต่สามารถเลือกสถานที่ๆจะอยู่หลังความตายได้วินตราเลือกแบบที่ 4 ให้กับจินตะผู้เปรียบเสมือนพี่ชายและญาติคนเดียวของเขาอย่างน้อยสิ่งแวดล้อมก็ดีญาติพี่น้องส่วนใหญ่ที่เอาอัฐิมาฝังที่นี่ก็มีแต่คนใหญ่คนโตจินตะจะได้ไม่เหงา

วินตรานำพวงมาลัยสีขาวมาคล้องที่ช่องที่มีรูปของจินตะยืนยิ้มกว้างอยู่ตรงระเบียงรอยยิ้มนั้นยิ้มแบ่งปันความสุขให้แก่ผู้พบเห็นไม่ยากเลยวินตราลูบภาพนั้นเบาๆพร้อมกับหยิบผ้าขาวมาเช็ด

“ผมมาเยี่ยมหวังว่าพี่จะสบายดี” น้ำเสียงวินตราสั่นพร้อมกับความแสบร้อนของโพรงจมูกที่เล่นงานกระบอกตาที่ร้อนผ่าวเขาสูดลมหายใจเข้าอย่างแรงเพื่อไม่ให้น้ำตาเอ่อล้นออกมาเขาไม่อยากร้องไห้ต่อหน้าพี่ชายไม่อยากให้จินตะเป็นห่วง

“ที่ผมเคยบอกว่าจะทวงความยุติธรรมให้ตอนนี้สำเร็จแล้วนะแม้ว่าจะช้าหน่อยแต่ว่าอย่างน้อยก็สำเร็จพวกคนชั่วต่างก็ได้รับกรรมโดยเฉพาะไอ้เจนจัด” ไหล่บางสั่นระริกฝ่ามือใหญ่วางลงบนบ่านั้นก่อนจะเลื่อนลงลูบต้นแขนขึ้นลงปลอบประโลมเดนีสจ้องภาพตรงหน้าผู้ชายคนนี้มีรอยยิ้มที่สดใสและดวงตาที่สุกสกาวมากคนหนึ่งหากเขายังมีชีวิตอยู่ไม่โดนรังแกจะมีชีวิตที่เฉิดฉายและเปล่งประกายแค่ไหนกันนะเสียดายเยาวชนหัวดีของชาติคนหนึ่งที่ต้องจบชีวิตลงอย่างน่าอนาถ

เดนีสค้อมหัวให้กับภาพถ่ายนั้นพร้อมกับเอ่ยคำมั่นสัญญา

“ไม่ต้องห่วงผมจะดูแลเขาให้ดีไม่ให้เขาต้องเจ็บช้ำน้ำใจอีก” วินตราหันมองท่านประธานหัวขบถของเขาด้วยสีหน้าอึ้งๆอีกฝ่ายที่ไม่เคยก้มหัวให้ใครง่ายๆแต่กลับยอมก้มหัวให้กับภาพถ่ายคนตายคนหนึ่งวินตราหัวเราะน้อยๆทั้งน้ำตาตาแดงก่ำพร้อมกับน้ำตาที่ไหลอาบแก้มเดนีสใช้ผ้าเช็ดหน้าตัวเองซับให้อย่างเบามือก่อนจะประคองวินตรากลับ

คล้อยหลังสายลมสายหนึ่งพัดพาใบไม้ต้นหญ้าละแวกนั้นให้ไหวเอนใบไม้สีเขียวอ่อนใบหนึ่งปลิวมาตามลมก่อนจะตกอยู่แทบเท้าของก้องการุณย์ที่ถือช่อดอกลิลลี่สีขาวช่อใหญ่ไว้ในมือนอกจากวินตราจินตะก็ยังมีเขามาเยี่ยมเยียนและพูดจาถามไถ่อยู่เสมอ

ก้องการุณย์เมื่อรู้ว่าวินตราย้ายอัฐิของจินตะมาไว้ที่นี่เขาก็มาหามาบอกเล่าเรื่องราวชีวิตที่ผ่านมาให้จินตะได้ฟังอยู่ตลอดแม้ว่าจะเป็นเขาที่พูดอยู่ฝ่ายเดียวก็ตาม

ก้องการุณย์ยืนอยู่ในที่ไกลๆพอเห็นคนทั้งสองเดินจากไปเขาก็เดินไปหาอย่างเชื่องช้ายกผ้าขาวมาเช็ดช่องอิฐที่มีรูปของบุคคลอันเป็นที่รักติดอยู่เขาเช็ดหินอ่อนนั้นอย่างเบามือเหมือนกำลังซับน้ำตาตรงแก้มให้จินตะ

“หลับสบายแล้วนะพวกนั้นลงนรกไปหมดแล้วล่ะ” เขาซบหน้าผากลงกับภาพถ่ายนั้น “ฉัน…คิดถึงนายเราน่าจะเจอกันเร็วกว่านี้ไม่ก็ตอนที่ฉันเข้มแข็งมากพอจะปกป้องคนที่รักได้กาลเวลาพรากเราให้จากกันได้แต่ความรักที่ฉันมีให้นายจะยังอยู่…ตลอดไป”

เขานึกถึงเสียงหัวเราะรอยยิ้มที่สดใสเหมือนดั่งดวงตะวันของจินตะตอนนี้เหลือเพียงความทรงจำและเถ้าถ่านตรงหน้าและที่จินตะต้องจบชีวิตตัวเองลงส่วนหนึ่งเป็นเพราะเขาเช่นกันเพราะฉะนั้นก้องการุณย์เลยพยายามอย่างหนักที่จะมีส่วนในการปรามปราบเครือข่ายค้ามนุษย์นี้วันนี้เขาก็ทำสำเร็จ…เขารู้ว่าจินตะไม่มีทางโทษเขาแต่เขาก็อดจะโทษตัวเองไม่ได้อยู่ดี

อย่างน้อยผู้คนก็ได้รู้ว่าจินตะคือผู้บริสุทธิ์

  ก้องการุณย์ได้รับการเลื่อนยศเป็นนายตำรวจใหญ่ เขากลายเป็นตำรวจน้ำดีและจัดการและปราบปรามการคุกคามทางเพศในทุกรูปแบบ เปิดหน้าท้าชนและไม่กลัวอำนาจมืดใด ๆ คำมั่นสัญญาที่เขาได้ให้ไว้กับจินตะ เขายึดถือและปฏิบัติมาโดยตลอดไล่กวาดล้างพวกใคร่เด็ก และเป็นหนึ่งในคณะกรรมการที่มีสิทธิตรวจสอบความกระจ่างใสของทุนอื่น ๆ เด็กทุนทุกคนจะได้ทำตามเจตนารมณ์ของตนและสามารถนำความรู้ที่ได้ร่ำเรียนมาพัฒนาประเทศชาติให้เจริญสืบไป