All Chapters of เฮียฉีคนนี้ยังรัก: Chapter 41 - Chapter 50

[14/1]วันต่อมาผิงยังคงต้องทำตามคำสั่งของฉีอย่างเช่นที่ผ่านมา หลังจากที่เก็บร้านแล้วเธอก็รีบบึ่งรถมาหาเขาที่ร้านเลย โชคดีที่พอมาถึงคนงานที่ร้านก็กลับบ้านกันหมดแล้วอีกเช่นเคยถ้าถามว่าทำไมต้องยอมเขาแบบนี้ และทำไมต้องมาหาเขาเองถึงที่อู่ ก็เพราะว่าไม่อยากให้ฉีต้องเป็นฝ่ายไปหาเองถึงที่ตลาดเหมือนอย่างที่เขาขู่เอาไว้แล้วถ้าหากเป็นเช่นนั้นขึ้นมาจริงๆ มีหวังคนรอบข้างผิงต้องเริ่มสงสัยแล้วแน่นอน โดยเฉพาะคนหูตาไวอย่างเพื่อนสนิทของเธอเองร่างบางลงมาจากรถก่อนจะย่างเท้าเข้าไปด้านในห้องทำงานที่เธอเริ่มจะคุ้นชินกับมันแล้วแกร่ก!ทันทีที่เดินมาถึงหน้าประตู ร่างบางก็ไม่เสียเวลารีบเปิดมันออกทันที ก่อนที่จะได้เห็นคนด้านในที่นอนรออยู่ตรงโซฟารับแขกอย่างสบายใจแล้วตอนนี้ร่างบางยืนอยู่ตรงหน้าของเจ้าของห้องแล้ว ทว่าเขากลับไม่มีท่าทีจะลุกขึ้นมาพูดอะไรกับเธอเลยสักคำ ทั้งที่เป็นคนบังคับให้มาหาเองแท้ๆ“ผิงมีเวลาไม่มากนะ ต้องรีบกลับบ้าน เดี๋ยวเตี่ยสงสัยเอา” ที่ต้องบอกแบบนี้ก็เพราะว่าทางบ้านของเธอเองก็เริ่มจะตั้งคำถามบ้างแล้ว เรื่องที่เธอกลับบ้านช้า ทั้งยังพอกลับมาถึงก็เอาแต่หมกตัวอยู่แค่ในห้องนอนของตัวเองตั้งแต่

[14/3]ร่างสูงนั่งแทบไม่ติดที่หลังจากที่ได้ส่งข้อความไปบอกอีกคนแล้ว คล้อยหลังจากที่ผิงกลับบ้านไปได้ไม่นาน แฟนสาวของเขาก็ขับรถมาหาทันที พร้อมกับข้าวของมากมายที่หอบมาอีนุงตุงนังไปหมดเธอบอกว่าคืนนี้และทั้งสัปดาห์นี้จะนอนที่นี่กับเขา เพราะเป็นวันหยุดยาวเกือบทั้งสัปดาห์ ประจวบกับที่เพิ่งกลับมาจากทริปยุโรปกับเพื่อนสมัยเรียน กว่าที่อิ้งค์จะกลับไปทำงานพร้อมทั้งตำแหน่งใหม่ที่เธอได้ก็อีกหลายวัน ดังนั้นช่วงนี้ฉีจึงอยากให้ผิงงดมาหาเขาที่นี่ก่อน“ฉีเป็นอะไร? เดินวนอยู่ได้ อิ้งค์เพิ่งกลับมาเหนื่อยๆ นะ ปิดไฟนอนได้แล้ว” หญิงสาวบอกกับแฟนหนุ่ม ทั้งยังหงุดหงุดไม่หาย ตั้งแต่เดินเข้ามาฉีมีท่าทางตกใจและเหมือนกับกำลังทำอะไรผิดมาแทนที่เขาจะดีใจที่เธอกลับมาหา และต้องต้อนรับเธอให้ดีสมกับที่ไม่ได้เจอกันนานหลายวันสิ แต่นี่เขากับมีสีหน้ากังวลบางอย่างอยู่ ซึ่งเธอก็ไม่รู้ว่าคือเรื่องอะไร พอจะถามเขาก็บ่ายเบี่ยง“ฉี... อิ้งค์บอกให้ปิดไฟนอนได้แล้ว อิ้งค์นั่งเครื่องมาเหนื่อยๆ อยากพักผ่อนไม่เข้าใจหรือไง?”“ถ้าอิ้งค์อยากพักผ่อนทำไมไม่กลับไปนอนบ้าน?” ร่างสูงหยุดเดินก่อนจะหันหน้ามาบอกแฟนสาวอย่างหน้าตาเฉย“เดี๋ยวนะ... นี่

