Nakakainis, bakit ako naiinis?! Bakit pakiramdam ko ay nabitin ako sa ginawa niya?! Hay naku, Calliste! Hinawakan niya ang kamay ko at saka niya inayos ang dress kong kanina lang ay itinaas niya. “Let’s go, ihahatid na kita.” lumabas na kami sa kanyang kwarto at ginamit namin muli ang sasakyan niyang Ferrari 458 Italia. Binuksan niya ang pintuan sa unahan, “hop in.” Sumakay na rin siya agad at hindi na pinatagal pa umalis na kami papalayo sa mansyon niya. “What’s your plan after the school?” basag niya sa katahimikan. Nag-isip pa ako kunwari ang totoo naman ay wala naman talaga akong balak, pero naalala ko si Papa, nagsabi siya sa akin na magkita kami pagkatapos ng school ko pero hindi pa naman sigurado ‘yun. “Baka kitain ko si Papa after.” simpleng sagot ko.“Pakilala mo ako.” seryoso niyang sinabi. Natawa ako ng bahagya, “luh? Seryoso? Bakit kita ipapakilala? Eh, hindi naman ‘to totoo, sa inyo lang naman tayo engaged sa paningin—”“Who said? Didn't I tell you, I will spread
Binuksan ni Stefan ang pintuan ng sasakyan niya. “Ayaw ko–ayaw kong bumaba!” inis kong sinabi sa kanya. Sa halip na pakinggan niya ako ay kinuha niya ang kamay ko kaya naman wala na akong nagawa kung hindi lumabas ng sasakyan niya. Sinarado niya ang pinto at saka niya hinawakan ang kaliwang kamay ko. Pinagsaklob niya ang mga ito. Hindi ako makatingin sa mga tao, alam ko pinaguusapan na nila ako, kami. Sino ba naman hindi magbubulungan kung makita nilang may lumabas sa sasakyan ng may-ari ng school na estudyante pa dito. Tapos malalaman pang ako, na kasakasama lang ni Koen nung nakaarang mga semester. “Anong ginagawa mo, Stefan?” mahina man ang pagkakasabi ko alam kong naririnig niya ako. “I'm just showing everyone that I own you.” “Mapapahiya ako sa kanilang lahat kapag natapos kontrata natin, pag-iisipan nila ako ng masama, iisipin nila pineperahan kita.” sa lahat ng sinabi ko, ito lang naman ang pinakatotoo.Binigyan niya ako ng tingin na hindi siya makapaniwala sa sinabi ko,
“Koen?” patanong na sabi ni Stefan. So, magkakilala pala sila? Ngunit napansin ko ang pagbabago ng mood ni Stefan, kanina lang ay kala mo nonchalant lang ito pero ngayon ay hindi na maipinta ang mukha niya at tila hindi niya gusto ang kaharap niya ngayon. Naramdaman ko ang pagtanggal ni Stefan sa mga kamay naming magkahawak, diretso lang ang tingin ko sa reaksyon ni Koen habang nakatingin ito kay Stefan. “Yeah, it’s been a while.” Pekeng ngumiti si Koen, “kilala mo ba ang taong ‘to, Calliste?” tanong sa akin ni Koen at hinawakan niya ang braso ko, akmang ilalapit niya ako sa kanya ng hawakan din ni Stefan ang kanang braso ko upang pigilan ito. “Hands off my property.” mahinahon ngunit ma-awtoridad nitong sinabi kay Koen. “Property, Calliste? Kailan pa?” magkasalubong ang mga kilay ni Koen na nakatingin sa akin, diretso at alam kong hindi na maganda ang mood nito. Mas dumami ang mga taong nagkukumpulan sa paligid ng 7th floor ng Business Ad building. Mas dumami rin ang mga taong na
