All Chapters of ร้อยรักราคีชัง: Chapter 1 - Chapter 10

เปรี้ยง! เปรี้ยง!เปรี้ยง!เสียงฟ้าผ่าฟ้าร้องดังอยู่ด้านนอก แต่คนข้างในห้องไม่ได้สนใจเลยว่าตอนนี้ฝนฟ้าพายุข้างนอกจะน่ากลัวแค่ไหน เพราะตัณหาราคะกำลังครอบงำพวกเขาทั้งสองอยู่ ร่างเปลือยเปล่าของทั้งสองเคลื่อนไหวบิดพลิ้วไปตามจังหวะโยกเร่าของร่างกายที่สอดประสานแทรกกลืนบดเบียดเสียดสีเร่าร้อนเข้าออกเป็นจังหวะ“อ่า...อืม...ไม่ไหวแล้วติณณ์” เสียงครางกระเส่าหวานพร่าเปล่งออกมาแข่งกับเสียงฟ้าร้องข้างนอกพร้อมแอ่นเร่าร่างเปลือยของตัวเองขึ้นหาคนตัวโตเหนือร่าง“อือ...ใจเย็นๆ จูลี่ อือ...” ไม่ใช่แค่หล่อนที่ร้อนรุ่มทรมานเสียวกลางร่าง เขาเองก็เสียวร้อนไม่แพ้หล่อน เคลื่อนไหวเข้าออกจังหวะเร่าร้อนหนักหน่วง เพื่อส่งตัวเองให้ถึงสวรรค์พร้อมกับเสียงฝนที่กระหน่ำตกอยู่ข้างนอกบ้านเปรี้ยง!เปรี้ยง! เปรี้ยง! ระหว่างที่ทั้งสองกำลังระเริงสวาทกันในขณะฝนตกอยู่นั้น หน้าห้องของติณณ์ก็มีใครบางคนเดินผ่านมาพอดี และเผอิญได้ยินเสียงครางพร่าของทั้งสองที่ประตูห้องปิดแนบไม่สนิท เท้าเล็กหยุดเดินมาแนบเอียงหูฟังเสียงของเจ้าของห้องอย่างไร้มารยาท โดยไม่สนใจร่างที่เปียกปอนของตัวเองแม้แต่น้อย แนบหูไปกับประตูห้องพร้อมกั

เช้าวันเสาร์ร้อยรักไม่มีเรียน เธอจึงตื่นแต่เช้าเหมือนปกติที่ตื่นเป็นประจำมาช่วยงานแม่บ้านในบ้านทำความสะอาดแต่เช้า และก็ช่วยทำมื้อเช้าให้กับผู้มีพระคุณพร้อมกับลูกชายของท่าน เมื่อทำมื้อเช้าเสร็จเธอจึงกลับขึ้นไปบนห้อง เพราะเช้านี้เธอไม่พร้อมจะเจอหน้าของติณณ์ ด้วยภาพเมื่อคืนยังคงติดตรึงใจและความรู้สึก เขาเป็นจูบแรกของหล่อนด้วย เขาทำแบบนั้นทำไม ทั้งๆ ที่เขาเกลียดเธอ ด้านปรางทิพย์ลงมาทานมื้อเช้าเห็นเด็กตักข้าวต้มปลามาให้ตัวเองจึงถามหาร้อยรักก็ได้ความว่าเช้านี้หญิงสาวไม่หิว นางก็ได้แต่พยักหน้ารับรู้แล้วมองไปยังทางหน้าห้องรับประทานอาหาร ที่ตอนนี้ลูกชายคนดีน้อยของนางเดินเข้ามา นางจึงสั่งให้เด็กตักข้าวต้มปลาให้ลูกชายตัวเองบ้าง ติณณ์ไม่เห็นร้อยรักร่วมรับประทานอาหารด้วยจึงได้แต่กระตุกยิ้มมุมปากทานอาหารเช้าด้วยความอร่อยกว่าทุกวัน พร้อมกับชวนผู้เป็นแม่พูดคุยและชวนท่านไปเที่ยวพักผ่อน หรือว่าท่านอยากไปเที่ยวไหนกับเพื่อนๆ หรือเปล่าในช่วงนี้ เขาจะเป็นสปอนเซอร์ออกค่าใช้จ่ายให้แม่และเพื่อนๆ ของแม่เอง “ทำไมลูกชายแม่ดูใจดีแปลกๆ” ปรางทิพย์เอ่ยถามลูกชายพร้อมกับตักข้าวต้มเข้าปา

