เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 12
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-01-15 13:23:04
บทที่เกี่ยวข้อง
คนเสเพล บทที่ 13
ไปกินเหล้ากับเพื่อนอย่างนั้นเหรอ ไปกับเพื่อนหรือไปกับใครกันแน่ เรามีสิทธิ์น้อยใจให้เขาได้ไหมเนี่ย แล้วทุกวันนี้เราเป็นอะไรสำหรับเขาหญิงสาวเดินกลับมาทิ้งตัวลงนอนที่เตียง นอนอยู่แบบนั้นเพียงไม่นานก็ลุกขึ้นแล้วเดินมาส่องดูอีกครั้ง เพราะได้ยินเสียงรถมอเตอร์ไซค์ แต่ก็เป็นแค่รถของคนที่ขับผ่านไปเขาไม่กินเหล้ามาเป็นอาทิตย์แล้วทำไมถึงกลับไปกินอีก หรือยังคิดถึงผู้หญิงคนนั้นอยู่ ..นอนคิดอยู่แบบนั้นจนเผลอหลับไป มาสะดุ้งตื่นอีกทีเมื่อได้ยินเสียงรถมอเตอร์ไซค์จอดที่ใกล้บ้าน"เพิ่งมาเหรอ กี่ทุ่มกี่ยามแล้วเนี่ย" หญิงสาวมองไปดูนาฬิกา "เที่ยงคืนกว่าแล้วเหรอ" ทอรุ้งออกมาเปิดประตูหน้าบ้านเพื่อจะถามว่าทำไมถึงกลับดึกจัง แต่พอมองไปก็เห็นว่าเขาไม่ได้มาคนเดียว"เมื่อกี้กูตกใจหมดเลย" เพื่อนที่มาด้วยพูดขึ้นเมื่อเดินเข้ามาในบ้าน"ตกใจอะไรของมึง""ก็ป้านั่นน่ะสิ อยู่ดีๆ ก็โผล่หัวขึ้นมาจากรั้วบ้าน"ได้ยินแบบนั้น ดินก็รีบมองส่องออกไปดู ก็เป็นอย่างที่คิดไว้ ทอรุ้งยังยืนมองมา"ดูนางจะเป็นห่วงมึงมากเลยนะ ดึกขนาดนี้ยังแหกขี้ตาตื่นขึ้นมาดู""มึงจะอะไรนักหนา ไหนบอกว่าจะมานอนค้างที่นี่ ถ้าไม่นอนก็กลับบ้านไป""นอนสิวะ ถ้า
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-15คนเสเพล บทที่ 14
"อย่าบอกนะว่าแกจะมาตามไอ้ดินถึงที่นี่""ไม่ได้มาตามสักหน่อย ก็บอกแล้วไงอยากจะมาเที่ยวคาราโอเกะบ้าง" ว่าแล้วทอรุ้งก็รีบเข้าไป จนแพรไหมวิ่งตามแทบจะไม่ทัน"มานั่งโต๊ะนี้ดีกว่า" แพรไหมคว้ามือเพื่อนให้มาหาโต๊ะว่าง เพราะเห็นว่าเพื่อนเอาแต่กวาดมองไปทั่วร้านทอรุ้งก็เลยยอมเดินไปนั่งกับเพื่อน แต่สายตาของเธอก็ยังคงมองหา.. จนมองไปเจอผู้ชายที่เคยไปบ้านของดิน"แกรู้จักเหรอ" แพรไหมถามเพราะเห็นว่าเพื่อนมองเหมือนรู้จัก"อืม" และทันใดนั้นดินก็เดินออกมาจากห้องน้ำ แล้วก็ไปนั่งร่วมโต๊ะกับผู้ชายคนนั้น เพียงไม่นานผู้หญิงที่อยู่ในคาราโอเกะก็เดินมานั่งด้วย"รุ้ง" แพรไหมดึงแขนเพื่อนไว้ก่อนที่จะลุกออกจากโต๊ะ "แกอย่าทำแบบนี้ ยิ่งแกทำเขาก็ยิ่งไม่เห็นค่า""แกรู้?"แค่นี้แพรไหมก็พอจะเดาออกแล้ว เพราะรู้ดีว่าเพื่อนแอบหลงรักผู้ชายคนนี้ตั้งแต่เริ่มรักเป็นแล้ว"กูเมาจนตาลายเลยเหรอวะ" คนที่พูดก็คือกอล์ฟ เพราะจังหวะที่ทอรุ้งลุกขึ้นกอล์ฟก็มองมาพอดี"ตาฝาดเรื่องอะไรของมึง""ก็ป้าข้างบ้านมึงน่ะสิ" กอล์ฟยังมีท่าทางขยี้ตาแล้วมองใหม่อีกครั้ง ..จนดินต้องได้มองตามสายตาของเพื่อนไป"??""นางคงมี GPS ติดตามตัวมึงแน่เลยว่ะ" และทันใด