“Who’s that?” tanong niya agad. Gusto kong matawa sa inaasal niya ngayon, akala mo talaga ay fiancee niya ako kung makatanong siya. Napangiti ako ng bigla akong may naisip na pwedeng gawin para mahulog siya sa akin, sa paraang iyon alam kong baka pati ari-arian niya, ibigay sa akin. Siguradong mas matutuwa si Mama sa akin n’on.“Si Koen,” kung nalulukot lang ang mga kilay siguradong lukot na lukot na ang kay Stefan ngayon ng marinig niya ang boses ni Koen. “Did that guy have your number?!” “Bakit ba? I told you, we were friends for four years. Malamang naman, mayroon akong number niya.” hinarap ko siya at binigyan ko siya ng mapanuksong tingin, “are you jealous?”“Jealous? Me?” tumawa pa ito na parang hindi siya makapaniwala sa sinabi ko. “We just met yesterday, paanong nagseselos ako?” Ngumiti ako para asarin siya lalo, “oo, nagseselos ka! ‘wag mong sabihing mahal mo na ako?” “Calliste, hindi porket ganito ako ay nagseselos na ako, sadyang ganito ako dahil may kontrata tayo, kapag
Nang makarating na ako sa bahay ay napapaisip ako sa mga sinabi ni Koen sa akin, nasa kalagitnaan ako ng pag-iisip nang may kumatok sa aking pintuan. Binuksan ko agad ito sa pag-aakalang si Mama ito dahil ibibigay ko sa kanya ang pera na nakuha ko kay Stefan ngunit nagkamali ako, halos mawala ako sa sarili ng iluwa nito si Stefan. Sa bahay ko, oo! Si Stefan nandito sa harapan ng tinutuluyan ko. Sobra akong nahihiya, ang liit ng bahay ko habang siya mukhang mas malaki pa ang bathroom niya sa kwarto kong studio-type. “Anong ginagawa mo dito?!” gulat kong tanong ngunit sa halip na sagutin niya ako ay binuksan niyang maigi ang pintuan at pumasok na siyang kusa. Tiningnan kong mabuti ang paligid, tanghaling tapat naman at wala pa masyadong chismosa sa labas. “Huy, Sir anong ginagawa mo dito?!” pag-uulit ko. “Bakit? Si Koen lang ba ang pupwedeng magpunta dito?” sa tono ng boses niya ay parang may laman ito. “Anong pumupunta?! Hindi pa nakakarating si Koen dito, hanggang doon lang sa ka
Stefan's hands explored my body, sending shivers down my spine. His fingers danced across my skin, building a fire that threatened to consume me.“More, Stefan, please!” I begged, my voice barely above a whisper.He kissed my breast, his lips sending sparks through my veins. His hand slipped beneath my panties, and I felt his fingers tease my sensitive flesh.“Please,” I whispered, my eyes locked on his.He searched my gaze, seeking confirmation. I nodded, and he slowly removed his pants. The anticipation was almost too much to bear.“Are you ready?” he asked, his voice low and husky.I nodded again, and he gently guided himself into me. I winced at the initial pain, but he paused, letting me adjust.“I'll be gentle,” he promised.As he moved within me, the discomfort gave way to pleasure. I urged him on, my body responding to his touch.“Faster,” I whispered, my voice trembling with need.He quickened his pace, and I felt myself building toward a crescendo. Suddenly, I got what I wan
“Sige, papayag na ako pero gusto ko munang magsabi ka sa akin ng totoo. Anong nangyari sa inyo ni Margaux?” nakahawak ako sa kanyang dibdib habang siya naman ay nakasandal sa aking ulo at tila inaamoy ang aking buhok. “The truth is, I lost my interest in her because she disapproved of my work. She wanted me by her side always, but I couldn't oblige. She was never satisfied despite my efforts to make time for us.” he sighed. “Our relationship was already strained when we were about to get married. But on Koen's birthday last year, Margaux broke up with me, because I had a business conference in Singapore, and I planned to stay for five months to oversee the opening of a new mall. I asked her to accompany me, but she didn't want to. The breakup was a relief, as we constantly argued and fought.” he sounds like he likes what happened that day. “And that day, I saw Koen with a woman who caught my attention. She had a distinctive mole on her left shoulder, and her carefree spirit drew me in
