All Chapters of คนเสเพล: Chapter 1 - Chapter 10

เย็นวันเดียวกัน.. "มันออกมากินข้าวกินน้ำบ้างหรือเปล่าล่ะน้า"ธิมาพรได้แต่ส่ายหน้า เป็นการตอบคำถามของทอรุ้ง"เดี๋ยวรุ้งขอเข้าไปดูมันหน่อยนะ""ฝากหนูทอรุ้งด้วยนะลูก"หญิงสาวที่อยู่ในชุดเสื้อยืดกางเกงยีนส์แบบตัดขา ที่จริงแต่ก่อนมันเคยเป็นกางเกงยีนส์ขายาว แต่เธอก็ตัดมันทิ้งเพราะเกะกะ ได้ก้าวเดินเข้าไปในห้อง"เหล้ามันกินไม่อิ่มเหมือนข้าวหรอกนะ กี่วันแล้วข้าวไม่ตกถึงท้องเนี่ย" ว่าแล้วทอรุ้งก็เดินไปแย่งขวดเหล้าที่ดินกำลังยกขึ้นจะดื่มออกจากมือ"ขนาดแม่กูยังไม่ว่าอะไรสักคำเลย""แล้วมึงคิดว่าน้าพรไม่อยากจะพูดหรือไง!"ตอนนี้เขาไม่เหมือนดินคนเดิม ไม่ว่าจะพูดกรอกหูเท่าไรก็ไม่อยากจะรับฟังใครทั้งนั้น"มึงกลับไปเรียนต่อให้จบ พอจบแล้วมึงจะเหลวไหลยังไงกูไม่ว่าอะไรสักคำเลย""มึงมายุ่งเกี่ยวอะไรกับชีวิตของกูนักหนาวะ เอาคืนมา!!" ถึงแม้เขาจะเมาแทบไม่ได้สติอยู่แล้ว แต่แรงผู้ชายก็มีมากกว่าผู้หญิง มือหนาเอื้อมไปกระชากขวดเหล้านั้นกลับมาได้แบบง่ายดาย"โอ๊ย!" แต่ทอรุ้งไม่ยอมปล่อยมือร่างของเธอก็เลยกระเด็นตามขวดเหล้านั้นไป ชนเข้ากับร่างหนาที่นั่งอยู่บนเตียงนอน จนทั้งสองล้มกลิ้งลงไปที่เตียงด้วยกัน"เหล้ากู" และเหล

ทอรุ้งก้าวเดินออกมาจากห้องนั้นแบบไม่พูดไม่จา เมื่อได้ยินสิ่งที่ดินเอ่ยพูดมา"มันยอมกินบ้างไหมล่ะหนูรุ้ง" ธิมาพรที่ยืนรออยู่หน้าห้อง พอเห็นทอรุ้งออกมาก็เลยรีบถามดู"กินเข้าไปคำหนึ่งค่ะน้า ที่เหลือฝากน้าดูแลมันด้วยนะ" พอพูดออกไปแล้วก็นึกขำตัวเอง เป็นบ้าหรือไงไปฝากแม่ให้ดูแลลูก ..แล้วตัวเองเป็นอะไรกับเขา "ฉันไปนะน้า""ถ้ามันพูดอะไรไม่ดีก็อย่าไปสนใจนะมันเมา" ธิมาพรรู้ดีว่าลูกชายปากไม่ค่อยดีถ้ามีแอลกอฮอล์เข้าไปในร่างกายคนเมานี่แหละที่พูดตามความคิดตัวเองที่สุดแล้ว "..ค่ะน้า"วันต่อมา.."แล้วพี่ศักดิ์เป็นอะไรมากไหม""ตอนนี้อยู่ที่โรงพยาบาล ฉันก็ยังไม่รู้เหมือนกันว่าจะมากน้อยแค่ไหน" "ทำไมไม่ให้ทางบริษัทส่งตัวกลับมารักษาที่บ้านเราล่ะ""ใครเป็นอะไรคะแม่" ทอรุ้งซึ่งแอบฟังอยู่รีบเดินออกมาเมื่อได้ยินเรื่องรักษาตัว"ลุงศักดิ์น่ะสิ เกิดอุบัติเหตุในบริษัท""เป็นอะไรมากไหมคะน้า""ก็เจ็บตัวมากอยู่" ที่ธิมาพรเลือกจะเดินมาส่งข่าวกับคนบ้านนี้ เพราะมีเรื่องอยากจะฝากฝัง "ทอรุ้งจ๊ะ""คะ""น้าคงต้องได้เข้ากรุงเทพฯ สักระยะ น้าอยากจะฝากเราดู..""พรไปเถอะเรื่องทางนี้ไม่ต้องเป็นห่วงหรอก" คนที่รับปากรับคำก็คือแม

