All Chapters of The Billionaire's Weakness, Calliste: Chapter 11 - Chapter 20

Sa halip na sagutin ko pa siya ay hindi ko na lang siya pinansin, dahil alam kong tatagal pa ang pag-uusap naming dalawa. Tuluyan na siyang lumabas habang ako, heto, tulala na naman sa kawalan. Iniisip ko kung anong gagawin namin bukas ni Stefan dahil gusto kong pumasok sa school para habang kumikita ako ay tinatapos ko na rin ang pag-aaral ko. Matutulog na sana ako ngunit tumunog ang phone ko hudyat ng may tumatawag sa akin. Nang makita ko ang pangalan ni Papa ay agad ko itong sinagot. “Dad!” masaya kong bungad sa kanya. “Calli? Anak?” para pa siyang hindi sigurado sa kausap niya. Napaupo ako ng maayos, sa boses niya para siyang nag-aalala sa akin. “Dad? Ako ito, Pa! Nasaan ka po ba?” tanong ko sa kanya. Isang malalim na paghinga ang narinig ko sa kabilang linya, “anak? Mabuti naman at nasa ligtas ka, akala ko ay napaano kana. Hindi na ako nakatanggap ng tawag sa’yo na nakapagenroll kana, hindi ba’t huling semester mo ngayon?” “Opo, Dad. Nakapagenroll na po ako ngayon pero po

Nakakainis, bakit ako naiinis?! Bakit pakiramdam ko ay nabitin ako sa ginawa niya?! Hay naku, Calliste! Hinawakan niya ang kamay ko at saka niya inayos ang dress kong kanina lang ay itinaas niya. “Let’s go, ihahatid na kita.” lumabas na kami sa kanyang kwarto at ginamit namin muli ang sasakyan niyang Ferrari 458 Italia. Binuksan niya ang pintuan sa unahan, “hop in.” Sumakay na rin siya agad at hindi na pinatagal pa umalis na kami papalayo sa mansyon niya. “What’s your plan after the school?” basag niya sa katahimikan. Nag-isip pa ako kunwari ang totoo naman ay wala naman talaga akong balak, pero naalala ko si Papa, nagsabi siya sa akin na magkita kami pagkatapos ng school ko pero hindi pa naman sigurado ‘yun. “Baka kitain ko si Papa after.” simpleng sagot ko.“Pakilala mo ako.” seryoso niyang sinabi. Natawa ako ng bahagya, “luh? Seryoso? Bakit kita ipapakilala? Eh, hindi naman ‘to totoo, sa inyo lang naman tayo engaged sa paningin—”“Who said? Didn't I tell you, I will spread

“Koen?” patanong na sabi ni Stefan. So, magkakilala pala sila? Ngunit napansin ko ang pagbabago ng mood ni Stefan, kanina lang ay kala mo nonchalant lang ito pero ngayon ay hindi na maipinta ang mukha niya at tila hindi niya gusto ang kaharap niya ngayon. Naramdaman ko ang pagtanggal ni Stefan sa mga kamay naming magkahawak, diretso lang ang tingin ko sa reaksyon ni Koen habang nakatingin ito kay Stefan. “Yeah, it’s been a while.” Pekeng ngumiti si Koen, “kilala mo ba ang taong ‘to, Calliste?” tanong sa akin ni Koen at hinawakan niya ang braso ko, akmang ilalapit niya ako sa kanya ng hawakan din ni Stefan ang kanang braso ko upang pigilan ito. “Hands off my property.” mahinahon ngunit ma-awtoridad nitong sinabi kay Koen. “Property, Calliste? Kailan pa?” magkasalubong ang mga kilay ni Koen na nakatingin sa akin, diretso at alam kong hindi na maganda ang mood nito. Mas dumami ang mga taong nagkukumpulan sa paligid ng 7th floor ng Business Ad building. Mas dumami rin ang mga taong na

Nang makarating na ako sa bahay ay napapaisip ako sa mga sinabi ni Koen sa akin, nasa kalagitnaan ako ng pag-iisip nang may kumatok sa aking pintuan. Binuksan ko agad ito sa pag-aakalang si Mama ito dahil ibibigay ko sa kanya ang pera na nakuha ko kay Stefan ngunit nagkamali ako, halos mawala ako sa sarili ng iluwa nito si Stefan. Sa bahay ko, oo! Si Stefan nandito sa harapan ng tinutuluyan ko. Sobra akong nahihiya, ang liit ng bahay ko habang siya mukhang mas malaki pa ang bathroom niya sa kwarto kong studio-type. “Anong ginagawa mo dito?!” gulat kong tanong ngunit sa halip na sagutin niya ako ay binuksan niyang maigi ang pintuan at pumasok na siyang kusa. Tiningnan kong mabuti ang paligid, tanghaling tapat naman at wala pa masyadong chismosa sa labas. “Huy, Sir anong ginagawa mo dito?!” pag-uulit ko. “Bakit? Si Koen lang ba ang pupwedeng magpunta dito?” sa tono ng boses niya ay parang may laman ito. “Anong pumupunta?! Hindi pa nakakarating si Koen dito, hanggang doon lang sa ka

“Sige, papayag na ako pero gusto ko munang magsabi ka sa akin ng totoo. Anong nangyari sa inyo ni Margaux?” nakahawak ako sa kanyang dibdib habang siya naman ay nakasandal sa aking ulo at tila inaamoy ang aking buhok. “The truth is, I lost my interest in her because she disapproved of my work. She wanted me by her side always, but I couldn't oblige. She was never satisfied despite my efforts to make time for us.” he sighed. “Our relationship was already strained when we were about to get married. But on Koen's birthday last year, Margaux broke up with me, because I had a business conference in Singapore, and I planned to stay for five months to oversee the opening of a new mall. I asked her to accompany me, but she didn't want to. The breakup was a relief, as we constantly argued and fought.” he sounds like he likes what happened that day. “And that day, I saw Koen with a woman who caught my attention. She had a distinctive mole on her left shoulder, and her carefree spirit drew me in