All Chapters of The Billionaire's Weakness, Calliste: Chapter 31 - Chapter 40

“Nandito ako malapit sa mansyon ng mga Leviste.” malinaw kong sinabi sa kanya sa kabila ng pagbagsak ng mga luha ko. Hindi ko na iniisip pa kung anong mga consequences ko ngayon, alam ko kapag nalaman ito ni Stefan ay tiyak na magagalit ito. Iniisip ko ngayon ang sarili ko, mukhang ngayon ay masasabi ko ng hindi lang dahil ito sa inuutos sa akin ni Mama, kung hindi dahil kusa ko na itong ginagawa dahil mahal ko na si Stefan. Mahal ko na siya. Hindi naman ako naghintay ng matagal dahil dumating agad si Koen. Hininto niya ang sasakyan niya sa harapan ko, bababa pa nga sana siya pero sinenyasan ko siyang ‘wag na. Sumakay ako agad nang buksan niya ang pintuan sa front seat. “Today you are my passenger—”Hindi ko na siya pinatapos dahil inaasar na naman niya ako, “hindi ako princess.” Tumawa siya, “bakit? Sasabihin ko bang princess? Hindi mo kasi ako pinapatapos sabi ko passenger lang.” Inirapan ko ito, “bakit ka nandito?” tanong niya sa akin ng nahimasmasan na siya kakatawa. “W-wala

Iniabot niya sa akin ang cake, naluluha ako dahil sa lahat talaga ng tao miski sarili ko ay hindi ko naalalang birthday ko pala ngayon. Hindi niya talaga ko binibigo na pasiyahin sa tuwing may nangyayari sa akin. Hindi ko man siya tawagin para hingan ng tulong, kusa siyang lilitaw na kala mo alam at nakikita niya ang lahat ng nangyayari sa akin. “Mag wish ka,” sabi ni Koen sa akin ng akmang hihipan ko na dapat ang cake. “Close your eyes.” para pa akong batang sinabihan niyang isarado ko ang mga mata ko pero sinunod ko naman. Wish ko sana kahit malaman ni Stefan ang totoo sana hindi pa rin siya mawala sa akin at kung ano man ang pinaplano niya, sana ay hindi ang paglayo niya sa akin. Hinipan ko ang kandila, nagpalakpakan muli ang mga tao sa paligid kaya naman dumilat na ako. Nadatnan ko pang nakatitig sa akin si Koen. Heto na naman siya, hindi ko maibalik sa kanya ‘yung pagmamahal na kaya niyang gawin para sa akin. Kahit pa sinasabi niya lagi sa akin na maghihintay siya ay hindi ko

“Nananaginip ba ako?!” napalakas yata ako ng pagkakasabi dahil nagtinginan silang lahat sa akin. “No, Calliste! You’re not dreaming, Iha.” sabi ni Tita Zarina, natawa pa nga sila except sa kanyang Lolo na halata mo talagang ayaw na ayaw sa akin. “Calliste, when do you want to get married?” tanong ni Tito Savion.Hindi ko alam kung anong sasabihin ko, hindi ko alam kung anong isasagot ko. Ngayong pinag-uusapan na talaga ang tungkol sa kasal namin bakit parang hindi ako handang totohanin ang lahat? Natatakot ako na baka iwan na lang niya ako bigla kapag nalaman niya ang totoo. Kahit malamang naman ay gagawin niya iyon sa akin, pero hindi ko alam kung anong magiging reaksyon ko. “Decide now!” halos pasigaw na sabi ng Lolo ni Stefan kaya nagulat ako dahil katabi ko lang din siya ng upuan dahil ako na ang nasa dulo. Naramdaman ko ang paghawak ni Stefan sa aking baywang na parang sinasabi niyang magiging maayos din ang Lolo niya sa akin. “Unless you have a deep secret, kaya ka nagdadal

Umalis siya sa harapan ko at bumalik sa loob ng library. Sa halip na sundan ko siya ay umakyat ako sa kwarto naming dalawa. Nang nasa loob na ako ng kwarto ay hinanap ko agad ang susi sa private art studio niya, kailangan kong pumunta doon para manahimik na si Mama, pagkatapos kong kumuha ng kailangan ni Mama ay aayain ko na si Stefan lumayo dito sa lugar na ito, malayo sa Lolo niya, at mas malayo sa Mama ko, tapos na ako… tapos na akong tulungan ang pamilya niya, kahit pa sabihin ni Mama na kulang pa ang pangpa-opera ni Isla, hindi na ako susunod sa kanya, dahil huling beses na ito. Hindi na ako papayag na utusan niya akong muli sa bagay na ito. Puputulin ko na ang koneksyon namin ni Mama, kung hindi papayag si Stefan lumayo dahil sa business niya at sa kumpanyang hinahawakan niya, aalis ako. Hahanapin ko si Papa, sasama ako sa kanya. Ang kailangan ko na lang ay makapagtapos, ‘yun na lang ang isang bagay na kailangan ko para kahit anong mangyari ay hindi ako mahihirapan makahanap

Parang huminto ang takbo ng oras nang marinig ko ang pangalan niya. Ito na ba ‘yung araw kung saan kailangan ko ng ilugar ang sarili ko? Pero paano na ngayon, na sigurado na akong mahal ko na si Stefan? May laban ba ako? Kung kailan tinapos ko na at handa na akong ayusin ang buhay ko kasama siya, hindi pa rin ba talaga pwede?Napaupo ako sa sahig ng maramdaman kong nanlalambot ang mga binti ko, nanghihina ako.“Madame Calliste!” narinig kong tawag sa akin ni Mildred. Hindi ko na alam kung sino ang pilit na nagtatayo sa akin basta ang alam ko lang ay may nakahawak sa magkabilang braso ko para alalayan akong tumayo. Pilit na iniaangat ni Yanu ang mukha ko at nang magtagpo ang aming mga mata ay doon na ako sumuko, bumuhos ang mga luha ko at wala akong nagawa kung hindi yakapin ng mahigpit si Yanu. Sila lang din ang naging pamilya ko dito sa mansyon. Mula noong nakita ko ang relo na regalo ni Margaux kay Stefan alam ko ng may nararamdaman pa si Stefan sa kanya at kahit pa magbulag-bulaga