[15/2]ผิงกลับมาขายของตามปกติอย่างเช่นเคย โดยที่ไร้การติดต่อหรือนัดพบเจอกับฉี ไม่ว่าอีกฝ่ายจะพยายามส่งข้อความมาหาเธอตลอดทั้งวันแล้วก็ตามแต่แฟนของเขากลับมาแล้วนี่ ป่านนี้ก็คงจะมีความสุขกันมากเลยใช่ไหมล่ะ ดีแล้วที่เขาไม่ต้องมาวุ่นวายหรือบังคับให้ต้องไปหาอีกใช่.... จากนี้เธอเองก็อาจจะไม่ต้องเป็นลูกไก่ในกำมือของใครอีกแล้ว แบบนี้แหละ ดีที่สุด“คิดอะไรอยู่? ดูเหม่อเชียวนะช่วงนี้”แฟนท์เดินเข้ามาพร้อมกับวางถาดใบใหญ่ที่ตนเองเพิ่งเดินไปเสิร์ฟมาเมื่อครู่นี้ ขนาดวางเสียงดังมากจนคนทั้งร้านได้ยินเต็มสองรูหูอย่างชัดเจน ทว่าเพื่อนของตัวเองกลับยืนใจลอยคิดอะไรบางอย่างอยู่คนเดียวอีกแล้ว“อรึ่มมม!”ขณะที่ผิงกำลังจะตอบกลับเพื่อนสาวคนสนิทไป ทว่ากลับมีลูกค้ามาใหม่เดินเข้าในร้านเสียก่อน พร้อมกับกระแอมในลำคอตนเองเบาๆ เพื่อเรียกความสนใจจากแม่ค้าชายหนุ่มร่างสูงสวมใส่เสื้อยืดสีเข้ม กับกางเกงยีนสีเก่าที่มีรอยขาดหลายจุด หนำซ้ำยังมีคราบเปรอะเปื้อนของสีตามขอบขากางเกงอีกด้วยโดยรวมแล้วเขาดูมอมแมมใช้ได้ ไม่รู้ว่าที่เป็นเช่นนี้เพราะงานที่ทำมันหนักไป หรือว่าไม่ใส่ใจดูแลความสะอาดของตนเองบ้างเลย“เฮียฉี” เป็นแฟนท์ที่เ