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-15คนเสเพล บทที่ 15
เย็นวันเดียวกัน "แล้วมึงจะรีบไปทำไมนักหนา""รีบสิวะกูกลัวมึงเปลี่ยนใจไม่ไปไง" กอล์ฟพยายามที่จะชวนดินออกจากบ้านให้เร็วที่สุด เพราะเขาต้องได้กลับมารับใครบางคนอีกรอบ"กูบอกว่าจะไปกูก็ต้องไปสิ" ที่จริงดินไม่ค่อยอยากจะไปถ้าเพื่อนไม่คะยั้นคะยอ เพราะเขาไม่อยากจะไปเจอบรรยากาศเดิมๆ แต่ก่อนเคยไปเที่ยวเป็นกลุ่มแบบนี้เมื่อมีหญิงคนรักอยู่ด้วย แต่ถ้าไปกลัวว่าจะคิดถึงเธอขึ้นมา"เอารถไปคนละคันดีแล้ว""จะเอาไปทำไมคนละคันไหนมึงบอกจะกลับมานอนบ้านกูด้วยไง""เออน่ากูมีเรื่องต้องใช้รถ"ดินก็เลยยอมเอารถตัวเองไป เพราะขี้เกียจพูดมากทั้งสองขับรถออกมาแล้วตรงเข้าในตัวเมือง เพราะมีนัดกันอยู่ที่สถานบันเทิง ซึ่งเป็นที่เที่ยวประจำเมื่อตอนเขาเรียนอยู่ใช้เวลาขับรถอยู่พอสมควรก็เข้ามาถึง"พวกมึงไม่เคยเที่ยวกันหรือไงทำไมมาแต่หัววันจัง""ก็พวกกูตื่นเต้นไงที่จะได้เจอมึง" เพื่อนในกลุ่มมีทั้งหมดนับสิบคนได้ และคนไหนที่มีแฟนก็จะพกมาด้วย"แล้วใครเป็นสปอนเซอร์วะ""ช่วยกันออกสิวะ"ฐานะทางครอบครัวของพวกเขา ไม่ได้ร่ำรวยอะไร บางคนต้องได้ทำงานพิเศษ เพื่อแบ่งเบาภาระของพ่อแม่ ส่วนดินคิดว่าจะตั้งใจเรียนให้จบ แล้วค่อยหางานทำทีเดียว แต
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-15คนเสเพล บทที่ 16
"ดินจะไปไหน" หว่าหวารีบลุกขึ้น เมื่อเห็นว่าดินลุกขึ้นแล้วเดินมาที่ประตูที่หว่าหวากลับมา..เพราะพยายาม ที่จะเข้าหาอาทิตย์แล้ว ..แต่ทางผู้ชายดูเหมือนจะไม่คิดอะไรด้วย ที่อาทิตย์มองคงเพราะเห็นว่าเธอสวย แต่ความสัมพันธ์ก็ไม่ได้คืบหน้าไปไหนเลย หว่าหวาก็เลยคิดว่าจะเหยียบเรือสองแคม เพราะถ้าอาทิตย์ไม่เล่นด้วยเธอก็คงจะกลับมาหาดินแต่ดินไม่ได้หันกลับไปมองเลย เขาออกจากห้องนั้นมาโดยที่ไม่ได้บอกใคร และเพื่อนก็คิดว่าเขาคงจะไปเข้าห้องน้ำ"จะไปไหน" ดินรู้ดีว่าเธอคงไม่ไปเข้าห้องน้ำแน่ ชายหนุ่มออกมาแล้วเดินไปด้านหน้า เพราะคิดว่าเธอคงจะหาทางกลับบ้าน"ไอ้ดิน?!" คนที่หันกลับมามองกลับเป็นชนกันต์ "มึงก็อยู่ที่นี่ด้วยเหรอ..หรือว่า?" ชนกันต์หันมองดูผู้หญิงที่เอาแต่ก้มหน้าก้มตาอยู่ข้างๆ ..และรู้ได้ในทันทีว่าเรื่องที่เธอเสียใจคงเพราะถูกพวกเพื่อนๆ ของดินเยาะเย้ยเรื่องการแต่งตัวแน่ไม่ใช่ว่าชนกันต์จะไม่รู้ว่าที่นี่เป็นที่เที่ยวประจำของกลุ่มดิน เพราะแต่ก่อนเขามาเที่ยวกับสาวๆ ก็เคยเจอกลุ่มนี้อยู่บ้าง"เราไปกันเถอะกันต์" จากที่เดินใครเดินมัน มือเรียวก็ได้ยื่นไปคว้าแขนของชนกันต์ให้รีบออกมาจากที่นั่นที่จริงคืนนี้ชนกันต
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-15คนเสเพล บทที่ 17
