Share

บทที่ 13

last update Last Updated: 2025-01-15 13:23:22

ไปกินเหล้ากับเพื่อนอย่างนั้นเหรอ ไปกับเพื่อนหรือไปกับใครกันแน่ เรามีสิทธิ์น้อยใจให้เขาได้ไหมเนี่ย แล้วทุกวันนี้เราเป็นอะไรสำหรับเขา

หญิงสาวเดินกลับมาทิ้งตัวลงนอนที่เตียง นอนอยู่แบบนั้นเพียงไม่นานก็ลุกขึ้นแล้วเดินมาส่องดูอีกครั้ง เพราะได้ยินเสียงรถมอเตอร์ไซค์ แต่ก็เป็นแค่รถของคนที่ขับผ่านไป

เขาไม่กินเหล้ามาเป็นอาทิตย์แล้วทำไมถึงกลับไปกินอีก หรือยังคิดถึงผู้หญิงคนนั้นอยู่ ..นอนคิดอยู่แบบนั้นจนเผลอหลับไป มาสะดุ้งตื่นอีกทีเมื่อได้ยินเสียงรถมอเตอร์ไซค์จอดที่ใกล้บ้าน

"เพิ่งมาเหรอ กี่ทุ่มกี่ยามแล้วเนี่ย" หญิงสาวมองไปดูนาฬิกา "เที่ยงคืนกว่าแล้วเหรอ" ทอรุ้งออกมาเปิดประตูหน้าบ้านเพื่อจะถามว่าทำไมถึงกลับดึกจัง แต่พอมองไปก็เห็นว่าเขาไม่ได้มาคนเดียว

"เมื่อกี้กูตกใจหมดเลย" เพื่อนที่มาด้วยพูดขึ้นเมื่อเดินเข้ามาในบ้าน

"ตกใจอะไรของมึง"

"ก็ป้านั่นน่ะสิ อยู่ดีๆ ก็โผล่หัวขึ้นมาจากรั้วบ้าน"

ได้ยินแบบนั้น ดินก็รีบมองส่องออกไปดู ก็เป็นอย่างที่คิดไว้ ทอรุ้งยังยืนมองมา

"ดูนางจะเป็นห่วงมึงมากเลยนะ ดึกขนาดนี้ยังแหกขี้ตาตื่นขึ้นมาดู"

"มึงจะอะไรนักหนา ไหนบอกว่าจะมานอนค้างที่นี่ ถ้าไม่นอนก็กลับบ้านไป"

"นอนสิวะ ถ้า
Locked Chapter
Continue Reading on GoodNovel
Scan code to download App

Related chapters

  • คนเสเพล   บทที่ 14

    "อย่าบอกนะว่าแกจะมาตามไอ้ดินถึงที่นี่""ไม่ได้มาตามสักหน่อย ก็บอกแล้วไงอยากจะมาเที่ยวคาราโอเกะบ้าง" ว่าแล้วทอรุ้งก็รีบเข้าไป จนแพรไหมวิ่งตามแทบจะไม่ทัน"มานั่งโต๊ะนี้ดีกว่า" แพรไหมคว้ามือเพื่อนให้มาหาโต๊ะว่าง เพราะเห็นว่าเพื่อนเอาแต่กวาดมองไปทั่วร้านทอรุ้งก็เลยยอมเดินไปนั่งกับเพื่อน แต่สายตาของเธอก็ยังคงมองหา.. จนมองไปเจอผู้ชายที่เคยไปบ้านของดิน"แกรู้จักเหรอ" แพรไหมถามเพราะเห็นว่าเพื่อนมองเหมือนรู้จัก"อืม" และทันใดนั้นดินก็เดินออกมาจากห้องน้ำ แล้วก็ไปนั่งร่วมโต๊ะกับผู้ชายคนนั้น เพียงไม่นานผู้หญิงที่อยู่ในคาราโอเกะก็เดินมานั่งด้วย"รุ้ง" แพรไหมดึงแขนเพื่อนไว้ก่อนที่จะลุกออกจากโต๊ะ "แกอย่าทำแบบนี้ ยิ่งแกทำเขาก็ยิ่งไม่เห็นค่า""แกรู้?"แค่นี้แพรไหมก็พอจะเดาออกแล้ว เพราะรู้ดีว่าเพื่อนแอบหลงรักผู้ชายคนนี้ตั้งแต่เริ่มรักเป็นแล้ว"กูเมาจนตาลายเลยเหรอวะ" คนที่พูดก็คือกอล์ฟ เพราะจังหวะที่ทอรุ้งลุกขึ้นกอล์ฟก็มองมาพอดี"ตาฝาดเรื่องอะไรของมึง""ก็ป้าข้างบ้านมึงน่ะสิ" กอล์ฟยังมีท่าทางขยี้ตาแล้วมองใหม่อีกครั้ง ..จนดินต้องได้มองตามสายตาของเพื่อนไป"??""นางคงมี GPS ติดตามตัวมึงแน่เลยว่ะ" และทันใด