[16/1]18.00 น.เย็นวันเดียวกันผิงไม่ได้ไปตามนัดของฉีเลย ทว่ากลับมาหาอีกคนแทน ตอนนี้เธอร้อนใจอยากได้คำตอบจากเฟยที่สุด เรื่องคนในคลิปนั้น และตอนที่ส่งข้อความหาเฟย ผิงก็ยังไม่ได้บอกกับอีกคนเลยว่าเธออยากจะคุยเรื่องอะไร เพียงแต่ขอร้องให้เขามาตามนัดที่ร้านอาหารแห่งหนึ่งไม่ไกลบ้านร่างบางสะพายกระเป๋าเดินเข้ามาในร้านหลังจากที่วนหาที่จอดรถเสร็จ เธอกวาดสายตามองหาเฟยทั่วทั้งร้านก่อนจะพบว่าเขานั่งรออยู่แล้วผิงเดินเข้าไปหาเขาที่โต๊ะนั่งด้านในสุด พร้อมกับคำทักทาย จากนั้นทั้งคู่ก็สั่งอาหารมาทานกันคนละอย่างสองอย่าง ก่อนที่จะเริ่มคุยกันต่อ“ขอบคุณนะเฮีย ที่อุตส่าห์มาตามนัด”“ว่างก็มา ไม่ได้หนักหนาอะไร แบบนี้แหละนะ ผู้ชายทำงานกลางคืน” เฟยยังพูดเล่นพูดหยอกกับเธอได้อย่างสบายใจ เพราะด้วยนิสัยที่ชอบหยอกเล่นกับเธอเสมอ และที่เขาพูดอยู่ก็เป็นเรื่องจริงร้านเหล้าของเขาเปิดตอนกลางคืนอยู่แล้ว ฉะนั้นช่วงกลางวันเลยมีเวลามาตามนัดของผิงได้ อีกทั้งที่เขามาก็เพราะอยากจะรู้ว่าคนตรงหน้าเขาตอนนี้นัดมาเพื่ออยากจะพูดเรื่องอะไรกับเขากันแน่ แล้วใช่อย่างที่เขาคิดเผื่อไว้หรือไม่นอกจากเพื่อนสนิทอย่างฉีที่นัดเขามาถามเรื่องคลิ

[16/3]“เหอะ ....กูก็แค่อยู่กับผิงในงานวันเกิดของผิง เออใช่! กูผิด แต่กูก็ส่งข้อความมายกเลิกนัดกับฟ้าแล้วไง มึงไม่คิดว่าฟ้าจะผิดบ้างหรอวะที่ไม่ยอมกลับบ้าน”“อะไรนะ? เจ้ฟ้า? งานวันเกิดของผิง?” หญิงสาวยังยืนสงสัยกับสิ่งที่ชายหนุ่มรุ่นพี่พยามจะอธิบายอยู่“ใช่... ตอนนั้น เป็นงานวันเกิดของผิงไง ที่เราทะเลาะกัน เฮียแค่อยากถือโอกาสวันนั้นเพื่อง้อผิง และเฮียก็ลืมไปว่านัดกับฟ้าใสเอาไว้ก่อน แต่เฮียยอมรับสะเพร่าเอง ....ฟ้านั่งรอเฮียต่อที่ลานนั่งเล่นหลังโรงเรียน จนดึกดื่น แล้วก็...”“แล้วก็โดนรุมทำร้ายไงผิง น้องสาวเฮียโดนทำร้ายจนเกือบจะถึงพวกแม่งข่มขืนไง!! ฮ่าๆๆ นี่ผิงคงไม่รู้สินะว่าไอ้เหี้ยฉีเนี่ย แม่งหลอกใช้ฟ้า มันรู้ว่าฟ้าชอบมันรักมันมานานแล้ว แต่แม่งก็ยังจะกั๊กไง!”เหอะ ...ใครอยากจะให้เรื่องแบบนี้เกิดขึ้นบ้าง มันไม่หรอก ฉีรู้ว่าพูดอะไรไปตอนนี้ไอ้เฟยมันก็ยังจะโกรธและโทษเขาอยู่แล้ว ฟ้าใสเจ็บปวดอันนี้เขาเข้าใจไอ้เฟยมันอยากแก้แค้นเขาอันนี้ก็เข้าใจได้ แล้วทำไมมันต้องเอาผิงเข้ามาเกี่ยวข้องเรื่องนี้ด้วย มันไม่สงสารน้องบ้างหรืออย่างไร เขาเองยังรู้สึกผิดอยู่เลยที่เผลอเชื่อในแผนการของมันจนเผลอทำร้ายคน