"เมื่อกี้เราถามหาใครนะ""ถามหาทอรุ้งครับ ผู้หญิงที่มากับผม เธอไปเข้าห้องน้ำเหรอครับ""เห็นบอกว่าจะกลับก่อนนะ" ถ้าสังเกตดีๆ คงจะเห็นกาญจนาพยายามกลั้นขำอยู่"กลับก่อนได้ยังไง แล้วกลับกับใคร" ชนกันต์ รีบเดินมาที่ประตูเพื่อจะออกไปส่องดู"ชนะ!!" แต่แขกคนที่อยู่ในร้าน กลับเรียกเขาไว้ก่อน ด้วยคำที่คุ้นเคย จนชนกันต์หยุดแล้วค่อยๆ หันกลับมาอีกครั้ง"??""ขอโทษลืมไปว่าชนะชื่อพ่อของนาย" ที่ชนกันต์ชะงักไม่ใช่เธอเรียกชื่อพ่อ แต่ที่เขาชะงักกับความเปลี่ยนไปของเธอต่างหาก เพราะตอนนี้ตั้งแต่หัวจรดเท้าไม่เหลือความเป็นทอรุ้งคนเดิมอยู่เลย.."พี่เก่งใช่ไหมล่ะ แต่ไม่ใช่หรอกน้องเขาสวยอยู่แล้ว เพียงแค่แต่งเนื้อแต่งตัวไม่เป็นเท่านั้น""ผะ.. ผมขอรูดบัตรนะครับ" ในขณะที่เขาควักบัตรออกมาจากกระเป๋า แต่สายตาก็ยังคงไม่ละไปจากเธอ"ขอบใจมากจ๊ะน้องชาย ควงออกงานได้ไม่อายใครแล้วนะ" ก่อนจะออกจากร้าน กาญจนายังคงนึกขำไม่หาย เรื่องที่ชนะกันต์จำหน้าผู้หญิงที่พาเข้าร้านมาไม่ได้ เพราะนั่นมันคือความประสบผลสำเร็จในการแปลงโฉม"ขึ้นได้ไหม" ตอนนี้ทอรุ้งยังอยู่ในชุดเดรสของกาญจนา เพราะเธอยกให้เลย"ขึ้นได้สิ แต่ของเยอะขนาดนี้จะหิ้วกลับได
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-15คนเสเพล บทที่ 18
หญิงสาวพยายามคิดไปในทางที่ดี ว่าเธอคงจะลืมล็อกบ้านจริงๆ นั่นแหละ ..พอเข้ามาถึงทอรุ้งก็ตรงไปเปิดไฟ เพราะตอนนี้มืดมากแล้วถุงกับข้าวในมือถูกนำไปวางที่โต๊ะวางของในครัว แล้วเธอก็คิดว่าจะเข้าไปอาบน้ำก่อน ค่อยออกมาหาอะไรทาน เผื่อว่าระหว่างอาบน้ำอยู่พ่อกับแม่จะกลับมาแล้วแอดดดด~"กรี๊ดดด!" หญิงสาวรีบกลับหลังหันเมื่อเปิดประตูเข้าไปเห็นเงาอะไรอยู่ในห้องแว๊บๆ "ช่วยด้วยย อืมมม!!" แต่ไม่ทันคนที่อยู่ในห้องกระโจนมาคว้าร่างของเธอไว้แล้วปิดปาก"จะเสียงดังทำไมเดี๋ยวคนก็แตกตื่นกันพอดี"งับ!"โอ๊ย!"พอรู้ว่าเป็นใครฟันแหลมๆ ของเธอก็กัดเข้าที่มือ ข้างที่ปิดปากเธออยู่นั่นแหละ"กัดเข้ามาได้ยังไง เจ็บนะเว้ย" ชายหนุ่มได้แต่สะบัดมือไปมาเพื่อคลายความเจ็บ"ออกไป""ไปทำอะไรมา" เขาไม่สนใจคำที่เธอไล่"บอกให้ออกไปไง""ไม่ออก""ไอ้ดิน!" ในขณะที่หญิงสาวกำลังจะตะคอกด่า ก็ได้ยินเสียงรถมาจอดที่หน้าบ้าน ทั้งสองรีบหันไปที่ประตูพร้อมกัน "แม่?" ทอรุ้งรีบผลักดินเข้าไปเมื่อได้ยินเสียงเปิดประตู"รุ้ง.. แม่ซื้อของกินมาด้วย.. อ้าว.." เดือนมัวแต่ถือของก็เลยไม่ได้มองดูแต่พอเงยหน้าขึ้นถึงกับร้องอ้าวออกมา เพราะคนที่ยืนอยู่ตรงหน้า.. "
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-15คนเสเพล บทที่ 19