ถึงแม้เขาจะเบลอเพราะพิษไข้แต่ก็พอจะได้สติบ้างแล้วเมื่อถูกเช็ดตัว สายตาคมมองตามสายตาของอีกฝ่ายที่จ้องมองส่วนล่างของตัวเองลงไปพอรู้ว่าเธอมองอะไร เขาก็มองกลับมาที่ดวงตาของเธออีกครั้ง งึก! งึก!! และทันใดนั้น สิ่งที่ทอรุ้งจ้องมองมันก็เริ่มขยับตัว"กรี๊ดดด!! ไอ้ลามก!! ไอ้โรคจิต!!""ใครลามกกันแน่ มองอยู่ได้""มึงทำเองเลยนะ!!" ว่าแล้วทอรุ้งก็จับผ้าเช็ดตัวผืนนั้นโยนมาที่ร่างของดินถึงจะนึกขำแค่ไหนเขาก็ขำไม่ออก เพราะร่างกายแทบจะขยับไม่ได้อยู่แล้ว แถมยังมาหนาวเพราะถูกเธอจับเช็ดตัวอีก ..มือหนาควานหาผ้าห่มเพื่อมาคุมร่างของตัวเองไว้วันต่อมา.."สายขนาดนี้แล้วบ้านนั้นทำไมถึงยังไม่เห็นออกจากบ้านเลย""เดี๋ยวพ่อไปดูก่อนแล้วกัน"เสียงพ่อและแม่ของทอรุ้งคุยกันอยู่หน้าบ้าน พอได้ยินแค่นั้นแหละ หญิงสาวที่คิดว่าจะนอนตื่นสายกว่านี้หน่อยต้องได้รีบลุกแล้ววิ่งออกจากห้องมา"พ่อไม่ต้องเข้าไปหรอกค่ะ ไหนบอกว่าวันนี้จะไปออกรถไม่ใช่เหรอ""ตอนเย็นถึงได้ไป""นั่นแหละพ่อยิ่งต้องพักผ่อน ขับรถทางไกลมันอันตรายรู้ไหม""มีลูกหรือมีแม่กันแน่เนี่ย" คมสันมองตามหลังลูกสาวที่เดินไปบ้านอีกหลัง แล้วพูดพึมพำแบบเอ็นดู"ลูกมันเป็นห่วง