    Last Updated : 2025-01-15
  • คนเสเพล   บทที่ 15

    เย็นวันเดียวกัน "แล้วมึงจะรีบไปทำไมนักหนา""รีบสิวะกูกลัวมึงเปลี่ยนใจไม่ไปไง" กอล์ฟพยายามที่จะชวนดินออกจากบ้านให้เร็วที่สุด เพราะเขาต้องได้กลับมารับใครบางคนอีกรอบ"กูบอกว่าจะไปกูก็ต้องไปสิ" ที่จริงดินไม่ค่อยอยากจะไปถ้าเพื่อนไม่คะยั้นคะยอ เพราะเขาไม่อยากจะไปเจอบรรยากาศเดิมๆ แต่ก่อนเคยไปเที่ยวเป็นกลุ่มแบบนี้เมื่อมีหญิงคนรักอยู่ด้วย แต่ถ้าไปกลัวว่าจะคิดถึงเธอขึ้นมา"เอารถไปคนละคันดีแล้ว""จะเอาไปทำไมคนละคันไหนมึงบอกจะกลับมานอนบ้านกูด้วยไง""เออน่ากูมีเรื่องต้องใช้รถ"ดินก็เลยยอมเอารถตัวเองไป เพราะขี้เกียจพูดมากทั้งสองขับรถออกมาแล้วตรงเข้าในตัวเมือง เพราะมีนัดกันอยู่ที่สถานบันเทิง ซึ่งเป็นที่เที่ยวประจำเมื่อตอนเขาเรียนอยู่ใช้เวลาขับรถอยู่พอสมควรก็เข้ามาถึง"พวกมึงไม่เคยเที่ยวกันหรือไงทำไมมาแต่หัววันจัง""ก็พวกกูตื่นเต้นไงที่จะได้เจอมึง" เพื่อนในกลุ่มมีทั้งหมดนับสิบคนได้ และคนไหนที่มีแฟนก็จะพกมาด้วย"แล้วใครเป็นสปอนเซอร์วะ""ช่วยกันออกสิวะ"ฐานะทางครอบครัวของพวกเขา ไม่ได้ร่ำรวยอะไร บางคนต้องได้ทำงานพิเศษ เพื่อแบ่งเบาภาระของพ่อแม่ ส่วนดินคิดว่าจะตั้งใจเรียนให้จบ แล้วค่อยหางานทำทีเดียว แต

    Last Updated : 2025-01-15
  • คนเสเพล   บทที่ 16

    "ดินจะไปไหน" หว่าหวารีบลุกขึ้น เมื่อเห็นว่าดินลุกขึ้นแล้วเดินมาที่ประตูที่หว่าหวากลับมา..เพราะพยายาม ที่จะเข้าหาอาทิตย์แล้ว ..แต่ทางผู้ชายดูเหมือนจะไม่คิดอะไรด้วย ที่อาทิตย์มองคงเพราะเห็นว่าเธอสวย แต่ความสัมพันธ์ก็ไม่ได้คืบหน้าไปไหนเลย หว่าหวาก็เลยคิดว่าจะเหยียบเรือสองแคม เพราะถ้าอาทิตย์ไม่เล่นด้วยเธอก็คงจะกลับมาหาดินแต่ดินไม่ได้หันกลับไปมองเลย เขาออกจากห้องนั้นมาโดยที่ไม่ได้บอกใคร และเพื่อนก็คิดว่าเขาคงจะไปเข้าห้องน้ำ"จะไปไหน" ดินรู้ดีว่าเธอคงไม่ไปเข้าห้องน้ำแน่ ชายหนุ่มออกมาแล้วเดินไปด้านหน้า เพราะคิดว่าเธอคงจะหาทางกลับบ้าน"ไอ้ดิน?!" คนที่หันกลับมามองกลับเป็นชนกันต์ "มึงก็อยู่ที่นี่ด้วยเหรอ..หรือว่า?" ชนกันต์หันมองดูผู้หญิงที่เอาแต่ก้มหน้าก้มตาอยู่ข้างๆ ..และรู้ได้ในทันทีว่าเรื่องที่เธอเสียใจคงเพราะถูกพวกเพื่อนๆ ของดินเยาะเย้ยเรื่องการแต่งตัวแน่ไม่ใช่ว่าชนกันต์จะไม่รู้ว่าที่นี่เป็นที่เที่ยวประจำของกลุ่มดิน เพราะแต่ก่อนเขามาเที่ยวกับสาวๆ ก็เคยเจอกลุ่มนี้อยู่บ้าง"เราไปกันเถอะกันต์" จากที่เดินใครเดินมัน มือเรียวก็ได้ยื่นไปคว้าแขนของชนกันต์ให้รีบออกมาจากที่นั่นที่จริงคืนนี้ชนกันต