"รุ้งคุยกับใครอยู่ลูก""ทำไมแม่ถึงมารดน้ำแต่เช้าจังไม่หนาวหรือไงคะ" หญิงสาวค่อยๆ แง้มหน้าต่างเปิดออกเพื่อคุยกับแม่"แม่ฝากเรารดน้ำผักกับต้นไม้แล้วใช่ไหม ดูจากดินก็รู้ว่ามันไม่ชุ่มน้ำเลย ว่าแต่เมื่อกี้เราพูดกับใครอยู่"อุตส่าห์ชวนคุยไปเรื่องอื่นแม่ยังไม่วายที่จะลืมเรื่องนี้"รุ้งคุยโทรศัพท์ค่ะ" จะบาปไหมเนี่ยโกหกแม่ แถมมีผู้ชายแอบเข้ามานอนในห้องด้วยอีกต่างหาก"คุยกับใครแต่เช้า""คุยกับแพรไหมค่ะ รุ้งให้ไหมหางานให้ทำ""หางานทำ?""ก็ใช่น่ะสิคะต้องได้ใช้หนี้ ไอ้กันต์มันอีก" เอาวะดึงความสนใจแม่ไปที่ชนกันต์เลยแล้วกัน"แม่ไม่อยากให้เราไปยุ่งเกี่ยวกับเรื่องเงินเรื่องทองของบ้านหลังนั้นเลย ก็รู้อยู่ว่าพ่อของเขาทำอะไร""แต่กันต์ไม่เหมือนพ่อเขานะคะ""พ่อลูกจะไปแตกต่างอะไรกัน เป็นหนี้เท่าไรเดี๋ยวแม่จะให้เงินไปจ่ายคืน""ไม่เอาค่ะแม่ รุ้งขอหาเอง"สายๆ ของวันเดียวกันตอนนี้ทอรุ้งกำลังนั่งทานข้าวกับพ่อและแม่ เธอพยายามดึงความสนใจพวกท่านไว้ เพื่อที่จะให้เขาปีนออกทางหน้าต่างแล้วกระโดดข้ามรั้วบ้าน..ทานข้าวเสร็จทอรุ้งรีบเปิดเข้ามาดูในห้องของตัวเอง อยากเห็นว่าตอนนี้เขาออกจากห้องไปแล้ว เพราะเธอไม่อยากให้พ่อกั
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-15คนเสเพล บทที่ 20
"เขาเอาไปให้นายตั้งแต่เมื่อไร""วันที่จะออกทริปนั่นแหละ" ทีแรกชนกันต์ว่าจะไม่รับแล้ว แต่รีบเพราะต้องได้ไปออกทริปกับเพื่อน ถ้าไม่รับ ดินก็ไม่ยอมปล่อยไป"เขาให้นายมาเท่าไร"ชนกันต์ล้วงเอาเงินที่ดินให้มา ส่งคืนให้กับทอรุ้ง เพราะเงินส่วนนั้นเขายังไม่ได้เอาออกมาใช้อะไรเลย"ฉันขอคืนก่อนนะ เดี๋ยวพอเงินเดือนออกจะเอาไปให้ใหม่""ก็บอกแล้วไงว่าไม่ต้องรีบ" ชนกันต์ได้แต่พูดตามหลังซึ่งตอนนี้เธอขับรถออกไปแล้วเพียงไม่นานหญิงสาวก็กลับมาถึงบ้าน และตอนนี้พ่อกับแม่ก็คงจะออกไปแล้ว เพราะบ้านถูกล็อกไว้อย่างดี พอจอดรถได้ทอรุ้งก็เดินไปที่บ้านอีกหลัง"นายไปเอาเงินมาจากไหน" เงินในมือถูกวางลงตรงหน้า ของคนที่กำลังนั่งทำรายงานหรืออะไรสักอย่างอยู่หน้าบ้าน เพราะเธอดูไม่ออกอยู่แล้ว"เงินอะไร" เขาเงยหน้าขึ้นมอง แต่ก็พอจะเดาได้ว่าเงินนี้คือเงินอะไร"กันต์บอกว่านายเอาเงินไปให้เขา""ก็เธอกำลังต้องการเงินไปคืนมันไม่ใช่เหรอ""ฉันหาเองได้" ทอรุ้งรู้ดีว่าเงินนี้คงจะเป็นเงินที่พ่อของเขาทำงานแล้วส่งมาให้"โดยการไปเป็นเด็กเสิร์ฟที่ร้านก๋วยเตี๋ยวเนี่ยนะ แต่ละวันจะได้กี่บาทเชียว""จะได้กี่บาทมันก็เรื่องของฉัน นายเอาเงินของนายกลั
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-15
บทล่าสุด
คนเสเพล ตอนพิเศษ 2
