All Chapters of Undefying Desire: Chapter 1 - Chapter 7

AlexianaMaririnig ang pagdiin ko sa keys ng keyboard sa aking laptop. Bawat pindot ko ay ramdam ang bigat ng mga daliri ko habang binabasa ng mga mata ko ang nai-input na mga sentence.Tumigil ako saglit upang hawakan ang sentido ko at marahan itong minasahe, parang sasabog ang ulo ko dahil sa nakasulat sa papel na schedule ko ngayong araw.Tanging ang pagbuntonghininga ko lamang ang maririnig sa buong office habang ang kape na kanina pa nakapatong sa table ko ay lumamig na. Hindi ko alam kung ilang oras na akong nagtitipa habang ang mga kamay ko at mata ay tila bibigay na sa aking gawain. Kanina ko pa iniisip kung paano ko ipakikita sa buong board members ang new idea ko para sa resort.Naputol ang ginagawa ko nang marinig ang pamilyar na tunog na parang isang melodiya sa aking pandinig. Kapag naririnig ko ang kantang ito ay parang ayaw ko nang patigilin ang tugtog—ang Canon D.“Poks!” bungad sa akin ng isang pamilyar na boses, naririnig ko rin ang maingay na musika at nagsasalitang

AlexianaMakalipas ang sampung minuto ay bumaba mula sa hagdan ang isang babae na balingkinitan. Straight ang buhok nito na umabot hanggang baywang. Nakasuot ng puting bestida habang may bitbit na libro sa kanyang kanang braso.“Ikaw talaga, hija. Hindi mahiwalay sa ’yo ang libro. Mabuti pa ay ipakilala muna kita kay Alexiana,” wika ng ginang. Lumapit naman sila sa akin. Tumayo naman ako. “Ito nga pala si Alexiana, anak ng Tita Astraena mo. Sa Manila siya nakatira.”Napatango naman siya bago makipagbeso. “Magandang hapon, Alexiana. Ako nga pala si Isabella,” aniya nang nakangiti, kahit ang boses niya ay malambing.“Nice to meet you, Isabella,” usal ko kaya napangiti ang ginang.“Hija, ako pala si Cecilia Vidales. Napansin ko kasi na hindi mo ako tinatawag kaya naisip ko na baka hindi pa nabanggit sa ’yo ng mama mo ang pangalan,” wika ng ginang na ikinangiti ko.“You’re correct po. Mom didn’t mention anything to me kahit ang tungkol sa inyo kaya hindi ko po alam kung ano’ng dapat itawa

Alexiana Makalipas ang isang oras ay nagyaya si Ximena na lumangoy sa dagat dahil hindi na rin masyadong mainit. “Dito na lang muna ako. Gusto kong gumawa ng sand castle. Susunod na lang ako mamaya,” usal ni Isabella habang ang maids naman niya ay inabutan siya ng timba. “Kami rin ni Eris, Ximena. Samahan na lang muna namin si Isabella na gumawa ng sand castle,” wika ni Lucia. Walang nagawa si Ximena kundi ang tumango. Inilipat niya naman ang tingin kina Alejandro, Hugo, at Helio na abala sa paglalaro ng mga baraha. Nanonood naman sa kanila sina Sandra at Rea, habang ang tatlo ay nag-uusap malapit sa kubo. Nang mamataan ni Ximena si Zarrick ay mabilis siyang kumaway. Mukhang importante ang pinag-uusapan nila. Maybe it was about horses again. “Halika na, Zarrick. Hindi ka ba lalangoy?” sigaw ni Ximena. Umiling ang binata, pero hindi nagpatinag ang dalaga at nilapitan niya ito para pilitin. Ibinaba ko ang shades sa isang tabi at lumusong papunta sa dagat. Pinanood ko ang mg

Alexiana Habang nag-uumagahan kami ay binasag ni Zarrick ang katahimikan, “Tumawag kanina si Elias na rito sila sa San Nicolas magbabakasyon. Nagyaya siya na ipagdiriwang ang kanilang pagdating sa yate na hiniram kayTiyo.” Nakuha niya ang atensyon naming lahat habang nabalot sa akin ang kuryosidad kung sino si Elias. “Talaga, Kuya? Hindi ito nabanggit sa akin ni Amelia n’ong magkausap kami sa telepono kahapon. Nakatutuwa na rito sila ulit magbabakasyon. Kailan sila darating?” tanong ni Isabella habang nilalagyan ng syrup ang pancake. “Nakarating na sila kanina,” wika ni Zarrick at sumimsim ng kape. “Kahit kailan talaga si Amelia, lagi na lang ako sinusupresa. Ayos lang ba na isama ko sila Lucia? May usapan kasi kami ngayon na pupunta kami sa bagong bukas na bilihan ng libro,” usal ni Isabella na ikinatango ni Zarrick. Dumako naman ang tingin ng magkapatid kay Jairro na parang walang interes sa pinag-uusapan. Tumikhim si Zarrick para makuha ang atensyon niya, “Ikaw, Jairro, sasam