    Last Updated : 2025-01-15
  • คนเสเพล   บทที่ 17

    "เมื่อกี้เราถามหาใครนะ""ถามหาทอรุ้งครับ ผู้หญิงที่มากับผม เธอไปเข้าห้องน้ำเหรอครับ""เห็นบอกว่าจะกลับก่อนนะ" ถ้าสังเกตดีๆ คงจะเห็นกาญจนาพยายามกลั้นขำอยู่"กลับก่อนได้ยังไง แล้วกลับกับใคร" ชนกันต์ รีบเดินมาที่ประตูเพื่อจะออกไปส่องดู"ชนะ!!" แต่แขกคนที่อยู่ในร้าน กลับเรียกเขาไว้ก่อน ด้วยคำที่คุ้นเคย จนชนกันต์หยุดแล้วค่อยๆ หันกลับมาอีกครั้ง"??""ขอโทษลืมไปว่าชนะชื่อพ่อของนาย" ที่ชนกันต์ชะงักไม่ใช่เธอเรียกชื่อพ่อ แต่ที่เขาชะงักกับความเปลี่ยนไปของเธอต่างหาก เพราะตอนนี้ตั้งแต่หัวจรดเท้าไม่เหลือความเป็นทอรุ้งคนเดิมอยู่เลย.."พี่เก่งใช่ไหมล่ะ แต่ไม่ใช่หรอกน้องเขาสวยอยู่แล้ว เพียงแค่แต่งเนื้อแต่งตัวไม่เป็นเท่านั้น""ผะ.. ผมขอรูดบัตรนะครับ" ในขณะที่เขาควักบัตรออกมาจากกระเป๋า แต่สายตาก็ยังคงไม่ละไปจากเธอ"ขอบใจมากจ๊ะน้องชาย ควงออกงานได้ไม่อายใครแล้วนะ" ก่อนจะออกจากร้าน กาญจนายังคงนึกขำไม่หาย เรื่องที่ชนะกันต์จำหน้าผู้หญิงที่พาเข้าร้านมาไม่ได้ เพราะนั่นมันคือความประสบผลสำเร็จในการแปลงโฉม"ขึ้นได้ไหม" ตอนนี้ทอรุ้งยังอยู่ในชุดเดรสของกาญจนา เพราะเธอยกให้เลย"ขึ้นได้สิ แต่ของเยอะขนาดนี้จะหิ้วกลับได

    Last Updated : 2025-01-15
  • คนเสเพล   บทที่ 18

    หญิงสาวพยายามคิดไปในทางที่ดี ว่าเธอคงจะลืมล็อกบ้านจริงๆ นั่นแหละ ..พอเข้ามาถึงทอรุ้งก็ตรงไปเปิดไฟ เพราะตอนนี้มืดมากแล้วถุงกับข้าวในมือถูกนำไปวางที่โต๊ะวางของในครัว แล้วเธอก็คิดว่าจะเข้าไปอาบน้ำก่อน ค่อยออกมาหาอะไรทาน เผื่อว่าระหว่างอาบน้ำอยู่พ่อกับแม่จะกลับมาแล้วแอดดดด~"กรี๊ดดด!" หญิงสาวรีบกลับหลังหันเมื่อเปิดประตูเข้าไปเห็นเงาอะไรอยู่ในห้องแว๊บๆ "ช่วยด้วยย อืมมม!!" แต่ไม่ทันคนที่อยู่ในห้องกระโจนมาคว้าร่างของเธอไว้แล้วปิดปาก"จะเสียงดังทำไมเดี๋ยวคนก็แตกตื่นกันพอดี"งับ!"โอ๊ย!"พอรู้ว่าเป็นใครฟันแหลมๆ ของเธอก็กัดเข้าที่มือ ข้างที่ปิดปากเธออยู่นั่นแหละ"กัดเข้ามาได้ยังไง เจ็บนะเว้ย" ชายหนุ่มได้แต่สะบัดมือไปมาเพื่อคลายความเจ็บ"ออกไป""ไปทำอะไรมา" เขาไม่สนใจคำที่เธอไล่"บอกให้ออกไปไง""ไม่ออก""ไอ้ดิน!" ในขณะที่หญิงสาวกำลังจะตะคอกด่า ก็ได้ยินเสียงรถมาจอดที่หน้าบ้าน ทั้งสองรีบหันไปที่ประตูพร้อมกัน "แม่?" ทอรุ้งรีบผลักดินเข้าไปเมื่อได้ยินเสียงเปิดประตู"รุ้ง.. แม่ซื้อของกินมาด้วย.. อ้าว.." เดือนมัวแต่ถือของก็เลยไม่ได้มองดูแต่พอเงยหน้าขึ้นถึงกับร้องอ้าวออกมา เพราะคนที่ยืนอยู่ตรงหน้า.. "

    Last Updated : 2025-01-15
  • คนเสเพล   บทที่ 19

    "รุ้งคุยกับใครอยู่ลูก""ทำไมแม่ถึงมารดน้ำแต่เช้าจังไม่หนาวหรือไงคะ" หญิงสาวค่อยๆ แง้มหน้าต่างเปิดออกเพื่อคุยกับแม่"แม่ฝากเรารดน้ำผักกับต้นไม้แล้วใช่ไหม ดูจากดินก็รู้ว่ามันไม่ชุ่มน้ำเลย ว่าแต่เมื่อกี้เราพูดกับใครอยู่"อุตส่าห์ชวนคุยไปเรื่องอื่นแม่ยังไม่วายที่จะลืมเรื่องนี้"รุ้งคุยโทรศัพท์ค่ะ" จะบาปไหมเนี่ยโกหกแม่ แถมมีผู้ชายแอบเข้ามานอนในห้องด้วยอีกต่างหาก"คุยกับใครแต่เช้า""คุยกับแพรไหมค่ะ รุ้งให้ไหมหางานให้ทำ""หางานทำ?""ก็ใช่น่ะสิคะต้องได้ใช้หนี้ ไอ้กันต์มันอีก" เอาวะดึงความสนใจแม่ไปที่ชนกันต์เลยแล้วกัน"แม่ไม่อยากให้เราไปยุ่งเกี่ยวกับเรื่องเงินเรื่องทองของบ้านหลังนั้นเลย ก็รู้อยู่ว่าพ่อของเขาทำอะไร""แต่กันต์ไม่เหมือนพ่อเขานะคะ""พ่อลูกจะไปแตกต่างอะไรกัน เป็นหนี้เท่าไรเดี๋ยวแม่จะให้เงินไปจ่ายคืน""ไม่เอาค่ะแม่ รุ้งขอหาเอง"สายๆ ของวันเดียวกันตอนนี้ทอรุ้งกำลังนั่งทานข้าวกับพ่อและแม่ เธอพยายามดึงความสนใจพวกท่านไว้ เพื่อที่จะให้เขาปีนออกทางหน้าต่างแล้วกระโดดข้ามรั้วบ้าน..ทานข้าวเสร็จทอรุ้งรีบเปิดเข้ามาดูในห้องของตัวเอง อยากเห็นว่าตอนนี้เขาออกจากห้องไปแล้ว เพราะเธอไม่อยากให้พ่อกั