คนเสเพล [ ตอนพิเศษ 2 ]"เราไม่ได้ไปเยี่ยมคุณป้าร้านเย็นตาโฟนานเลยนะ""หือ??" ดินซึ่งกำลังเคลิ้มใกล้จะหลับ เพราะตอนนี้ก็ดึกมากแล้ว และฟ้าใสก็นอนหลับไปแล้วด้วย วันนี้ฟ้าใสอ้อนอยากจะนอนกับพ่อและแม่ ทอรุ้งก็เลยให้ลูกสาวนอนกลาง"ตกใจอะไร เดี๋ยวลูกก็ตื่นหรอก" ทอรุ้งตบสะโพกฟ้าใสเบาๆ เพื่อกล่อมให้นอนต่อเช้าวันต่อมา.."ฝากฟ้าใสด้วยนะครับแม่""ได้จ้า..แล้วนี่จะไปไหนกันทำไมรุ้งถึงไปด้วยล่ะ" เดือนถามลูกเขย เพราะวันนี้เขาให้ทอรุ้งเปลี่ยนเสื้อผ้าออกไปพร้อมกัน"มีธุระครับ เลยจะพาไปด้วย""รุ้งก็ไม่รู้เหมือนกันค่ะว่าดินจะพาไปไหน เดี๋ยวตอนเย็นแม่กลับมานะจ๊ะฟ้าใส" หญิงสาวพูดพร้อมกับหอมแก้มลูกสาวเบาๆนั่งรถมาด้วยกันทั้งสองก็ไม่ค่อยได้คุยอะไรกันเลย และเธอก็ไม่รู้ว่าเขาจะพาไปที่ไหน พอมาถึงบริษัท ทอรุ้งทำได้แค่เดินตามเขาไปที่ห้องทำงาน"นั่งรออยู่นี่ เดี๋ยวเราประชุมเสร็จจะพาออกไปข้างนอก" ชายหนุ่มพาเธอไปนั่งลงที่โซฟารับแขก แล้วก็เดินกลับมาหยิบเอกสารเพื่อที่จะเข้าห้องประชุม"ทำเป็นลับลมคมในไปได้" หญิงสาวได้แต่พูดพึมพำเพราะตอนนี้เขาออกจากห้องไปแล้วสองชั่วโมงผ่านไป.."ตอนบ่ายผมถึงจะเข้ามานะ" ประตูห้องทำงานถูกเ
คนเสเพล ตอนพิเศษ 1
คนเสเพล [ ตอนพิเศษ 1 ]หลายวันต่อมา..ชนกันต์เพิ่งจะพาภรรยากลับมาถึงบ้านมาถึงได้เพียงไม่นาน ก็มีคนมาตามบอกว่าแม่ของแพรไหมมาขอพบ แน่นอนว่าเขาไม่ปล่อยให้เธอไปพบแม่แค่คนเดียวแน่"ไหม.. แม่มีเรื่องอยากจะคุยด้วย" ใบหน้าของแม่แสดงอาการออกมาให้เห็นชัดมากว่าเป็นกังวล"แม่มีอะไรอยากจะคุยกับฉันเหรอ""ไหมช่วยแม่หน่อยนะลูก" หญิงวัยกลางคนเอื้อมมือไปกุมมือของลูกสาวไว้ เพื่อสื่อให้รู้ว่านางต้องการความช่วยเหลือจริงๆ "ตอนนี้พี่มีเรื่อง.."หึ..แพรไหมยกยิ้มมุมปากแบบรู้ทัน เป็นแบบที่เธอคิดไว้จริงๆ เห็นแค่แววตาของแม่ก็รู้แล้วว่าเรื่องที่แม่มาคงมีแค่เรื่องเดียวเท่านั้น "แล้วไงคะแม่ แม่พูดเหมือนกับว่าลูกชายของแม่ไม่เคยมีเรื่องกับใครอย่างนั้นแหละ""ไหม""พี่ธงโตแล้วนะแม่ ปล่อยให้เขาแก้ไขปัญหาที่ก่อขึ้นมาด้วยตัวเองบ้างเถอะ มีเรื่องทีไรแม่ต้องให้ฉันเป็นคนตามแก้ไขให้ทุกครั้ง แทนที่แม่จะเป็นห่วงฉันที่เป็นลูกสาว แต่แม่กลับเป็นห่วง.." หญิงสาวพยายามกลั้นน้ำตาไม่ให้มันไหลแล้ว เพราะเธออายสามีที่เอาแต่ยืนมองอยู่ ถึงแม้จะรู้ว่าเขามองด้วยความเป็นห่วงแต่ก็ยังอายอยู่ดี"แม่ขอร้องหนูเป็นครั้งสุดท้ายนะลูก ต่อจากนี้ไปแม่จะไ
คนเสเพล บทที่ 79 ตอนจบ
"เซอร์ไพรส์""????""ทำไมเห็นพวกกูแล้วมึงดูไม่ดีใจเลยวะ"ชนกันต์ยังไม่ได้พูดอะไรกับกลุ่มเพื่อนก็รีบหันไปรูดซิปปิดเต็นท์ไว้ก่อนโชคดีก่อนออกมาเขาได้เอาผ้าห่มคลุมร่างของเธอไว้แล้ว เพราะตอนนี้เธอยังไม่ได้ใส่เสื้อผ้า"พวกมึงตามกูมาถูกได้ยังไงวะ" ชายหนุ่มถามขึ้นพร้อมกับกวาดสายตามองไปที่เพื่อนทั้งสี่"มึงคิดว่าจะแอบมาเที่ยวคนเดียวได้หรือไง ทำไมถึงมาไม่ชวนพวกกูเลยวะ""กูมาคนเดียวที่ไหน มากับแพรต่างหาก""มึงพูดเหมือนกับว่าพวกกูไม่เคยมากับน้องแพรอย่างนั้นแหละ""เออกูยอมแพ้พวกมึงก็ได้ หาที่กางเต็นท์เองแล้วกัน""จะหาทำไมให้ยาก ก็กางมันข้างๆ นี่แหละ" ว่าแล้วพวกเพื่อนๆ ทั้งสี่คนก็ลงมือจัดการกับข้าวของที่เพิ่งจะขนลงมาจากรถมอเตอร์ไซค์พอมีเสียงกุกกักอยู่ด้านนอก คนที่นอนหลับก็ได้ตื่นขึ้นมา ..