Semua Bab Reclaiming the Billionaire's Love: Bab 31 - Bab 40

245 Bab

Chapter 31

Luna's POV Isang segundo siyang tumitig sa akin bago siya lumapit nang tuluyan. Hanggang sa ang pagitan namin ay halos isang hakbang na lang. Ang amoy ng kanyang pabango, ang presensya niya—lahat ng ito ay parang unos na muling bumalot sa akin. At sa unang pagkakataon, bumaba ang boses niya. "Alam mong ikaw lang ang gusto kong pahirapan, Luna." Napasinghap ako. Ang init ng hininga niya ay lumapat sa pisngi ko, at sa kabila ng matalim niyang mga salita, hindi ko maiwasan ang panginginig ng buo kong katawan. "Hindi mo ba naisip ‘yon?" may bahid ng panunuya sa boses niya. "Kahit gaano kita kamuhian, Luna, mas gusto kong makita kang nandito—sa tabi ko. Dahil sa ganitong paraan, masisiguro kong hindi ka makakatakas." Parang biglang sumikip ang puso ko. Ang sakit sa dibdib ko ay mas lalo pang lumalim. Dahil kahit sa gitna ng mga masasakit niyang salita, kahit sa galit niya—may isang bagay akong natitiyak. Hindi niya pa rin ako kayang bitiwan. Nang makaalis ako sa briefing roo
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-02-01
Baca selengkapnya

Chapter 32

Luna's POV Pagkapasok ko sa bahay, agad kong isinara ang pinto at sumandal dito. Malakas ang pintig ng puso ko at hindi ko alam kung dahil ba iyon sa kaba o sa inis. "Hindi ako naniniwala na hindi mo pa rin ako mahal, Luna." Parang sirang plaka na umuulit sa isip ko ang mga salitang iyon. Napahawak ako sa dibdib ko, pilit pinapakalma ang sarili. Hindi. Hindi na ako dapat naaapektuhan sa kaniya. Mula sa kwarto ni Bella, naririnig ko ang mahina niyang hilik. Dahan-dahan akong lumapit at pinihit ang pinto. Sa loob, mahimbing na natutulog ang anak ko, niyayakap ang paborito niyang stuffed toy. Ang mahinang ilaw mula sa lampshade ang nagsilbing tanglaw sa inosenteng mukha niya. Dahan-dahan akong lumapit at umupo sa gilid ng kama. Pinagmasdan ko siya. Si Bella—ang pinakamahalagang tao sa buhay ko. Siya ang dahilan kung bakit ako lumalaban. Siya ang dahilan kung bakit hindi ako puwedeng bumalik sa nakaraan. Pero bakit? Bakit kahit anong gawin ko, hindi ko pa rin kayang takasan ang ani
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-02-01
Baca selengkapnya

Chapter 33

Luna's POV Tahimik akong nakaupo sa harap ni Alexus, ramdam ang bigat ng bawat salita niya. Sa pagitan namin ay ang mga papeles na naglalaman ng kasunduang hindi ko inasahan—isang utang na hindi ko ginawa, pero ako ang kailangang managot. Si Alexus, sa kabila ng malamig niyang ekspresyon, ay halatang nag-aabang sa magiging sagot ko. "Isa kang walang hiya," mahinahon kong sabi, pero may diin ang bawat salita. "Ginagamit mo si Bella para mapasunod ako." Nagtaas siya ng kilay, saka sumandal sa upuan niya. "Hindi ako walang hiya, Luna. Mas matagal lang akong nagpigil. Ngayon, hindi na." Naiinis akong napakapit sa armrest ng upuan. "At ano ang gusto mong gawin ko, ha? Maging utusan mo? Magpanggap na kasintahan mo?" Bahagyang tumaas ang sulok ng labi niya. "Puwede." Napalunok ako. Tumingin siya diretso sa mga mata ko at para akong na-trap sa titig niya. "Alam mong wala kang ibang choice, Luna." Humugot ako ng malalim na hininga at marahas na binuksan ang folder. Hinagilap ko ang pe
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-02-01
Baca selengkapnya