    Last Updated : 2025-01-15
  • คนเสเพล   บทที่ 20

    "เขาเอาไปให้นายตั้งแต่เมื่อไร""วันที่จะออกทริปนั่นแหละ" ทีแรกชนกันต์ว่าจะไม่รับแล้ว แต่รีบเพราะต้องได้ไปออกทริปกับเพื่อน ถ้าไม่รับ ดินก็ไม่ยอมปล่อยไป"เขาให้นายมาเท่าไร"ชนกันต์ล้วงเอาเงินที่ดินให้มา ส่งคืนให้กับทอรุ้ง เพราะเงินส่วนนั้นเขายังไม่ได้เอาออกมาใช้อะไรเลย"ฉันขอคืนก่อนนะ เดี๋ยวพอเงินเดือนออกจะเอาไปให้ใหม่""ก็บอกแล้วไงว่าไม่ต้องรีบ" ชนกันต์ได้แต่พูดตามหลังซึ่งตอนนี้เธอขับรถออกไปแล้วเพียงไม่นานหญิงสาวก็กลับมาถึงบ้าน และตอนนี้พ่อกับแม่ก็คงจะออกไปแล้ว เพราะบ้านถูกล็อกไว้อย่างดี พอจอดรถได้ทอรุ้งก็เดินไปที่บ้านอีกหลัง"นายไปเอาเงินมาจากไหน" เงินในมือถูกวางลงตรงหน้า ของคนที่กำลังนั่งทำรายงานหรืออะไรสักอย่างอยู่หน้าบ้าน เพราะเธอดูไม่ออกอยู่แล้ว"เงินอะไร" เขาเงยหน้าขึ้นมอง แต่ก็พอจะเดาได้ว่าเงินนี้คือเงินอะไร"กันต์บอกว่านายเอาเงินไปให้เขา""ก็เธอกำลังต้องการเงินไปคืนมันไม่ใช่เหรอ""ฉันหาเองได้" ทอรุ้งรู้ดีว่าเงินนี้คงจะเป็นเงินที่พ่อของเขาทำงานแล้วส่งมาให้"โดยการไปเป็นเด็กเสิร์ฟที่ร้านก๋วยเตี๋ยวเนี่ยนะ แต่ละวันจะได้กี่บาทเชียว""จะได้กี่บาทมันก็เรื่องของฉัน นายเอาเงินของนายกลั

    Last Updated : 2025-01-15
  • คนเสเพล   บทที่ 21

    ทุกคนที่ยืนอยู่ตรงนั้นต่างก็มองตามสายตาของดินไป"คนสวยนี่" กอล์ฟเอ่ยพูดขึ้นมาก่อนเมื่อเห็นว่าเธอเป็นใคร"??" หว่าหวาอาจจะจำไม่ได้ในทันที แต่พอเพ่งมองดูแบบพินิจแล้ว เธอก็จำได้ "เธอคนที่ไปหาหวาที่มหาวิทยาลัยนี่""ไปหาหมายความว่ายังไง" ประโยคนี้ดินและกอล์ฟแทบจะพูดขึ้นมาพร้อมกัน"ก็เธอคนนี้แหละ ที่ไปพูดเรื่องของเรา ดีนะที่หวาไม่เชื่อ" หว่าหวารู้ได้ในทันทีที่ดินเปลี่ยนไปได้เร็วขนาดนี้ ต้องเป็นเพราะผู้หญิงคนนี้แน่เธอคิดว่าแค่เปลี่ยนแปลงตัวเอง จะสามารถเปลี่ยนใจผู้ชายที่เคยให้ฉันมาแล้วทั้งหัวใจได้งั้นเหรอ ..หว่าหวาได้แต่คิดอยู่ในใจยังไงเธอก็ต้องหาทางเอาดินกลับคืนมาให้ได้"หวาหมายความว่ายังไง" ดินถามซ้ำอีกครั้ง เพราะเขาไม่รู้ว่าทอรุ้งไปที่มหาวิทยาลัย เพื่อไปคุยกับหว่าหวา"ก็คุยเรื่องของเรานี่แหละ แถมยังบอกอีกนะว่า เธอจะแย่งดินไปจากหวาให้ได้""เดี๋ยวนะ ที่พูดนี่หมายถึง..??" ในขณะที่ดินกำลังคิดเรื่องทั้งหมดอยู่ กอล์ฟก็ได้เอ่ยพูดขึ้นมาก่อน เพราะฟังจากที่เพื่อนพูดกันแล้วสื่อให้รู้ว่า ผู้หญิงคนที่เขากำลังหมายตาอยู่คือป้า...?? "ไม่จริงใช่ไหม""ไม่จริงอะไรของนายกอล์ฟ" กระต่ายถามกอล์ฟดู เพราะกระต่ายย