แพรไหมรีบใส่เสื้อผ้าแล้วก็ออกมาจากเต็นท์"พวกคุณมาได้ยังไงคะ" หญิงสาวแปลกใจที่ออกมาแล้วเห็นเพื่อนทั้งสี่คนของเขาครบก๊วนเลย"ตามกลิ่นมันมาครับ""จริงเหรอคะ??" ดวงตางามตวัดมองไปที่ผู้เป็นสามี"ไม่ใช่กลิ่นแบบนั้นครับ" ทั้งสี่ถึงกับขำที่เธอเชื่อเรื่องกลิ่น"มึงก็พูดให้เคลียร์หน่อยสิวะ" มนตรีเอ่ยขึ้นแล้วก็ถือโอกาสอธิบ
คนเสเพล บทที่ 78
พอทานข้าวเสร็จทั้งสองก็นั่งเล่นอยู่ที่หน้าเต็นท์ต่ออีกนานพอสมควร เพราะเขาอยากให้เธอดื่มด่ำกับบรรยากาศในยามค่ำคืน"หนาวแล้วเข้าไปข้างในกันดีกว่า" ชายหนุ่มพูดพร้อมกับมองต่ำลงไปดูหญิงสาวที่นั่งอยู่บนตัก โดยมือหนาโอบกอดร่างของเธอไว้"จะหนาวได้ยังไงนายกอดแน่นขนาดนี้""อึดอัดเหรอ" ได้ยินเธอบอกว่าเขากอดแน่นชายหนุ่มก็รีบปล่อยมือออก แต่เธอกลับคว้าแขนของเขาให้กลับมากอดไว้เหมือนเดิม"ยังไม่ได้บอกว่าอึดอัดสักหน่อย" แพรใหมแนบใบหน้าลงไปแผ่นอกกว้างของผู้เป็นสามี"เข้าไปอ้อนในเต็นท์ต่อดีกว่า" ไอ้นั่นมันแข็งไม่รู้จะแข็งยังไงแล้ว แต่ติดที่อยากให้เธอชมวิวนานๆ หน่อย"นายง่วงแล้วเหรอ""ไม่ได้ง่วงแต่..." สายตามองต่ำลงไปดูความแข็งแกร่งของตัวเองที่มันดันกางเกงออกมา"กันต์" หญิงสาวตะคอกสามีเสียงแผ่วเบาแบบไม่จริงจังนัก"ทนไม่ไหวแล้วนะ!" ชนกันต์พูดพร้อมกับลุกขึ้นกำลังจะอุ้ม แต่ถูกแพรไหมต่อว่า เพราะทั้งสองไม่ได้อยู่สถานที่ลับตาคนหญิงสาวเดินเข้ามาในเต็นท์ ..เต็นท์อันนี้เป็นเต็นท์ขนาดใหญ่ ถ้าให้นอนจริงๆ คงได้ 5-6 คน และมีที่นอนแบบเป่าลม โดยไม่ต้องนอนกับพื้นเหมือนที่เขามากับพวกเพื่อนๆ"เต็นท์แบบนี้ดีจังเลยนะ""ถ้า
คนเสเพล บทที่ 77
"กลับบ้านเรา" มือหนาเอื้อมไปกุมมือของเธอไว้ "อย่าเสียน้ำตากับอะไรแบบนี้อีก" มืออีกข้างเขายื่นไปซับน้ำตาให้ เพราะเขาได้ยินทุกคำที่เธอคุยกับครอบครัว ที่จริงชนกันต์เกือบจะอดทนฟังต่อไม่ได้ แต่เขาต้องรู้ให้ลึกกว่านี้ เพราะถ้าถามเธอคงไม่บอกความจริงแน่"มันไม่ใช่แบบที่น้องเขยเห็นนะ น้องสาวของพี่มันมารยา"พั๊วะ!! ชนกันต์ไม่พูดพร่ำทำเพลง เขาหันกลับมาแล้วกำหมัดแน่ๆ ชกเข้าใบหน้าพี่ชายของเธออย่างแรง "เลว""แม่!!" ธงซึ่งตอนนี้ล้มคว่ำลงไปกองกับพื้น รีบตะเกียดตะกายเข้าไปหาแม่ เพราะกลัวว่าจะถูกซ้ำอีก"ไหมฟังแม่ก่อนสิลูก""แม่มันชกผมนะ! แม่ยังจะไปพูดกับมันอีกเหรอ""เจ็บไหมลูก" พอเห็นเลือดที่มุมปากของลูกชาย จากที่กำลังจะรั้งลูกสาวไว้ นางก็เลยนั่งยองๆลงกับพื้น เพื่อซับเลือดให้กับลูกชายก่อน"เจ็บสิแม่ โอ๊ยย""ไม่ต้องไปมอง" ชนกันต์พูดพร้อมกับจูงมือเธอแล้วเดินออกมาจนถึงมอเตอร์ไซค์ "ขึ้นรถ" กุญแจยังคาอยู่กับรถ พอสตาร์ทเขาก็หันมาบอกให้เธอขึ้นที่จริงเขาเดินตามหลังรถของเธอมาจนถึงบ้านหลังนี้ ถ้าขับรถ..