All Chapters of ผู้ชายสารเลว: Chapter 91 - Chapter 100

ตอนพิเศษ 2"อื้อ~ พายไปด้วย" พะพายยื่นปากออกมาน้อยๆ เหมือนลูกเป็ดน้อยเพิ่งตื่น เปลือกตายังปิดสนิทเธอหันมาทำหน้าอ้อนภารันพลางตวัดแขนโอบกอดเขาด้วย"ได้ยินได้ยังไง""หนูฝัน..ได้ยินพี่พีกับพี่แดเนียลบอกจะไปผับกัน เลยขอไปด้วย""..." แดเนียลถอนหายใจหนักๆแล้วผายมือไปหาพะพาย เลิกคิ้วให้เพื่อนเป็นเชิงบอกให้ภารันเคลียร์กับเมียเองส่วนเขาเดินออกไปก่อนแต่ไม่ทันจะได้ก้าวเท้าออกไปเสียงเข้มของภารันก็ดังขึ้นเสียก่อน"เดี๋ยว!""อะไรวะ""กลับมานั่ง มึงเป็นคนเปิดประเด็น" แดเนียลทำหน้าเซ็งแล้วเดินกลับมานั่งลง มองหน้าพะพายสลับกับมองภารัน เด็กสาวตื่นเต็มตา ออดอ้อนคู่หมั้นหนุ่ม"ให้ไปด้วยนะคะ ไปเที่ยวเฉยๆ ไปนั่งฟังเพลง""ยังไม่ได้บอกสักหน่อยว่าจะไป แล้วนี่ตื่นมาทำไมไหนบอกมึนหัวไง""ตอนนี้ดีขึ้นแล้วค่ะ ให้พายไปด้วยนะคะ นะๆ" เธอกะพริบตาปริบๆ ออดอ้อนเขาจนภารันใจอ่อน "เย่!! พี่พีใจดีที่สุดเลยค่ะ" ริมฝีปากจิ้มลิ้มประกบจูบกลีบปากหนาโดยที่มาเฟียหนุ่มไม่ทันตั้งตัว แดเนียลทำหน้าระอาอย่างนึกหมั่นไส้"งั้นพี่ไปรอที่ผับแล้วกันนะน้องพาย เคลียร์กับไอ้พีให้ลงตัวก่อนแล้วค่อยตามไปนะ" ว่าจบมาเฟียหนุ่มก็เดินออกไป พะพายหันมายิ้

ตอนพิเศษ 4@เพนท์เฮ้าส์หรูมาเฟีย พะพายก้าวลงจากรถยนต์หรูด้วยสภาพง่วงงุน ผมเผ้ายุ่งเหยิงไม่เป็นทรง เธอทำท่าพะอืดพะอมแล้วรีบสาวเท้าเดินไปอ้วก ภารันถอนหายใจหนักๆแล้วเดินตามไป"พายจะตายไหม อ้วกเป็นเลือดอีกแล้ว""ก็บอกแล้วว่ามันไม่ใช่เลือดหนู มันคือน้ำแตงโมปั่นที่หนูกินเข้าไป""พี่พี พายมึนหัว..จะอ้วกอีกแล้ว""ห้ามแตะต้องเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ทุกอย่างเลยระพาย ฟังเอาไว้ด้วย ถ้าเห็นนายหญิงพวกมึงดื่มอีกรีบมาบอกกู" ประโยคแรกเขาสั่งห้ามพะพายประโยคหลังหันไปสั่งลูกน้องทุกคนที่อยู่บริเวณนั้น"ครับ" ทุกคนต่างรับคำสั่งเจ้านาย พะพายที่นั่งอ้วกอยู่กับที่ก็ดูเหมือนจะเข็ดหลาบ เธอร้องไห้ออกมาอีกครั้งแล้วหันมากอดขาภารันไว้"ไม่เอาแล้ว พายจะตายไหม""หึ!" เขาเพียงแค่นหัวเราะในลำคอแล้วอุ้มแฟนสาวขึ้นมาในท่าเจ้าสาว ก่อนจะพาพะพายเดินเข้ามาในบ้านขณะที่เธอทำหน้าง่วงสุดๆ"อื้อ! ทำไมมันอยากอ้วกอีกแล้ว ไม่น่ากินเลย" เธอทำท่าพะอืดพะอมแล้วขืนตัวออกจากอ้อมแขนภารัน ชายหนุ่มวางลงตรงหน้าประตูห้องพอดี "พี่พี~""อาบน้ำก็น่าจะดีขึ้น""จูบพายหน่อยได้ไหม""ไม่เอา อย่าเล่น ไปอาบน้ำแล้วนอน" เขาทำเสียงดุใส่พะพายแต่เด็กสาวกลับคลี่ย