    Last Updated : 2025-01-20

Latest chapter

  • คนเสเพล   ตอนพิเศษ 2

    คนเสเพล [ ตอนพิเศษ 2 ]"เราไม่ได้ไปเยี่ยมคุณป้าร้านเย็นตาโฟนานเลยนะ""หือ??" ดินซึ่งกำลังเคลิ้มใกล้จะหลับ เพราะตอนนี้ก็ดึกมากแล้ว และฟ้าใสก็นอนหลับไปแล้วด้วย วันนี้ฟ้าใสอ้อนอยากจะนอนกับพ่อและแม่ ทอรุ้งก็เลยให้ลูกสาวนอนกลาง"ตกใจอะไร เดี๋ยวลูกก็ตื่นหรอก" ทอรุ้งตบสะโพกฟ้าใสเบาๆ เพื่อกล่อมให้นอนต่อเช้าวันต่อมา.."ฝากฟ้าใสด้วยนะครับแม่""ได้จ้า..แล้วนี่จะไปไหนกันทำไมรุ้งถึงไปด้วยล่ะ" เดือนถามลูกเขย เพราะวันนี้เขาให้ทอรุ้งเปลี่ยนเสื้อผ้าออกไปพร้อมกัน"มีธุระครับ เลยจะพาไปด้วย""รุ้งก็ไม่รู้เหมือนกันค่ะว่าดินจะพาไปไหน เดี๋ยวตอนเย็นแม่กลับมานะจ๊ะฟ้าใส" หญิงสาวพูดพร้อมกับหอมแก้มลูกสาวเบาๆนั่งรถมาด้วยกันทั้งสองก็ไม่ค่อยได้คุยอะไรกันเลย และเธอก็ไม่รู้ว่าเขาจะพาไปที่ไหน พอมาถึงบริษัท ทอรุ้งทำได้แค่เดินตามเขาไปที่ห้องทำงาน"นั่งรออยู่นี่ เดี๋ยวเราประชุมเสร็จจะพาออกไปข้างนอก" ชายหนุ่มพาเธอไปนั่งลงที่โซฟารับแขก แล้วก็เดินกลับมาหยิบเอกสารเพื่อที่จะเข้าห้องประชุม"ทำเป็นลับลมคมในไปได้" หญิงสาวได้แต่พูดพึมพำเพราะตอนนี้เขาออกจากห้องไปแล้วสองชั่วโมงผ่านไป.."ตอนบ่ายผมถึงจะเข้ามานะ" ประตูห้องทำงานถูกเ

  • คนเสเพล   ตอนพิเศษ 1

    คนเสเพล [ ตอนพิเศษ 1 ]หลายวันต่อมา..ชนกันต์เพิ่งจะพาภรรยากลับมาถึงบ้านมาถึงได้เพียงไม่นาน ก็มีคนมาตามบอกว่าแม่ของแพรไหมมาขอพบ แน่นอนว่าเขาไม่ปล่อยให้เธอไปพบแม่แค่คนเดียวแน่"ไหม.. แม่มีเรื่องอยากจะคุยด้วย" ใบหน้าของแม่แสดงอาการออกมาให้เห็นชัดมากว่าเป็นกังวล"แม่มีอะไรอยากจะคุยกับฉันเหรอ""ไหมช่วยแม่หน่อยนะลูก" หญิงวัยกลางคนเอื้อมมือไปกุมมือของลูกสาวไว้ เพื่อสื่อให้รู้ว่านางต้องการความช่วยเหลือจริงๆ "ตอนนี้พี่มีเรื่อง.."หึ..แพรไหมยกยิ้มมุมปากแบบรู้ทัน เป็นแบบที่เธอคิดไว้จริงๆ เห็นแค่แววตาของแม่ก็รู้แล้วว่าเรื่องที่แม่มาคงมีแค่เรื่องเดียวเท่านั้น "แล้วไงคะแม่ แม่พูดเหมือนกับว่าลูกชายของแม่ไม่เคยมีเรื่องกับใครอย่างนั้นแหละ""ไหม""พี่ธงโตแล้วนะแม่ ปล่อยให้เขาแก้ไขปัญหาที่ก่อขึ้นมาด้วยตัวเองบ้างเถอะ มีเรื่องทีไรแม่ต้องให้ฉันเป็นคนตามแก้ไขให้ทุกครั้ง แทนที่แม่จะเป็นห่วงฉันที่เป็นลูกสาว แต่แม่กลับเป็นห่วง.." หญิงสาวพยายามกลั้นน้ำตาไม่ให้มันไหลแล้ว เพราะเธออายสามีที่เอาแต่ยืนมองอยู่ ถึงแม้จะรู้ว่าเขามองด้วยความเป็นห่วงแต่ก็ยังอายอยู่ดี"แม่ขอร้องหนูเป็นครั้งสุดท้ายนะลูก ต่อจากนี้ไปแม่จะไ