เขาคงไม่เห็นอะไรแบบนี้เพราะพวกนั้นคงจะรู้ตัวก่อน"นายตามฉันไปทำไม" หญิงสาวก้าวลงจากรถเมื่อถึงบ้านของเขา"ถ้าไม
คนเสเพล บทที่ 76
"ยังไม่มีใครพูดอะไรหรอก""ยังไม่มีใครพูด??" เพราะคำตอบของเขามันดูแปลกๆ เธอก็เลยสงสัย"ใช่ยังไม่มีใครกล้าตอบเราเรื่องเงินห้าล้าน""นายถามเรื่องเงินเหรอ""มีอะไรหรือเปล่า" ชายหนุ่มคิดว่าหรือเธอไม่อยากจะให้เขาพูดเรื่องเงินสินสอดกับครอบครัวของเธอ"ฉันถามว่า นายถามแม่เรื่องเงินเหรอ""ไม่ได้ถามแม่ แต่ถามพี่ชาย""แล้วเขาว่ายังไง""พี่ชายยังไม่ตอบแม่ก็ออกมาก่อน"หึ.. ขนาดเรื่องเงินค่าตัวของเธอแม่ยังปกป้องพี่ชายเลย "ทีหลังนายไม่ต้องไปตามฉันบ้านหลังนั้นหรอก" ความกตัญญูที่มีให้มันไม่สามารถทำให้แม่รักเธอได้เลยเหรอ"ยังงอนเราเรื่องนั้นอยู่เหรอ" เห็นดวงตาของเธอมีน้ำตาคลอออกมาเขาก็เริ่มใจไม่ดี"อืม" ถึงแม้ว่าเธอจะคิดมากเรื่องครอบครัว แต่กับเรื่องของเขาเธอก็ยังไม่ลืมใครจะไม่โกรธไม่งอนล่ะเล่นเอาเรื่องบนเตียงกับผู้หญิงคนอื่นมาพูด ถึงแม้ว่าจะเผลอพูดก็ตามที"หึงเหรอ" เห็นท่าทางของเธอแบบนี้ แอบดีใจที่ตัวเองเผลอพูด จะได้รู้ความในใจของเธอด้วย"ไม่รู้ แต่ไม่อยากได้ยินนายพูดถึงผู้หญิงคนอื่น""ไอ้ดิน! มึงจะมาเอาลูกมึงไหม!!" จะง้อเมียก็ง้อไม่ถนัด เพราะตอนนี้มีดวงตากลมโตใสแป๋วของเด็กน้อย มองจ้องพวกเขาทั้งสองอยู
คนเสเพล บทที่ 75
"แต่คนที่คุณกำลังพูดถึงคือน้องสาวของคุณนะครับ""น้องสาวก็น้องสาวสิ คนที่ได้ดีแล้วลืมบุญคุณแม่กับพี่ชายที่เลี้ยงดูมา""ผมขอถามอีกข้อได้ไหมครับ""สำหรับน้องเขยแล้วจะถามเป็นร้อยข้อก็ได้ พี่คนนี้พร้อมที่จะตอบ""เงินห้าล้านไปไหนครับ""เออ..""ธง.. ไหนบอกว่าจะออกไปซื้อกับข้าวไงลูก""ผมลืมเลยครับแม่..กำลังคุยกับน้องเขยอยู่ครับ" ได้โอกาสที่จะเลี่ยงพูดเรื่องเงินห้าล้านบาทพอดี"อ้าวเหรอ กันต์มาตั้งแต่ตอนไหนลูก""สวัสดีครับคุณแม่""ไหว้พระเถอะจ้า""ถ้างั้นแม่คุยกับน้องเขยต่อเลยนะครับ เดี๋ยวผมไปซื้อกับข้าวให้" พี่ชายรีบชิ่งหนี เพราะไม่รู้จะตอบเรื่องเงินนั้นยังไงดี"เข้ามาคุยกันข้างในก่อนสิกันต์""ไม่หรอกครับ..ผมแค่มา""มาอะไรเหรอลูก" แม่ถามขึ้นเมื่อเห็นลูกเขยไม่พูดต่อ"มาเยี่ยมคุณแม่ครับ เห็นว่าคุณแม่สบายดีถ้างั้นผมขอลานะครับ" ชายหนุ่มรีบกล่าวลาเพราะเขารู้แล้วว่าถ้าแพรไหมไม่อยู่ที่นี่คงไปหาทอรุ้งชนกันต์ก็เลยขับรถมาที่บ้านทอรุ้งทันที และก็เป็นอย่างที่คิดไว้ เพราะรถแพรไหมจอดอยู่ที่หน้าบ้าน"หยอกหลานอยู่ในห้องโน่น" ทอรุ้งเห็นชนกันต์มาก็รู้แล้วว่าคงมาตามหาเมีย"แล้วพ่อกับแม่ล่ะ" เขาถามหาพ่อกับแม่ของ
