All Chapters of The Billionaire's Weakness, Calliste: Chapter 71 - Chapter 80

Two weeks na ang nakalipas after ng reunion nila. So far, masasabi kong naging mas close kami ni Stefan after that night, mas naging komportable. Kahit papaano ay nagiging open na siya sa akin kahit kaming dalawa lang. At ayun naman ang gusto kong mangyari.“Anong oras tayo aalis? O-Okay lang ba kung mamaya na lang?” Tanong ni Stefan. Aalis kasi kami ngayon dahil bibili kaming baon ni Raya, nakita kasi ni Raya ‘yung kaklase niya may baon na mga snacks kaya nag request siya na gusto niya rin iyon. Doon na rin siya nakatira sa mansyon nila Stefan dahil iyon ang kagustuhan ni Tita Naomi para naman daw may kasama siya. Nung una ay nag aalangan pa ako dahil kilala ko ang kapatid ko lalo na kung mawala it sa mood o bigla na lang mainis o kung ano pa man na hindi pa nakikita ni Tita. Pero she still insist na okay lang. Kaya hindi na ako tumutol pa lalo na nakita ko rin kay Raya na gusto niya rin siguro ay talagang naghahanap siya ng alaga ng isang ina. Kitang-kita ko pa ang saya sa kany

“Bakit ako ang magsasabi? Bakit hindi na lang ikaw?” Tumingin ako sa kanya, kahit pa nahihirapan ako dahil nakatingala ako habang naglalakad kami, pinilit ko pa rin hulihin ang reaksyon niya. “What—”“Bakit kailangan ako? I mean bakit hindi na lang ikaw ang magsabi kay Tita na hindi mo naman pala talaga ako minahal?” Inirapan ko siya at tinanggal ko ang magkahawak naming kamay. Nauna na akong maglakad sa aming dalawa, “hindi pwedeng ako ang magsasabi—”Hindi ko ulit siya pinatapos magsalita. “Eh, ‘di kung hindi mo kayang sabihin, walang magsasabi.” I smirked when I say this. “Or… bakit kaya hindi na lang si Cerise ang utusan mo? Sabihin niya tunay at tapat naman kayong nagmamahalan na dalawa.” Hinawakan niya ako sa aking braso. Buong lakas ko siyang hinarap, “Stefan. Hindi ba pwedeng maglaho na lang ako bigla? Bakit kailangan ko pang mag explain kung bakit tayo naghiwalay?” “Kasi in that way mapapadali ang pagpapakilala ko kay Cerise!” Pasigaw na niyang salita sa akin. Napaling

Nakalagay sa gilid ng mukha na iginuhit niya ang pangalan na nakasulat sa malalaking titik sa ilalim naman nun ay ang edad. ELIAM7 years old“Eliam?” Tanong kong bigla na dapat sa sarili ko lamang. “Calliste first love!” Masayang sabi pa niya at may mapanuksong tingin pa siya sa akin. Binalik ko ang tingin ko sa drawing ni Ate Raya. His eyes…Pumikit ako ng mariin at doon para akong bumalik sa nakaraan kung saan naalala ko lahat ng masasayang memories naming dalawa. Siya ang last dance ko noong 7th birthday ko. Ang pamilya namin ay malapit sa isa’t-isa na para kaming mag kamag-anak dahil hindi pwedeng hindi kasama ang pamilya namin sa tuwing may mga gatherings sila. Minsan pa nga pupunta ako sa kanila para lang manuod ng Teen Titans kasi boring manuod mag-isa. Sabi pa nga ng parents namin ay pinanganak kami sa parehas na year kaya para kaming kambal ni Eliam. ‘Yun nga lang, ako kasi masungit at vocal habang siya naman ay pinipiplit maging matapang pero soft-hearted siya. Pero i

“Paanong pareha—” Hindi ko na natuloy pa ang sasabihin ko dahil tumunog ang cellphone ko. Kinuha ko ito, without looking at the screen I answered it. “Bes!” It’s Myla. “Bes? Bakit?” “Nagtatampo na ako sa’yo ah! Nagkita kami ng handler mo si Madam Amelia—”“Wait!”Kinalabit ko si Stefan sinenyasan ko siyang bababa ako para makapag-usap kami ng ayos ni Myla. Anong sasabihin ko kay Myla, nang malaman niya ang trabaho ko sa bar galit na galit siya at kung anu-ano na ang mga pinagsasabi niya sa akin, ngayon pa kaya! Baka sinabi ni Madam Amelia ang binigay niyang trabaho sa akin!“B-Bes, ano…” “Anong ano ka dyan! Hindi ko alam na hindi ka na pala sa bar nag tatrabaho buti naman at hindi ka na doon.” Sa boses niya mukhang hindi naman siya dismayado. “Oo, binigyan na ako ng bagong trabaho ni Mada—”“Alam ko! Buti nga at nag assistant ka na lang. Mas okay pa ‘yan para naman kapag naghanap ka na ng bagong trabaho may malalagay ka ng experience mo.” Nakahinga naman ako ng maluwag ng mala

Tatlong minuto… Tatlong minuto kong binigyan ang aking sariling ilabas lahat ng nararamdaman kong bigat sa puso ko. Wala akong katulad ni Ivan na nandyan para kay Stefan, ayaw kong malaman ni Myla ang tungkol dito dahil magiging komplikado lang lahat. Kung malalaman man niya gusto ko may mga kasagutan na sa lahat ng tanong ko rin sa aking sarili. Huminga ako ng malalim muli at sa pangalawang pagkakataon na ito, umaasa akong mas matatag na ako ngayon. Sana nga…“Fighting!” Pagpapalakas ko sa aking loob at tumayo na ako. Pumunta muna ako sa aking kwarto noon pero wala na masyadong laman ito. Natira na lang ang kama at dalawang cabinets ko. Hindi rin maalikabok ang kwarto ko, tila alaga ito sa linis. Sunod kong pinuntahan ang kwarto ni Ate Raya at doon mapait akong mapangiti ng makita ang mga dati naming laruan. Meron pa kaming slides. Napansin ko ang mga sketchbooks na maayos na nakalagay sa kama kaya nilapitan ko ito. Ito ‘yung ginagamit na sketchbooks ni Ate sa tuwing nag daw-d