Chapter 34

Luna’s POVNakatingin lang ako sa kisame, nakabalot sa kumot na iniwan ni Alexus. Kahit anong pilit kong ipikit ang mga mata, hindi ako makatulog. Sa isang side ng kwarto, tahimik lang si Alexus, nakahiga at nakatalikod sa akin.Napakagat-labi ako. Mas mabuti nang ganito. Mas mabuti nang hindi kami nag-uusap, nang hindi niya ako ginugulo.Pero kahit anong pilit kong kumbinsihin ang sarili ko, hindi ko maalis ang kaba sa dibdib ko. Hindi ko rin maalis sa isip ko ang presensya niya. Ang init ng katawan niyang kanina lang ay halos kasabay ng paghinga ko."Kung hindi ka titigil kakagalaw riyan, ilalabas na lang kita sa kwarto," malamig niyang sabi.Napatigil ako. "Hindi ako gumagalaw."Umirap siya at bumaling sa akin, nakapatong ang isang braso sa noo niya. "Luna, kanina ka pa gumigiling diyan na parang uod. Hindi ka makatulog, 'di ba?"Hindi ako umimik."Tsk." Bumangon siya at sinandal ang likod sa headboard. "Ano na naman ang iniisip mo?""Sino may sabi na may iniisip ako?" taas-kilay k
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-02-01
Baca selengkapnya

Chapter 35

Luna's POV Nagising ako mula sa isang mahimbing na tulog, ngunit ang bigat na nararamdaman ko sa dibdib ko ay hindi nawawala. Hatingabi na nang magkausap kami ni Alexus at ang mga salitang binitiwan niya ay paulit-ulit na naglalaro sa isipan ko. Hindi ko alam kung paano ko tatanggapin ang lahat ng ito at hindi ko rin alam kung kaya ko pa bang magpatuloy. Bumangon ako mula sa kama at dumiretso sa banyo. Habang nag-aayos, naririnig ko ang boses ni Alexus mula sa sala. Tumutok ako sa bintana ng kwarto, hindi ko alam kung paano ko haharapin siya. Hindi ko alam kung paano kami mag-uusap nang hindi muling magbabangayan. Paglabas ko ng kwarto, nakita ko siyang nakaupo sa couch, tahimik, ang mga mata ay tila walang emosyon. Namilog ang mga mata ko nang makita si Bella na abala sa paglalaro ng laruan sa tabi ng sofa. Tumigil siya nang makita akong lumabas, at ngumiti sa akin ng matamis. "Good morning, Luna," malamig na bati ni Alexus sa akin. Wala ni isang ngiti sa labi ni Alexus. Ang tono
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-02-01
Baca selengkapnya

Chapter 36

Luna’s POVPumasok kami sa loob ng pribadong jet ni Alexus, ang lahat ng mata ko ay nahulog sa mga pormal na kagamitan at ang maluwag na espasyo. Dati-rati, ako ang pasahero, isang ordinaryong flight attendant na hindi alam ang pakiramdam ng pagiging nasa kabilang panig. Ngayon, ako na mismo ang maghahatid kay Alexus, ang dating lalaki na iniwasan ko ng matagal, ang lalaking may puso na minsang tinanggihan ko, at ngayon ay siya ang aking cliente.Sobrang bigat ng pakiramdam ko habang tinutulungan siyang mag-settle sa kanyang upuan. Ang pakiramdam na kahit anong gawin ko, hindi ko kayang itago ang alingawngaw ng nakaraan sa aming pagitan. Nakita ko ang malamig na ekspresyon niya habang inilalapag ko ang mga gamit sa tabi ng kanyang upuan, ang malalalim niyang mata na hindi ko matukoy kung naglalaman ng galit o pagnanasa. Ang saglit na katahimikan na pumalibot sa amin ay nagsanhi ng isang hindi maipaliwanag na tensyon sa hangin.“Maraming salamat, Luna,” sabay ang malamig na tono ng bos
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-02-01
Baca selengkapnya

Chapter 37

Luna’s POV Sa kabila ng lahat ng nagdaan, sa bawat paglipas ng oras, nararamdaman ko na may hindi pa tapos na kwento sa pagitan namin. Ang mga mata niyang iyon ay nagsasabi ng higit pa sa mga salitang hindi pa nasasabi. Ang mga galak na dulot ng mga simpleng moments na ito ay patuloy na naglalakbay sa puso ko, at kahit na ang mga bakas ng nakaraan ay nariyan pa rin, alam kong may pagkakataon pa kami. Ngumiti ako, at sa saglit na iyon, naramdaman ko ang init ng kanyang mga mata, at ang mga simpleng saloobin na hindi kayang ipaliwanag. Habang bumababa kami mula sa eroplano, hindi ko maalis ang kabila-kabilang kabog sa aking dibdib. Nasa Dubai na kami—isang bagong destinasyon, ngunit ang mga saloobin ko’y tila hindi pa handang magbago. Alam ko na kahit saan man kami magpunta, may isang bagay na hindi ko kayang iwasan: siya, si Alexus. Naglakad kami pababa, at habang abala sa pag-aayos ng mga gamit, hindi ko maiwasang mapansin ang presensya niya sa aking tabi. Ang malalim na tunog ng m
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-02-01
Baca selengkapnya