คนเสเพล บทที่ 74
"ที่นายพูดมาหมายความว่ายังไง" แพรไหมได้ยินสิ่งที่เขาพูดชัดเลย แต่ที่เขาพูดมามันยังไม่ตรงตัวเท่าไร"แล้วที่เธอพูดหมายความว่ายังไงล่ะ" "ก็หมายความว่านายไม่ได้รักฉันไง""ฉันก็บอกไปแล้วไงว่าเธอรู้ได้ยังไงว่าฉันไม่รัก" "นายกำลังจะบอกว่านายรักฉันอยู่เหรอ""เออ..." ชายหนุ่มถึงกับพูดต่อไม่ออกเมื่อเห็นสายตาของเธอที่จ้องมองมา "มองฉันสิ" ยังไงวันนี้เธอต้องถามเขาให้รู้เรื่องว่าคิดยังไงกับเธอกันแน่"จะให้มองอะไร อาบน้ำแปรงฟันหรือยัง ถึงจะให้คนอื่นมอง..ดูขี้ตาสิ""กันต์!""คร้าบ" อุตส่าห์พูดกลบเกลื่อน แต่พอถูกเธอตะคอกกลับเท่านั้นแหละ ถึงกับลืมว่าตัวเองต้องวางมาดไว้ก่อนเดี๋ยวเขาหาว่ากลัวเมีย"จะไม่พูดใช่ไหม ดี! ถ้างั้นก็ไม่ต้องพูด" หญิงสาวลุกขึ้นจากเตียงแล้วหันหลังให้ด้วยใบหน้าที่บึ้งตึง"ดูไม่ออกหรือไง ทำไมต้องให้พูดด้วย" เขารีบพูดออกมาก่อนที่เธอจะงอนมากไปกว่านี้"ดูอะไร""ก็ดูว่าฉันรักเธอไง ดูไม่ออกหรือไง""ถ้านายไม่พูดฉันจะดูออกได้ไง""ใช่! ฉันรักเธอ""ทำไมต้องเสียงดังด้วย" หญิงสาวพูดออกมาพร้อมกับน้ำตาที่ไหลริน"ผมขอโทษครับ" มือหนายื่นไปเช็ดน้ำตาให้กับเธอ "โกรธขนาดนี้เลยเหรอ" เขาคิดว่าเธอโกรธจ
คนเสเพล บทที่ 73
"นายเอากระเป๋าเงินมาให้ฉันทำไม" หญิงสาวถามพร้อมกับมองกระเป๋าที่เขาเพิ่งจะวางใส่มือให้กับเธอ"อยากได้เงินไม่ใช่เหรอ"จะเถียงก็ไม่ได้ เพราะเขาคงจะเห็นครอบครัวของเธอเห็นแก่เงินมาก ลงทุนแม้กระทั่งแห่ขันหมากไปบ้านเจ้าบ่าวเพื่อต้องการเงินค่าสินสอด"ฉันดูแล้ว ในกระเป๋าคงมีไม่พอที่ฉันต้องการ" ว่าแล้วหญิงสาวก็ส่งกระเป๋าเงินคืนให้เจ้าของ"แพร!" ไอ้หนุ่มตะคอกพร้อมกับคว้าแขนของเธอไว้"ปล่อยนะ" แพรไหมโน้มใบหน้าลงไปกัดแขนของเขาทันที โดยไม่รอว่าเขาจะปล่อยหรือไม่ปล่อยกัดแทบเลือดซิบเขาก็ไม่ร้องออกมาสักคำจนเธอยอมปล่อยเอง"พอหรือยัง ถ้าพอแล้วก็กลับ"หญิงสาวยอมเดินตามแรงที่เขาจูง สายตางามแอบมองมือตรงรอยที่ถูกเธอกัดเขาพาเดินมาจนถึงมอเตอร์ไซค์แล้วก็ปล่อยมือ"ขึ้นรถ""ฉันเอารถมาด้วย""เอามาด้วยก็ทิ้งไว้ที่นี่""ทิ้งไว้ได้ยังไงเดี๋ยวมันก็หาย" มันคือสมบัติชิ้นเดียวที่เธอมี กว่าจะผ่อนหมดเลือดตาแทบกระเด็น"กุญแจรถอยู่ไหนเอาออกมา"พอได้กุญแจรถ ชนกันต์ก็ขับพาเธอออกมาโดยการทิ้งรถของเขาไว้ที่นั่นแทนกลับมาถึงบ้าน แพรไหมก็รีบเดินขึ้นบ้านไปโดยที่ไม่พูดกับเขาสักคำ ..ชายหนุ่มรีบเดินตาม"กลับมาเหนื่อยแทนที่จะพักผ่อน"