บทที่ 1 จุดเริ่มต้น@มหา'ลัย 16:30ร่างอรชรในชุดนักศึกษารัดรูปจนเห็นสัดส่วนชัดเจน สะบัดเท้าเรียวยาวบนรองเท้าส้นสูงเดินไปลานจอดรถ ดวงตากลมโตภายใต้กรอบแว่นกันแดดสีชากวาดมองไปรอบๆอย่างระแวง มิลินเปิดประตูรถแล้วก้าวเข้ามานั่งโดยไม่ทันได้สังเกตว่ามีคนนั่งอยู่เบาะข้างคนขับแล้วพรึบ!"กรี๊ด!!! อื้อ!!" เด็กสาวกรีดร้องสุดเสียงด้วยความตกใจสุดขีดที่จู่ๆก็มีมือหนายื่นมาปิดปากเธอไว้ ก่อนเจ้าของการกระทำอุกอาจจะเลื่อนใบหน้าเข้ามาใกล้ๆ จนเธอสัมผัสได้ถึงลมหายใจร้อนระอุราวกับไฟเป่ารดเรือนแก้มในระยะประชิด "อ่อย!(ปล่อย)""จะให้ปล่อยในหรือปล่อยนอกดีล่ะครับ" น้ำเสียงเจ้าเล่ห์ดังขึ้นใกล้ๆหูมิลิน ฝ่ามือหนายอมคลายออกจากริมฝีปากเธอ แต่กลับวางลงบนหน้าขาเธอแทน "...หลบหน้าผมทำไม""ใครหลบหน้านาย! แล้วฉันทำไมต้องทำแบบนั้นด้วย!" เธอเถียงกลับทันควันอย่างไม่ยอมแต่เดวิดกลับแสยะยิ้มเยือกเย็น ฝ่ามือหนาเลื่อนเข้าไปในกระโปรงนักศึกษาของมิลินจนเธอสัมผัสได้ถึงส่วนปลายนิ้วเรียวซึ่งมันเกือบสัมผัสใจกลางความเป็นสาวเธออยู่รอมร่อ "นี่นาย!" เธอปัดมือหนาออกด้วยความรำคาญพร้อมกับแผดเสียงแหลมๆ"หรือต้องให้รื้อฟื้นความหลัง""รื้อฟื้นความ