  • คนเสเพล   บทที่ 79 ตอนจบ

    "เซอร์ไพรส์""????""ทำไมเห็นพวกกูแล้วมึงดูไม่ดีใจเลยวะ"ชนกันต์ยังไม่ได้พูดอะไรกับกลุ่มเพื่อนก็รีบหันไปรูดซิปปิดเต็นท์ไว้ก่อนโชคดีก่อนออกมาเขาได้เอาผ้าห่มคลุมร่างของเธอไว้แล้ว เพราะตอนนี้เธอยังไม่ได้ใส่เสื้อผ้า"พวกมึงตามกูมาถูกได้ยังไงวะ" ชายหนุ่มถามขึ้นพร้อมกับกวาดสายตามองไปที่เพื่อนทั้งสี่"มึงคิดว่าจะแอบมาเที่ยวคนเดียวได้หรือไง ทำไมถึงมาไม่ชวนพวกกูเลยวะ""กูมาคนเดียวที่ไหน มากับแพรต่างหาก""มึงพูดเหมือนกับว่าพวกกูไม่เคยมากับน้องแพรอย่างนั้นแหละ""เออกูยอมแพ้พวกมึงก็ได้ หาที่กางเต็นท์เองแล้วกัน""จะหาทำไมให้ยาก ก็กางมันข้างๆ นี่แหละ" ว่าแล้วพวกเพื่อนๆ ทั้งสี่คนก็ลงมือจัดการกับข้าวของที่เพิ่งจะขนลงมาจากรถมอเตอร์ไซค์พอมีเสียงกุกกักอยู่ด้านนอก คนที่นอนหลับก็ได้ตื่นขึ้นมา ..แพรไหมรีบใส่เสื้อผ้าแล้วก็ออกมาจากเต็นท์"พวกคุณมาได้ยังไงคะ" หญิงสาวแปลกใจที่ออกมาแล้วเห็นเพื่อนทั้งสี่คนของเขาครบก๊วนเลย"ตามกลิ่นมันมาครับ""จริงเหรอคะ??" ดวงตางามตวัดมองไปที่ผู้เป็นสามี"ไม่ใช่กลิ่นแบบนั้นครับ" ทั้งสี่ถึงกับขำที่เธอเชื่อเรื่องกลิ่น"มึงก็พูดให้เคลียร์หน่อยสิวะ" มนตรีเอ่ยขึ้นแล้วก็ถือโอกาสอธิบ

  • คนเสเพล   บทที่ 78

    พอทานข้าวเสร็จทั้งสองก็นั่งเล่นอยู่ที่หน้าเต็นท์ต่ออีกนานพอสมควร เพราะเขาอยากให้เธอดื่มด่ำกับบรรยากาศในยามค่ำคืน"หนาวแล้วเข้าไปข้างในกันดีกว่า" ชายหนุ่มพูดพร้อมกับมองต่ำลงไปดูหญิงสาวที่นั่งอยู่บนตัก โดยมือหนาโอบกอดร่างของเธอไว้"จะหนาวได้ยังไงนายกอดแน่นขนาดนี้""อึดอัดเหรอ" ได้ยินเธอบอกว่าเขากอดแน่นชายหนุ่มก็รีบปล่อยมือออก แต่เธอกลับคว้าแขนของเขาให้กลับมากอดไว้เหมือนเดิม"ยังไม่ได้บอกว่าอึดอัดสักหน่อย" แพรใหมแนบใบหน้าลงไปแผ่นอกกว้างของผู้เป็นสามี"เข้าไปอ้อนในเต็นท์ต่อดีกว่า" ไอ้นั่นมันแข็งไม่รู้จะแข็งยังไงแล้ว แต่ติดที่อยากให้เธอชมวิวนานๆ หน่อย"นายง่วงแล้วเหรอ""ไม่ได้ง่วงแต่..." สายตามองต่ำลงไปดูความแข็งแกร่งของตัวเองที่มันดันกางเกงออกมา"กันต์" หญิงสาวตะคอกสามีเสียงแผ่วเบาแบบไม่จริงจังนัก"ทนไม่ไหวแล้วนะ!" ชนกันต์พูดพร้อมกับลุกขึ้นกำลังจะอุ้ม แต่ถูกแพรไหมต่อว่า เพราะทั้งสองไม่ได้อยู่สถานที่ลับตาคนหญิงสาวเดินเข้ามาในเต็นท์ ..เต็นท์อันนี้เป็นเต็นท์ขนาดใหญ่ ถ้าให้นอนจริงๆ คงได้ 5-6 คน และมีที่นอนแบบเป่าลม โดยไม่ต้องนอนกับพื้นเหมือนที่เขามากับพวกเพื่อนๆ"เต็นท์แบบนี้ดีจังเลยนะ""ถ้า