Hindi siya nagpatinag sa pakiusap ni Isla, hinawakan niya ang braso ko ng mahigpit ngunit dahil sa sinabi niya sa akin buong pwersa ko siyang itinulak, “ang kapal naman ho ng mukha nyong sabihin sa akin ‘yan! Ni hindi ka nga gumastos ni singko sa buhay ko! Hindi mo ako pinapakain para husgahan ang pagkatao ko! Pangalawa ka lang sa buhay ng Nanay ko! Ayan ang ituktok mo sa kokote mo!” bastos na ako kung bastos ako, basta ayan ang mga salitang gusto kong isampal sa kanya. Minsan, ‘yung salitang ‘mahabang pasensya’ ay hindi na applicable sa mga taong sobra na. Buti na lang at wala si Mama dito kung hindi ay kakampihan pa niya ang lalaking ito. “Sumasagot ka na?” isang malakas na sampal ang natanggap kong sagot mula sa kanya, “tangina mo! Kayo ng Tatay mo!” hinawakan niya akong muli sa aking braso at pilit na hinihila niya ako papalayo sa kanilang bahay. Bakit nadamay si Papa sa galit niya sa akin? Mayamaya lang ay halos lumuwa ang mata ko sa gulat ng suntukin ng malakas ni Stefan si
"Why? Is there something wrong??" pag-aalala kong tanong sakaniya."I-It's Mom" utal niyang saad sa akin. "Don't worry... So... Do you like it??" He's referring to the surfboard."SUPER! I've been planning to surf nga after the first semester but I remember naiwan ko yung surfboard ko sa Elyu last year!" bahagya naman akong nalungkot dahil bigay pa sakin yun ni Lola."I know, kaya plinano ko talagang after ng exams natin ko ibibigay" Lumapit siya sa lalaking mukhang may ari ng shop na ito. "Bro! This is Addi the one who owns that name" sabay turo niya sa surboard na nakadantay lang sa pader ng shop. "Addi, this is Geoff he's a swimmer too" ahh kaya pala sila nagkakilala."Ohh! Ikaw pala si Addi, nice to meet you!" sabay lahad niya ng kanang kamay. Abot tainga ang aking ngiti ng tanggapin ko ito. "You know what? Kinukulit ako ng kinukulit nitong si Stefanthy" sabay tapik niya sa balikat ni Stefan. "Gusto niya daw before birthday mo magawa na, kaya tomorrow I'll just send it to your bir
Ang bilis ng araw parang nung nakaraan lang eh ayaw kong pumayag sa party na gaganapin sa debut ko. Tapos eto, bukas na agad iyon.Naging magkaibigan nga talaga kami ni Migs. Nag open siya sa akin nung araw din na nagpakilala siya dahil gusto daw niyang marinig ang side ng babae.Nalaman ko din sakaniyang pinipilit din pala siya ng parents niya sa taong ayaw niya. sa kasal na hindi niya pinangarap. Parehas pala kami. Kaya biniro ko siya nun, na baka mamaya siya pala yung pinipilit din sa akin nila Dad. hahaha hindi pa din daw niya namemeet yung babae parehas kami hindi ko pCallisten namemeet yung guy. Wala din siyang idea sa family name. Kaya kung siya man iyong binabanggit ni Dad mukhang hindi naman siya mahirap pakisamahan. hahahakidding aside...Hindi ako mapakali, habang nakaupo ako sa couch dito sa living room ng unit ko. Pinagmamasdan kong mabuti ang kumikinang kinang na silver sequin gown sa aking harapan. Sinabi ko kay Mom na ayaw kong masyadong magarbo ang isusuot ko. Bukod