Chapter 38

Luna’s POVAng malamig na simoy ng hangin sa Dubai ay tila hindi sapat para palamigin ang init na bumabalot sa loob ko habang nasa tabi ko si Alexus. Mula nang lumapag kami sa airport, hindi ko na maialis ang tingin sa kanya—o baka naman siya ang hindi maalis ang tingin sa akin. Hindi ko alam. Ang tanging sigurado ako, may kung anong bumabalot sa pagitan naming dalawa—isang tensiyon na hindi lang basta galit o tampo, kundi isang bagay na hindi ko pa kayang pangalanan.“Let’s go,” aniya, saka hinawakan ang maliit na maleta ko at hinila papunta sa black luxury car na nakaabang sa amin. Hindi ko nagawang umangal—siguro dahil masyado akong nagulat sa ikinilos niya. Kailan pa siya naging gentleman ulit?“Wait, ako na—” Naputol ang sasabihin ko nang bigla siyang lumapit sa akin, halos ilang pulgada lang ang layo ng mukha niya sa akin.“Luna.” Malalim ang boses niya, puno ng awtoridad. “Sumakay ka na lang.”Alam kong hindi ko siya matatalo sa argumento, kaya wala akong nagawa kundi pumasok
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-02-02
Baca selengkapnya

Chapter 39

Luna's POV Nagpalinga-linga ako sa paligid ng resort na tinuluyan namin sa Dubai. Ang init ng disyerto ay napalitan ng malamig na simoy ng hangin mula sa dagat, at sa liwanag ng buwan, nagkaroon ng kakaibang magic ang buong paligid. Pero wala akong pake sa view—ang mas ikinababahala ko ay ang lalaking nakatayo sa tabi ko. Si Alexus. Hindi ko alam kung bakit bigla niya akong hinila palabas ng kwarto ko kanina. Ang sabi niya, may ipapakita raw siya sa akin, pero wala siyang binanggit kung ano. At knowing him, baka isang paraan lang ito para asarin ako. "Ano bang pinaplano mo?" tanong ko, nakataas ang isang kilay habang naglalakad kami sa buhanginan. "Hindi ko alam kung bakit napakatanong mo," sagot niya nang hindi man lang ako tinitingnan. Nakatingin lang siya sa harapan niya, sa direksyon ng maliliit na ilaw na nakasabit sa mga puno ng palm sa paligid. "Basta sumunod ka na lang." "Sumunod ka na lang, sumunod ka na lang," irap ko. "Ano ako, aso?" Napahinto siya at napatingin sa a
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-02-02
Baca selengkapnya

Chapter 40

Luna’s POV Pagkarating namin sa Manila International Airport, abala ang lahat sa pagbaba ng mga gamit at pagpapasiguro na everything’s in order para sa susunod na flight. Tanging si Alexus at ako lang ang tahimik na naglalakad palabas ng gate. Kasunod ang tunog ng mga malalaking hakbang ng mga crew at ang hindi mabilang na boses ng mga pasahero. Ngunit sa gitna ng lahat ng iyon, para bang ang mundo namin dalawa lang. Madalas ko na sanang maramdaman ang tensyon, pero ngayon… hindi ko alam kung anong nararamdaman ko. Hindi ko siya tinitignan. Hindi ko siya kayang tignan. Hindi ko kayang harapin ang mga mata niyang puno ng kung anong hindi ko kayang tuklasin. "May sasabihin ako," biglang sabi ni Alexus, na parang walang pakialam kung naririnig ng iba. Hindi ko siya pinansin. Patuloy lang akong naglakad, pilit itinataboy ang alingawngaw ng mga salitang iyon. "Kahit hindi mo ako pahalagahan, nandiyan lang ako," dugtong niya. Tumigil ako. Ang init ng katawan ko. Puno ng kalituhan. Lum
last updateTerakhir Diperbarui : 2025-02-02
Baca selengkapnya
Sebelumnya
123456
...
25
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status