"อื้อ" คนตัวเล็กสะดุ้งเมื่อถูกมือหนาล้วงต่ำลงไปที่หว่างขา แต่ตอนนี้เธอยังมีกางเกงยีนส์ตัวที่ตัดขาอยู่ กางเกงยีนส์แบบนี้ทอรุ้งมีหลายตัวเลยแหละ "ไม่นะ" ก่อนที่สติจะขาดสะบั้น หญิงสาวได้ห้ามเขาไว้ก่อนแต่ดินไม่เปิดโอกาสให้เธอได้พูดต่อ ริมฝีปากหนาขยับขึ้นมาจูบเพื่อปิดปากเธอไว้ ส่วนมือยังคงพยายามปลดตะขอและรูดซิปกางเกงของเธอออก"อืมม" ทอรุ้งรู้สึกเย็นวูบเมื่อมือหนาสอดเข้าไปถูกกับเนื้อใน เพราะเขาแค่รูดซิปลงแล้วก็ล้วงเข้าไปแบบไม่ให้เสียเวลา "ดิน..อืออ" กำลังจะเอ่ยห้ามอีกครั้ง แต่นิ้วของเขาเริ่มทำงานโดยการขยับวนอยู่ตรงติ่งเนื้อที่ไวต่อความรู้สึก จนหญิงสาวสยิวไปทั่วร่าง"อ่ะ อ่ะ อือ" มันคือครั้งแรกที่ถูกสัมผัสตรงนี้ นอกจากการล้างทำความสะอาด หญิงสาวจึงไม่รู้จะบรรยายความรู้สึกเวลานี้ได้ยังไง และคนที่ทำก็คือคนที่ขโมยหัวใจของเธอไปตั้งแต่เมื่อไรไม่รู้ แอบหึง แอบหวง แต่สถานะเป็นได้แค่เพื่อนมาโดยตลอด"ดิน""หือ" ชายหนุ่มขานรับโดยการเปล่งเสียงออกมาจากลำคอ เพราะตอนนี้ปากไม่ว่างมัวดูดยอดปทุมที่ชูชันขึ้นมาล่อน้ำลาย"อย่าทำแบบนี้เลย" เสียงห้ามนั้นดูไม่จริงจังนัก เพราะอารมณ์ของเธอคล้อยตามเขาไปมากแล้ว "อื้อออ

"นายถอยไปเดี๋ยวนี้เลยนะ!" พอหญิงสาวแกะมือเขาออกได้ เธอกำลังจะตรงมาที่ประตูแต่ถูกคนร่างสูงตามมายืนขวางไว้ก่อน"ยังไม่บอกเลยว่ามาเคาะห้องทำไม"ทอรุ้งหายใจเข้าลึกๆ แล้วค่อยๆ ผ่อนมันออกมาแบบช้าๆ เพราะแค่ยอมเป็นของเขาแบบง่ายๆ มันก็น่าอายมากพออยู่แล้ว นี่ยังจะมาขอให้เขาทำอะไรแบบนี้อีก"ไปซื้อยาคุมให้หน่อย" แต่ก็คงเหลือแค่วิธีนี้วิธีเดียว เพราะจะวานคนอื่นทำเรื่องแบบนี้คงไม่ได้นอกจากเจ้าตัว"ยาคุม?" เขาลืมไปเลย "เธอยังไม่ได้กินยาเหรอ""ฉันจะเอาที่ไหนมากิน""แย่แล้ว..แล้วจะทันไหมเนี่ย" ดินรีบออกมาที่รถ เขาชั่งใจอยู่ว่าตอนนี้จะมีร้านยาที่ไหนเปิดไหมสองชั่วโมงผ่านไป.. และตอนนี้ก็ดึกมากแล้วพอมาถึงเขาก็รีบเข้าไปในบ้านของตัวเอง เพราะคิดว่าเธอยังรออยู่ แต่พอไม่เจอชายหนุ่มก็รีบออกมา"รุ้ง..รุ้ง.." เสียงดินตะโกนอยู่นอกรั้ว ตรงห้องของเธอพอดี เพราะเขารู้ว่าห้องเธออยู่ตรงไหนแกร็ก! ทอรุ้งได้ยินเสียงก็เปิดหน้าต่างออกมา แล้วเอานิ้วชี้แตะริมฝีปาก เพราะกลัวพ่อกับแม่จะได้ยิน"ร้านยาปิดหมดแล้ว""ทำไมไม่ไปในจังหวัด""ก็ไปมาแล้วนี่ไง""แล้วทำไงดี""จะทำไงได้ก็ตัวเองทำไมถึงไม่บอกตั้งแต่ตอนกลางวัน""ก็ฉันคิดว่าจะ