All Chapters of Reclaiming the Billionaire's Love: Chapter 61 - Chapter 70

Luna’s POV Nanghina ang buong katawan ko nang maramdaman kong mas lalong humigpit ang yakap ni Alexus. Hindi ito tama. Hindi ako dapat nagpapadala sa presensya niya. Pero bakit parang ang hirap lumaban? “Alexus, please… let me go,” mahina kong sabi, pilit na pinapalakas ang boses ko. Pero hindi siya sumunod. Nanatili lang siya sa ganoong posisyon, na para bang kapag binitiwan niya ako, may mawawala sa kanya. “Tell me the truth first,” aniya, bahagyang lumayo para titigan ako sa mata. “Bakit mo ‘to ginagawa, Luna?” Napahigpit ang hawak ko sa laylayan ng suot kong dress. Paano ko ipapaliwanag sa kanya? Paano ko sasabihin na wala akong choice? “I told you, this is my life now.” Lakas-loob kong ibinalik ang tingin sa kanya, pilit na pinapanatili ang poker face ko. “Hindi mo na ako dapat pinapakialaman.” May kung anong kumislap sa mga mata niya—halong sakit at inis. “Damn it, Luna,” madiin niyang sabi. “You’re not like this. Alam kong hindi mo gugustuhin ‘to. What the hell happened

Luna’s POV Habang tahimik kaming nakaupo, ang bigat ng atmosphere ay patuloy na nagpapahirap sa akin. Lahat ng mga iniisip ko ay parang nagkakaroon ng buhol, at kahit anong subok kong i-unwind ito, lalong dumadami ang mga tanong sa aking isipan. Hindi ko alam kung ano ang nangyayari, pero alam kong hindi ko na kayang mag-isa. Naramdaman ko ang isang pamilyar na presensya na nagpasimula ng isang panginginig sa katawan ko. Paglingon ko sa pinto, nakita ko si Mr. Wilfredo Chavez. Kasama niya ang isang babae, ang recruiter na nag-ayos sa akin ng lahat ng ito. Hindi ko maikubli ang takot at pagkabahala na naramdaman ko. Nang makita ko si Mr. Chavez at ang recruiter, nagdulot ito ng pangingilid ng luha sa aking mga mata. Tumatagilid ako, hindi alam kung paano makikiharap, at parang tumigil ang oras sa harapan ko. Naglakad si Mr. Chavez patungo sa amin, at ang recruiter ay sumunod sa likuran niya. Hindi ko maipaliwanag kung bakit ang mga mata ni Mr. Chavez ay naglalaman ng kaseryosohan at

Luna's POV Habang naglalakad kami ni Alexus palabas ng building, nararamdaman ko ang bigat sa aking dibdib. Bawat hakbang ko, para bang may isang bahagi ng aking puso na nahulog. Hindi ko alam kung anong nararamdaman ko—kailangan ko ng pera, ngunit ang lahat ng ito ay nagiging kumplikado. Ang simpleng desisyon ko na makalabas sa kahirapan ay nauurong dahil kay Alexus. Siya na lang lagi ang tumutok sa akin, siya na lang lagi ang nag-aalala para sa akin, at ako... ako ay napag-iwanan ng mga bagay na hindi ko kayang iwasan. "Tara na, Luna," sabi ni Alexus, ang boses niya ay seryoso at puno ng determinasyon. Hindi ko kayang itanggi na may isang bahagi sa akin na gusto ko nang sumunod sa kanya, kaya't hindi na ako nag-atubili pa at sumunod sa kanya. Nais kong makaalis na sa lahat ng ito, pero ang kasunod ng desisyon ko ay masalimuot at magulo. Habang naglalakad kami sa parking lot, nararamdaman ko ang mga mata ni Alexus na patuloy na nakatutok sa akin. Alam ko na may iba siyang nararam

Luna's POV Napalunok ako nang bigla niya akong hilahin palapit sa kaniya. Napasubsob ako sa malapad niyang dibdib. "Magkano ba ang sahod mo per night? I'll double it kapag -" "Alexus." Itinulak ko siya palayo sa akin, pero mas lalo niya lang hinigpitan ang paghawak sa beywang ko. Namilog ang aking mga mata nang bigla niyang siilin ng halik ang labi ko. "Gusto mo ng pera, 'di ba? Bibigyan kita ng isang milyon kung papayag kang maging akin ngayong gabi." Muli akong napalunok sa sinabi niya. Nanuyo ang aking lalamunan. "I can't accept your offer," mahinang sabi ko. "Why? Dahil mas gusto mong makasama ang ibang lalaki?" Ngumisi si Alexus. Para akong sinampal sa sinabi niya. "Ganiyan ba ang tingin mo sa sarili ko? Basta-basta na lang magpapakantot para lang sa pera?" Hindi ko na mapigilan ang sarili ko kaya medyo tumaas ang boses ko. "Hindi ba?" May halong pang-aasar sa tono niya. "It's all about money, Luna. Pumatol ka nga sa ibang lalaki noon, 'di ba? You let other man to

Luna’s POV Mabilis kong isinuksok ang cheque sa bulsa ng suot kong pajama habang pinagmamasdan ang papalayong likuran ni Alexus. Ang bigat ng pakiramdam ko. Hindi ko maintindihan kung bakit ako naapektuhan sa mga sinabi niya. Kailangan ko lang ng pera. ‘Yun lang ang dahilan kung bakit ako nandito, hindi ba? Pero bakit parang ang bigat-bigat ng dibdib ko? Bumuntong-hininga ako at sumunod sa kanya. Nasa sala na siya, nakatayo malapit sa malaking glass window, hawak ang isang basong may lamang whiskey. Matigas ang panga niya, halatang nagpipigil ng emosyon. "Alexus," mahinahon kong tawag. Hindi siya lumingon. "Ano?" Nilakasan ko ang loob ko at lumapit. "Wala akong ibang choice." Biglang lumingon siya, kita ko ang disappointment sa mga mata niya. "Luna, may choice ka. Pero lagi mong pinipili ang mas mahirap na daan." "Dahil ayokong may utang na loob sa'yo!" Napalakas ang boses ko. Matalim siyang tumingin sa akin. "Ano bang masama kung meron?" Napasinghap ako. "You don’t get it—"