All Chapters of คนเสเพล: Chapter 11 - Chapter 20

"เจ็บ..เอาออกไปนะ!" ทอรุ้งหมายถึงให้เขาเอาสิ่งแปลกปลอมที่ฝังอยู่ในร่างกายของเธอออกไป"ใจเย็นก่อนสิ มันเสียวรู้ไหม""ไอ้บ้าดิน!" หญิงสาวไม่รู้ว่าเวลาเขามีอะไรกับแฟนเก่าชอบพูดโจ่งแจ้งเหมือนที่มีกับเธอไหม แต่เธอไม่ชอบเลยที่เขาพูดอะไรแบบนี้"จะอายทำไม เรื่องธรรมดาของมนุษย์" ทั้งสองโตมาด้วยกันก็เลยดูกันออกง่าย"ออกไปจากบ้านกูเดี๋ยวนี้เลยนะ""ขาอ่อนขนาดนี้ เดินไม่ไหวหรอก เดี๋ยวจะออกไปก่อนสว่างแล้วกัน" ว่าแล้วคนร่างหนาก็ทิ้งตัวลงนอนข้างๆทอรุ้งยืนมองชายร่างสูงที่นอนหันหลังให้ ตกลงเขาคิดยังไงกับเธอกันแน่ คงเห็นเธอเป็นแค่ที่ระบายความใคร่ เวลาอยากปลดปล่อยล่ะสิหญิงสาวเข้าไปล้างคราบที่เขาทิ้งไว้ ให้ออกจากร่างกาย แล้วก็กลับเข้ามานอน02 : 45 น. "อื้ออ" ทอรุ้งรู้สึกตัวอีกครั้งเหมือนมีอะไร สัมผัสกับช่วงล่างของเธอ หญิงสาวเปิดตากว้างขึ้น แล้วมองต่ำลงไปที่หว่างขา "นายทำอะไร!""ตื่นเร็วจังว่าจะลักหลับสักหน่อย" ทีแรกดินกำลังจะย่องออกจากบ้าน แต่พอเห็นท่านอนของเธอแล้ว ไอ้เจ้าน้องชายมันก็แข็งตัวขึ้นมาอีก"อ๊อยย หยุดเดี๋ยวนี้นะไอ้ดิน""ตกลงจะให้หยุดหรือว่าให้ทำต่อ ทำไมเด้งรับลิ้นล่ะ""ไอ้บ้า!" หญิงสาวกำลังจ

"อย่าบอกนะว่าแกจะมาตามไอ้ดินถึงที่นี่""ไม่ได้มาตามสักหน่อย ก็บอกแล้วไงอยากจะมาเที่ยวคาราโอเกะบ้าง" ว่าแล้วทอรุ้งก็รีบเข้าไป จนแพรไหมวิ่งตามแทบจะไม่ทัน"มานั่งโต๊ะนี้ดีกว่า" แพรไหมคว้ามือเพื่อนให้มาหาโต๊ะว่าง เพราะเห็นว่าเพื่อนเอาแต่กวาดมองไปทั่วร้านทอรุ้งก็เลยยอมเดินไปนั่งกับเพื่อน แต่สายตาของเธอก็ยังคงมองหา.. จนมองไปเจอผู้ชายที่เคยไปบ้านของดิน"แกรู้จักเหรอ" แพรไหมถามเพราะเห็นว่าเพื่อนมองเหมือนรู้จัก"อืม" และทันใดนั้นดินก็เดินออกมาจากห้องน้ำ แล้วก็ไปนั่งร่วมโต๊ะกับผู้ชายคนนั้น เพียงไม่นานผู้หญิงที่อยู่ในคาราโอเกะก็เดินมานั่งด้วย"รุ้ง" แพรไหมดึงแขนเพื่อนไว้ก่อนที่จะลุกออกจากโต๊ะ "แกอย่าทำแบบนี้ ยิ่งแกทำเขาก็ยิ่งไม่เห็นค่า""แกรู้?"แค่นี้แพรไหมก็พอจะเดาออกแล้ว เพราะรู้ดีว่าเพื่อนแอบหลงรักผู้ชายคนนี้ตั้งแต่เริ่มรักเป็นแล้ว"กูเมาจนตาลายเลยเหรอวะ" คนที่พูดก็คือกอล์ฟ เพราะจังหวะที่ทอรุ้งลุกขึ้นกอล์ฟก็มองมาพอดี"ตาฝาดเรื่องอะไรของมึง""ก็ป้าข้างบ้านมึงน่ะสิ" กอล์ฟยังมีท่าทางขยี้ตาแล้วมองใหม่อีกครั้ง ..จนดินต้องได้มองตามสายตาของเพื่อนไป"??""นางคงมี GPS ติดตามตัวมึงแน่เลยว่ะ" และทันใด

