All Chapters of Contracted to the Devil Billionaire: Chapter 1 - Chapter 10

Atticus POV.Napaka-init ng panahon sa Pilipinas—isang araw na ang pawis ko’y tumutulo sa likod kahit hindi ako gumagalaw. Kung ibang araw lang, magpapalamig na ako sa labas gamit ang hose, pero hindi ko pwedeng gawin ngayon. Engaged na kasi ang kapatid kong si Anneth hindi ko na pwedeng gawin pa ang dati kong ginagawa.Dapat sana, katabi niya ako ngayon. Hawak ang kamay niya habang sinasabihang ang ganda niya sa makeup. Pero imbis na nasa tabi niya ako, narito ako sa kabilang dulo ng bahay, nagkukulong sa garahe habang nag-aayos ng kotse. Kaunti lang ang bukas ng pinto ng garahe para hindi ako tuluyang maluto sa init.Gusto ni Papa na ipadala ako sa isa sa mga safe house namin sa bahay bakasyunan namin, pero pagkatapos ng mahabang pakiusap, sa garahe niya ako pina-stay. Nagbabala rin si Mama na huwag akong lalapit sa engagement.Ang garahe na ito, na dati’y imbakan lang, ay naging sanctuary ko. Nalaman ko kasing hilig ko pala ang mag-ayos ng mga sasakyan. Kaya noong eighteen ako, pin

Atticus POV.Parang ang hirap paniwalaan na totoo ‘to.Tuwing nagkakasalubong kami ni Alijax Costaloña, para bang ang tadhana ko’y nagkakaluray-luray. Hindi lang niya sinisira ang buhay ko—ginagawa pa niyang libangan habang pinapanood niya itong magkalasog-lasog at masunog nang buo.Galit na galit ako sa kanya. Sa kanila. Ang mga Costaloña, akala mo kung sino, palaging mas mataas ang tingin sa sarili kesa sa amin. Wala silang respeto kahit gaano pa kalaki ang binabayad ng Papa para sa tinatawag nilang protection.Protection? Pwe! Sino ba ang pinoprotektahan nila? Eh sila mismo ang pinakamalaking peligro sa buhay namin!Pero ngayon? Matapos ko siyang makita na walang-awang barilin si Papa sa harap mismo namin, habang ang dugo ni Papa’y tumilamsik sa sahig, may isang bagay akong sigurado. Hindi lang basta galit ang nararamdaman ko.Galit na galit ako sa kanya. Gusto ko siyang mawala sa mundong ito.Hawak-hawak ko ang locket sa leeg ko, ramdam ko ang malamig na metal sa daliri ko habang

Atticus PovNagkatitigan kami—walang kumikilos, walang nagsasalita. Parang naghihintayan kung sino ang unang bibigay sa katahimikan. Ilang segundong nakakabaliw ang lumipas, pero tahimik pa rin siya. Yung tingin niya, mas lumalim, parang sinasaulo ang bawat detalye ng mukha ko. Dumaan ang tingin niya sa leeg ko, pababa sa dibdib ko, kung saan nakatago ang Escoban necklace sa ilalim ng shirt ko—palaging itinataon na hindi nakikita ng iba. Pero yung silver heart locket ko? Laging naka-display. At doon napako ang mga mata niya, habang unti-unting lumalawak ang itim ng mga mata niya, puno ng hindi ko maintindihang emosyon.Napuno na ako. Naiinis. Na-frustrate. Hindi ko na napigilan ang sarili ko at binasag ang katahimikan.“Bakit ka nandito?”Nanahimik siya. May kumislot sa panga niya bago siya sumulyap sa likuran ko, sa direksyon ng rink. “Gusto ko lang makita kung anong mas importante kaysa kumain ng lunch kasama ako.”Nagulat ako sa boses niya matapos ang mahabang katahimikan. Mababa.

“Girls.” Sigaw ni Papa. “Bumaba na kayo. Ngayon.”Isang huling tingin sa repleksyon ko sa salamin bago ko ipunin ang mga patong-patong na lace sa aking kamay at naglakad pababa.Kahit na gumagaling pa lang ang sugat niya at nasa lambanog pa ang braso, pinilit pa rin ni Papa na sumama sa tanghalian ngayong araw.Dahan-dahan akong bumaba sa hagdan, isang hakbang sa bawat pagkakataon. Napailing si Mama habang pinagmamasdan ako. Kita ko rin ang bahagyang pagkalito sa mukha ni Papa nang makita ang kasuotan ko, pero hindi na niya ito pinansin. Nang mapatingin siya kayAnnette na nasa likuran ko sa hagdan, isang malalim na kunot ng noo ang lumitaw sa mukha niya.“Ano yang suot mo?”“Ano raw ang suot ko?” Mariing sagot niAnnette, tila hindi makapaniwala. Itinuro niya ako gamit ang isang kamay. “Nakita mo ba si Atticus?”Iwinagayway ni Papa ang isang kamay na parang wala siyang pake. “Nakabalot naman siya. Ayos lang ’yan.”Siyempre, wala siyang pakialam kung pangit man ang suot ko. Ang mahalaga

PINILI NAMIN ANG ROOFTOP ng Manhattan penthouse para sa engagement. Sa totoo lang, si Lucas ang pumili nito matapos niya akong kulitin nang kulitin tungkol sa venue. Sinabi ko na lang sa kanya na mamili siya at layuan ako.Nasa ika-tatlumpu’t pitong palapag kami ng Hampshire House, isa sa pinaka-eksklusibong white glove buildings sa Central Park. May mga pader na gawa sa kristal na salamin, skylights, at malalaking bintana. Isa ito sa pinaka-magarang pag-aari namin, at siguradong susunggaban ito ng media.Ayoko talagang makipag-usap sa PR, pero sila ang dahilan kung bakit nananatiling malinis ang imahe namin. Kaya kapag sinabi nilang umupo ako sa Stock Exchange meetings nila, ginagawa ko. Kapag sinabi nilang magpa-cover ako sa Forbes, ginagawa ko rin.Maniniwala ang mga tao sa kahit ano—basta tamang mukha ang nagpapakita sa kanila.Isang mapanlinlang na ngiti mula sa akin at kakainin nila ito nang buong-buo. Nakakatawa kung gaano kakonti ang nakakaalam na ang malalaking donasyon ng Co