All Chapters of The Billionaire's Weakness, Calliste: Chapter 51 - Chapter 60

“What are you talking about, Mom?! We’re here to settle our marriage!” lumapit si Diara sa tabi namin ni Stefan. Pumagitna pa ito para mapaghiwalay kaming dalawa. “Oh my gosh!” halos mapatakip ang bibig ni Tita Zarina na nakaupo sa harapan ko. “Stefan! Binabawi ko na ang pag backout ko sa plans natin, kasi nagseselos ako. Lagi na lang ako ang nag eeffort sa arranged marriage na ‘to!” inis na sabi ni Diara kay Stefan habang napansin ko pa ang pagyugyog nito sa kanya. “Matteo…” napalingon ako sa Daddy ni Diara na kasalukuyang nakatingin na rin sa’kin nang tawagin siya ni Don Sylverio. “Matteo, ano ang dapat nating pag-usapan?!” “Paano nangyari ‘to, Catalina?” pagbabalewalang tanong ni Sir Matteo sa katabi niyang babae na siya ring nakita kong kasama ni Diara nung nagpunta sila ng Lions University. “Ano ‘to?” mahinahon ngunit ma-awtoridad ang pagkakasabi nito dahilan para bumaling lahat sa kanya ultimong si Diara ay hindi na nakapagsalita at nakafocus na lamang sa kanyang ama. “H-hin

Dalawang linggo na pala ang nakalipas, tunay ngang mabilis lang ang araw. Sa dalawang linggong iyon ay hindi pa rin bumabalik si Stefan, palagi naman akong kinakausap ni Tita Zarina para malibang ako. Lumipat na rin ako sa bahay nila ni Tito Savion, ngunit nagbigay daan muna silang dalawa para magkaroon daw ako ng privacy kahit okay lang naman talaga na kasama ko sila sana, ngunit pinili na lang din nilang lumipat sa isa pa nilang rest house. Itong bahay na ito ay kay Tita Zarina, malaki rin may apat na kwarto, may malaking sala at may dalawang kusina, ang isa ay nasa loob ng bahay at ang isa naman ay nasa labas, na kung tawagin nila ay dirty kitchen. Gusto ko sanang bumangon ngunit parang hinihila pa rin ako ng higaan. Ilang araw na rin ako ganito na parang tamad na tamad kung kailan naman ako pumapasok na ulit sa Lions University.Oo, tama kayo ng nabasa, bumalik na ulit ako sa pag-aaral dahil na rin sa tulong ni Tita Zarina, kahit nung una ay alangan din talaga ako kung babalik ba

“Excuse me, Sir. Pero hindi naman yata kasama sa kasunduan ang laitin mo ako?” Sabi ko sa kanya at tiningnan ko siya, ngayon ko lang na appreciate ang itsura niya. Gwapo siya, bagay sa kanya ang jawline niya, at kahit na medyo madilim dahil dim light lang ang nakabukas sa hallway ay kita ko pa rin ang mga mata nyang kulay amber, makapal na kilay na akala mo isa siyang model. “And for your information, original ang Nike shoes ko. Sadyang matagal na kaya akala mo lang ay peke.” Bagay sana ang kanta ni Daniel Padilla na ‘Nasa Iyo na ang lahat’ sa kanya. Hindi talaga nagbibigay ang Dios ng perfect na tao. Dahil ang ugali niya ay panget!Pero sige dahil kailangan ko ng pera, titiisin ko ang ugali niya. “Whatever.” Tanging sagot niya lang at tumalikod na siya sakin para pumasok sa unit niya. “Sumunod ka sa akin.” Ito na naman ang boses nyang may awtoridad. Sumunod na lamang ako sa kanya habang ginagala ko ang mga mata ko sa paligid ng hallway papunta sa unit niya. Napakaganda talaga, kung

Hindi ako makagalaw, nananatili pa ring pikit ang aking mga mata. Hindi ko rin alam kung pwede na ba akong dumilat, ang tanging alam ko lang ay hinayaan ko na lang siya sa nasimulan kong halik sa kanyang labi. Mariin akong pumikit, ayaw man ng katawan ko ngunit pumasok na lamang sa isip ko ang ginawa ko. Sh*t! Malakas ko siyang itinulak kahit na hindi naman siya ang may kasalanan. “S-Sorry!” Sabi ko sa kanya habang hawak ko ang aking labi at dali-dali akong lumabas ng kanyang unit. Jusmiyo! Calliste! Nasisiraan ka na ba ng bait?! Inis kong sabi sa aking sarili. Nakaramdam ako ng matinding init sa aking pisngi. Bakit ko iyon ginawa?! Bakit ko hinanap bigla ang labi niya?! Hindi pwede! Wala pang dalawang araw pero mukhang mawawalan ako ng trabaho sa ginawa ko!Anong sasabihin ko pagbalik ko?! Sorry, Stefan. Pero ang sarap ng halik mo?!Sa sobrang taranta ko hindi ko na namalayan ang pagkagat ko sa aking kuko na wala na talagang pag-asa na tila mawawala na rin ito sa mapa. Sh*t! Pu

Ano kayang magiging reaksyon ni Stefan kapag nakita niya ang kapatid ko. Humiwalay siya sa pagkakayakap. “Let’s go, bibilhan kita ng dress. I know your size already, I remember how you told me that when we were on a phone call.” Phone call? Ako?“When did I say that?” Umalis siya sa harapan ko at kinuha ang susi ng kanyang sasakyan na nakasabit lang sa sabitan niya ng mga car keys niya sa pader. “You’re so forgetful, baby. Let’s go!” Sumunod ako sa kanya, nang lumabas na siya ng unit niya. Naka jogger pants lang kaming parehas at parehas din kaming naka loose white t-shirt. Naalala ko ang dress at shoe size na binigay niya sa akin na kasyang-kasya sa akin. Ibig sabihin pala. Talagang nakakausap niya si Cerise. Naglalakad na kami papunta sa lobby ng condo, “Cerise wait for me there.” Turo niya sa couch. Bumaling siyang muli sa akin, “I’ll just get the car.” Saka siya umalis. Ginala ko ang mga mata ko at hindi ako nagkakamali, nakatingin ang mga staff nila sa akin. “Tama nga ang