"ดินจะไปไหน" หว่าหวารีบลุกขึ้น เมื่อเห็นว่าดินลุกขึ้นแล้วเดินมาที่ประตูที่หว่าหวากลับมา..เพราะพยายาม ที่จะเข้าหาอาทิตย์แล้ว ..แต่ทางผู้ชายดูเหมือนจะไม่คิดอะไรด้วย ที่อาทิตย์มองคงเพราะเห็นว่าเธอสวย แต่ความสัมพันธ์ก็ไม่ได้คืบหน้าไปไหนเลย หว่าหวาก็เลยคิดว่าจะเหยียบเรือสองแคม เพราะถ้าอาทิตย์ไม่เล่นด้วยเธอก็คงจะกลับมาหาดินแต่ดินไม่ได้หันกลับไปมองเลย เขาออกจากห้องนั้นมาโดยที่ไม่ได้บอกใคร และเพื่อนก็คิดว่าเขาคงจะไปเข้าห้องน้ำ"จะไปไหน" ดินรู้ดีว่าเธอคงไม่ไปเข้าห้องน้ำแน่ ชายหนุ่มออกมาแล้วเดินไปด้านหน้า เพราะคิดว่าเธอคงจะหาทางกลับบ้าน"ไอ้ดิน?!" คนที่หันกลับมามองกลับเป็นชนกันต์ "มึงก็อยู่ที่นี่ด้วยเหรอ..หรือว่า?" ชนกันต์หันมองดูผู้หญิงที่เอาแต่ก้มหน้าก้มตาอยู่ข้างๆ ..และรู้ได้ในทันทีว่าเรื่องที่เธอเสียใจคงเพราะถูกพวกเพื่อนๆ ของดินเยาะเย้ยเรื่องการแต่งตัวแน่ไม่ใช่ว่าชนกันต์จะไม่รู้ว่าที่นี่เป็นที่เที่ยวประจำของกลุ่มดิน เพราะแต่ก่อนเขามาเที่ยวกับสาวๆ ก็เคยเจอกลุ่มนี้อยู่บ้าง"เราไปกันเถอะกันต์" จากที่เดินใครเดินมัน มือเรียวก็ได้ยื่นไปคว้าแขนของชนกันต์ให้รีบออกมาจากที่นั่นที่จริงคืนนี้ชนกันต