Wala ka ba talagang alam? Wala ka bang sasabihin o bibigyang linaw? Ayan ang mga bagay na gusto kong itanong ngunit wala akong lakas ng loob. Kaya ko pa... magbulag-bulagan.Nang maaninag ko na ang building ng Condo na tinutuluyan ko ay umayos ako ng pagkakaupo at hinarap ko siya ng nakangiti."Uhh thanks for today, masama lang pakiramdam ko, I guess malapit na 'ko mag red days""You sure?""Yeah, bakit may iba pa bang reason para mawala ako sa mood?" hindi ko na napigilan ang maging sarcastic, kaya tinignan ko siya ng seryoso, kitang kita ko sakaniyang mga mata ang gulat sa naging tanong ko. "hayy nako babe, 'wag kana nga mag-isip pa ng kung ano. Okay lang ako, masama lang talaga pakiramdam ko" nakangiting sabi ko sakaniya."O-okay... If you say so, I'll just text you when I-I got home. okay?" kabadong sagot niya saakin.Ngiti lang ang sinagot ko sakaniya.Lumapit siya sa akin, he kissed me on my forehead.Pumikit ako ng mariin ng halikan niya ako sa aking noo. Kung hindi siguro ako
Ilang araw na din ang lumipas matapos mangyari ang eksenang 'yon."Thank God! Tapos na natin ang semester na 'to sigurado akong uno ka nanaman..." hindi ko na masundan ang sinasabi ni Calliste saakin, para bang isang bulong nalang ito dahil lumilipad ang isip ko sa ibang bagay.Hangga't wala akong nakikita o naririnig na bagay na makakapag pagising saakin sa katotoohanan ng realidad hindi ko pipilitin, hahayaan kong panahon ang gumawa nito para saakin."Addi?""Hey? Addi!" sigaw na tawag sakin ni Calliste, kasalukuyang nga pala kaming nasa Espresso Cafe. "Are you with me?" ani niya."U-uh yeah" tipid kong sagot."How's Tito nga pala?""Ayun kinukulit nanaman ako, okay naman ang business namin. Pero hindi ko alam sakanila bakit nila ako pinipilit sa 'di ko gustong gawin." totoo naman... Daddy's girl ako pero dahil sa ginagawa nila saakin ni Mommy para bang nagsisimula ng lumayo ang loob ko sakanila.Kunot noo naman akong binalingan ni Calliste. "I feel you, ganyan na ganyan din sila sa
"Sorry" sabi ng lalaking parang ngayon ko lang napansin dito.Kunot noo ko siyang tinignan na para bang siya na ang pinakamalas na taong nakasalamuha ko sa araw na ito. Kung nasa mood lang ako ngayon? Pupurihin ko ang lalaking ito kaso sorry siya wala ako sa mood. Kaya naman inirapan ko ito at dali-dali na akong naglakad papalapit sa elevator. TsssHahahaha kung napapansin niyong lagi ko nalang kinakausap ang sarili ko, guys wala akong kasama EVERY FVCKIN' DAY kaya ganito ako. Okay?.So ayun, sigurado akong nasa lobby lang din si Kuya Eric, ang driver ko.Tumunog na ang elevator hudyat na nasa Level 1 na ako.As usual, kanya kanya ang mga pwesto ng mga tao na tumatambay at naghihintay lang din dito sa lobby. Ang iba ay masaya, ang iba ay bagsak ang balikat na nakatulala lang, ang iba naman ay kunot din ang noo habang may tinitipa sa kani-kanilang mga cellphone. Para bang sumasabay sila sa awra ko ngayon, para bang tamad na tamad din sila ngayong araw. Damay damay na 'to. hahahahaNaba
Nagising ako ng may liwanag na tumatama sa aking mukha. Panibagong umagang puno ng katahimikan na naman ang aking paligid.Tanging ingay lang ng split type inverter ang naririnig ko.Hindi ko pa minumulat ang aking mga mata kahit alam kong may pang umagang pasok ako. Kaya naman tumalikod ako para ang aking likuran naman ang tamaan ng araw."Five minutes... five minutes... five minutes" paulit-ulit kong sabi sa aking sarili hanggang sa hindi ko na namalayan na ang limang minuto na hinihingi ko ay naging dalawang oras.And... as usual late nanaman ako. Oh! Let me rephrase that, absent nanaman ako sa morning class ko.Nagmumuni-muni pa ako ng tumunog ang aking cellphone. It's either Olivia or Calliste ang dalawa kong bestfriend or... Timo ang boyfriend ko. Sila lang naman ang mag-aabalang tumawag saakin.I didn't bother to answer it.Pinili ko nalang bumangon kahit tamad na tamad ako.Kinuha ko ang bluetooth mini speaker ko saka ako pumasok sa CR. Pinili kong kanta ang Jolene ni Dolly Pa