บทที่ 3 สายเกินไป"ไอ้โรคจิต! ตัณหากลับ!" เธอง้างมือหมายจะฟาดใส่ใบหน้าเดวิดเต็มๆแรงแต่กลับพลาดท่าให้เขาจับแขนแล้วดันตัวเธอเข้าหาผนังห้อง มือหนาหยาบจับหมับเข้าที่เอวคอดกิ่วและยังออกแรงบีบเคล้น"ตัณหากลับงั้นเหรอ" เดวิดขมวดคิ้วย้อนถาม เธอแปลกใหม่สำหรับเขาจริงๆ เพราะผู้หญิงที่เขาเคยหลับนอนด้วยมักจะเอาอกเอาใจและยังทำให้เขาผ่อนคลายเองโดยไม่ต้องออกแรง แต่มิลินเธอกลับทำให้เขารู้สึกแปลกๆ ความไม่ยอมคนของเธอทำให้เขารู้สึกสนใจ และอยากใช้ริมฝีปากตัวเองประกบจูบริมฝีปากเธอ"อื้อ!! อะ..ไอ้แก่บ้าแกจูบฉัน!" ไวกว่าความคิดคือเดวิดเลื่อนใบหน้าเข้าไปจูบเด็กสาว มือหนารั้งเอวคอดเข้ามาแนบชิดกายส่วนล่างและลูบไล้ฝ่ามือกับหน้าท้องเธอเบาๆ"เด็กอย่างเธอ คงต้องสั่งสอนกันหนักหน่อย" ไม่ว่าเปล่าแต่เดวิดยังปลดสายชุดเดรสทั้งสองข้างออก ทำให้ชุดที่มันขาดรุ่งริ่งร่วงลงไปกองอยู่บนพื้นห้อง ผิวขาวๆรับกับชั้นในลูกไม้สีแดงปรากฏสู่สายตาชายหนุ่ม แต่สิ่งที่น่าสนใจมากกว่านั้นคือสิ่งที่ชั้นในตัวบางห่อหุ้มอยู่"แก่! ไอ้กะ..อื้อ!!!" คำด่าทอที่จะพ่นออกไปกลืนหายลงไปในลำคอทันทีเมื่อคนตรงหน้าฉกริมฝีปากลงมาจูบปิดผนึกอย่างอุกอาจ แถมยังเกี่

บทที่ 4 One Night Standมิลินหลับตาแน่น กล้ำกลืนความเจ็บปวดไว้ข้างในแต่ทว่าความเจ็บแสบตรงกลางกายก็ไม่ได้ลดลงเลยแม้แต่น้อย เธออึดอัดและเจ็บ.."..."! เดวิดใบ้กินไปชั่วขณะกับสิ่งตรงหน้า เลือดพรหมจรรย์สีแดงสดเปรอะเปื้อนแก่นกายใหญ่ของเขา ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าเธอยังบริสุทธิ์ผุดผ่องจริงๆ ไม่ได้ผ่านมือชายมามากมายเหมือนที่เขาเข้าใจ ทั้งที่ท่าทางและนิสัยอวดดีของเธอมันทำให้เขาเชื่อว่าจริงๆแล้วมิลินไม่ได้บริสุทธิ์ แต่เขาพลาด..พลาดจริงๆ"ไอ้เลว!" เธอก้นด่าชายหนุ่มเสียงสั่นพร้อมกับยกมือขึ้นมาปาดน้ำใสๆออกจากหางตาลวกๆ หมายจะลุกขึ้นแต่กลับทนความจุกไม่ไหวจนต้องนอนแน่นิ่งอีกครั้ง ก่อนที่มือหนาใหญ่จะรวบมือเธอผสานกันไว้ตรงหน้าท้อง"อยู่นิ่งๆ เดี๋ยวก็หายเจ็บ""หายบ้านนายสิ! มันยิ่งเจ็บ อ๊ะ!" มิลินนิ่วหน้าอีกครั้งเพราะเดวิดขยับกายไปมา แต่เขาก็เจ็บไม่น้อยไปกว่าเธอเพราะช่องทางรักของเธอมันทั้งตอดรัดและบีบรัดแก่นกายของเขาจนปวดหนึบไปหมด แต่สัมผัสนี้เขาชักจะชอบแล้วสิ"นอนนิ่งๆ เดี๋ยวฉันทำเอง""ไม่ได้! เอาออกไปเดี๋ยวเลยนะ" เธอผงกศีรษะขึ้นมาสั่งเสียงเกรี้ยว เรียวขาด้านซ้ายแบะอ้าออกเพื่อให้ตัวเองอยู่ในท่าที่สบายตัวและไ