หญิงสาวพยายามคิดไปในทางที่ดี ว่าเธอคงจะลืมล็อกบ้านจริงๆ นั่นแหละ ..พอเข้ามาถึงทอรุ้งก็ตรงไปเปิดไฟ เพราะตอนนี้มืดมากแล้วถุงกับข้าวในมือถูกนำไปวางที่โต๊ะวางของในครัว แล้วเธอก็คิดว่าจะเข้าไปอาบน้ำก่อน ค่อยออกมาหาอะไรทาน เผื่อว่าระหว่างอาบน้ำอยู่พ่อกับแม่จะกลับมาแล้วแอดดดด~"กรี๊ดดด!" หญิงสาวรีบกลับหลังหันเมื่อเปิดประตูเข้าไปเห็นเงาอะไรอยู่ในห้องแว๊บๆ "ช่วยด้วยย อืมมม!!" แต่ไม่ทันคนที่อยู่ในห้องกระโจนมาคว้าร่างของเธอไว้แล้วปิดปาก"จะเสียงดังทำไมเดี๋ยวคนก็แตกตื่นกันพอดี"งับ!"โอ๊ย!"พอรู้ว่าเป็นใครฟันแหลมๆ ของเธอก็กัดเข้าที่มือ ข้างที่ปิดปากเธออยู่นั่นแหละ"กัดเข้ามาได้ยังไง เจ็บนะเว้ย" ชายหนุ่มได้แต่สะบัดมือไปมาเพื่อคลายความเจ็บ"ออกไป""ไปทำอะไรมา" เขาไม่สนใจคำที่เธอไล่"บอกให้ออกไปไง""ไม่ออก""ไอ้ดิน!" ในขณะที่หญิงสาวกำลังจะตะคอกด่า ก็ได้ยินเสียงรถมาจอดที่หน้าบ้าน ทั้งสองรีบหันไปที่ประตูพร้อมกัน "แม่?" ทอรุ้งรีบผลักดินเข้าไปเมื่อได้ยินเสียงเปิดประตู"รุ้ง.. แม่ซื้อของกินมาด้วย.. อ้าว.." เดือนมัวแต่ถือของก็เลยไม่ได้มองดูแต่พอเงยหน้าขึ้นถึงกับร้องอ้าวออกมา เพราะคนที่ยืนอยู่ตรงหน้า.. "

"เขาเอาไปให้นายตั้งแต่เมื่อไร""วันที่จะออกทริปนั่นแหละ" ทีแรกชนกันต์ว่าจะไม่รับแล้ว แต่รีบเพราะต้องได้ไปออกทริปกับเพื่อน ถ้าไม่รับ ดินก็ไม่ยอมปล่อยไป"เขาให้นายมาเท่าไร"ชนกันต์ล้วงเอาเงินที่ดินให้มา ส่งคืนให้กับทอรุ้ง เพราะเงินส่วนนั้นเขายังไม่ได้เอาออกมาใช้อะไรเลย"ฉันขอคืนก่อนนะ เดี๋ยวพอเงินเดือนออกจะเอาไปให้ใหม่""ก็บอกแล้วไงว่าไม่ต้องรีบ" ชนกันต์ได้แต่พูดตามหลังซึ่งตอนนี้เธอขับรถออกไปแล้วเพียงไม่นานหญิงสาวก็กลับมาถึงบ้าน และตอนนี้พ่อกับแม่ก็คงจะออกไปแล้ว เพราะบ้านถูกล็อกไว้อย่างดี พอจอดรถได้ทอรุ้งก็เดินไปที่บ้านอีกหลัง"นายไปเอาเงินมาจากไหน" เงินในมือถูกวางลงตรงหน้า ของคนที่กำลังนั่งทำรายงานหรืออะไรสักอย่างอยู่หน้าบ้าน เพราะเธอดูไม่ออกอยู่แล้ว"เงินอะไร" เขาเงยหน้าขึ้นมอง แต่ก็พอจะเดาได้ว่าเงินนี้คือเงินอะไร"กันต์บอกว่านายเอาเงินไปให้เขา""ก็เธอกำลังต้องการเงินไปคืนมันไม่ใช่เหรอ""ฉันหาเองได้" ทอรุ้งรู้ดีว่าเงินนี้คงจะเป็นเงินที่พ่อของเขาทำงานแล้วส่งมาให้"โดยการไปเป็นเด็กเสิร์ฟที่ร้านก๋วยเตี๋ยวเนี่ยนะ แต่ละวันจะได้กี่บาทเชียว""จะได้กี่บาทมันก็เรื่องของฉัน นายเอาเงินของนายกลั