  • คนเสเพล   บทที่ 77

    "กลับบ้านเรา" มือหนาเอื้อมไปกุมมือของเธอไว้ "อย่าเสียน้ำตากับอะไรแบบนี้อีก" มืออีกข้างเขายื่นไปซับน้ำตาให้ เพราะเขาได้ยินทุกคำที่เธอคุยกับครอบครัว ที่จริงชนกันต์เกือบจะอดทนฟังต่อไม่ได้ แต่เขาต้องรู้ให้ลึกกว่านี้ เพราะถ้าถามเธอคงไม่บอกความจริงแน่"มันไม่ใช่แบบที่น้องเขยเห็นนะ น้องสาวของพี่มันมารยา"พั๊วะ!! ชนกันต์ไม่พูดพร่ำทำเพลง เขาหันกลับมาแล้วกำหมัดแน่ๆ ชกเข้าใบหน้าพี่ชายของเธออย่างแรง "เลว""แม่!!" ธงซึ่งตอนนี้ล้มคว่ำลงไปกองกับพื้น รีบตะเกียดตะกายเข้าไปหาแม่ เพราะกลัวว่าจะถูกซ้ำอีก"ไหมฟังแม่ก่อนสิลูก""แม่มันชกผมนะ! แม่ยังจะไปพูดกับมันอีกเหรอ""เจ็บไหมลูก" พอเห็นเลือดที่มุมปากของลูกชาย จากที่กำลังจะรั้งลูกสาวไว้ นางก็เลยนั่งยองๆลงกับพื้น เพื่อซับเลือดให้กับลูกชายก่อน"เจ็บสิแม่ โอ๊ยย""ไม่ต้องไปมอง" ชนกันต์พูดพร้อมกับจูงมือเธอแล้วเดินออกมาจนถึงมอเตอร์ไซค์ "ขึ้นรถ" กุญแจยังคาอยู่กับรถ พอสตาร์ทเขาก็หันมาบอกให้เธอขึ้นที่จริงเขาเดินตามหลังรถของเธอมาจนถึงบ้านหลังนี้ ถ้าขับรถ..เขาคงไม่เห็นอะไรแบบนี้เพราะพวกนั้นคงจะรู้ตัวก่อน"นายตามฉันไปทำไม" หญิงสาวก้าวลงจากรถเมื่อถึงบ้านของเขา"ถ้าไม

  • คนเสเพล   บทที่ 76

    "ยังไม่มีใครพูดอะไรหรอก""ยังไม่มีใครพูด??" เพราะคำตอบของเขามันดูแปลกๆ เธอก็เลยสงสัย"ใช่ยังไม่มีใครกล้าตอบเราเรื่องเงินห้าล้าน""นายถามเรื่องเงินเหรอ""มีอะไรหรือเปล่า" ชายหนุ่มคิดว่าหรือเธอไม่อยากจะให้เขาพูดเรื่องเงินสินสอดกับครอบครัวของเธอ"ฉันถามว่า นายถามแม่เรื่องเงินเหรอ""ไม่ได้ถามแม่ แต่ถามพี่ชาย""แล้วเขาว่ายังไง""พี่ชายยังไม่ตอบแม่ก็ออกมาก่อน"หึ.. ขนาดเรื่องเงินค่าตัวของเธอแม่ยังปกป้องพี่ชายเลย "ทีหลังนายไม่ต้องไปตามฉันบ้านหลังนั้นหรอก" ความกตัญญูที่มีให้มันไม่สามารถทำให้แม่รักเธอได้เลยเหรอ"ยังงอนเราเรื่องนั้นอยู่เหรอ" เห็นดวงตาของเธอมีน้ำตาคลอออกมาเขาก็เริ่มใจไม่ดี"อืม" ถึงแม้ว่าเธอจะคิดมากเรื่องครอบครัว แต่กับเรื่องของเขาเธอก็ยังไม่ลืมใครจะไม่โกรธไม่งอนล่ะเล่นเอาเรื่องบนเตียงกับผู้หญิงคนอื่นมาพูด ถึงแม้ว่าจะเผลอพูดก็ตามที"หึงเหรอ" เห็นท่าทางของเธอแบบนี้ แอบดีใจที่ตัวเองเผลอพูด จะได้รู้ความในใจของเธอด้วย"ไม่รู้ แต่ไม่อยากได้ยินนายพูดถึงผู้หญิงคนอื่น""ไอ้ดิน! มึงจะมาเอาลูกมึงไหม!!" จะง้อเมียก็ง้อไม่ถนัด เพราะตอนนี้มีดวงตากลมโตใสแป๋วของเด็กน้อย มองจ้องพวกเขาทั้งสองอยู

  • คนเสเพล   บทที่ 75

    "แต่คนที่คุณกำลังพูดถึงคือน้องสาวของคุณนะครับ""น้องสาวก็น้องสาวสิ คนที่ได้ดีแล้วลืมบุญคุณแม่กับพี่ชายที่เลี้ยงดูมา""ผมขอถามอีกข้อได้ไหมครับ""สำหรับน้องเขยแล้วจะถามเป็นร้อยข้อก็ได้ พี่คนนี้พร้อมที่จะตอบ""เงินห้าล้านไปไหนครับ""เออ..""ธง.. ไหนบอกว่าจะออกไปซื้อกับข้าวไงลูก""ผมลืมเลยครับแม่..กำลังคุยกับน้องเขยอยู่ครับ" ได้โอกาสที่จะเลี่ยงพูดเรื่องเงินห้าล้านบาทพอดี"อ้าวเหรอ กันต์มาตั้งแต่ตอนไหนลูก""สวัสดีครับคุณแม่""ไหว้พระเถอะจ้า""ถ้างั้นแม่คุยกับน้องเขยต่อเลยนะครับ เดี๋ยวผมไปซื้อกับข้าวให้" พี่ชายรีบชิ่งหนี เพราะไม่รู้จะตอบเรื่องเงินนั้นยังไงดี"เข้ามาคุยกันข้างในก่อนสิกันต์""ไม่หรอกครับ..ผมแค่มา""มาอะไรเหรอลูก" แม่ถามขึ้นเมื่อเห็นลูกเขยไม่พูดต่อ"มาเยี่ยมคุณแม่ครับ เห็นว่าคุณแม่สบายดีถ้างั้นผมขอลานะครับ" ชายหนุ่มรีบกล่าวลาเพราะเขารู้แล้วว่าถ้าแพรไหมไม่อยู่ที่นี่คงไปหาทอรุ้งชนกันต์ก็เลยขับรถมาที่บ้านทอรุ้งทันที และก็เป็นอย่างที่คิดไว้ เพราะรถแพรไหมจอดอยู่ที่หน้าบ้าน"หยอกหลานอยู่ในห้องโน่น" ทอรุ้งเห็นชนกันต์มาก็รู้แล้วว่าคงมาตามหาเมีย"แล้วพ่อกับแม่ล่ะ" เขาถามหาพ่อกับแม่ของ