Nagtawanan naman kami. hahaha yan buti nga sainyong dalawa. hindi mo pako papansinin ah. tss"Hello po Dad, Good Evening po. Parang wala po akong balak mapagod gusto ko pong sagarin ang punta ko dito. hahahahaha" natatawang sabi ni Calliste at bineso niya si Papa."Hi, Kuya!" bati ni Lia sakin.hindi ko siya pinansin. kala mo ah, it's time for me to do what you did."Tito, I guess Calliste wants to stay here na. Look at her!" sabi ni Jax kay Dad.Napatingin naman kaming lahat kay Calliste...Tinaas niya ang kaniyang kamay na parang si Rose sa Titanic habang sinasalo niya ngayon ang sariwang hangin amoy na amoy ang mabangong simoy ng Lake Como.She's really.... really happy??"Love! waaaaa I don't know why I'm crying. Siguro super akong na excite lang talaga and natutuwa. Hindi ako makapaniwalang nandito ako ngayon. Akala ko sa France na agad tayo didiretso pero tinupad mo yung pangarap kong makapunta sa Italy" sabi niya.Hindi padin makapaniwala si Calliste sa nakikita niya.I want to
Jax's POVKasalukuyang nasa byahe padin kami papuntang Lake Como. Napakagandang lugar talaga ng Italy. Noon, nakikita ko lang sa magazine ang mga bahay na nasa paligid ng Lake Como. Ngayon, nakikita at nadadaanan ko na sila mismo. Di ko mapigilang di mapangiti, napakaganda kahit ang dilim gawa ng gabi na pero kita mo padin ang ganda ng mga naglalakihang bahay sa paligid nito."love!! look!! grabe napakalaki ng bahay!! ilan kaya tao jan??" tanong ni Calliste kay Stefanako naman ay nakatingin lang sakanilang dalawa. Buti hindi nabuburyo si Stefan kay Calliste, I doubt it siguro tinitiis nalang niya. Pang ilang tanong na niya yan kay Stefan sa iba't ibang bahay na nakikita niya. Ang cute cute niya lang. Hayyy lalo tuloy akong nalulungkot.Nalulungkot sa dahilang wala akong lakas ng loob na sabihin kay Calliste ang tunay kong nararamdaman. Wala akong lakas ng loob para umamin. Dahil ayokong masira yung pagkakaibigan namin. Hindi ko gustong mawala siya sakin kaya itatago ko nalang hanggan
"Grabeeeeeeee!!! I can't believe na nasa Italy na ako!!!" manghang-mangha na sabi ko."lower your voice Cass wag mo ipahalatang first time mo lang dito" saway ni Jax saakin.Alam niyo naiinis nako kay Jax, kung dati napakasweet niya saakin ngayon lagi nalang siyang naiirita saakin na ewan."Duhh as if naman na maintindihan nila ako dito wag ka nga! lagi ka nalang ganyan sakin! napapansin ko ah daig mo pa akong may red days ngayon!" sabi ko sakaniya."love, when we get married do you want us to live here??" sabi ni Stefan."REEAAAALLLLYYYY?!!!! YES! YES! But I'm gonna work hard so that we can buy our own house here!" napasigaw ako sa sobrang excited!!"your mouth Cass!!!" saway nanaman ni Jax saakin."Bro, Calliste is just excited and you know Calliste well. Let her be" sabat sakaniya ni Stefan.ewan ko ba dito kay Jax kung anong problema nito sakin!! hindi na ba pwedeng maexcite?? duhHindi ko nalang siya pinansin. Si Stefan ang nagtutulak ng luggage cart naming dalawa, solo naman si