        “อ่ะ...คุณติณณ์ ยะ...อย่าทำอะไรรักเลยนะคะ อือ...อ่า ร้อน...” แม้ปากจะบอกห้ามเขา แต่ก็ครางพร่าไปกับสัมผัสของบุรุษแข็งแรง หล่อนกำมือแน่นข้างลำตัวเมื่อความร้อนรุ่มทรมานกลางร่างกำลังเร่งเร้า        “อ่า...ฉ่ำเหลือเกินรัก เธอฉ่ำให้ฉัน อ่า...”เขาคลี่มือกับกลีบสวาทที่ปิดแนบสนิทของหล่อนแล้วก็เห็นเม็ดเกสรกลางกายสาวสีชมพูระเรื่อที่อาบคลอไปด้วยน้ำสวาทขุ่นข้นของหล่อน เรียวลิ้นสากไม่ปล่อยโอกาสที่จะได้รับรสของสาวน้อย ติณณ์ตวัดปลายลิ้นลากไล้ดูดกลืนความเป็นสาวของร้อยรัก        “อ่า...คุณติณณ์ ชะ...ช่วยรักด้วย รักร้อน อ่า...ร้อนเหลือเกินค่า อือ...” หล่อนครางเร่าร้อนเสียวทรมานปวดเร่าในช่องท้องราวกับมีคลื่นลมแรงพัดอยู่ข้างใน และยิ่งไปกว่านั้น เหงื่อของเธอก็ซึมผุดเต็มหน้าและเนื้อตัวก็ชื้นเหงื่อเช่นกันในตอนนี้        “อ่า...แน่นอน ฉันจะช่วยเธอยัยเด็กกาฝาก อือ...หวานเหลือเกิน รู้ไหม...ฉันไม่เคยทำแบบนี้ให้กับผู้หญิงคนไหนมาก่อนเล

        ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก!        “หนูรักให้ฉันเข้าไปได้ไหมจ๊ะ” ปรางทิพย์เคาะประตูพร้อมบอกเจ้าของห้อง        เงียบ...        “ไม่มีเสียงตอบโต้ตะโกนออกมานางจึงรัวมือเคาะประตูห้องอีกครั้งและดังกว่าเดิม        ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก!        “หนูรักไม่สบายรึเปล่าลูก”นางร้องถามเจ้าของห้องดังกว่าเดิม และด้านในเจ้าของห้องเมื่อได้ยินเสียงก็ขยับตัวไล่ความปวดเมื่อยของตัวเอง ก่อนจะลุกขึ้นนั่งพิงหัวเตียง หล่อนปวดหัวและกินยาไปเมื่อตอนที่พี่ส้มขึ้นมาตามไปทานข้าวจึงทำให้เพลียและง่วงมากตอนนี้        “หนูรักลูก”        “คะคุณท่าน” เธอตะโกนตอบกลับเมื่อได้ยินเสียงเรียกอีกครั้ง    &nb

เขาเอ่ยเสียงพร่าเคลื่อนตัวขยับไปใกล้แนบชิดเบียดร่างเล็กของสาวน้อยตรงหน้า สองมือใหญ่บีบเคล้นขยำความอวบหยุ่นทั้งสองเข้าพร้อมกับโน้มหน้าก้มลงไปซุกซบและดูดเม้มยอดอกสีหวานและตวัดระรัวปลายลิ้นหยอกเอินไปมาพร้อมกับลากลิ้นสากขึ้นมายังแอ่งชีพจรที่เคลื่อนไหวตามแรงหอบหายใจของเจ้าของร่างเล็ก“อือ...คะ...คุณติณณ์ อ่า...” หล่อนไม่อาจห้ามเขาได้เมื่อเขาดุนดันให้เธอนอนราบไปกับเตียง ร้อยรักพ่ายแพ้ยอมอ่อนโยนไปกับเขา เพียงแค่มือหยาบกร้านสัมผัสและปากหนาอุ่นร้อนของเขาแตะละเลงลงมายังยอดอกเธอก็ร้อนเสียวในท้องน้อยขึ้นมา“อ่า...เห็นไหม เธอเองก็ต้องการฉัน ยัยกาฝาก แค่ฉันจับเลีย ดูดนิดเดียว เธอก็ร้อนสู้มือและครางให้ฉัน”ร่างใหญ่เปลือยเปล่าขึ้นคร่อมทับเจ้าหล่อนพร้อมกับสองมือยังคงบีบเคล้นขยำสองเต้า มันนุ่มหยุ่นไปกับมือไม่เหมือนกับผู้หญิงหลายๆ คนที่เขาผ่านมา หล่อนพวกนั้นล้วนแต่เป็นบล็อกทั้งนั้น แต่กับร้อยรักไม่ใช่ เธอแน่นอวบอูมนุ่มมือเป็นธรรมชาติ“อ่า...ฉันอยากเข้าไปในตัวเธอรัก อ่า...ฉันอยากได้ตอนนี้”“อือ...คุณติณณ์...” เสียงหวานครางเรียกชื่อชายเหนือร่างพร้อมกับตวัดเรียวแขนเล็กโ