  • คนเสเพล   บทที่ 74

    "ที่นายพูดมาหมายความว่ายังไง" แพรไหมได้ยินสิ่งที่เขาพูดชัดเลย แต่ที่เขาพูดมามันยังไม่ตรงตัวเท่าไร"แล้วที่เธอพูดหมายความว่ายังไงล่ะ" "ก็หมายความว่านายไม่ได้รักฉันไง""ฉันก็บอกไปแล้วไงว่าเธอรู้ได้ยังไงว่าฉันไม่รัก" "นายกำลังจะบอกว่านายรักฉันอยู่เหรอ""เออ..." ชายหนุ่มถึงกับพูดต่อไม่ออกเมื่อเห็นสายตาของเธอที่จ้องมองมา "มองฉันสิ" ยังไงวันนี้เธอต้องถามเขาให้รู้เรื่องว่าคิดยังไงกับเธอกันแน่"จะให้มองอะไร อาบน้ำแปรงฟันหรือยัง ถึงจะให้คนอื่นมอง..ดูขี้ตาสิ""กันต์!""คร้าบ" อุตส่าห์พูดกลบเกลื่อน แต่พอถูกเธอตะคอกกลับเท่านั้นแหละ ถึงกับลืมว่าตัวเองต้องวางมาดไว้ก่อนเดี๋ยวเขาหาว่ากลัวเมีย"จะไม่พูดใช่ไหม ดี! ถ้างั้นก็ไม่ต้องพูด" หญิงสาวลุกขึ้นจากเตียงแล้วหันหลังให้ด้วยใบหน้าที่บึ้งตึง"ดูไม่ออกหรือไง ทำไมต้องให้พูดด้วย" เขารีบพูดออกมาก่อนที่เธอจะงอนมากไปกว่านี้"ดูอะไร""ก็ดูว่าฉันรักเธอไง ดูไม่ออกหรือไง""ถ้านายไม่พูดฉันจะดูออกได้ไง""ใช่! ฉันรักเธอ""ทำไมต้องเสียงดังด้วย" หญิงสาวพูดออกมาพร้อมกับน้ำตาที่ไหลริน"ผมขอโทษครับ" มือหนายื่นไปเช็ดน้ำตาให้กับเธอ "โกรธขนาดนี้เลยเหรอ" เขาคิดว่าเธอโกรธจ

  • คนเสเพล   บทที่ 73

    "นายเอากระเป๋าเงินมาให้ฉันทำไม" หญิงสาวถามพร้อมกับมองกระเป๋าที่เขาเพิ่งจะวางใส่มือให้กับเธอ"อยากได้เงินไม่ใช่เหรอ"จะเถียงก็ไม่ได้ เพราะเขาคงจะเห็นครอบครัวของเธอเห็นแก่เงินมาก ลงทุนแม้กระทั่งแห่ขันหมากไปบ้านเจ้าบ่าวเพื่อต้องการเงินค่าสินสอด"ฉันดูแล้ว ในกระเป๋าคงมีไม่พอที่ฉันต้องการ" ว่าแล้วหญิงสาวก็ส่งกระเป๋าเงินคืนให้เจ้าของ"แพร!" ไอ้หนุ่มตะคอกพร้อมกับคว้าแขนของเธอไว้"ปล่อยนะ" แพรไหมโน้มใบหน้าลงไปกัดแขนของเขาทันที โดยไม่รอว่าเขาจะปล่อยหรือไม่ปล่อยกัดแทบเลือดซิบเขาก็ไม่ร้องออกมาสักคำจนเธอยอมปล่อยเอง"พอหรือยัง ถ้าพอแล้วก็กลับ"หญิงสาวยอมเดินตามแรงที่เขาจูง สายตางามแอบมองมือตรงรอยที่ถูกเธอกัดเขาพาเดินมาจนถึงมอเตอร์ไซค์แล้วก็ปล่อยมือ"ขึ้นรถ""ฉันเอารถมาด้วย""เอามาด้วยก็ทิ้งไว้ที่นี่""ทิ้งไว้ได้ยังไงเดี๋ยวมันก็หาย" มันคือสมบัติชิ้นเดียวที่เธอมี กว่าจะผ่อนหมดเลือดตาแทบกระเด็น"กุญแจรถอยู่ไหนเอาออกมา"พอได้กุญแจรถ ชนกันต์ก็ขับพาเธอออกมาโดยการทิ้งรถของเขาไว้ที่นั่นแทนกลับมาถึงบ้าน แพรไหมก็รีบเดินขึ้นบ้านไปโดยที่ไม่พูดกับเขาสักคำ ..ชายหนุ่มรีบเดินตาม"กลับมาเหนื่อยแทนที่จะพักผ่อน"

Scan code to read on App
DMCA.com Protection Status