Lahat ng Kabanata ng Reclaiming the Billionaire's Love: Kabanata 71 - Kabanata 80

Luna’s POV Pagpasok ko sa kwarto, bumungad sa akin si Bella na masayang nakahiga sa gitna ng king-sized bed, nakangiti mula tenga hanggang tenga. “Mommy! Tito Alexus! Dali na! Ang lambot-lambot ng bed!” Napabuntong-hininga ako habang pinagmamasdan ang excitement sa mukha ng anak ko. Hindi ko alam kung paano ako napapayag sa sitwasyong ‘to, pero heto na nga kami—matutulog sa iisang kama kasama ang ex ko. "Alright, baby," sagot ko, pilit pinapanatili ang normal na tono ng boses ko. Lumapit ako sa kama at naupo sa gilid. “But after this, no more weird requests, okay?” “Okay, Mommy! Promise!” sagot niya sabay pakita ng munting pinky finger niya. Napangiti ako at tinanggap ang pinky promise niya. Maya-maya, lumapit si Alexus sa kabilang side ng kama at umupo rin. “Mukhang ready na si Bella.” Tumingin siya sa akin at saka ngumiti ng bahagya. “Ikaw ba, Luna? Ready ka na?” Nanlaki ang mata ko. "H-ha?" “Ready na ba kayong matulog, I mean?” nakangising sagot niya, pero ramdam kong may mal

Luna’s POV Napatingin ako sa labas ng malaking bintana ng hotel room ko, pinagmamasdan ang Eiffel Tower na kumikinang sa ilaw ng gabi. Paris—ang city of love. Pero wala namang love na nangyayari sa buhay ko ngayon. Napabuntong-hininga ako. Kahit ilang beses na akong nakarating sa lugar na ‘to dahil sa trabaho ko bilang flight attendant, iba pa rin ang pakiramdam ngayon. Siguro dahil kasama ko si Alexus. "Are you just going to stare at the view all night?" Halos mapatalon ako nang marinig ko ang boses niya mula sa likuran ko. Napalingon ako at nakita siyang nakasandal sa doorframe, nakasuot lang ng white dress shirt na nakabukas ang unang dalawang botones. Kitang-kita ang ganda ng porma ng katawan niya, na para bang gusto niyang ipaalala sa akin kung ano ang tinanggihan ko noon. Napairap ako. "Bakit ka nandito sa kwarto ko?" Pumasok siya nang walang paalam at dumiretso sa mini bar. Kumuha siya ng isang bote ng champagne at dalawang baso. "Because I can," sagot niya, saka b

Luna’s POV Hindi ko alam kung paano ako nakatayo pa ngayon. Pakiramdam ko, bigla akong naging estatwa nang makita ko ang mensaheng natanggap ko mula kay Cara. Cara: "Just in case you're still in denial, sweetheart. Here's the proof. Oh, and some memories too. Enjoy. ;)" Kasunod ng mensahe ay isang attachment ng mga larawan. Nanginig ang mga kamay ko habang dahan-dahang binubuksan ang mga ito. DNA Test Result: 99.9% Probability—Father: Alexus Laurent Del Fuego Sunod kong nakita ang ilang litrato nina Cara at Alexus. May mga stolen shots ng isang gabi kung saan tila nasa isang hotel room sila. May larawan ding natutulog si Alexus—topless, may kumot na nakatakip sa katawan, pero sapat na upang magmukhang may nangyari sa kanila. Kasabay ng pagtingin ko sa mga larawan ay ang mabilis na pagbagsak ng luha ko. Impossible. Naninigas akong nakatayo sa tabi ng kama. Ramdam ko ang panunuyo ng lalamunan ko habang pilit na iniintindi ang nakikita ko sa harapan ko. Hindi. Hindi pwede. Bakit

Luna’s POVMuli akong nagising sa loob ng malawak at marangyang silid ni Alexus. Malambot ang kama, presko ang hangin mula sa bukas na bintana, at tahimik ang buong paligid—pero sa loob ko, gulo-gulo ang lahat.Napatingin ako sa tabi ko.Wala na si Alexus.Napakunot ang noo ko at agad akong bumangon. Ramdam ko ang init ng katawan ko mula sa mga nangyari kagabi. Mabilis kong kinuha ang kumot at binalot ito sa katawan ko.God, Luna. What did you do again?Huminga ako nang malalim at pinilit kong pakalmahin ang sarili ko. Pero bago pa ako makatayo, may napansin akong isang papel na nakapatong sa ibabaw ng study table ni Alexus.Agad akong tumayo at lumapit doon. Kinuha ko ang papel at bumilis ang tibok ng puso ko nang makita kong isa itong cheque.Amount: 1,000,000 pesos.Payee: Luisa Natasha ReidNapasinghap ako.Hindi ko na kailangang tingnan kung sino ang nag-issue nito. Malinaw na si Alexus ang nagbigay.Kasabay ng pagbilis ng tibok ng puso ko ay ang pagbaha ng iba't ibang emosyon sa

Alexus’ POV Mabilis na isinara ni Luna ang pinto ng kwarto niya. Ilang segundo lang akong nakatayo roon, nag-aalangan kung susundan ko ba siya o hahayaan ko na lang siyang umiwas na naman sa akin. Pero hindi na ako ang dating Alexus na hahayaang lumayo siya. Hindi na ako ang lalaking tahimik na lang na maghihintay. Dahil sa gabing ‘to, sigurado na ako. I want her back. Kahit pa anong mangyari. Mabilis kong tinungo ang pinto ng kwarto niya at kumatok. “Luna, open the door.” Tahimik. “Luna.” Muli akong kumatok, mas malakas ngayon. Pero wala pa rin. Napaawang ang labi ko sa frustration. Ayaw ko nang hintayin na mawala na naman siya. Dahil hindi ko na kayang mawala ulit siya. Wala nang babala, binuksan ko ang pinto gamit ang spare key card na nakuha ko kanina. Kung aayawan niya ako, kailangan niya akong harapin ng harapan. Pagpasok ko, nakita ko siyang nakatalikod sa akin, nakatayo sa tabi ng bintana at nakatingin sa city lights ng Paris. Pero kita ko ang bahagyang paggalaw ng